O Ολυμπιακός κέρδισε τον ΠΑΟΚ με 2-1 αφήνοντας τον χωρίς νίκη σε ντέρμπι στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος: δεν έχει ξανασυμβεί σε πρωταθλητή τα τελευταία χρόνια. Η ΑΕΚ πέρασε από την Τρίπολη όσο άνετα δείχνει το τελικό 0-3. Τώρα οι δυο τους έχουν μπροστά τους σε μια εβδομάδα δύο σπουδαία ραντεβού. Στο πρώτο την Τετάρτη στο Καραϊσκάκη θα δούμε ποιος θα αποκτήσει τον πρώτο λόγο για τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος στον οποίο, αν προκριθεί, θα πάει ως φαβορί. Στο δεύτερο στην OPAP Arena την επόμενη Κυριακή θα δούμε αν ο Ολυμπιακός θα παραμείνει πρώτος στην βαθμολογία ή αν η ΑΕΚ, που τον καταδιώκει, θα προσπεράσει. Εμειναν οι δυο τους.

Με όπλο την νοοτροπία του   

Ο Ολυμπιακός έδειξε απέναντι στον ΠΑΟΚ πιο πολύ από την ποιότητα του την αποφασιστικότητα του και την καλή νοοτροπία του. Μπήκε να κερδίσει και προηγήθηκε μόλις στο 6’ με ένα χτύπημα φάουλ του Ροντινέι, που γέμισε ελπίζοντας πως κάποιος θα πεταχτεί στην μπάλα και την είδε να καταλήγει στα δίχτυα του Κοτάρσκι – μάλλον γιατί προς αυτά την έσπρωξε ένα καυτό μέσα στο χειμώνα Καραϊσκάκη. Όταν ο ΠΑΟΚ ισοφάρισε με κεφαλιά του Μαντί Καμαρά, κεφαλαιοποιώντας την υπεροχή του που στηριζόταν στην καλή κυκλοφορία της μπάλας και την δυσκολία της άμυνας του Ολυμπιακού απέναντι στους Τάισον, Ζίφκοβιτς, Σαμάτα και Κωνσταντέλια (ειδικά το μαρκάρισμα του Μπιανκόν στον μικρό δεν έβγαινε), ο Ολυμπιακός χρειάστηκε μόλις 5 λεπτά για να πάρει προβάδισμα με ένα γκολ του Κωστούλα, δείχνοντας στον αντίπαλό του πως δεν θα τον αφήσει να φύγει από το γήπεδό του με ελπίδες ανατροπής της κατάστασης στην βαθμολογία ακόμα και σε ένα βράδυ που δεν είχε την καλύτερη δυνατή απόδοση για 45 λεπτά. Ο ΠΑΟΚ είχε μια καλή αντίδραση και στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, όταν πάλι κράτησε πολύ την μπάλα και είχε κι ένα Τάισον με εμπνεύσεις, αλλά ολοκλήρωσε το ματς χωρίς ενέργεια, γιατί τελικά το ματς στο Βουκουρέστι μέτρησε. Ο Γιόνι Οτο αποχωρώντας τραυματίας ήταν η εικόνα του: η θέληση ήταν μεγάλη, η ενέργεια λίγη. Ο Ολυμπιακός, που ανέβασε στροφές στην επανάληψη, ολοκλήρωσε το ματς έχοντας τέσσερις φάσεις για να πάει στο 3-1 – με τους Πάλμα, Ζέλσον, Ορτα και ΕλΚαμπί. Το ό,τι δεν βρήκε αυτό το γκολ ήταν σε ένα καλό τακτικά παιγνίδι του στο δεύτερο ημίχρονο το μόνο σοβαρό του ψεγάδι. Ειδικά ο Πάλμα και ο Ζέλσον έχασαν ευκαιρίες που δεν χάνονται – στον Ζέλσον δεν συμβαίνει για πρώτη φορά.

