Σήμερα στα νοκ άουτ ματς μπαίνουν οι Βραζιλιάνοι που θα αντιμετωπίσουν την Νότιο Κορέα των Χουάνκ. Σήμερα θα δούμε και το παιγνίδι της Κροατίας με τους Γιαπωνέζους. Στα δυο ματς η Βραζιλία και η δεύτερη στο μουντιάλ του 2018 Κροατία μοιάζουν να έχουν τεράστιο αβαντάζ, ειδικά για όσους πιστεύουν πως οι δυο ασιατικές ομάδες είναι ευχαριστημένες που έφτασαν ως εδώ. Δεν είναι έτσι ακριβώς.
Αναζητείται το εύκολο γκολ
Το ποδόσφαιρο της Νότιας Κορέας εξακολουθεί να μας είναι άγνωστο, μολονότι οι μισοί από τους παίκτες του Μπέντο αγωνίζονται στην Ευρώπη. Η υπερπροσφορά παιγνιδιών από τα συνδρομητικά κανάλια έχει ένα παράξενο αποτέλεσμα: θεωρούμε ότι ξέρουμε καλά τις χώρες των οποίων τα πρωταθλήματα παρακολουθούμε – οι ομάδες που προέρχονται από πρωταθλήματα που δεν μεταδίδονται από τα κανάλια μας, μας μοιάζουν άγνωστες και συνήθως και β’ διαλογής. Το καταλαβαίνουμε κι από τον τρόπο που τις αντιμετωπίζουν οι καλοί μας σπορτκάστερ. Αν στεκόσουν σε ό,τι ακούγεται στην τηλεόραση οι Νοτιοκορεάτες έπρεπε να έχουν ήδη αποκλειστεί, τους δε Γιαπωνέζους, στο ημίχρονο του ματς με την Ισπανία, έπρεπε με βάση τα λεγόμενα να τους δούμε να μπαίνουν σε αεροπλάνο και να γυρίζουν στο Τόκιο – τι κι αν οι μισοί αγωνίζονται στην Ευρώπη. Δεν μας δίδαξε τίποτα για το πείσμα και κυρίως τις φιλοδοξίες των δυο αυτών ομάδων το πώς συμπεριφέρθηκαν ως διοργανωτές του παγκοσμίου κυπέλου το 2002. Εχω την βεβαιότητα ότι απόψε και η Νότιος Κορέα και η Ιαπωνία θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Κι αν οι Βραζιλιάνοι και οι Κροάτες δεν προσέξουν, όσο πρέπει θα μπλέξουν.
Το μυστήριο Νεϊμάρ
Η Βραζιλία θα περίμενα με την Νότιο Κορέα να κάνει περίπατο, αν συνέβαιναν δυο πράγματα: αν την έβλεπα σε ένα από τα τρία πρώτα ματς να σκοράρει εύκολα κι αν είχε τον Νεϊμάρ. Η Βραζιλία που στα ματς του ομίλου πέτυχε μόλις τρία γκολ, και που έκανε δυο νίκες χάρη στην ευρωπαϊκή αμυντική της οργάνωση και στην καλή δουλειά στις καλύψεις των μέσων της χωρίς τη μπάλα, εξακολουθεί να έχει ένα μεγάλο αβαντάζ (διότι αγωνίζεται κόντρα στη Νότιο Κορέα, που πέτυχε μια νίκη με ένα γκολ στις καθυστερήσεις…) ωστόσο πρέπει να κοιτάξει να διορθώσει ζητήματα που έχουν να κάνουν με την επιθετική της παραγωγή.
Στο ματς με την Ελβετία χωρίς τον Νεϊμάρ η μπάλα κυκλοφορούσε αργά και η επιθετικές ενέργειες βασίστηκαν αποκλειστικά στα σλάλομ του Βινίσιους αρχικά και του Ροντρίγκο στη συνέχεια. Λέγεται πως οι Βραζιλιάνοι δεν έχουν μεγάλο σέντερ φορ – ισχύει. Αλλά και αυτά που υπάρχουν, αν δεν τα βοηθάς να φτάσουν σε θέση βολής, πώς να κάνουν τη διαφορά; Ο Ριτσάρλισον, στο ματς με την Ελβετία, είναι ζήτημα να είχε τρεις τελικές προσπάθειες με μέτωπο στην εστία. Κατά τη γνώμη μου για τη Βραζιλία το ζήτημα δεν είναι η πρόκριση: είναι να σκοράρει με άνεση. Να μην πάει δηλαδή στα προημιτελικά κουβαλώντας στο κεφάλι ότι το γκολ της είναι δύσκολη υπόθεση: είναι κάτι που οι Βραζιλιάνοι δεν αντέχουν. Το άγχος για το γκολ τους σκότωσε το 2014. Ηταν άγχος όλης της χώρας – εκεί ήμουν και το θυμάμαι. Η ιστορία του εφετινού τραυματισμού του Νεϊμάρ πολύ φοβάμαι πως έχει γίνει λόγος για να επιστρέψει το ίδιο άγχος. Με αυτό θα αναμετρηθούν οι Βραζιλιάνοι σήμερα: δεν πιστεύω πως ο Τίτε θα ξεκινήσει τον Νεϊμάρ και θα ρισκάρει να τον χάσει οριστικά από τη συνέχεια.
