Ο Ολυμπιακός την 25η αγωνιστική συνέχισε να μαζεύει βαθμούς και νίκες στο μοναχικό του δρόμο του προς την κατάκτηση του πρωταθλήματος κερδίζοντας τον ΟΦΗ με 2-0 και διευρύνοντας την διαφορά του από τον ΠΑΟΚ στους 13 βαθμούς. Η ομάδα του Ρασβάν Λουτσέσκου, την δεύτερη στη σειρά αγωνιστική που έπρεπε να κερδίσει μετά από ευρωπαϊκό ματς, έφερε πάλι ισοπαλία – αυτή τη φορά με τον μαχητικό Ιωνικό στην Τούμπα. Μεγάλος κερδισμένος της αγωνιστικής και ο ΠΑΟ που σκορπίζοντας την ΑΕΚ (3-0) (κι εκμεταλλευόμενος την τιμωρία του ΠΑΣ) πέρασε τέταρτος και θα αγωνιστεί στα play off. Στα οποία πλησίασε και ο Αρης κερδίζοντας τον Αστέρα σε ένα αληθινό μπαράζ. Αυτά έγιναν το Σαββατοκύριακο στο πρωτάθλημα, αλλά η εικόνα αυτή είναι λειψή. Διότι στο ποδόσφαιρο δεν είναι όλα αποτελέσματα. Ας δούμε μερικές λεπτομέρειες.
Επτά αλλαγές που έδωσαν ώθηση
Μετά την τεράστια κριτική που δέχτηκε ο Ολυμπιακός έπειτα από τον αποκλεισμό του από την Αταλάντα απάντησε θυμίζοντας σε όλους γιατί κερδίζει το πρωτάθλημα: το κάνει γιατί το ρόστερ του είναι τεράστιο, η σοβαρότητα του προπονητή του μεγάλη και η ικανότητα της ομάδας του να παίρνει αποτελέσματα ξεπερνώντας δυσκολίες (ακόμα και ψυχολογικές) άξια θαυμασμού – έστω κι αν αυτά είναι κυρίως αποτέλεσμα διοικητικής πίεσης. Και τα τρία δεν τα συναντάς σε άλλη ελληνική ομάδα – κι αλίμονο του του Ολυμπιακού αν τα χάσει. Διότι και παίκτες χρειάζεται και καλύτερο επιθετικό παιγνίδια, αλλά χωρίς αυτά πρωταθλητισμό δεν κάνεις κι απόδειξη είναι οι ανταγωνιστές του που δεν τα έχουν.
Ο Ολυμπιακός έφτασε στο ματς με τον ΟΦΗ μετά από ένα σκληρό ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Ο Μαρτίνς έκανε σε σχέση με την Πέμπτη επτά αλλαγές στην βασική ενδεκάδα. Λογικά θα πρεπε να χαθεί χρόνο μέχρι η ενδεκάδα αυτή να βρει πατήματα: συνέβη το αντίθετο καθώς το πρώτο μισάωρο της ομάδας είναι το καλύτερο στο ματς. Γιατί; Γιατί υπάρχει επίγνωση της αποστολής, στόχευση και πίστη σε μια νίκη που θα φέρει ακόμα πιο κοντά τον τίτλο.
