Οι Αγγλοι προκρίθηκαν ως δεύτεροι από τον όμιλό τους γιατί δεν κατάφεραν να κερδίσουν την Σλοβακία. Έχασαν μεγάλες ευκαιρίες (και μάλιστα με πέντε διαφορετικούς παίκτες), έκαναν ήρωα τον καλό Κόζατσιτς, τερματοφύλακα της Βιτόρια Πλιζέν, που βγήκε MVP του ματς και συνεχίζουν να συζητάνε για τον Ρόι Χόντγκσον που, αν δεν ήξερες τι έχουν κάνει οι Αγγλοι στα μεγάλα τουρνουά ιστορικά, θα νόμιζες με αυτά που ακούς, ότι από τη μέρα που ανέλαβε κατέστρεψε την Εθνική Αγγλίας. Ενώ τα γεγονότα λένε ότι δεν είναι ακριβώς έτσι.

Βιογραφικό πολλά υποσχόμενο

Γιατί ανέλαβε ο Χόντγκσον την Εθνική Αγγλίας; Γιατί το βιογραφικό του βοηθούσε, ώστε να συγκεραστούν δυο ολότελα διαφορετικές απόψεις, που υπήρχαν στο εσωτερικό της αγγλικής ομοσπονδίας για τα προσόντα του ομοσπονδιακού τεχνικού. Εμφανώς εντός του FA υπάρχουν αυτοί που θέλουν στην Εθνική ομάδα ένα προπονητή με διεθνείς εμπειρίες: χάρη στις εισηγήσεις τους δούλεψαν στην Εθνική ο Ερικσον και ο Καπέλο. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που δεν είναι ευχαριστημένοι με τους ξένους, (που δεν πρόσφεραν και πολλά), και θέλουν τους Μακ Λάρεν, τους Βέναμπλς και τους Κήγκαν, που γνωρίζουν τις αγγλικές παραδόσεις. Πριν πέντε χρόνια, ο Ντέιβιντ Μπέρνσταϊν, πρόεδρος μιας, ας πούμε, τεχνικής επιτροπής αξιολόγησης προπονητών, τον διάλεξε γιατί «γνώριζε ως Αγγλος τις παραδόσεις και τη νοοτροπία της χώρας, αλλά και είχε και να επιδείξει δουλειά σε Εθνικές ομάδες και συλλόγους εκτός νησιού», γεγονός που εγγυόντανε μια σοβαρή διεθνή εμπειρία απαραίτητη, όταν μιλάμε για μια Εθνική ομάδα όπως αυτή της Αγγλίας, που πάντα διεκδικεί και ποτέ δεν κερδίζει.

Κάποιες λεπτομέρειες

Είναι εντυπωσιακό το βιογραφικό του Χόντγκσον; Θα λεγα ότι πιο εντυπωσιακές είναι κάποιες λεπτομέρειες στις ιστορίες που έχει πρωταγωνιστήσει. Ολες οι Εθνικές ομάδες στις οποίες δούλεψε έφτασαν επί των ημερών του στην καλύτερη τους θέση στη βαθμολογία της FIFA – είναι όμως μόνο δυο: η Ελβετία και η Φινλανδία. Είναι ο μόνος Αγγλος προπονητής που έχει παίξει δυο ευρωπαϊκούς τελικούς: ένα τελικό του Γιουρόπα λιγκ με τη Φούλαμ κι ένα τελικό του UEFA με την Ιντερ – το κακό είναι ότι τους έχασε και τους δυο. Εχει ψηφιστεί προπονητής της χρονιάς στην Αγγλία το 2010, αλλά δεν τελείωσε τη σεζόν με τη Λίβερπουλ ένα χρόνο αργότερα: απολύθηκε μετά από κάτι μήνες. Είναι κοσμοπολίτης, μιλάει πέντε γλώσσες, ήταν μέλος της διαρκούς επιτροπής της FIFA για αλλαγές στους κανονισμούς, αλλά τον καταδίωκε πάντα σαν κατάρα το γεγονός ότι δεν έχει παίξει ποδόσφαιρο επαγγελματικά και μέχρι ν αναλάβει ομάδα της Πρέμιερ λιγκ πέρασε πάνω από είκοσι χρόνια δουλεύοντας στο εξωτερικό. Με άλλα λόγια δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε πολύ Αγγλος, αφού στην Αγγλία δούλεψε σχετικά λίγο, αλλά ούτε είναι και ξένος με μεγάλο όνομα, αφού δούλεψε σε μικρομεσαίες κατά βάση ομάδες. Μόνη εξαίρεση η Ιντερ, που του έκανε και καλό και κακό.

