Ευτυχώς υπήρχε ο Κωνσταντέλιας...

Ευτυχώς υπήρχε ο Κωνσταντέλιας...


Αν υπάρχει μια ποδοσφαιρική διοργάνωση που βαριέμαι απεριόριστα είναι το κύπελο Ελλάδος – και δεν το έχω κρύψει ποτέ. Το βαριέμαι γιατί δεν αποτελεί στόχο για το 90% των ομάδων που συμμετέχουν σε αυτό – ελάχιστες ξεκινάνε την σεζόν και βάζουν ως σκοπό την κατάκτησή του. Το βαριέμαι επίσης γιατί στην Ελλάδα γίνεται με ένα αλαλούμ σύστημα διεξαγωγής. Χθες πχ υπήρχαν στο πρόγραμμα τέσσερα ματς. Τα δυο ήταν ρεβάνς, δηλαδή δεύτερα παιγνίδια μεταξύ αντιπάλων που είχαν ήδη αγωνιστεί και τα άλλα δυο ήταν τα πρώτα παιγνίδια μεταξύ όλων. Αν γράφω το σημείωμα είναι γιατί υπήρχαν στο πρόγραμμα ματς όπως το ΠΑΟ – Ολυμπιακός (1-1) και ΑΕΚ – Αρης (0-0) και τις ομάδες αυτές τις σέβομαι γιατί είναι από τις λίγες αληθινά μεγάλες που έχουμε στην Ελλάδα. Εστω κι αν όπως μου φάνηκε κάποιες από αυτές μάλλον αγγαρεία έκαναν χθες βράδυ: αν μπορούσαν αυτά τα ματς δεν θα τα έδιναν. Για αυτό και τα δυο αυτά παιγνίδια στα μάτια μου ήταν μετριότατα. Και είμαι επιεικής.  

Η πρώτη φορά του Τερίμ

Για πολλούς λόγους το ΠΑΟ – Ολυμπιακός ήταν ένα μυστηριώδες ματς πριν αρχίσει. Κανείς δεν ήξερε ποια ακριβώς θα ήταν η ενδεκάδα του ΠΑΟ στο τρίτο στη σειρά εντός έδρας παιγνίδι των Πρασίνων με τον Φατίχ Τερίμ στον πάγκο και κανείς δεν μπορούσε να εκτιμήσει πόσα προβλήματα θα άφηνε στον Ολυμπιακό η δραματική περιπέτεια που έζησε την Κυριακή στο ματς με την ΑΕΚ. Προέκυψε ένα παιγνίδι με ένταση, αλλά χωρίς ρυθμό, όπου οι δυο ομάδες είχαν θέληση αλλά και ένα έλλειμα ποιότητας.

Τα μάτια ήταν κυρίως στον προπονητή του ΠΑΟ. Ο Τερίμ αυτή τη φορά, σε επίπεδο αρχικής ενδεκάδας, πήγε να παντρέψει ό,τι καλό είχε δει από τον ΠΑΟ στα δυο πρώτα ματς που κάθισε στον πάγκο του. Εδωσε μια ευκαιρία στον Λοντίγκιν, μάλλον γιατί τον θεωρεί βασικό τερματοφύλακα του ΠΑΟ στο κύπελλο. Κράτησε το κεντρικό αμυντικό δίδυμο Γιετβάι – Αράο γιατί άλλα στόπερ δεν έχει. Προτίμησε τον Μπλαντένοβιτς από τον Χουάνκαρ γιατί ο Σέρβος έπαιξε σχετικά καλύτερα στο ματς με τον ΠΑΣ από όσο ο Ισπανός κόντρα στον Παναιτωλικό. Εβαλε για πρώτη φορά στην ενδεκάδα τον Κότσιρα – τον μόνο που δεν είχε δει. Πίστεψε πως πήγε στα σίγουρα με την τριάδα Πέρεθ, Τσέριν, Μπερνάρ στη μεσαία γραμμή, κράτησε όμως και στην ενδεκάδα τον Τζούρισιτσις από τον οποίο μάλλον έμεινε ευχαριστημένος την περασμένη εβδομάδα. Ο Αϊτόρ και ο Ιωαννίδης δεν θα μπορούσαν να λείπουν. Παρόλο που οι επιλογές ήταν λογικές (η συνύπαρξη του Μπερνάρ με τον Τζούρισιτς είναι η μόνη μου ένσταση) ο ΠΑΟ δεν είχε καθόλου παιγνίδι. Στο τρίτο συνεχόμενο ματς εντός έδρας στο πρώτο ημίχρονο ειδικά οι παίκτες του μου φαινόταν πως κοιτούσαν τον πάγκο πιο πολύ από όσο πρέπει – έπαιζαν δηλαδή σαν να ήθελαν να δείξουν στον προπονητή ότι κάνουν αυτό που τους ζήτησε. Η ΠΑΟ ήταν προβλέψιμος, δεν έκανε ευκαιρίες, κι απλά ήταν ως ομάδα «τετράγωνος», με κοντά τις γραμμές και τακτικά προσεχτικός σαν να δίνει ματς προετοιμασίας. Και δεν είναι παράξενο πως από το γκολ του Αλεξανδρόπουλου, μετά από μια εκτέλεση κόρνερ, βρέθηκε πίσω στο σκορ. Δεν έπαιζε. Προσπαθούσε να δείξει πως κάτι μαθαίνει.