Φυσικά υπάρχουν και καλοί παίκτες που κάνουν το rotation να λειτουργεί. Ο Καρβάλιο βοηθά ως επιτελικός. Ο Ροντρίγκες είναι πάλι και σκόρερ – έχει τρία γκολ σε έξι ματς που ξεκίνησε βασικός και σίγουρα θα είχε ομοφύνει το παιγνίδι του Ολυμπιακού αν έπαιζε πιο πολύ. Ο Ελ Αραμπί είναι πάντα ο Ελ Αραμπί: σε μια κακή βραδιά δημιουργεί το πρώτο γκολ. Ο Κίτσος αρπάζει την ευκαιρία για να δείξει πρόοδο. Ο Μπουχαλάκης και ο Μασούρας είναι παίκτες συνήθως βασικοί και ο Σισέ με τον Μπα συνθέτουν ένα αμυντικό δίδυμο καθόλου ευκαταφρόνητο: δεν θυμάμαι πότε δέχτηκε γκολ ο Ολυμπιακός για τελευταία φορά όταν αυτοί έπαιζαν μαζί, ούτε πότε έχασε. Ο Μαρτίνς διατηρεί σε εγρήγορση πάνω από 22 παίκτες. Ολοι ξέρουν που βρίσκονται και όλοι συμπεριφέρονται με ένα αξιοπρόσεκτο επαγγελματισμό. Χθες ο Ολυμπιακός δίνει ένα ματς που είναι ανοιχτό μέχρι το 89΄, όταν και διαμορφώθηκε το 2-0 από το αυτογκόλ του Ντουρμισάι, έχει δοκάρι, έχει 13 τελικές στην εστία του ΟΦΗ αλλά μόνο ένα γκολ, έχει δει τον VAR να του ακυρώνει (ορθά) δυο γκολ, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν σε αφήνει να πιστέψεις πως δεν θα κερδίσει. Συγκρίνεται τη δική του απόδοση στα ματς με τον ΟΦΗ με αυτή που είχαν όλοι οι υπόλοιποι στα ματς με την ομάδα του Νιόπλια και το γιατί έχει τόσους βαθμούς διαφορά γίνεται εύκολα κατανοητό.
Πάλι γκέλα μετά από ματς Πέμπτη
Είναι εύκολο να κάνεις όσα ο Ολυμπιακός στο ελληνικό πρωτάθλημα; Καθόλου. Ο ΠΑΟΚ πετάει βαθμούς μετά από ευρωπαϊκό ματς για πέμπτη φορά φέτος! Με τον Ιωνικό ο Λουτσέσκου κάνει ό,τι ο Μαρτίνς (μεγάλο rotation) και ζητά ό,τι ο Πορτογάλος: πίεση ψηλά και γρήγορο γκολ. Ο ΠΑΟΚ το βρίσκει νωρίς με πέναλτι του Σβαπ, έχει δοκάρι με τον Τσόλακ και προσπαθεί στη συνέχεια για ένα ματς να κάνει ό,τι έχει κάνει ο Ολυμπιακός σε κάμποσα φέτος, δηλαδή να αφήσει τη μπάλα στον αντίπαλο και να τον χτυπήσει στην κόντρα. Αλλά ο Ιωνικός ξεθαρρεύει, βάζει τη μπάλα κάτω, προειδοποιεί, υποχρεώνει τον Πασχαλάκη σε τρεις επεμβάσεις και ισοφαρίζει με τον Τουράμ στο 58΄. Κι ενώ περιμένεις την φούρια του ΠΑΟΚ και την οργανωμένη του τελική επίθεση δεν γίνεται απολύτως τίποτα. Παρά τους παίκτες που έρχονται από τον πάγκο ο ΠΑΟΚ ούτε απειλεί, ούτε προσπαθεί. Γιατί δεν τελικά διεκδικεί σοβαρά κανένα πρωτάθλημα: είναι απλά ευχαριστημένος να δείχνει για ένα διάσημα ό,τι το διεκδικεί για να γλυτώνει μουρμούρες. Αλλά έτσι δεν κάνεις τίποτα.
Ο ΠΑΟΚ θα πρεπε να βάλει τίτλο στο πρωτάθλημα του «από τον Ιωνικό στον Ιωνικό». Απέναντι στην ομάδα της Νίκαιας έχασε φέτος δυο φορές κάθε ελπίδα: την πρώτη φορά ηττήθηκε στη Νίκαια κι ο Λουτσέσκου είπε πως υπερτίμησε τις δυνατότητες της ομάδας και τη δεύτερη, χθες δηλαδή, έδειξε ότι του λείπει το μέταλλο. Ολη του η σεζόν είναι τρεις παίκτες: ο Ινγκασον, ο Ζίφκοβιτς και ο Κούρτιτς. Αν αυτοί λείπουν δεν του φτάνουν ούτε τα κερδισμένα πέναλτι στα οποία θα κάνει ένα ρεκόρ απλησίαστο.
