Η Μπαρτσελόνα κέρδισε και ισοφάρισε την σειρά με τον Ολυμπιακό, όπως έκανε και ο ΠΑΟ με την Μακάμπι και η Μονακό με την Φενέρ. Στα εφετινά play off της Ευρωλίγκας επικρατεί κάμποση ισορροπία και δεν θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά με βάση την κανονική περίοδο που είδαμε: οι ομάδες, με διαφορετικές δυνατότητες και αδυναμίες είναι όλες σχετικά κοντά. Η περίπτωση της Ρεάλ Μαδρίτης, που είναι η μόνη που έφτασε στο 2-0 με αντίπαλο την Μπασκόνια δεν είναι η εξαίρεση του κανόνα αλλά η επιβεβαίωση του: η Βασίλισσα και στα play off έχει την δική της ξεχωριστή πορεία παίζοντας με μόνο αντίπαλο τον εαυτό της. Είναι αδύνατη να την αποκλείσει κάποιος σε πέντε ματς, πήρε το περσινό της μάθημα, λογικά θα πάρει και την πρόκριση για το Βερολίνο πρώτη από όλους αλλά δεν είναι άτρωτη. Και σε αυτό, ευτυχώς για την διοργάνωση, μοιάζει με όλους τους υπόλοιπους.
Αντοχή και επιμονή
Ατρωτος μου φάνηκε για μια στιγμή ο Ολυμπιακός χθες, όχι για την θεαματικότητα του ή την παραγωγικότητα του, αλλά για την αντοχή και την επιμονή του. Δυο λεπτά πριν το τέλος του τρίτου δεκάλεπτου με ένα καλάθι του Γουόκαπ ο Ολυμπιακός περνά με 56-57. Δεν είναι το πρώτου προβάδισμα. Εχει ροκανίσει στο δεύτερο και στο τρίτο δεκάλεπτο κάμποσες διαφορές. Εχει βρεθεί δυο φορές πίσω με 11 πόντους, έχει κάνει ένα κακό πρώτο δεκάλεπτο όταν και έχει δεχτεί 27 – πράγμα ασυγχώρητο για τον Ολυμπιακό του Μπαρτζώκα σε ματς play off – έχει φανεί και αμυντικά και επιθετικά βραχυκυκλωμένος, καθώς η Μπαρτσελόνα έχει πιέσει πολύ τα γκαρντ του και έχει σε δεύτερο σερί ματς ένα Πάρκερ που δίνει λύσεις στην επίθεση με κάθε τρόπο ανενόχλητος. Κι όμως ο Ολυμπιακός με 8 συνεχόμενους πόντους του Γκος προσπερνά με 54-55 κι όταν κι ο Γουόκαπ προσφέρει κάτι επιθετικά μοιάζει να ελέγχει και την κατάσταση κι ενώ το γήπεδο έχει σιγήσει.
Όμως αν μου φαινόταν ο Ολυμπιακός άτρωτος, δεν ήταν για την επιστροφή του ή το πείσμα του ή την αντοχή του, αλλά για ένα άλλο λόγο: γιατί είχε οδηγήσει το ματς στο σημείο που ήθελε χωρίς να έχει ούτε ένα παίκτη που να σου δίνει την εντύπωση ότι είναι έτοιμος να πάρει την ομάδα από το χέρι!
Μόλις 12 πόντους
Η Μπαρτσελόνα δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα στην άμυνά της από τους ψηλούς του Μπαρτζώκα: ακόμα κι ο πεισματάρης Ράιτ δεινοπαθούσε στις δαγκάνες του ΧερνάνΓκόμεζ, του Βέσελι και του Κάλινιτς, ενώ ο Φαλ κι ο Μιλουτίνοφ δεν πήραν ποτέ τη μπάλα στην επίθεση σωστά. Οι περιφερειακοί του Μπαρζώκα είχαν ξεσπάσματα χωρίς μεγάλη συνέχεια: ο ΜακΚίσικ, που κάνει ένα σπουδαίο δεύτερο δεκάλεπτο, έχει χάσει σε αυτό τέσσερις βολές που θα επέτρεπαν στον Ολυμπιακό να κλείσει το ημίχρονο ισόπαλος. Ο Γουόκαπ σουτάρει χειρότερα από ποτέ καθώς έχει 1/7 τρίποντα – θα τελειώσει με 1/8. Ο Κάναν είναι άφαντος και ο Γκος έχει ένα ξέσπασμα – στο πρώτο ημίχρονο είχε ένα καλάθι. Ακόμα και οι 13 πόντοι που έχει ο Πίτερς την στιγμή του προσπεράσματος είναι ένα illusion: τους 10 από αυτούς τους έχει στο πρώτο δεκάλεπτο όταν σκοράρει μόνος του. Κι όμως, με όλα αυτά να καταγράφονται στο γήπεδο (κι όχι στην στατιστική που λέει κι άλλα χειρότερα) ο Ολυμπιακός δυο λεπτά πριν το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου είναι μπροστά. Απέναντι στην Μπάρτσα που έχει τους Βέσελι και ΕρνάνΓκόμεθ σε πολύ καλή βραδιά, τον Πάρκερ ασταμάτητο, τον Ρούμπιο, τον Σατοράνσκι και τον Γιακουμπάιτις εκείνη τη στιγμή με 10 ασίστ: θα τελειώσουν με 14.
