Επρεπε να είναι τα πιο συγκλονιστικά play off κτλ κτλ. Όλα εξελίσσονται όπως αναμενόταν: σε μια μάχη για δυο, η κορύφωση, αλλά όχι η έκβαση της οποίας θα είναι την άλλη Κυριακή στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Χθες ο ΠΑΟ πέρασε από την Τούμπα με ένα γκολ-πέναλτι του Ιωαννίδη στο 88΄με 1-2, αλλά και η ΑΕΚ κέρδισε τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη με 1-3. Η μονομαχία τους θα συνεχιστεί μέχρι τέλους. Χθες το μόνο που μάθαμε είναι ότι το τελευταίο διαθέσιμο ευρωπαϊκό εισιτήριο θα το πάρει ο Αρης, που κέρδισε στο Βόλο.

Ας πούμε δυο πράγματα για τα ματς του Σαββατοκύριακου.

Τρομερή αρχή, χαμός στο φινάλε

Στην Τούμπα έγινε ένα από τα καλύτερα ματς της σεζόν σε ό,τι αφορά την ένταση και το πάθος των εμπλεκομένων αντιπάλων: κέρδισε ο Παναθηναϊκός κυρίως λόγω πίστης. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς κατέβασε στην Τούμπα μια ομάδα στην οποία υπήρχαν δέκα παίκτες που ήταν στην εντεκάδα του Παναθηναϊκού που έχει κερδίσει τον ΠΑΟΚ τον Οκτώβριο: ο ενδέκατος ήταν ο Παλάσιος που έπαιξε αντί του τραυματία Αϊτόρ, τον οποίο ο Σέρβος τεχνικός πήρε στην αποστολή καθόλου τυχαία – οι πραγματικές ομάδες φαίνονται από τέτοιες λεπτομέρειες. Ο Γιοβάνοβιτς πόνταρε σε ποδοσφαιριστές που σε αυτό το γήπεδο κέρδισαν φέτος και όπως αποδείχτηκε πολύ καλά έκανε.

Ο Παναθηναϊκός είχε ένα εξαιρετικό ημίχρονο, το πρώτο, όπου ναι μεν άφησε στον ΠΑΟΚ μια δυο ευκαιρίες, πλην όμως έκανε κατοχή μπάλας, τον έκλεισε, και κυρίως κυριάρχησε στην μεσαία γραμμή. Το γκολ του Μπερνάρ ήρθε σαν επιβράβευση του κουράγιου: ο ΠΑΟ δεν έδειξε να ανησυχεί ούτε και όταν λίγο πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου ο Αουγκούστο συμμάζεψε το δοκάρι του Μπρινιόλι με ένα μακρινό σουτ. Κανείς δεν μπορούσε εκείνη τη στιγμή να φανταστεί ότι το παιχνίδι αυτό θα τελείωνε με τον τρόπο που τελείωσε, δηλαδή με τον Παναθηναϊκό να παίζει άμυνα με την ψυχή του απέναντι σε έναν ΠΑΟΚ που στο δεύτερο ημίχρονο μεταμορφώθηκε.

Γιατί συνέβη αυτό; Πρώτα απ’ όλα γιατί για μια ακόμα φορά ο Λουτσέσκου διόρθωσε διάφορες ανορθογραφίες. Η προσθήκη του Βιερίνια αντί του σκουριασμένου από την απραξία Λύρατζη και η χρησιμοποίησε του Ζίφκοβιτς ως ακραίου μπακ μετά από ένα σημείο έκαναν τον ΠΑΟΚ πιο παραγωγικό. Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με δυο ευκαιρίες του Σπόραρ κι ο Λουτσέσκου φαίνεται πως αποφάσισε πως αφού η άμυνα του είχε προβλήματα κάθε φορά που ο ΠΑΟ πλησίαζε, θα ήταν καλύτερο να πάρει κάτι από το ματς με την επίθεση.