https://www.novasports.gr/wp-content/uploads/2024/01/%CE%B9%CF%89%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82.jpg

Βασικοί χωρίς ενέργεια

Η αντίδραση του Τερίμ υπήρξε λιγότερο προβλέψιμη από το ματς του ΠΑΟ. Αρχικά βγήκε ο Τζούρισιτς λόγω τραυματισμού κι ο Μαντσίνι που μπήκε είχε πιο πολλά κέφια. Στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου ο Τούρκος έριξε στο ματς τον Σπόραρ και τον Βέρμπιτς (αντί τον Μπερνάρ και Αϊτόρ) για να παίξει όπως κόντρα στον Παναιτωλικό 4-2-4. Λίγο μετά έβγαλε τον Πέρεθ για να χρησιμοποιήσει ένα πιο επιθετικό μπακ, τον Βαγιαννίδη, και έβαλε τον Κότσιρα «εξάρι», πράγμα που προκάλεσε έκπληξη. Κακώς. Πρώτον ο Τερίμ αυτά τα απρόβλεπτα τα κάνει κι όσο καιρό θα είναι στην Ελλάδα πρέπει να τα περιμένουμε. Δεύτερον η επιλογή ήταν λογική διότι ήθελε κάλυψη της άμυνας για να ρισκάρει πιο πολύ από κάποιον που να δίνει και ύψος αλλά και να πασάρει προς τα αριστερά διότι από εκεί ήθελε να χτυπήσει. Από μια πάσα του Κότσιρα ξεκινά η φάση που φέρνει το κόρνερ της ισοφάρισης, που θα βρει ο Ιωαννίδης. Στο τέλος ο ΠΑΟ έχοντας μεγαλύτερη σιγουριά πίεσε λίγο πιο πολύ: οι δυο τελευταίες ευκαιρίες του ματς είναι δικές του κι αυτή με τον Ιωαννίδη είναι μεγάλη. Ο Βέρμπιτς απλά τέσταρε τα αντανακλαστικά του Πασχαλάκη.  

Κι ο Ολυμπιακός; Ο Καρβαλιάλ ήθελε να βραχυκυκλώσει τον ΠΑΟ και το έκανε με τρεις όχι συνηθισμένες επιλογές. Εστειλε τον Αλεξανδρόπουλο να πιέζει τον Πέρεθ: ο μικρός αυτό το κάνει καλά. Εβαλε τον Ρίτσαρντς με σκοπό να καλύψει τον Ορτέγκα που ερχόταν από ένα εφιαλτικό ματς με την ΑΕΚ. Και χρησιμοποίησε τον Καρβάλιο ως οργανωτή από τα μετόπισθεν. Η τακτική προετοιμασία ενός ματς αναμονής ήταν καλή για αυτό και ο Ολυμπιακός προηγήθηκε. Αλλά πολλοί από τους βασικούς του που ο Καρβαλιάλ επιστράτευσε ως αλλαγές στο δεύτερο ημίχρονο είναι ντεφορμέ. Ο Μαντί Καμαρά ήταν κάκιστος. Ο Ποντένσε που όλοι έψαχναν δεν βρήκε καλά καλά ούτε δυο ενέργειες της προκοπής. Ο Φορτούνης είναι μακριά από τα στάνταρ της απόδοσής του. Ο Γιόβετιτς δεν είναι φορ. Όταν ο Μασούρας κουράστηκε ο Ολυμπιακός επιθετικά σχεδόν χάθηκε κι όταν πρέπει να παίξει για να κρατήσει το αβαντάζ υποχρεώνεται να κάνει κάτι που και δεν μπορεί να το κάνει καλά και δεν το ξέρει. Στο τέλος έμοιαζε ευχαριστημένος με το 1-1 ενώ το ίδιο το ματς φωνάζει πως θα έπρεπε να το κερδίσει. Οι αισιόδοξοι οπαδοί του πιστεύουν πως έστω κι έτσι απέσπασε ένα αποτέλεσμα που τον καθιστά φαβορί στη ρεβάνς. Δυσκολεύομαι να το πω. Διότι ντέρμπι δεν τον έχω δει να κερδίζει φέτος. Και διότι στο Καραϊσκάκη για να κερδίσει θα χρειαστεί πολύ παιγνίδι από τους δημιουργούς του. Εδώ και πάνω από ένα μήνα Ροντινέι, Φορτούνης, Ποντένσε, Καμαρά δεν βοηθάνε, ο Ναβάρο δεν έχει κάνει τρεις ενέργειες στα τρία ματς που έχει αγωνιστεί και αν μιλάμε για χαμένη ευκαιρία νίκης στην Λεωφόρο νομίζω την έχασε ο Ολυμπιακός. Να δούμε αν, απέναντι σε ένα Παναθηναϊκό που τουλάχιστον χθες αντέδρασε, θα έχει κι άλλη.

