Η πρώτη αγωνιστική του δεύτερου γύρου ολοκληρώθηκε με τα ματς του Ολυμπιακού με τον Πανσερραϊκό και της ΑΕΚ με τον Παναιτωλικό. Όχι τυχαία και σε αυτά τα παιγνίδια είχαμε μια επανάληψη του ό,τι έγινε στα ματς του ΠΑΟ και του ΠΑΟΚ την Κυριακή. Η ομάδα που την Πέμπτη κέρδισε το ευρωπαϊκό της ματς, στην προκειμένη περίπτωση ο Ολυμπιακός, κέρδισε και το παιγνίδι της στο ελληνικό πρωτάθλημα, ενώ η ομάδα που προερχόταν από ένα ευρωπαϊκό αποκλεισμό δεν τα κατάφερε και στο πρωτάθλημα. Η νίκη του Ολυμπιακού στις Σέρρες και η ισοπαλία της ΑΕΚ στο Αγρίνιο μας δίνουν μια βαθμολογία που αποτελεί και την εικόνα της στιγμής: ο ΠΑΟΚ που παίζει καλύτερα από όλους είναι πρώτος και η ΑΕΚ, ο ΠΑΟ και ο Ολυμπιακός είναι μόλις ένα βαθμό πίσω του πληρώνοντας ο ΠΑΟ και η ΑΕΚ δικά τους λάθη, ο δε Ολυμπιακός κυρίως τιμωρίες και επιπολαιότητες. Πάντως και τα χθεσινά ματς προσφέρονται για επισημάνσεις.

Η αυτάρεσκη ΑΕΚ

Από όλους τους βαθμούς που έχει πετάξει μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα η ΑΕΚ, αυτοί που έχασε στο Αγρίνιο πονάνε πιο πολύ. Κυρίως γιατί η ΑΕΚ κατάφερε να μην κερδίσει ένα ματς στο οποίο προηγήθηκε με 2-0 στο πρώτο δεκαπεντάλεπτο και έλεγχε απόλυτα από την αρχή μέχρι την ολοκλήρωσή του. Στο τέλος του ματς γίνεται κατανοητό πως η φάση - κλειδί του αγώνα ήταν αυτή του 35΄. Σε αυτό το λεπτό ο Παναιτωλικός που έχανε με 0-2 και έμοιαζε να σκέφτεται ήδη το επόμενο παιγνίδι του κέρδισε πέναλτι όταν ο Μουκουντί κλώτσησε μέσα στην περιοχή της ΑΕΚ τον Μλάντεν σχεδόν άνευ λόγου: ο Μουκουντί έκανε ένα από αυτά τα πέναλτι που είδαμε φέτος κυρίως στα ευρωπαϊκά ματς της ΑΕΚ και τα οποία οφείλονται πολύ στον τρόπο που η ΑΕΚ παίζει άμυνα. Ολοι οι αμυντικοί της προσπαθούν απλά να φτάσουν πρώτοι στην μπάλα στις καταστάσεις «ένας εναντίον ενός» που προκύπτουν: σπανίως υπάρχουν ντουμπλαρίσματα (γιατί ο Αλμέιδα δεν χαρίζει παίκτες και τους θέλει όλους έτοιμους να φύγουν στην κόντρα) κι όταν αυτό συμβαίνει αρκεί μια κακή εκτίμηση για να γίνει το κακό – αυτό συνέβη και με τον Μουκουντί. Ο Ζοάο Πέδρο, δεν συγχώρεσε το λάθος, ευστόχησε κι έβαλε τον Παναιτωλικό στο ματς. Η ομάδα του Πετράκη που είδε τους Γκαρσία (στο 2΄) και Ελίασον στο 14΄με ένα καταπληκτικό γκολ) να δίνουν το προβάδισμα στην ΑΕΚ, επιστρέφοντας στο ματς κατάλαβε πως έχει ελπίδα να πάρει βαθμό και τον πήρε γιατί ο Μπαλτασάρα με ένα άπιαστο σουτ ισοφάρισε στο 65’ και γιατί στο μισάωρο που απόμεινε ο Παναιτωλικός έπαιξε άμυνα με νύχια και με δόντια. Ο Μουκουντί βρήκε άθελά του την μπάλα και στο σουτ της ισοφάρισης του παίκτη του Πετράκη αλλά τον τίτλο του μοιραίου τον μοιράζεται με τον Γκατσίνοβιτς που έχασε τρία γκολ, αδυνατώντας σε δυο περιπτώσεις να διευρύνει το αβαντάζ της ΑΕΚ: στην τρίτη, στο 82΄τα έκανε όλα σωστά, το γυριστό του σουτ ήταν υπέροχο, αλλά τον νίκησε ο Καπίνο.  

Η ΑΕΚ είχε μια μάλλον κακή αντίδραση μετά την ισοφάριση, κόλλησε στις χαμένες ευκαιρίες του πρώτου ημιχρόνου και τελείωσε το ματς με γεμίσματα που δεν είχαν νόημα. Δεν είναι η πρώτη φορά φέτος που δείχνει σε τέτοιου είδους ματς ένα είδος αυταρέσκειας: κάνει σαν να κοιτάζεται στον καθρέφτη μετά από ένα καλό, παρά τις απουσίες, ξεκίνημα – της συνέβη και στα Γιάννινα πρόσφατα. Ο Αλμέιδα πάντως στο τέλος δεν ήταν επικριτικός και τόνισε ότι δεν στέκεται στο αποτέλεσμα. Από την πλευρά του αυτό πρέπει να κάνει διότι ξέρει πως και το χειρότερο αποτέλεσμα δεν πρέπει να μειώσει την πίστη της ΑΕΚ στο παιγνίδι της. Αυτή είναι η δύναμή της. Αλλά το ματς με τον Πανσσεραϊκό που ακολουθεί και εξαιτίας των ασταμάτητων απουσιών που δεν επιτρέπουν πολλές αλλαγές (χθες χτύπησε και ο Σιντιμπέ) ξαφνικά έγινε δύσκολο.  

