Δεν μου αρέσει να ασχολούμαι δεύτερη μέρα στη σειρά με το ίδιο θέμα, κυρίως γιατί έχω ένα σωρό άλλα με τα οποία θα ήθελα να ασχοληθώ. Αλλά πήρα χθες τόσα μηνύματα για την επικείμενη πρόσληψη του Μπέσνικ Χάσι από τον Ολυμπιακό, που ήταν αδύνατον να μην ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα με ένα δεύτερο σημείωμα. Πρώτα πρώτα θα ήθελα να κάνω σαφές ότι δεν τον προσέλαβα τον άνθρωπο εγώ και δεν μου αρέσει γενικά να νοιώθω ότι απολογούμαι. Αν θέλετε να κάνετε παράπονα υπάρχουν στον Ολυμπιακό αρμόδιοι.  

Αφήσαν το πράγμα να σέρνεται

Ας κάνουμε μια περίληψη προηγουμένων. Ο Ολυμπιακός συζητάει με τον Αλβανό προπονητή Μπέσνικ Χάσι για να αναλάβει την ομάδα και είναι έτοιμος να τον ανακοινώσει. Πριν από αυτόν είχε μιλήσει και με άλλους πολλούς προπονητές. Ο Ολυμπιακός, μολονότι κανείς από την διοίκησή του δεν θυμάμαι να υποσχέθηκε τίποτα, έχει κάνει ήδη ένα λάθος: άφησε την ιστορία του προπονητή να σέρνεται για καιρό με αποτέλεσμα δημοσιογράφοι και αντζέντηδες να διακινούν ονόματα κι ο κόσμος να μείνει με την εντύπωση ότι ή θα ρθει ένας μεγάλος προπονητής ή θα μείνει ο Λεμονής. Δεν υπήρχε νομίζω πιθανότητα ποτέ να γίνει κάτι από τα δυο, αλλά το λάθος έγινε. Όταν βγήκε τελικά η είδηση ότι ο εκλεκτός θα είναι ο Χάσι έγινε ο κακός χαμός γιατί όλοι δηλώνουν πως κάποιον άλλο περίμεναν. Μιλάω για τους  καλοπροαίρετους όχι για αυτούς που ουρλιάζουν γιατί είναι Αλβανός ή γιατί γενικά τα έχουν με την διοίκηση για δικούς τους λόγους.

Χθες εγώ έγραψα ότι η επιλογή αυτή είναι απολύτως συμβατή με όσες επιλογές τεχνικών έχουν γίνει τον καιρό του Μαρινάκη – τίποτα άλλο. Ούτε έγραψα ότι ο Χάσι είναι μια καλή επιλογή, ούτε ότι θα έκανα την ίδια, ώστε να την δικαιολογώ. Απλά επισήμανα ότι στις επιλογές των προπονητών που έχουν γίνει τα επτά τελευταία χρόνια δεν διακρίνω μεγάλα λάθη: κάποιοι μάλλον έπρεπε να στηριχθούν πιο πολύ. Ο Χάσι δεν έχει μικρότερη πείρα από τον Σίλβα και τον Ζαρντίμ, ναι, ήταν άνεργος όπως ο Βαλβέρδε πριν επιστρέψει, ναι, δεν τα είχε πάει καλά στην τελευταία του δουλειά, πράγμα που είχε συμβεί και με τον Μίτσελ, και με τον Βαλβέρδε και με τον Μπέντο, πριν έρθουν εδώ. Προφανώς στον Ολυμπιακό το τι έχει κάνει ένας προπονητής την τελευταία σεζόν δεν αποτελεί κριτήριο: και ο Γκάρντ, που είχαν μαζί του και προσύμφωνο κατά πως λέγεται, απέτυχε στην Αστον Βίλα, αλλά αυτό δεν τους είχε ενοχλήσει. Για να μην αδικούμε τον Χάσι πρέπει να πω ότι δεν έκανε κάποια ανεπανόρθωτη ζημιά στην Λέγκια, που πήρε κανονικά το πρωτάθλημα όπως συνηθίζει στην Πολωνία, έστω και με λίγη τύχη στο τέλος.        