Βοήθησαν σε αυτό και οι άλλες αλλαγές. Ο Σβαπ κι ο Ελ Καντουρί έδωσαν στον ΠΑΟΚ την δύναμη που του έλειπε στη μεσαία γραμμή. Ο Μπράντον Τόμας ήταν πολύ πιο κινητικός από τον βαρύ Ολιβέιρα. Ο ΠΑΟΚ έφτασε στην ισοφάριση με ένα γκολ του Αουγκούστο πολύ δίκαια αφού ναι μεν δεν έκανε ευκαιρίες, πλην όμως η πίεση που ασκούσε ήταν συνεχής κι ανάγκασε τον ΠΑΟ σε οπισθοχώρηση μετά το 65’. Αλλά ο ΠΑΟ δεν είχε πει την τελευταία του λέξη: σε ένα ακόμα παιχνίδι βγήκε στο τέλος στην επίθεση με πολύ καρδιά και στο 87΄κέρδισε πέναλτι όταν ο Ζίφκοβιτς που έπαιζε  δεξί μπακ πάτησε τον Ιωαννιδη που το εκτέλεσε κι έκανε το 1-2. Ο Παναθηναϊκός έχει βρει τόσες φάσεις – γκολ στο τέλος των ματς που έχει αποκτήσει θετική σκέψη: πιστεύει πως κάτι θα γίνει κι έστω κι αν μερικές φορές ψάχνει τη φάση ανορθόδοξα την βρίσκει.   

Λογικά ο ΠΑΟΚ θα πρεπε να λυγίσει από το σοκ: έφτανε μια κακή στιγμή για να χαλάσει ό,τι καλό είχε κάνει σε ένα μισάωρο! Αλλά οι γηπεδούχοι δεν θέλησαν να τα παρατήσουν. Στα 15 λεπτά των καθυστερήσεων, που σωστά κράτησε ο Γερμανός διαιτητής, έγινε ο χαμός! Ο ΠΑΟΚ κέρδισε πέναλτι σε ανατροπή του Ζίφκοβιτς από τον Κλαϊνχαϊσλερ, που το VAR ακύρωσε για θέση οφσάιντ του Μπράντον. Ο Κοτάρσκι στρατοπέδευσε στην περιοχή του Μπρινιολι χάνοντας ευκαιρίες! Το ματς παίχτηκε για ένα γεμάτο δεκάλεπτο αποκλειστικά εντός της περιοχής του Παναθηναϊκού που κράτησε τελικά την νίκη με νύχια και με δόντια. Μπορεί να είναι αυτή που θα του δώσει ένα πρωτάθλημα. Στο μεταξύ ο Γιοβάνοβιτς έπιασε τον ένα από τους δυο στόχους του: ο ΠΑΟ του χρόνου θα παίξει στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ. Μένει να δούμε αν θα πάρει και το πρωτάθλημα.

Το μοιραίο λάθος  

Κάτι ανάλογο, αλλά με σαφώς λιγότερο ποδόσφαιρο, είδαμε και στο Καραϊσκάκη. Ο Ανιγκό δεν κατάλαβε τίποτα από το ματς κυπέλλου που έδωσε ο Ολυμπιακός του με την ΑΕΚ στο ίδιο γήπεδο κι έκανε το σφάλμα που περίμενα: διάβασε λάθος εκείνη τη νίκη. Γιατί το περίμενα; Διότι από πέρυσι το καλοκαίρι έχει χαθεί η λογική: όταν μια ομάδα δεν καταλαβαίνει ότι στο ποδόσφαιρο του καιρού μας το πιο σημαντικό είναι η αθλητικότητα, το τρέξιμο, η οργάνωση του παιγνιδιού και η ομοιογένεια πώς να μην φτάσει στο σημείο ο τέταρτος προπονητής της στη σεζόν να ποντάρει αποκλειστικά στο ότι κάποιοι χαρισματικοί του παίκτες θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους;   