Κροάτες καινούργιοι αλλά πάντα Κροάτες
Πιο ισορροπημένο το ματς της Κροατίας με την Ιαπωνία. Λογικά τα βλέμματα είναι στους Κροάτες και λογικά σε ένα μουντιάλ που ξεχωρίζουν οι προσωπικότητες όλοι περιμένουμε απόψε τον Μόντριτς. Απέναντι στο Βέλγιο έκανε 60 λεπτά που ξεσήκωσαν τον κόσμο: περνούσε τη μπάλα στους κυνηγούς, άλλαζε πλευρές, έφτανε σε θέση βολής. Δεν κατεβαίνει πια τόσο πίσω για να πάρει τη μπάλα και να οργανώσεις, μένει στα τρία τέταρτα του γηπέδου όμως αν η μπάλα δεν περάσει από αυτόν ευκαιρία δύσκολα γίνεται. Πιο είναι το πρόβλημα; Οτι ενώ τέσσερα χρόνια πριν ο Μόντριτς ήταν η πιο σταθερή αξία του τουρνουά, τώρα είναι μεγάλο ερωτηματικό και το κακό είναι πως αν αυτός δεν πάρει στα χέρια τη μπακέτα του μαέστρου άλλος δεν υπάρχει: η Κροατία έχει μια συμπαθητική επίθεση, (με Κράμαριτς, Πέρισιτς και τον πρώην δικό μας Λιβάγια), αλλά κανένα μέσο να κάνει τα μισά από όσα ο Μόντριτς. Εχει τον σοφό Μπρόζοβιτς, και τον καλό στρατιώτη Κόβατσιτς, αλλά κανείς τους δεν είναι δημιουργός. Για αυτό στα δυο από τα τρία ματς που έδωσαν οι Κροάτες δεν σκόραραν και για αυτό κι απόψε δεν μπορώ να πω πως θα κερδίσουν εύκολα: εύκολα σε αυτό το μουντιάλ κερδίζουν όσοι εύκολα σκοράρουν.
Big in Japan
Στο μουντιάλ του 2018, οι Γιαπωνέζοι είχαν φτάσει στους 16 γιατί είχαν πάρει στη φάση των ομίλων λιγότερες κίτρινες από τους Σενεγαλέζους. Απέναντί τους είχαν τους τότε πανίσχυρους Βέλγους που πολλοί έβλεπαν ακόμα κι ως φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου – κρίση καθόλου υπερβολική, αν σκεφτείς πως στα προημιτελικά ο Αζάρ, ο Ντε Μπρόιν και οι υπόλοιποι απέκλεισαν την Βραζιλία. Ολοι τους Γιαπωνέζους τους θεωρούσαν ξεγραμμένους και περίμεναν ένα σόου των Βέλγων. Οι Γιαπωνέζοι προηγήθηκαν με 0-2 και το Βέλγιο γύρισε το ματς στις καθυστερήσεις με ένα γκολ του Σανλί – ίσως το ωραιότερο του τουρνουά. Η εφετινή ομάδα των Γιαπωνέζων είναι σαφώς πιο ώριμη: δεν είναι τυχαίο ότι ο κόουτς Αγιάσου παίζει όλα τα ματς με 14 και 15 παίκτες – θέλω να πω πως η προσφορά και η συμμετοχή των αναπληρωματικών του είναι από την αρχή τεράστια. Η Ιαπωνία τρέχει και το κάνει μολονότι ακόμα δεν έχει βρει αντίπαλο να της το επιτρέψει και πολύ: οι Ισπανοί δεν της άφησαν τη μπάλα, οι Κοσταρικανοί την περίμεναν και μόνο οι Γερμανοί στη βιασύνη τους να βρουν δεύτερο γκολ ανέβηκαν πολύ στο γήπεδο – και το πλήρωσαν. Οι Γιαπωνέζοι δεν έχουν ακόμα προηγηθεί σε ματς κι έχουν κερδίσει με δυο ανατροπές τη Γερμανία και την Ισπανία. Τρίτη ανατροπή είναι απίθανη, αλλά το να προηγηθούν όχι. Αν το κάνουν απόψε, αλίμονο στους Κροάτες…
………..
Το pod για τη φάση των 16
https://pod.gr/mundial-2022/ta-kompiouterakia-tis-ispanias-kai-i-wra-tis-argentinis/