Το ματ του Βάσκου

Οι δυο προπονητές έκαναν πολλά. Ο Λουτσέσκου μοίρασε καλά τον χρόνο ανάμεσα σε αυτούς που στο Βουκουρέστι ταλαιπωρήθηκαν κι αυτούς που εκεί δεν ξεκίνησαν: για περισσότερη από μια ώρα ο ΠΑΟΚ είχε την απαραίτητη φρεσκάδα. Δεν διαχειρίστηκε όμως καλά τις αλλαγές του: έπρεπε να έχει κρατήσει μια για το τέλος γιατί όταν μια ομάδα έχει παίκτες που έρχονται από ένα σκληρό ματς που έγινε Πέμπτη το να προκύψει σε ένα παίκτη μυϊκό πρόβλημα είναι κάτι που μπορεί να συμβεί. Δεν έστειλε επίσης ο Ρουμάνος τον Κωνσταντέλια που ζόριζε τον Μπιανκόν πιο κοντά στην περιοχή του Τζολάκη κι έτσι η υπεροχή του ΠΑΟΚ στην μεσαία γραμμή (και το καλό παιγνίδι του Ζίφκοβιτς στο πλάι) δεν έφεραν τις πολλές ευκαιρίες απέναντι σε ένα Ολυμπιακό που επειδή προηγήθηκε δυο φορές μπορούσε και να περιμένει.

Ο Μεντιλίμπαρ δεν ήταν ευχαριστημένος με όσα είδε στο πρώτο ημίχρονο. Ο Τσικίνιο του έλειψε πολύ – πιο πολύ βέβαια έλειψε στους Ντάνι Γκαρσία και Μουζακίτη. Αλλά ο Βάσκος είχε αντανακλαστικά. Εβγαλε στο ημίχρονο τον Κάρμο που είχε κίτρινη (και δυσκολίες απέναντι στον Σαμάτα) για να δώσει χρόνο στον Πιρόλα που ήταν πολύ καλός. Πέρασε την κατάλληλη στιγμή τον Εσσε αντί του άνευρου χθες Μουζακίτη και κυρίως με τους Πάλμα και Ορτα μεγάλωσε την επικινδυνότητα του Ολυμπιακού στις αντεπιθέσεις και βοήθησε την ομάδα του να κάνει καλύτερη κατοχή μπάλας. Ο Ολυμπιακός πιέστηκε, αλλά άρχισε και τελείωσε το ματς πολύ καλά. Και κάπως έτσι έρχονται οι νίκες στα ντέρμπι.   

Όπως την χρονιά του νταμπλ

Στο μεταξύ ο Ματίας Αλμέιδα παρουσιάζει μια ΑΕΚ με αποτελεσματικότητα σαν αυτή που είχε την χρονιά του νταμπλ: από τότε άλλωστε είχε η ομάδα του να κάνει πέντε σερί νίκες.  Η ΑΕΚ, με οκτώ απουσίες αλλά με τον Πινέδα μπροστάρη, τον Ελίασον ασταμάτητο και τον Μάνταλο game changer, πέρασε από την Τρίπολη με ένα εντυπωσιακό 0-3 που διαμορφώθηκε στο δεύτερο ημίχρονο. Η ΑΕΚ είχε τον έλεγχο από την αρχή, δεν έβρισκε όμως καθαρές ευκαιρίες απέναντι στο κατενάτσιο των γηπεδούχων που έπαιξαν χωρίς τους βασικούς κυνηγούς τους. Ο Παντελίδης ενόψει του ημιτελικού του κυπέλλου με τον ΟΦΗ αποφάσισε να αρχίσει κρατώντας εκτός ενδεκάδας τους Μακέντα, Καλτσά και Κρεσπί. Όταν στο δεύτερο ημίχρονο έβαλε τον Ιταλό και τον Κρεσπί, έβγαλε τον Μπάρτολο και τον Χατζηγιοβάνη, τους επίσης ήθελε να χρησιμοποιήσει μόνο ένα ημίχρονο. Όταν ο Αστέρας προσπάθησε λίγο να ανεβεί κι έχασε με τον Κρεσπί την μόνη του μεγάλη ευκαιρία στο 62’, η ΑΕΚ  έκανε κάτι απλό: σήκωσε την μπάλα αφήνοντας στην άκρη τις πολλές πάσες του πρώτου ημιχρόνου. Στο 64΄μετά από βαθιά μπαλιά του Σιμάνσκι ο Πιέρο έσπειρε τον πανικό, ο Τριανταφυλλόπουλος πρόλαβε την μπάλα πριν περάσει την γραμμή του τέρματος, ο Γκατσίνοβιτς σκόραρε παίρνοντας το ριμπάουντ και ο Ντέλι αποβλήθηκε για σκληρό φάουλ στο σκόρερ μετά το γκολ. Το ματς ουσιαστικά έληξε. Απλά έδωσαν διαστάσεις θριάμβου στην νίκη της ΑΕΚ πρώτα ο Ελίασον, η κεντρική φιγούρα της αγωνιστικής ανάτασης της ΑΕΚ, που σκόραρε μετά από βαθιά μπαλιά του Μάνταλου, και μετά ο Πιέρο που όταν τροφοδοτείται σωστά και όχι επίμονα είναι εξαιρετικός φορ. Η κεφαλιά του μετά από σέντρα του Σιμάνσκι ήταν πιο δυνατή από σουτ.  