Η εμφάνιση του Ολυμπιακού με τρία «δεκάρια» ήταν η απόλυτη αυτοχειρία: ο Βαλμπουενά κι ο Μπιέλ απλά μπέρδευαν τον Φορτούνη, τον οποίο ο Σιμάνσκι περιόρισε όσο χρειαζόταν. Η ΑΕΚ προηγήθηκε στο 7΄με τον Γκατσίνοβιτς, θα μπορούσε να έχει τελειώσει κάθε συζήτηση για το ματς στο πρώτο ημίχρονο, αλλά ο Πασχαλάκης είχε άλλη γνώμη. Ο Ολυμπιακός κάπως σουλουπώθηκε, όταν στην επανάληψη μπήκαν ο Μασούρας αντί του Μπιέλ και ο Βρουσάι αντί του Βαλμπουενά, η ΑΕΚ φάνηκε λίγο αιφνιδιασμένη γιατί είδε ξαφνικά κάποιους παίκτες του Ολυμπιακού να τρέχουν αντί να περπατάνε κι ο Μπακαμπού στην πρώτη ίσως σοβαρή ευκαιρία του Ολυμπιακού έκανε το 1-1. Αλλά αντί ο Ολυμπιακός να βρει δύναμη από αυτό του το κατόρθωμα του, (διότι περί κατορθώματος πρόκειται…) χάθηκε. Η ΑΕΚ πήρε μέτρα, ανέβηκε πολύ στο γήπεδο και μετά το 70’ έψαχνε το δεύτερο γκολ μεθοδικά. Το βρήκε με ένα πέναλτι που κέρδισε ο Βίντα από τον Ρέαπτσουκ (σε μια απίθανη φάση όπου ο Κροάτης παίζει σαν φορ κι ο Ρέαπτσουκ βρίσκεται στα δεξιά – όλα ενδεικτικά του πανικού), που όσο πιο πολύ το βλέπεις, τόσο πιο ανύπαρκτο μοιάζει, αλλά ο Ιταλός διαιτητής Μάσα δεν πήγε να το δει στο VΑR, κι ο Λιβάι έκανε το 1-2. Και στο ξεκίνημα των καθυστερήσεων ο Μάνταλος που ήρθε από τον πάγκο έκανε με σπουδαίο τελείωμα το 1-3, κι ενώ οι άνθρωποι του Ολυμπιακού ζητούσαν φάουλ του Αμπραμπατ στον Ρέαπτσουκ.

Δεν είναι η πρώτη φορά σε ένα ντέρμπι πρωταθλήματος που ο οπαδός του νικητή βλέπει από την ομάδα του ένα μεγάλο ματς κι ο οπαδός του ηττημένου μια σφαγή από τον διαιτητή: συμβαίνει συχνά. Κάπου έχουν όλοι δίκιο. Ο Αλμέιδα δεν φοβήθηκε καθόλου τον Ολυμπιακό, έπαιξε με τον Πινέδα δίπλα στον Σιμάνσκι μετά από καιρό σε ντέρμπι, προτίμησε τον Ελίασον από τον καπετάν φασαρία Αμραμπατ και έστειλε στην επίθεση την ομάδα του παρά την ισοφάριση του Ολυμπιακού χωρίς να φοβηθεί να υποστηρίξει την προσπάθεια της με μεσοεπιθετικούς όπως ο Αμπραμπατ και ο Μάνταλος. Η ΑΕΚ ήταν καλύτερη σε όλα. Αλλά και ο Ιταλός διαιτητής έδειξε μια παράξενη για την κλάση του ανεπάρκεια: τα λάθη του ήταν πολλά και δεν χωράνε συζήτηση.

