Ο όμιλος της ΑΕΚ στο Τσάμπιονς λιγκ είναι δύσκολος, αλλά οι ελληνικές ομάδες δεν μπορεί στο Τσάμπιονς λιγκ να βρεθούν σε εύκολους ομίλους: είναι σχεδόν απίθανο. Ωστόσο ο συγκεκριμένος όμιλος είναι ιδανικός για να κυνηγήσει η πρωταθλήτρια Ελλάδας το θρίαμβο της μιας βραδιάς – κάτι που έχουμε σχεδόν ξεχάσει. Ο Αγιαξ και η Μπενφίκα, με τα μεγάλα τους ονόματα, αλλά και την ευρωπαϊκή τους αστάθεια, προσφέρονται για αυτό περισσότερο από την τετράγωνη συνήθως Μπάγερν Μονάχου.
Ωραίες ποδοσφαιρικές ιστορίες
Τι είναι ο θρίαμβος της μιας βραδιάς; Είναι ένα σπουδαίο αποτέλεσμα (ιδανικά μια νίκη…) στο οποίο μια ελληνική ομάδα φτάνει - κόντρα στο προγνωστικό - έχοντας απέναντί της ένα σπουδαίο αντίπαλο με μεγάλο όνομα. Οι ευρωπαϊκές ιστορίες των ελληνικών ομάδων είναι γεμάτες από τέτοιους θριάμβους. Οι ελληνικές ομάδες δεν φτάνουν στους τελικούς των ευρωπαϊκών διοργανώσεων: το κατόρθωμα του ΠΑΟ το 1970 παραμένει η μια μεγάλη εξαίρεση. Όμως αν ο κόσμος λαχταρά τα ευρωπαϊκά ματς, (το είδαμε και χθες στο ΟΑΚΑ), αυτό συμβαίνει γιατί έχει να θυμάται κάποιες μεγάλες ξεχωριστές βραδιές – πιο πολύ και από προκρίσεις απέναντι σε μικρομεσαίους.
Σχεδόν κανείς δεν θυμάται πως ο ΠΑΟ κάποτε απέκλεισε τη Λέγκια: όλοι θυμούνται τη βραδιά που κέρδισε τον Αγιαξ στο Αμστερνταμ. Ελάχιστοι θυμούνται πως ο Ολυμπιακός προκρίθηκε κάποτε στους 16 του Τσάμπιονς λιγκ βγαίνοντας δεύτερος σε ένα όμιλο στον οποίο υπήρχαν η Σταντάρ Λιέγης και η Αλκμααρ: κανείς όμως δεν έχει ξεχάσει την νίκη του Ολυμπιακού επί της Αρσεναλ στο Λονδίνο ή το 6-2 με την Λεβερκούζεν. Στο ΟΑΚΑ κόσμος έκλαιγε το 2008 όταν η Ενωση κέρδισε τη Μίλαν. Χιλιάδες οπαδοί του ΠΑΟΚ έχουν μεγαλώσει με ιστορίες που αφορούν το βράδυ που ο ΠΑΟΚ έφερε ισοπαλία 0-0 με την Μπάγερν – ελάχιστοι θυμούνται ποιες ομάδες η ίδια ομάδα είχε αποκλείσει καλοκαιριάτικα για να μπει στους ομίλους του Γιουρόπα λιγκ. Θριάμβους της μιας βραδιάς έχουν πολλές ελληνικές ομάδες. Ο Αρης έχει κερδίσει την Ατλέτικο στη Μαδρίτη: θαύμα θαυμάτων. Η ΑΕΛ έχει αποκλείσει την Μπλάκμπερν στην Αγγλία. Ο Αστέρας Τρίπολης κέρδισε την Μάινζ – είναι ωραίο ότι όλα αυτά συνοδεύτηκαν και με προκρίσεις, αλλά δεν είναι αυτό πάντα το ζητούμενο: το σημαντικό στα σπορ (κι όχι μόνο στο ποδόσφαιρο…) είναι να δημιουργούνται μνήμες. Ο ΠΑΟΚ από την Μπάγερν ηττήθηκε στα πέναλτι. Ο ΠΑΟ από τον Αγιαξ αποκλείστηκε στη ρεβάνς. Ο Ολυμπιακός μετά το 6-2 επί της Λεβερκούζεν έχασε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά και από την Μακάμπι Χάιφα. Η νίκη της ΑΕΚ επί της Μίλαν δεν της έδωσε και την πρόκριση: οι Μιλανέζοι πέρασαν αγκαλιά με την Αντερλεχτ. Αλλά ας μην αφήνουμε τις λεπτομέρειες να χαλάνε τις ωραίες μας ιστορίες.