Εν τέλει το ματς της Τούμπας αφήνει μόνο μια εικόνα: την εικόνα του συγκινημένου Τσιγκρίνσκι με την σημαία της Ουκρανίας. Πρόκειται για ένα από τα πιο σοβαρά παιδιά που έχουν περάσει από την Ελλάδα: έχει όλη μου την συμπάθεια όπως και ο ωραίος λαός του.
Πρώτα στον εαυτό τους
Ο ΠΑΟ διέλυσε την ΑΕΚ (3-0) κι ο Αρης κέρδισε τον Αστέρα στην Τρίπολη (0-2) για τον ίδιο λόγο: και οι δυο ομάδες είχαν κίνητρο, όχι απλά να κερδίσουν, αλλά να δείξουν δυνατότητες, πρώτα από όλα στον εαυτό τους. Ο ΠΑΟ και ο Αρης διανύουν μια σεζόν που παίζουν κατά βάση κόντρα στον εαυτό τους. Και οι δυο έχουν λιγότερους βαθμούς από όσους θα πρεπε με βάση αυτό που μπορούν και ξέρουν. Είναι διαφορετικές ομάδες, αλλά με την ίδια δυσκολία και την ίδια αρετή: η δυσκολία έχει να κάνει με την αυτοπεποίθησή τους, η αρετή τους είναι ότι έχουν φυσιογνωμία και μπορεί να διορθωθούν σχετικά εύκολα, αν βρουν τους κατάλληλους παίκτες.
Ο ΠΑΟ κόντρα στην ΑΕΚ βρήκε δυο γκολ σε δυο λεπτά (με πέναλτι του Αϊτόρ, που πήρε ο Αλεξανδρόπουλος από τον Ρότα και γκολ του Παλάσιος που έτρεξε όλο το γήπεδο μόνος) κι έφτασε στο 3-0 με τον Ιωαννίδη σε μια φάση που τον φορ του ΠΑΟ μαρκάρουν (υποτίθεται…) δυο παίκτες της ΑΕΚ. Η ΑΕΚ έχει δυο δοκάρια στο πρώτο ημίχρονο (με Καρίμ και Τζούμπερ) αλλά σε σχέση με τον ΠΑΟ έμοιαζε ομάδα που έχει κατεβεί στο γήπεδο απλά από υποχρέωση. Η δε απόφαση του Γιαννίκη να μην ξεκινήσει τον Μάνταλο και τον Αραούχο, αλλά να δώσει φανέλα βασικού στον ταλαιπωρημένο και ψυχολογικά Σάκοφ δείχνει πως ο κόουτς χρησιμοποιεί τα ματς ως φιλικά προετοιμασίας ή κάτι τέτοιο. Στη Λεωφόρο η ΑΕΚ έγινε η πρώτη ομάδα φέτος που δεν πίεσε τον Πέρεζ: μιλάμε για πρωτοτυπία! Αν γλύτωσε την τεσσάρα (και βάλε) είναι γιατί δυο προσπάθειες του Αραούχο στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου τρόμαξαν λίγο τον ΠΑΟ που φρέναρε.
Τον Αρη στην Τρίπολη αντίθετα δεν τον τρόμαξε τίποτα. Με μπροστάρηδες τους τέσσερις της άμυνάς του ο Αρης πέρασε άνετα (0-2) από εκεί χάρη σε ένα γκολ του Καμαρά που αν μείνει του χρόνου θα είναι καλύτερος – το δεύτερο γκολ ο Αρης το βρήκε με τον Σάσα στη λήξη. Ο Αρης έδειξε και χθες πόσο θέλει να μπει στα play off, ακόμα και χωρίς να πάρει πίσω τους έξι βαθμούς του αρκεί να κερδίσει την Κυριακή τον Ολυμπιακό και τα κατάφερε. Κι ο Αστέρας τον Ολυμπιακό πρέπει να κερδίσει την Τετάρτη όμως. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι σε αυτό το πρωτάθλημα που όλοι θέλουν να κερδίσουν τον Ολυμπιακό δεν το χει ακόμα καταφέρει κανένας…