Η γκέλα της χρονιάς

Στο κοντινό μέλλον θα είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσει κάποιος τι έγινε στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την Λαμία στην σεζόν 2024-25. Ο ΠΑΟ πήγε στη Λαμία με κάποιες ελλείψεις αλλά και με την μεγάλη ανακούφιση που είχαν όλοι νιώσει την Πέμπτη όταν απέκλεισε με το γκολ του Τέτε τη Βικινγκουρ στις καθυστερήσεις. Για μια κανονική ομάδα η πρόκριση αυτή με τον τρόπο που ήρθε θα ήταν βάλσαμο, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν μοιάζει κανονική ομάδα.

Ο Ρουί Βιτόρια άφησε ανεξήγητα εκτός ενδεκάδας τον Σιώπη, που ήταν από τους καλύτερους στο ματς με τους Ισλανδούς και έβγαλε από το παιχνίδι τον Τέτε, που του είχε δώσει την πρόκριση με γκολ στις καθυστερήσεις την Πέμπτη. Έκανε κι άλλα. Θυμήθηκε για παράδειγμα τον Μαξ για να τον χρησιμοποιήσει ως αλλαγή του Μπλαντένοβιτς κι ενώ ο Παναθηναϊκός πίεζε. Αλλά όλες αυτές οι συζητήσιμες αποφάσεις του προπονητή του Παναθηναϊκού δεν δικαιολογούν την συνολική εικόνα της ομάδας. Ο ΠΑΟ βρέθηκε πίσω στο σκορ από ένα γκολ του Τσιμπόλα μόλις στο 4΄: ο Ιωαννίδης που τον μαρκάρει τον κοιτάζει. Ο ΠΑΟ είχε ενενήντα λεπτά μπροστά του να γυρίσει το ματς. Όταν ισοφάρισε στο 72΄με τον Τζούρισιτς (πολύ καθυστερημένα σε σχέση με την πίεση που άσκησε) είχε μπροστά του πάνω από 20 λεπτά για να βρει γκολ και να κερδίσει. Αντί να φτάσει σε μία ανατροπή έφτασε σε μια καταστροφή. Ο Βιτόρια ολοκλήρωσε το κακό του βράδυ βγάζοντας τον Βαγιαννίδη κι αδειάζοντας την δεξιά πλευρά του ΠΑΟ και από ‘κει η Λαμία βρήκε με τον Φουρτάδο το γκολ του 2-1 στο 78΄. Ο Μαντσίνι έγραψε ιστορία παραχωρώντας στο 88΄ένα πέναλτι με πέταγμα δεύτερης μπάλας στην περιοχή της ομάδας του, ώστε να σταματήσει μια αντεπίθεση της Λαμίας για την οποία υπεύθυνος είναι ο ίδιος διότι σταμάτησε νομίζοντας ότι μπάλα θα βγει πλάγιο άουτ. Αν δεν υπήρχε ένα προηγούμενο ανάλογο πέναλτι στο βραζιλιάνικο πρωτάθλημα τον περασμένο Ιούλιο, αυτό που έκανε ο Μαντσίνι θα ήταν πρωτοφανές για τα παγκόσμια ποδοσφαιρικά χρονικά. Αλλά όλα αυτά δεν δικαιολογούν την συνολική μετριότητα της εμφάνισης, την έλλειψη έντασης, την απερίγραπτη φλυαρία και την τεράστια σύγχυση στην επίθεση.

Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να πείσει ότι διεκδικεί το πρωτάθλημα ούτε τον εαυτό του: η εικόνα του στη Λαμία δείχνει ότι δεν έχει πίστη κι αυτό είναι το χειρότερο. Θα γράψω αναλυτικά.

Σκαμπανεβάσματα διαρκώς  

Ο Άρης πήρε μια νίκη κόντρα στον Παναιτωλικό με 2-1. Το σκορ δείχνει ακριβώς την εικόνα του αγώνα του: ήταν εξαιρετικός στο πρώτο ημίχρονο όταν προηγήθηκε 2-0 με ένα γκολ του Μορόν με κοντινή κεφαλιά από εκτέλεση κόρνερ και ένα αριστουργηματικό φάουλ του Μονσού, αλλά έμπλεξε κομμάτι στο δεύτερο ημίχρονο και επέτρεψε στον Παναιτωλικό να μειώσει και να γίνει διεκδικητής αποτελέσματος περίπου από το πουθενά. Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα σκαμπανεβάσματα του Άρη (ακόμα και εντός του ίδιου παιχνιδιού και όχι απλά από αγωνιστική σε αγωνιστική) έχουν γίνει πλέον κανόνας. Με αυτή την απόδοση δεδομένου ότι έχουν ανέβει αγωνιστικά και ο ΟΦΗ και ο Ατρόμητος τα play off για ένα εισιτήριο για το Conference League δεν θα είναι εύκολα. Εκτός αν ο Άρης κατάφερε και βρεθεί ως διά μαγείας στην πρώτη τετράδα. Πράγμα που αν κρίνω από το άδειο Βικελίδης δεν το πιστεύει πολύ κι ο κόσμος του.

Τρεις σημαντικές νίκες

Κάποιος θα αναρωτηθεί τι άξιζε να δει στα υπόλοιπα παιχνίδια αψηφώντας το κρύο. Η απάντηση είναι ότι υπήρξαν τρεις μεγάλες νίκες. Ο ΟΦΗ  ψαλίδισε τις ελπίδες της Καλλιθέας κερδίζοντας την (1-3), ο Λεβαδειακός έμπλεξε τον Βόλο δραπετεύοντας από εκεί με ένα γκολ στις καθυστερήσεις (1-2) και Ατρόμητος επέστρεψε στην διεκδίκηση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου επικρατώντας του Πανσερραϊκού (1-0) χάρη σε ένα κακοχτυπημένο πέναλτι του Γιουμπιτάνα. Αλλά κι αν οι νίκες αυτές δεν υπήρχαν, θα αξίζει κανείς να είναι στο γήπεδο για να δει το υπέροχο γκολ του Νους στο ΟΦΗ – Καλλιθέα, το τεράστιο επιτόπιο άλμα με το οποίο Πεντρόσο φτάνει στο γκολ της νίκης για χατίρι του Λεβαδειακού στο Βόλο και τις διαμαρτυρίες των ανθρώπων του Πανσερραϊκού για ένα πέναλτι που έκανε ο Αθανασίου στο Μπετανκόρ, ενώ το ματς στο Περιστέρι ήταν στο 0-0 και που ανεξήγητα ο διαιτητής Τσιαρας δεν έδωσε. Λέγοντας μάλιστα ότι η φάση ελέγχθηκε από το VAR πράγμα που  κάνει τα πάντα λίγο χειρότερα…