Όταν ξεκίνησαν τα προκριματικά του Euro2026 η Εθνική μας είχε χάρη στην πρωτιά της στον όμιλο του Nations League εξασφαλίσει την παρουσία της στα μπαράζ. Το να έπαιρνε εισιτήριο πρόκρισης σε ένα όμιλο όπου υπήρχαν η Γαλλία και η Ολλανδία ήταν κομμάτι απίθανο. Βέβαια η όλη ιστορία είχε μια παραδοξότητα: η Εθνική μας δεν γνώριζε με ποιον θα αγωνιστεί. Θυμάμαι ότι πιθανοί υποψήφιοί ήταν και οι Τούρκοι. Μπροστά σε αυτούς το Καζακστάν μοιάζει δώρο. Αλλά δεν είναι ομάδα που η Εθνική μας μπορεί να την υποτιμήσει. Κι ο κίνδυνος αυτό να συμβεί είναι υπαρκτός.
Το παράδοξο και άγνωστο Καζάκσταν
Το Καζακστάν κουβαλάει κάτι παράδοξο. Ενώ είναι ομάδα που ποντάρει στην οργανωμένη του άμυνα έχει σκοράρει σχεδόν σε όλα του τα παιχνίδια στα προκριματικά του Euro στα οποία σημειωτέων έκανε αποτελέσματα αξιοπρόσεκτα. Στην έδρα του κέρδισε την Δανία με 3-2, κι αυτή ήταν η πιο μεγάλη του νίκη. Αλλά κέρδισε και δυο φορές τη Βόρεια Ιρλανδία (0-1 και 1-0), και 1-2 τη Φινλανδία κάνοντας ανατροπή. Κέρδισε εύκολα δυο φορές το Σαν Μαρίνο (με 3-0 και 1-3) και έχασε τις ελπίδες του να τερματίσει στην πρωτη δυάδα του ομίλου και να προκριθεί χάνοντας με 2-1 στην Λουμπλιάνα με ένα γκολ που δέχτηκε στο 87΄από τον Βέρμπιτς. Εκανε 18 πόντους σε 10 ματς και πέτυχε 16 γκολ. Για ομάδα που παίζει κατά βάση άμυνα, σκληρή κι οργανωμένη, σκοράρει συνεπέστατα.
Το Καζακστάν αποτελείται κατά βάση από παίκτες που αγωνίζονται στο πρωτάθλημα του Καζακστάν: αυτοί που αγωνίζονται στο εξωτερικό είναι λίγοι. Ο Αλίπ, που είναι ο βασικός σέντερ μπακ της Ζενίτ και ο καθοδηγητής της άμυνας, φαίνεται ότι έχει διεθνή πείρα. Το ίδιο και ο Ζαϊνουτίνοφ που παίζει στην Μπεσίκτας και είναι ένα χαφ που αγαπάει τις πρωτοβουλίες. Αλλά δεν είναι κακοί και κάποιοι άλλοι. Ο αρχηγός τους o Μπειζεμπέκοφ είναι οργανωτής από τα μετόπισθεν, κατεβάζει τη μπάλα ή πασάρει γρήγορα και στην καλή του μέρα «δένει» τις γραμμές. Το αριστερό τους μπακ, ο Βορογκόφσκι που παίζει στην Αστάνα αγαπάει τις επιθετικές πρωτοβουλίες. Και στην επίθεση συχνά χρησιμοποιούνται τα δύο φορ, ο Σαμοντόροφ και ο Οράζοφ, οι οποίοι πρεσάρουν και συνεργάζονται. Είναι επικίνδυνοι παίκτες με την μπάλα, και κανείς τους δεν είναι στατικός φορ. Δεν ξέρω αν απόψε θα ξεκινήσουν μαζί. Αν το ματς γινόταν στην έδρα τους αυτό θα συνέβαινε σίγουρα.
Ο πρακτικός Αντίεφ
Το Καζακστάν δεν έχει στον πάγκο του κάποια ιδιοφυία της προπονητικής αλλά τον τοπικό ήρωα Μαγκόμεντ Άντιεφ. Αγαπημένη του διάταξη είναι το 5-3-2, αλλά δεν πιστεύει πολύ στις διατάξεις. Πιστεύει πως το σημαντικό είναι η ομάδα του να τρέχει να μην χάνει την συνοχή της και να μην τα παρατάει. Στο Καζακστάν δεν βλέπεις πρωτοτυπίες. Υπάρχει ένα ξεκάθαρο πλάνο παιχνιδιού. Όταν παίζει άμυνα, παίζει άμυνα. Μπορεί να περιμένει τον αντίπαλό στο ύψος της μεγάλης του περιοχής και να μην βγει ποτέ πιο ψηλά. Παίζουν πολύ από τα αριστερά, δεν είναι γρήγοροι - το κυρίαρχο στοιχείο τους είναι ο δυναμισμός: συχνά τελειώνουν ματς με παίκτη λιγότερο. Αγαπάνε το αργό τέμπο, αλλά έχουν παίκτες που πατάνε την αντίπαλη περιοχή και είναι πολύ αποτελεσματικοί στις στημένες φάσεις. Παίζουν σχεδόν πάντα με τον ίδιο τρόπο: επιθετικά ρίσκα πήραν μόνο με το Σαν Μαρίνο – πράγμα λογικό. Μια τέτοια ομάδα είναι δύσκολο να την βρεις ανοργάνωτη στα μετόπισθεν. Οι αδυναμίες τους είναι άλλες. Δεν έχουν πολλούς ποιοτικούς παίκτες και οι πρωτοβουλίες που θα δεις είναι λίγες: η αγάπη τους για την ομαδική δουλειά έχει να κάνει κυρίως με την άμυνα. Όπου έχουν ένα πρόβλημα: δέχονται γκολ από στημένες φάσεις. Αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτεί η ομάδα του Πογέτ, όσο και το παιγνίδι στο πλάι. Αλλά κυρίως το ματς είναι θέμα μυαλού. Αν η Εθνική μας τους υποτιμήσει θα μπλέξει. Δεν έχουν να χάσουν τίποτα και ζουν την πιο μεγάλη στιγμή της ποδοσφαιρικής τους ιστορίας.