Μια δολοφονική ατάκα

Όταν πήγε στην Ιντερ το 1995 οι Ιταλοί ελάχιστα τον γνώριζαν, μολονότι δυο χρόνια πριν ως ομοσπονδιακός της Ελβετίας είχε τρομάξει τον Αρίγκο Σάκι και την Ιταλία του στα προκριματικά του μουντιάλ του 1994. Στην Ιταλία τον κυνηγούσε μια δολοφονική ατάκα ενός αντιπροέδρου της Ιντερ του δόκτορος Πρίσκο. Όταν ο Χόντγκσον ανέλαβε, ένας σχολιαστής του Ιτάλια 1, ο Τζιόρτζιο Τοζάτι, ρώτησε τον Πρίσκο ποιος είναι ο προπονητής που έφερε ο Μάσιμο Μοράτι. Ο Πρίσκο, φιγουρατζής και χιουμορίστας, ρώτησε τον δημοσιογράφο αν έχει δει ποτέ του τον χοντρό και το λιγνό. Όταν ο Τοζάτι απάντησε «ναι», ο Πρίσκο του είπε ότι ο Μοράτι δεν έφερε τον χοντρό, αλλά έφερε τον άλλο! Οταν η Ιντερ έχασε το κύπελλο UEFA από τη Σάλκε στην έδρα της, οι οπαδοί της τον πήραν στο κυνήγι τραγουδώντας ειρωνικά «Λιγνέ που είναι ο χοντρός;». Ο Χόντγκσον είπε ότι παρά τις εκδηλώσεις λατρείας του κόσμου πρέπει να φύγει! Εχει μια σπάνια ικανότητα να αντέχει τα πάντα – και ίσως για αυτό μου είναι συμπαθητικός. Όταν είχε πάει στην Λίβερπουλ τα βρετανικά ταμπλόιντ «ξέθαψαν» από το παρελθόν του μια ενοχλητική λεπτομέρεια: μικρός δήλωνε οπαδός της Εβερτον. Όταν του το επεσήμαναν απάντησε πως επειδή η μαμά του είχε ένα φούρνο, αυτός και τα αδέρφια του έπρεπε να δηλώνουν ότι αγαπάνε όλες τις ομάδες για να έχει το μαγαζί πελατεία!

Δεν έχει κανένα πρόβλημα

Ποιο είναι το πρόβλημά του στον πάγκο της Εθνικής Αγγλίας; Επειδή τον παρακολουθώ χρόνια σας λέω πως αυτός δεν νοιώθει ότι έχει κανένα πρόβλημα! Εχει κάνει μια σημαντική ανανέωση, έχει αντέξει στις κριτικές της αυτού μεγαλειότητας του Σερ Αλεξ Φέργκιουσον όταν το 2012 τον κατηγορούσε ότι δεν χρησιμοποιούσε σωστά το Ρόι Φέρντιναντ, έχει στο μυαλό του ότι κανείς από τους πολύ ακριβοπληρωμένους προκατόχους του δεν πέτυχε τίποτα σπουδαίο. Στα γαλλικά γήπεδα τον ενδιέφερε αρχικά να πάρει την πρόκριση από τον πονηρό όμιλο: την πήρε. Τον ενδιέφερε να έχει τους μικρούς του σε καλή κατάσταση: τους περισσότερους τους έχει. Τον ενδιαφέρει να εμφανιστεί με μια καλή άμυνα αφού σε αυτό ποντάρει πάντα: με τη Σλοβακία η άμυνα ήταν η καλύτερη γραμμή του. Τον ενδιαφέρει να παίζει η Αγγλία με τη μπάλα κάτω γιαυτό κι επιμένει στο 4-3-3 και τις παραλαγγές του. Τον ενδιαφέρει να δει το Ρούνεϊ να βοηθά ως δημιουργός τους κυνηγούς του: αυτό δεν το έχει δει ακόμα και οι εμφανίσεις κυρίως του αρχηγού της Μαν Γιου θα κρίνουν την τύχη της ομάδας του στο τουρνουά.

Τα έχουν μαζί του

Φυσικά ξέρει ότι όλοι τα έχουν μαζί του κάθε φορά που η ομάδα δεν κερδίζει. Θα ήθελε να πει στους Αγγλους ότι αυτός παρέλαβε μια ομάδα που το 2008 δεν ήταν στα τελικά του Euro και το 2010 έφυγε από το μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής με μια τεσσάρα πεσκέσι από τους Γερμανούς. Αλλά δεν θα πει τίποτα ο καλός Χόντγκσον γιατί αυτά είναι χοντράδες. Κι αυτός δεν είναι ο χοντρός, είναι ο άλλος…