Ταξιδεύοντας για το Κάουνας, που δεν ξυπνά και τις καλύτερες των αναμνήσεων στον Ολυμπιακό, ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε τρία προβλήματα και μια μεγάλη βεβαιότητα. Τα προβλήματα ήταν οι απουσίες του Γουίλιαμς Γκος, του Γιαννούλη Λαρεντζάκη και του Μήτρου Λονγκ: ένα από τα παιγνίδια που σκαρώνει φέτος η μοίρα στον Ολυμπιακό είναι ότι πολύ συχνά οι τραυματίες προκύπτουν όλοι σε μια γραμμή, μετά την ταυτόχρονη απουσία του Φαλ και του Μιλουτίνοφ, προέκυψαν και οι ταυτόχρονοι τραυματισμοί τριών περιφερειακών. Ένα μικροπρόβλημα ταλαιπώρησε και τον Παπανικολάου αλλά στον Ολυμπιακό γνωρίζουν ότι αυτός, αν υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να αγωνιστεί, δεν θα λείψει. Ωστόσο δεν ήταν αυτή, αλλά μια άλλη η μεγάλη βεβαιότητα που κουβαλούσε ο Μπαρτζώκας στις αποσκευές του: ο προπονητής γνωρίζει πλέον ότι έχει στα χέρια του μια καινούργια ομάδα με νέες δυνατότητες. Μια ομάδα που δεν αποτελεί τόσο την εξέλιξη αυτής που ξεκίνησε την σεζόν, ούτε φυσικά την συνέχεια της περσινής, αλλά κάτι εντελώς φρέσκο. Πράγμα που πλέον φαίνεται, όχι στον τρόπο που κερδίζει, αλλά από τον τρόπο που παίζει. Ο νέος Ολυμπιακός είναι πιο γρήγορος, έχει περισσότερη ενέργεια και έχει σαφώς μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, πράγμα που του την δίνει ποικιλία στο επιθετικό του παιγνίδι – κυρίως υπάρχει η δυνατότητα να προκύπτουν νέοι πρωταγωνιστές στην επίθεση. Στο Κάουνας δεν υπήρξε απλά ένας μικρός θρίαμβος, αλλά μια πραγματική πρόβα ορχήστρας.
Πολλά από πολλούς
Διαλέγω πάντα προσεχτικά τις λέξεις. Το πόσο «ορχήστρα» είναι ο Ολυμπιακός φαίνεται πια στην γεμάτη στατιστική του, αλλά κυρίως στην πολυποίκιλη προσφορά των κατά περίσταση πρωταγωνιστών του: ο Μπαρτζώκας παίρνει πολλά από πολλούς. O Τόμας Γουόκαπ στο γήπεδο που γνώρισε την Ευρωλίγκα έχει κάνει χθες ρεκόρ καριέρας σε πόντους με 22, (με 5/5 δίποντα και 4/8 τρίποντα) αλλά έχει και 7 ασίστ, 3 κλεψίματα και 4 ριμπάουντ – ελπίζω να μην στεναχωρηθεί κανένας για το γεγονός ότι έπαιξε 30 λεπτά. Ο Αλεκ Πίτερς, μετά από μερικά μέτρια παιγνίδια, αφού υπέφερε στο πρώτο ημίχρονο από τον Σμιτς (όπως και ο Πετρούσεφ), τελειώνει εντυπωσιακά με 16 πόντους, (με 2/2 τρίποντα), 2 ασίστ, 4 ριμπάουντ και 5 κερδισμένα φάουλ. Οι ψηλοί (Φαλ και Ράιτ πρέπει να υπολογίζονται ως κάτι ενιαίο γιατί ο Ράιτ εκμεταλλεύεται πάντα την κούραση και την φθορά που προκαλεί στους αντίπαλους ο Γάλλος και «γκαζώνει» στα δυο τελευταία δεκάλεπτα), έχουν μαζί 16 πόντους με αλάνθαστα δίποντα, 8 ριμπάουντ (4 επιθετικά!) και 2 κοψίματα – ένα του Φαλ στον Μπιρούτις είναι λόγος για να τον θυμάται για καιρό. Όμως ο X Factor της βραδιάς, όπως ακριβώς και στη νίκη στην Βαλένθια είναι ο Σακίλ ΜαΚίσικ. Απόντος του Λαρεντζάκη παίζει και για αυτόν! Μένει στο παρκέ 24 λεπτά, πετυχαίνει 20 πόντους (με ένα κάρφωμα για τα highlights της καριέρας του στη λήξη του ημιχρόνου), δίνει 3 ασίστ, κλέβει μπάλες και είναι ο βασικός λόγος που στο δεύτερο δεκάλεπτο, όταν η Ζαλγκίρις εκμεταλλευόμενη το τρομερό μομέντουμ του Σμιτς, προσπάθησε να ξεφύγει, ο Ολυμπιακός συνέχισε να προηγείται παρά τις επιθετικές του δυσκολίες.