Δεν χωράει συζήτηση κι ότι υπήρξε ένα φινάλε ντροπής. Είχαμε συμπλοκές των οπαδών με την αστυνομία και πρόωρη λήξη του ματς, εν μέσω αναταραχής. Όλα όσα συνέβησαν είναι ανεπίτρεπτα, αλλά προβλεπόμενα: καιρό τώρα στον Ολυμπιακό επικρατεί αναβρασμός – η ένταση πάντα μεταφέρεται και στην εξέδρα. Ο Ολυμπιακός έχει δίκιο σε πολλά από όσα ισχυρίζεται καιρό τώρα, αλλά πάντα το κόστος της ρήξης είναι μεγάλο. Κι αν όλο αυτό γίνει λόγος να χαθεί κάθε προβληματισμός για το ποδόσφαιρο που ο Ολυμπιακός (δεν) έπαιξε φέτος, η χθεσινή ήττα του που έχει ως αποτέλεσμα και την οριστική απώλεια του πρωταθλήματος θα ναι ακόμα μεγαλύτερη. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης στον οποίο πέφτει το βάρος των χειρισμών της συνέχειας χρειάζεται κάτι που στην Ελλάδα σε συνθήκες ασταμάτητης έντασης είναι δύσκολο να υπάρχει: καθαρό μυαλό. Και για να δει ποιοι τον κοροϊδεύουν εδώ και πολύ καιρό και για να κάνει αυτοκριτική ενόψει της νέας χρονιάς. Τίποτα δεν είναι απλό.     

Ο Αρης θα παίξει Ευρώπη

Ο Αρης πέρασε από το Βόλο όσο εύκολα δείχνει το τελικό 0-3. Ο  Τερζής βρήκε μια άμυνα, κι ο Νταριντά νωρίς το γκολ του 0-1. Στο Βόλο εμφανέστατα έκανε κακό η πρόσφατη ιστορία του Κλέιμαν κι όχι γιατί ο Κότνικ που τον αντικατέστησε φέρει κάποια ευθύνη για τα γκολ. Ο γηπεδούχος δεν είχε ούτε την συγκέντρωση, ούτε το πάθος που ένας τελικός απαιτούσε και στο τέλος κατέρρευσε. Ο Αρης απλά άργησε λίγο να βρει το δεύτερο γκολ: όταν το πέτυχε ο Καμάρα στο 77΄το ματς τελείωσε. Εντυπωσιακή πραγματικά η εκτέλεση του κυνηγού στην φάση του 0-2. Κι απόδειξη πως η έλλειψη πίεσης μπορεί να βοηθήσει τους καλούς κυνηγούς του Αρη να δείξουν τα προσόντα τους. Αλλά πολύ αργά.     

Χαμένος ο Λεβαδειακός

Το Σάββατο στα συναρπαστικά play out έγινε  χαμός! O ΠΑΣ Γιάννινα κερδίζοντας τον Παναιτωλικό πήρε τη νίκη που έψαχνε. Τα κατάφερε με πρωταγωνιστή τον Εραμούσπε που έχασε πέναλτι, είχε δοκάρι και σκόραρε με το δεύτερο πέναλτι που χτύπησε και με το οποίο έδωσε στον ΠΑΣ το γκολ της νίκης που ήρθε με ανατροπή στην ανατροπή!  Χαμένος της αγωνιστικής ο Λεβαδειακός που έφερε ισοπαλία (2-2) με τον Ιωνικό. Κι αυτός γύρισε το σε βάρος του 0-1 και προηγήθηκε με 2-1 χάρη στους Γερεμέγιεφ και Μεχία: το ότι όμως δεν κράτησε το υπερ του 2-1 και δέχτηκε την ισοφάριση από τον Τσιγκρίνσκι (που δεν θυμάμαι από πότε είχε ξαναβάλει γκολ…) είναι κακό σημάδι. Η Λαμία που  κέρδισε τον Ατρόμητο έχει στα play out τις νίκες που όλοι πρόβλεπαν: είναι σχεδόν εκτός κινδύνου. Ο Αστέρας Τρίπολης και ο ΟΦΗ που έφεραν ισοπαλία μεταξύ τους (1-1) δεν έχουν καμία σχέση με τις ομάδες που προσπαθούν να αποφύγουν τον υποβιβασμό. Και οι δυο θα μπορούσαν να βρίσκονται στα play off. Αλλά λάθη κάνουν και οι καλύτεροι…