«Λαχείο» κάθε επιλογή

Πάμε παρακάτω. Δεν υπάρχει καμία επιλογή προπονητή που να μην είναι «λαχείο». Πάντα υπάρχει ένα ρίσκο, όταν αναλαμβάνει τον Ολυμπιακό ένας ξένος προπονητής, που μάλιστα δεν έχει ξαναδουλέψει στην Ελλάδα. Κάθε προπονητής χρειάζεται λίγο χρόνο προσαρμογής κι αυτή η ανάγκη προσαρμογής μπορεί να πληρωθεί ακριβά. Αυτό το ξέρουν στον Ολυμπιακό και φαίνεται ότι είναι αυτό που πιο πολύ τους μπερδεύει: έτσι έψαχναν να βρουν κάποιον, που να γνωρίζει τις δυσκολίες των προκριματικών, ώστε το τίμημα της όποιας προσαρμογής να είναι καλοκαιριάτικα μικρό.

Υπάρχει ένα μόνο πράγμα που στον Ολυμπιακό όλοι συμφωνούν: ότι δεν πρέπει να επαναληφθούν τα περσινά λάθη. Το ζήτημα είναι τι αξιολογεί ως λάθος, όχι ο οπαδός, αλλά ο Ολυμπιακός. Φαίνεται ότι για τον Ολυμπιακό ήταν λάθος ότι πέρυσι έφερε κάποιον, που ήξερε μεν το σύλλογο, πλην όμως αγνοούσε τις δυσκολίες της διαδικασίας: αυτός ήταν ο Βίκτορ. Ετσι φέτος φέρνουν κάποιον που από προκριματικά γνωρίζει. Θα το έκανα εγώ; Μάλλον όχι. Θα προτιμούσα αντί να πάρω κάποιον ικανό να ξεπεράσει τους σκοπέλους των προκριματικών, να έπαιρνα κάποιον ικανό να μου φτιάξει μια καλή ομάδα. Αλλά εγώ τα γράφω αυτά με την άνεση, που μου δίνει το γεγονός ότι παρακολουθώ τα πράγματα εξ αποστάσεως: αν είχα μπροστά μου την δυνατότητα να διεκδικήσω τα 30 εκατ ευρώ του Τσάμπιονς λιγκ δεν ξέρω αν θα έκανα τον άνετο. Θυμίζω ότι όταν μια ομάδα βρέθηκε, μετά από καιρό, να παίξει προκριματικά, ανάλογες επιλογές έκαναν και ο Κόκκαλης, που πήρε τον Κετσπάγια, και ο Πατέρας, που έφερε τον Τεν Κάτε, και ο Μελισσανίδης, που πέρυσι εμπιστεύθηκε τον Κετσπάγια κι αυτός με το ίδιο κριτήριο. Προφανώς για όλους μια είσοδο σε ομίλους μετρά πιο πολύ από το να δοθεί χρόνο σε κάποιον προπονητή να σου φτιάξει μια ομάδα, χωρίς απαιτήσεις για προκρίσεις, που μπορεί να φέρουν χρήματα στο ταμείο.          

Άχρηστος ή Γκουαρντιόλα

Είναι ρίσκο η πρόσληψη του Χάσι; Είναι. Αλλά είναι και υποχρεωτικό για τον Ολυμπιακό να μην προκύψουν ξανά οι συνθήκες του περασμένου καλοκαιριού: πέρυσι ο Ολυμπιακός άλλαξε καλοκαιριάτικα τρεις προπονητές και κανείς τους δεν είχε το χρόνο για να κάνει ό,τι ήθελε. Επομένως αν και εφόσον τον ανακοινώσουν θα πρέπει να τον στηρίξουν. Η διοίκηση με μεταγραφές και ο κόσμος με την ανοχή του. Δεν χρειάζονται ούτε καυγάδες, ούτε υπερβολές: ούτε άχρηστος είναι ο Χάσι, ούτε Γκουαρντιόλα.