Η προσωπικότητα που λέγεται Σακίλ
Ο ΜακΚίσικ είναι το προσωπικό αριστούργημα του Μπαρτζώκα και πάει να εξελιχτεί σε σύμβολο της εφετινής σεζόν του Ολυμπιακού. Όταν ο Μπαρτζώκας τον έφερε ήταν ένας καταπληκτικός μπουκαδόρος, θεαματικός όσο λίγοι. Αλλά ήταν και αμυντικά άγουρος, και κομμάτι επιρρεπής στο λάθος – κυρίως στις επιλογές των σουτ, που η αντίπαλη άμυνα πάντα του έδινε. Δουλεύοντας με τον προπονητή του Ολυμπιακού έμαθε να διαβάζει άμυνες, έγινε αμυντικά απόλυτα αξιόμαχος, ξέρει πλέον να ταΐζει ψηλούς και μολονότι έχει πάντα το μυαλό του στο γκάζι, το κάθετο παιγνίδι του είναι πολύ πιο μυαλωμένο. Κυρίως είναι ένας υπέροχος παίκτης ομάδας χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι στρατιωτάκι χωρίς άποψη και χωρίς να έχει φιλοδοξίες για παραπάνω πρωτοβουλίες.
Μετά το καλύτερό του ματς στην Βαλένθια, έμεινε εκτός κυπέλλου – μάλλον άδικα, αν συνυπολογίσει κανείς και τα καλά ματς που έχει κάνει συνολικά κόντρα στον Παναθηναϊκό. Όμως αντί να κάνει μούτρα επέστρεψε στο Κάουνας για να κάνει ένα εντυπωσιακό ματς κι αυτό τα λέει όλα για το τι είδους προσωπικότητα είναι: όχι τυχαία στην επιστροφή στην Ελλάδα δηλώθηκε αντί του άχρωμου Μπραζντέκις και για τα ματς του πρωταθλήματος. Ο ΜακΚίσικ επιστρέφει μετά από ένα καλοκαίρι γεμάτο προβλήματα όπως ακριβώς επιστρέφει κι ο Ολυμπιακός. Με αρκετή ορμή, μεγάλη θέληση για μπάσκετ και κυρίως με γκάζι – αυτό δηλαδή που τόσο του έλειψε στην αρχή της σεζόν. Χθες ο ΜακΚίσικ είναι τόσο καλός, ώστε ο Μπαρτζώκας, που περνά κι αυτός μέρες μεγάλου φορμαρίσματος κάνοντας συχνά πολλά απρόβλεπτα, κλείνει το τρίτο δεκάλεπτο παρουσιάζοντας μια πεντάδα χωρίς πλέι μέικερ (!) με τους Κάναν, ΜακΚίσικ, Παπανικολάου χειριστές – πράγμα που αποδιοργανώνει τελείως τον Τρινκέρι που από την στιγμή που ο Σμιτς κάνει το τρίτο του φάουλ κι ο Εβανς μπλέκει με τις αλλαγές πάνω του, βλέπει την ομάδα του να ξεμένει από επιθετικό παιγνίδι. Ο Ολυμπιακός γράφει ένα επιβλητικό 17-28 στο τρίτο δεκάλεπτο (παρά την αφλογιστία του καλού στην άμυνα Κάναν) και η σεμνή τελετή λαμβάνει τέλος.
Το είπε και το έκανε
Ο Ολυμπιακός έκανε στο Κάουνας την καλύτερα ενορχηστρωμένη εφετινή του εμφάνιση. Στο πρώτο ημίχρονο είναι αδύνατον να παρακολουθήσει κανείς τις ασταμάτητες αλλαγές του Τρινκέρι: θα πάθει πονοκέφαλο καθώς ο Ιταλός χρησιμοποίησε έντεκα παίκτες. Ο Ιταλός έχει σε μεγάλη εκτίμηση τον Ολυμπιακό και πρόβλεψε πως θα είναι αυτός ο τελικός κατακτητής της Ευρωλίγκας, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο πέταξε λευκή πετσέτα, αφού η ορχήστρα του Μπαρτζώκα άλλαζε συνεχώς σολίστες. Στην πορεία εμφανίστηκε επιθετικά κι ο λαβωμένος Παπανικολάου, ενώ έδωσε δυο - τρεις λύσεις κι ο Πετρούσεφ που στον περιορισμό του Σμιτς στο δεύτερο ημίχρονο (15 πόντοι στο πρώτο ημίχρονο και μόλις 2 στο δεύτερο) έπαιξε τον μικρό, αλλά σημαντικό ρόλο του. Στα μυστικά της αλλαγής του Ολυμπιακού παίζει ρόλο και η δική του προσθήκη – κυρίως ο τρόπος χρησιμοποίησής του σαν ένα είδος «4,5»: ο Σέρβος μοιάζει ρολίστας πολυτελείας σε μια ομάδα που δεν έχει σχέση πλέον με αυτή του περασμένου καλοκαιριού. Ο Ολυμπιακός έκανε την καλύτερή του εμφάνιση στο Κάουνας εδώ και χρόνια απέναντι στην φορμαρισμένη Ζαλγκίρις (που μετρούσε 4 νίκες στα τελευταία 5 ματς στην Ευρωλίγκα και 8 στη σειρά υπολογίζοντας και τις εγχώριες διοργανώσεις) με τον Γκος στην Αθήνα, τον Μπραζντέκις να βραβεύεται για την προσφορά του εκεί, τον Σίκμα να παίζει όσο ο Τανούλης δηλαδή καθόλου. Μετά την ήττα από την Μπασκόνια και την παραδοχή του προπονητή του ότι στη συνέχεια θα αλλάξει πολλά, ο Ολυμπιακός, που αν συνεχίσει να κάνει νίκες εκτός έδρας ατενίζει πια ακόμα και την τετράδα, είναι άλλη ομάδα. Άλλη ορχήστρα για την ακρίβεια.