Όταν χθες ρώτησαν τον προπονητή του Καζακστάν αν τον απασχολεί ότι η ομάδα του θα αγωνιστεί σε ένα κατάμεστο από 30.000 Ελληνες φιλάθλους γήπεδο, είπε πως αν αυτά τον απασχολούσαν δεν θα ερχόταν στην Αθήνα. Για το Καζακστάν το μπαράζ αυτό είναι το δεύτερο: κανονικό μπαράζ ήταν αυτό που έδωσε και με την Σλοβενία – αν κέρδιζε μπορεί να προκρινόταν. Και οι Σλοβένοι τους αντιμετώπισαν με τεράστια υποστήριξη από το κοινό τους: το Καζακστάν παρότι βρέθηκε πίσω στο σκορ, ανέβηκε στο δεύτερο ημίχρονο ισοφάρισε, είχε κάποιες καλές ευκαιρίες για να προηγηθεί και έχασε ματς και πρόκριση από το γκολ του Βέρμπιτς. Το ίδιο έγινε και στη Φινλανδία όπου παρότι βρέθηκε πίσω στο σκορ γύρισε το παιχνίδι. Δεν είναι κάποια σούπερ ομάδα, αλλά έχει οργάνωση και σοβαρότητα. Αλίμονο στην Εθνική μας αν στην διάρκεια του ματς τους δώσει το δικαίωμα να πιστέψουν πως μπορεί να τα καταφέρουν.
Να βρει τον τρόπο
Στον καιρό της υπερπληροφόρησης το να μετρήσεις σωστά ένα αντίπαλο έχει γίνει πρόβλημα. Πριν ακριβώς μια εβδομάδα η Ελλάδα έμεινε άφωνη μπροστά στις νίκες του ΠΑΟΚ με την Ντιναμό Ζάγκρεπ και του Ολυμπιακού με την Μακάμπι Τελ Αβίβ. Λίγοι πίστευαν στις ανατροπές των δυο ομάδων μετά τις πρώτες κακές εμφανίσεις τους: ο ΠΑΟΚ είχε χάσει με κάτω τα χέρια στο Ζάγκρεπ με 2-0 κι ο Ολυμπιακός είχε ηττηθεί με 4-1 στο Καραϊσκάκη από μια ομάδα που έμοιαζε εκείνο το βράδυ πολύ ανώτερη του. Τελικά, και μετά τις μεγάλες προκρίσεις των δυο ελληνικών ομάδων, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως τα αληθινά ανεξήγητα γεγονότα δεν ήταν οι νίκες τους στις ρεβάνς αλλά οι εμφανίσεις και οι ήττες τους στα πρώτα ματς. Η Ντινάμο Ζάγκρεπ ήταν κατώτερη από την επίσης κροατική Χάιντουκ που ο ΠΑΟΚ απέκλεισε το περασμένο καλοκαίρι. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ δεν έχει τις μονάδες του Ολυμπιακού, ούτε το ευρωπαϊκό του κύρος. Στις ρεβάνς είδαμε πόσο καλύτερες ήταν οι ελληνικές ομάδες. Και κυρίως πόσο υποτίμησαν τους αντιπάλους τους στα πρώτα ματς.
Αυτός ο κίνδυνος της υποτίμησης του αντιπάλου υπάρχει κι απόψε. Οι παίκτες του Καζακστάν δεν έχουν εκατομμύρια ακόλουθους στο Ιnstagram. Δεν αγωνίζονται σε μεγάλες ομάδες της Δυτικής Ευρώπης – ούτε καν σε μικρές.. Ο Πογέτ ελπίζω να έχει βρει ένα τρόπο να πείσει τους παίκτες του ότι ο αντίπαλος είναι επικίνδυνος. Και γιατί, αν ο Ολυμπιακός κι ο ΠΑΟΚ είχαν την ευκαιρία στις ρεβάνς να μην πληρώσουν την κακή τους προσέγγιση στα πρώτα ματς του UEFA Conference League, τώρα ρεβάνς δεν υπάρχουν. Υπάρχει ένα και μόνο παιγνίδι που δίνει την δυνατότητα να παίξεις ένα επόμενο. Και να αποφύγεις ένα αληθινό κάζο.