Χωρίς δικαιολογίες

Είναι καλός προπονητής ο Χάσι; Πάγια θέση μου είναι ότι όποιος έρχεται στην Ελλάδα, έχοντας περάσει από ένα καλό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, κακός προπονητής δεν μπορεί να είναι. Δεν στέκομαι στις δηλώσεις του Μάριν, που τον χαρακτήρισε καλό προπονητή: δεν θα μιλούσε άσχημα για αυτόν από τη στιγμή που υπάρχει η πιθανότητα να συνεργαστούν. Προτερήματα και ελαττώματα θα φανούν γρήγορα γιατί οι αγωνιστικές υποχρεώσεις που υπάρχουν μπροστά είναι σημαντικές, ωστόσο σπάνια ένας προπονητής είναι κακός ή πρόβλημα: το θέμα είναι πόσο αντέχει τα δύσκολα και πόσο συμβατό είναι το ποδόσφαιρο που διδάσκει με αυτό που ο οπαδός περιμένει να δει. Ο Μάρκο Σίλβα στα δύσκολα το βαλε στα πόδια. Ο Ζαρντίμ έπαιζε φοβισμένα χωρίς καλά καλά να έχει αντιπάλους. Ο Μίτσελ είχε ξεχάσει την αξία της άμυνας και ο Περέιρα δεν ήξερε τι σημαίνει επίθεση. Ολοι και πήραν από τον Ολυμπιακό και πρόσφεραν – ακόμα και ο Μπέντο. Διαχειρίστηκε καλά μια δυσκολία, έδωσε ευκαιρίες σε μικρούς, κράτησε την ομάδα ζωντανή και μέσα στους στόχους της μέχρι το Μάρτιο και τα έκανε μαντάρα στο πιο απλό, δηλαδή στη σχέση του με τους παίκτες. Ισως γιατί τους παίκτες που βρήκε δεν τους διάλεξε και πολλούς από αυτούς δεν τους πίστεψε. Αν τα προηγούμενα πρέπει να σε βοηθούν να αποφύγεις λάθη μελλοντικά αυτό το λάθος δεν πρέπει να επαναληφθεί με τον επόμενο προπονητή: όποιος κι αν είναι πρέπει να έχει το δικαίωμα να κάνει τις επιλογές του, δηλαδή να καταλήξει σε μια 25αδα παικτών που πιστεύει. Πρέπει να έχει το δικαίωμα να κρατήσει αυτούς που του χρειάζονται, χωρίς συναισθηματισμούς και τη δυνατότητα να φέρει τους δικούς του πιστούς: η ομάδα που θα ξεκινήσει την προετοιμασία πρέπει να αισθάνεται ότι ο προπονητής την πιστεύει και ότι αυτός θα είναι στο τιμόνι της μέχρι το τέλος. Πέρυσι το καλοκαίρι ο Σίλβα έφυγε γιατί δεν πίστευε στην ομάδα και ο Βίκτορ έφυγε γιατί κανένας δεν πίστευε σε αυτόν.

Δεν ξέρω πόσο συμβατός θα αποδειχτεί ο Χάσι, που από ό,τι φαίνεται αναλαμβάνει. Πριν από αυτόν έχει έρθει πάντως ο Ουσίγιος και ίσως η μόνη λύση για τον Ολυμπιακό είναι να του δώσουν τα κλειδιά. Οργανωτικός είναι, γνωριμίες έχει, είναι και έμπειρος. Ας φροντίσει ο τεχνικός διευθυντής να ικανοποιήσει τον προπονητή και να του δώσει ό,τι θέλει, ώστε να μην έχει άλλοθι. Γιατί το περασμένο καλοκαίρι, που θα πρέπει να είναι διδακτικό, όλοι οι προπονητές είχαν κυρίως δικαιολογίες. Κι όταν έχεις δικαιολογίες δεν κάνεις συνήθως καμία δουλειά σωστά.      

Μια τοποθέτηση     

Και κάτι τελευταίο. Χρειάζεται μια δημόσια τοποθέτηση για το ποιο είναι το σχέδιο του Ολυμπιακού. Ποιες είναι οι προτεραιότητες, ποια τα προβλήματα, ποιοι οι στόχοι, ποιοι θα είναι οι άνθρωποι που θα τον τρέξουν. Χρειάζεται ένα ξεκαθάρισμα γιατί ο κόσμος είναι μπερδεμένος. Κι αυτή την τοποθέτηση μπορεί να την κάνει μόνο ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Κανείς άλλος.