Τρίποντο ανακούφισης στις Σέρρες      

Και ο Ολυμπιακός έπαιξε με την φωτιά στις Σέρρες, αλλά πήρε μια νίκη που δεν έχει τίποτα το θεαματικό αλλά είναι χρήσιμη. Μετά απο ένα νωθρό και χωρίς μεγάλες ευκαιρίες πρώτο ημίχρονο, όπου ο Ολυμπιακός περίμενε τα πάντα από τον Φορτούνη κι ο Πανσερραϊκός έπαιζε μόνο άμυνα, ο Ελ Αραμπί πέρασε στο ματς αντί του Ποντέσνε που όταν δεν φτάνει σε τελικές προσπάθειες έχει μικρή  προσφορά και στο 65΄, έλυσε το γόρδιο δεσμό εκτελώντας άψογα ένα πέναλτι που κέρδισε ο Μασούρας από τον Δεληγιαννίδη. Ο Ολυμπιακός είχε σχετικά καλή κυκλοφορία της μπάλας, δεν κινδύνευσε υπερβολικά για τα μέτρα του αφήνοντας δυόμισι φάσεις  όλες κι όλες στον αντίπαλό του και είχε ως πολυτιμότερο πιθανότατα τον σκόρερ του, που στο μισάωρο που αγωνίστηκε έκανε πάρα πολλά και θα μπορούσε και να πετύχει κι ένα δεύτερο γκολ στο 88΄όταν ο Θυμιάνης έβγαλε την μπάλα από τη γραμμή με χέρια και με πόδια. Ο Ελ Αραμπί είναι ένα αληθινό παράδειγμα επαγγελματικής συμπεριφοράς. Πήγε κι αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό β΄ για να είναι έτοιμος και να μην «σκουριάσει» μετά τον άδικο παραγκωνισμό του και θα χρειαστεί πολύ αυτό το μήνα γιατί μετά το ματς με τον Ατρόμητο ο ΕλΚαμπί φεύγει για το Κύπελλο Εθνών Αφρικής και άλλος φορ δεν υπάρχει.

To γκολ του Ελ Αραμπί και το κοντρόλ παιγνίδι του Ολυμπιακού θύμισαν Ολυμπιακό από τον καιρό του Μαρτίνς, τον καιρό που ο Ολυμπιακός αυτά τα ματς τα κέρδιζε επαγγελματικά χωρίς να θυμάσαι με ποιον έπαιζε. Βέβαια δεύτερο γκολ δεν βρέθηκε κι αυτό κράτησε το ματς ανοιχτό μέχρι το τέλος του μολονότι ο Πανσερραϊκός δεν είχε την συνηθισμένη του σπιρτάδα. Ο Καρβαλιάλ φανερά ανακουφισμένος από τη δύσκολη νίκη μίλησε πολύ υπερβολικά για «τέλειο ματς»: το έκανε γιατί έχει καταλάβει πως το πρώτο που έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός είναι να βρει ηθικό και ψυχολογία νικητή. Τώρα ο Ολυμπιακός έχει δυο ακόμα δύσκολα εκτός έδρας ματς μπροστά του (την Πέμπτη με τον φορμαρισμένο Ατρόμητο και μετά με την Λαμία) κι ο σκοπός του πρέπει να είναι να τα πάρει για να πάει στο ματς με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη χωρίς απώλειες: αυτό το ντέρμπι που έρχεται μοιάζει κομβικό και για τους δυο καθώς όποιος το κερδίσει μπορεί να αλλάξει την χρονιά του. Στο μεταξύ ο Ολυμπιακός περιμένει κι ενισχύσεις και από όσο γνωρίζω για τον Μπρούνο Αλβες, τον νέο του τεχνικό διευθυντή ο σέντερ φορ είναι η πρώτη προτεραιότητα, αλλά θα υπάρξουν κι άλλες. Για αυτό το λόγο ομολογώ ότι μου κάνουν εντύπωση οι αναλύσεις και οι προβλέψεις που γράφονται από χθες για το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Φερεντσβάρος. Όχι τόσο γιατί είναι αντικειμενικά δύσκολο να εκτιμήσει κανείς τις αρετές της ομάδας της Βουδαπέστης, όσο γιατί είναι εντελώς αδύνατον να έχει κάποιος εικόνα του Ολυμπιακού τον Φεβρουάριο που θα γίνουν τα παιχνίδια. Μιλάμε για έναν Ολυμπιακό, που αν ισχύουν όσα μαθαίνουμε, θα κάνει τουλάχιστον τέσσερις μεταγραφές τον Ιανουάριο αποκτώντας ποδοσφαιριστές που προορίζονται για την βασική του ενδεκάδα. Αν αυτός είναι ο στόχος, πως γίνεται να εκτιμήσει κανείς σε τι κατάσταση θα είναι η ομάδα του Καρβαλιάλ το Φεβρουάριο;