Ο Μάντζιος το ήθελε

Ο Αρης έπαιξε με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια για να αποσπάσει μια λευκή ισοπαλία και τα κατάφερε.  Ο Ακης Μάντζιος κατανοώντας και την δυσκολία και την σημαντικότητα του ματς έστειλε στο γήπεδο τους έντεκα ήρωες που κέρδισαν τον ΠΑΟΚ. Ο Ματίας Αλμέιδα, γνωρίζοντας πως για την ΑΕΚ το πρωτάθλημα είναι πιο σημαντικό και πως την Κυριακή η ομάδα του υποδέχεται τον ΠΑΟ παρουσίασε μια ΑΕΚ κομμάτι πειραματική. Επανέφερε τον Αθανασιάδη, έβαλε τον Σιμάνσκι  να παίξει πάλι στόπερ δίπλα στον Μίτογλου, έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία στον Πήλιο να ξεκινήσει βασικός, και σε σχέση με το ματς στο Καραϊσκάκη κράτησε στην άμυνα μόνο τον Σιμτιμπέ. Εβαλε επίσης τον Γιόνσον δίπλα στον Πινέδα, χρησιμοποίησε στην επίθση τον Πιζάρο πίσω από τον Πόνσε, έστειλε τον  Τσούμπερ στο αριστερό άκρο της επίθεσης κι επανάφερε δεξιά τον Ελίασον. Ο Αρης ήθελε να παίξει μόνο άμυνα κι επειδή ξέρει το παιγνίδι της αναμονής κράτησε το 0-0 στο πρώτο ημίχρονο έχοντας μόνο μια επίσκεψη στη περιοχή της ΑΕΚ με τον Οντουμπάτζιο. Η ΑΕΚ ήθελε να κάνει πολλά, αλλά έλειπαν οι συνεργασίες και παρά ήταν πολλές οι ατομικές προσπάθειες. Σε αυτές βάζω και τα δυο όλα κι όλα σουτ, του Τζούμπερ και του Πινέδα. Ηταν μακρινά κι έγιναν για να γίνουν.  

 https://tvxs.gr/app/uploads/2024/01/6080139.jpg

Στο δεύτερο ημίχρονο πολλοί περίμεναν πως το ματς θα αλλάξει. Ο Αλμέιδα έριξε στο ματς τον Αραούχο που επέστρεψε μετά από καιρό κι αυτός έκανε την επίθεση της ΑΕΚ λίγο πιο ζωντανή. Αλλά ο Αλμέιδα επηρεάζει πλέον τόσο πολύ την ομάδα του, που αν έχει αυτός το μυαλό του αλλού (στο ντέρμπι της επόμενης Κυριακής πχ) θα το έχει και η ομάδα του. Προέκυψαν λίγες ευκαιρίες, καμία μεγάλη και το ματς τελείωσε όπως ήθελε ο Μάντζιος που είδε μάλιστα την ομάδα του να έχει και δυο πραγματικές ευκαιρίες, με ένα παράξενο σουτ του Ζουλ και μια κεφαλιά του Φαμπιάνο – και τα προέκυψαν δυο μετά από εκτελέσεις κόρνερ. Στη ρεβάνς ο Αρης δεν θα παίξει απλά μια πρόκριση στο Βικελίδης αλλά την πιθανότητα να φτάσει στον τελικό: καμία από τις ομάδες που μπορεί να βρει στους δυο επόμενους γύρους ο Αρης δεν μπορεί να είναι όσο δύσκολη είναι η ΑΕΚ, όσο κι αν όπως χθες αποδείχτηκε δεν έχει τόσο το μυαλό της στο κύπελλο.  

Γκολάρα του Κωνσταντέλια

Νωρίτερα ο ΠΑΟΚ πήρε μια διαδικαστική πρόκριση από το Βόλο: το τελικό 0-2 δείχνει την διαφορά των δυο ομάδων μολονότι ως τελικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι και διαφορετικό. Ο Ρασβάν Λουτσεκου άλλαξε τελείως την ενδεκάδα της ομάδας του σε σχέση με το ματς με  τον Αρη. Στο τέλος δήλωσε απολύτως ευχαριστημένος. Ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος. Και το γκολ του Κωνσταντέλια έσωσε το κύπελλο συνολικά. Αν είναι ο μικρός να βάζει τέτοια γκολ, υπάρχει λόγος που γίνεται. Ο ΠΑΟΚ πέρασε άνετα, καθώς ο Σβάπ στην επανάληψη έκανε το 0-2 και τώρα απλά περιμένει να μάθει με ποιον από τους Ολυμπιακό και ΠΑΟ θα αγωνιστεί στον ημιτελικό.