Όταν τα βλέπεις όλα αυτά είναι εύκολο να σκεφτείς ότι ο Ολυμπιακός από την Μπαρτσελόνα δεν γίνεται να χάσει. Αλλά όλο αυτό είναι πολύ εντυπωσιακό και ίσως και κομμάτι πέρα από την λογική για να είχε χθες αίσιο τέλος.
Μεγάλη εβδομάδα
Από το 56-57 που καταγράφεται δυο λεπτά πριν το τέλος του τρίτου δεκαλέπτου μέχρι το φινάλε του ματς ο Ολυμπιακός βάζει όλους κι όλους 12 πόντους. Και με τέτοια επιθετική επίδοση ούτε κι αυτός που έχει κάνει τα θαύματα καθημερινότητα δεν μπορεί να κερδίσει. Πρώτα εκνευρίζεται ο Γκος που εκείνη την στιγμή μοιάζει ο πιο αξιόπιστος επιθετικά: χρεώνεται μια τεχνική ποινή και θα καθίσει με τον Κάναν στον πάγκο καθώς και οι δυο έχουν τέσσερα φάουλ. Μετά παραδίνεται ο Γουόκαπ, τον οποίο ο Ρούμπιο στρεσάρει σε σημείο να του κλέψει δυο φορές τη μπάλα. Τελευταίος μένει να παλεύει ο Πίτερς που επιθετικά ολοκληρώνει με 20 πόντους, αλλά δεν μπορεί να περιορίσει τον Πάρκερ που τον «χτυπάει». Η Μπαρτσελόνα κέρδισε το ματς γιατί το ήθελε πιο πολύ, αλλά και γιατί έβγαλε στην επιφάνεια αδυναμίες του Ολυμπιακού στην επίθεση που η σκληρή του άμυνα καμουφλάρει από την αρχή της χρονιάς όσο μπορεί. Είναι δύσκολο όμως αυτό να γίνεται πάντα.
Τον Ολυμπιακό περιμένει η δική του μεγάλη εβδομάδα. Την Μεγάλη Τρίτη και την Μεγάλη Πέμπτη θα έχει δυο πολύ δύσκολα ματς γιατί η Μπαρτσελόνα είναι πολυφωνική, έχει έφεση στο επιθετικό ριμπάουντ, μπορεί να βρίσκει διαφορετικούς πρωταγωνιστές στην επίθεση από ματς σε ματς κι έχει και αμυντική σκληράδα. Και στα δυο παιγνίδια τα ψηλά γκαρντ που έχει ο Γκριμάο έχουν δυσκολέψει τον Γουόκαπ (που έχει και προβλήματα με την μέση του), και χωρίς αυτόν στο 100% χάνεται και η δυνατότητα τροφοδοσίας των ψηλών και φυσικά πληθαίνουν τα λάθη: χθες ο Ολυμπιακός είχε 19.
Ο Ολυμπιακός έκανε την δουλειά στην Καταλονία πήρε δηλαδή την νίκη που έψαχνε. Χθες είδε και τις αδυναμίες του: δεν κάνει κακό. Είναι πάντα δύσκολο για μια ελληνική ομάδα να αποκλείσει την Μπαρτσελόνα σε οποιοδήποτε σπορ – ας μην το ξεχνάμε. Και να μην διανύαμε την Μεγάλη Εβδομάδα ο Ολυμπιακός θα είχε μπροστά του έτσι κι αλλιώς μια Μεγάλη Τρίτη και μια Μεγάλη Πέμπτη. Το ΣΕΦ θα γίνει τόπος λατρείας: είναι το μόνο δεδομένο.