Ειδικά τις δεκαετίες του ΄80 και του ΄90 οι θρίαμβοι της μιας βραδιάς μας έκαναν να αισθανόμαστε Ευρωπαίοι. Οι προκρίσεις του ΠΑΟ με την PSV και την Γκέντεμποργκ, οι νίκες του Ολυμπιακού με τον Αγιαξ και την Μπενφίκα, η εξάρα της ΑΕΚ στην Πόρτο, η διάλυση της Τβέντε από τον Πανιώνιο του Αναστό, ο θρίαμβος του Αρη στην Περούτζια: όλα μοιάζουν παραμύθια. Ένα τέτοιο υπέροχο παραμύθι έμοιαζε έτοιμη να μας προσφέρει και χθες η ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Εχανε με 0-2 και γύρισε το ματς. Είχε μεγάλες ευκαιρίες να βρεθεί μπροστά στο σκορ. Είχε μια ψυχωμένη και καταπληκτική αντίδραση, που με τα χρόνια θα μπορούσε να μυθοποιηθεί. Οσοι είδαν το ματς θα λέγανε ότι ο Χουλτ έγινε για να ένα βράδυ ο καλύτερος αριστερός μπακ του κόσμου, ότι ο Μπακασέτας έμοιαζε έτοιμος να παίξει στη Λίβερπουλ, ότι ο Κλωναρίδης έκανε τους Πορτογάλους να τον βλέπουν στον ύπνο τους για μήνες. Η νίκη, σε συνδυασμό με την ήττα του ΠΑΟΚ με 1-4 από την ίδια ομάδα, θα έδινε υλικό για να ένα υπέροχο ποδοσφαιρικό μυθιστόρημα. Αλλά δεν ήρθε ποτέ γιατί βρισκόμαστε στο Τσάμπιονς λιγκ του 2018 κι όχι στο Κύπελλο Πρωταθλητριών της δεκαετίας του ΄80.
Ενα λεπτό και πολλά άλλα ακόμα
Είναι αλήθεια ότι η ΑΕΚ έκανε χθες πολλά και θαυμαστά: κυρίως πίστεψε στην ανατροπή, δεν παράτησε το ματς, έδειξε την καλή της νοοτροπία. Είναι αλήθεια ότι το 73ο λεπτό είναι ένα μεγάλο μοιραίο λεπτό: η επέμβαση του Βλαχοδήμου στο σουτ του Κλωναρίδη γίνεται η αρχή της αντεπίθεσης στην οποία ο Σεμέδο βρίσκει το γκολ του 2-3. Αλλά υπάρχουν κι άλλα 90 και βάλε λεπτά στα οποία η ΑΕΚ πολλά δεν πρόσεξε. Το ξεκίνημα της στο ματς είναι εντυπωσιακό νωθρό – πιο νωθρό και από αυτό που είχε κάνει στη Γλασκόβη και στο Άμστερνταμ: κάποιοι παίκτες μοιάζανε να μην το πιστεύουν ότι παίζουν σε αυτή τη διοργάνωση. Η έμπνευση του Ουζουνίδη να ξεκινήσουν ο Τσιγκρίνσκι κι ο Οικονόμου είχε ως αποτέλεσμα μια soft άμυνα – χωρίς κανονικό στόπερ ο Σεφέροβιτς σκοράρει ανενόχλητος και η Μπενφίκα στα πρώτα είκοσι λεπτά σπέρνει τον πανικό στις στημένες φάσεις. Η ΑΕΚ δέχεται το 0-2 σαν σε προπόνηση από το αριστερό μπακ του αντιπάλου: από τα έξι γκολ που έχει δεχτεί σε δυο ματς τρία τα έχουν βάλει οι αντίπαλοι αριστεροί μπακ – δεν είναι λογικό.
Στο δεύτερο ημίχρονο, όταν πραγματικά σφυροκοπά την πανικόβλητη Μπενφίκα, στον πάγκο δεν υπάρχει κανένας δημιουργικός παίκτης (ένα χαφ, ένα εξτρέμ, ένα έμπειρο φορ…) να μπει και να δώσει μια έξτρα βοήθεια – ακριβώς όπως και στο Αμστερνταμ ή στην Τούμπα. Ο Μάνταλος στο τέλος σκάει από την μεγάλη προσπάθεια: κατάκοπος χαλάει όλες τις τελευταίες επιθέσεις της ΑΕΚ με κακές πάσες – έπρεπε να χει αντικατασταθεί, αλλά από ποιόν; Για δεύτερο συνεχόμενο ματς ένας παίκτης που έρχεται από τον πάγκο του αντιπάλου σκοράρει κόντρα σε αντίπαλους κατάκοπους: στο Αμστερνταμ ήταν ο Φαν Ντε Μπέικ , χθες ήταν ο Σεμέδο, που στο μοιραίο 73ο λεπτό έτρεξε όλο το γήπεδο χωρίς να τον κοντράρει κανείς.
Επρεπε να την τιμωρήσει
Η ΑΕΚ έχασε ένα ματς από μια ομάδα η οποία έπρεπε να τιμωρηθεί για την έπαρσή της, την κουταμάρα της να μείνει με δέκα παίκτες στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου και την ανικανότητά της να σταματήσει την αριστερή πλευρά της Ενωσης που είχε δει την τρύπα και χτυπούσε διαρκώς από εκεί. Η Μπενφίκα έπρεπε να πάρει ένα ακόμα μάθημα από τα πολλά που έχει πάρει στο Τσάμπιονς λιγκ – πέρυσι δεν είχε κάνει βαθμό στους ομίλους. Αλλά κέρδισε γιατί είναι ομάδα που ξέρει τη λογική της διοργάνωσης και έχει και μια κάποια πληρότητα: έχει π.χ ένα μεγάλο πάγκο στον οποίο υπάρχουν παίκτες που κοστίζουν εκατομμύρια. Η ΑΕΚ ήταν γενναιόψυχη κι έδωσε ό,τι είχε – με τέτοια εμφάνιση τον Ολυμπιακό την Κυριακή μπορεί να τον κερδίσει. Αλλά το Τσάμπιονς λιγκ θέλει πολλά άλλα: ακόμα και για το θρίαμβο της μιας βραδιάς…
