Τα ματς του Ιουνίου για τα προκριματικά είναι πάντα δύσκολα για την Εθνική μας – τέτοια εποχή χάσαμε κάποτε, το 2005, μια πρόκριση για το μουντιάλ της Γερμανίας: η Εθνική μας, τότε πρωταθλήτρια Ευρώπης, έχασε από την Ουκρανία του Ολεγκ Μπλαχίν 0-1 και αποκλείστηκε. Ωστόσο το χάλι που είδαμε στο χθεσινό παιγνίδι με τους Ιταλούς είχαμε χρόνια να το δούμε. Δεν μιλάμε για ένα κακό παιγνίδι, αλλά για ένα από τα χειρότερα την τελευταία εικοσαετία.

Όπως ο Ρόι Ρέις

Ολη η προσέγγιση του παιγνιδιού είναι ένας ύμνος στην ελληνική κουτοπονηριά. Αποφασίζουμε να καθίσουμε πίσω για να κλέψουμε το ματς από τους Ιταλούς, λες κι απέναντί μας έχουμε τίποτα κουτούς που δεν θα το καταλάβουν. Για να εξυπηρετηθεί αυτή η «στρατηγική» (που ήταν μια πράξη ποδοσφαιρικής αυτοκτονίας και τίποτα περισσότερο) υπήρξε πλήρης αδιαφορία για τα χαρακτηριστικά των παικτών του αντιπάλου και απλά μια μεγάλη προσπάθεια να βρεθούν οι κατάλληλοι για να υπηρετήσουν το καταπληκτικό σχέδιο. Ετσι επιλέγονται ο Ζέκα και ο Σταφυλλίδης για να παίξουν άμυνα γιατί είναι γρήγοροι και μπορούν βγαίνουν πρώτοι στη μπάλα έχοντας φανερά ως οδηγία να μην ξεμυτίσουν ποτέ, ώστε να είναι πάντα στα μετόπισθεν της Εθνικής έξι τουλάχιστον παίκτες. Παίζει επίσης η ομάδα με τρεις κόφτες – τον Κουρμπέλη, που χάνεται, τον Σάμαρη, που έπρεπε αν έχει αποβληθεί από το 55΄και τον Σιόβα (!) που είχε να παίξει σε αυτό το ρόλο από τα χρόνια που αγωνιζόταν στην Εθνική Νέων του Νίκου Νιόπλια. Αυτοί οι τρεις έπρεπε να είναι η πρώτη γραμμή άμυνας πριν την άμυνα – αυτοί που θα έκλεβαν την μπάλα για να την δώσουν στους «γρήγορους», δηλαδή τον Μασούρα και τον Κολοβό που θα τρυπούσαν την ιταλική άμυνα – την οποία κατά τα άλλα θα απασχολούσε ο Φορτούνης ως ψεύτικο εννιάρι παριστάνοντας όχι το Μέσι, αλλά το Ρόι Ρέις. Θα ντρίπλαρε δυο φορές τον Κελίνι και τον Μπονούτσι και θα νικούσε τον Σιρίγου με ένα ψηλοκρεμαστό σουτ – και μετά θα πηγαίναμε όλοι διακοπές.

Ολες αυτές τις γελοίες απλοϊκότητες οι Ιταλοί τις τιμώρησαν χωρίς καλά καλά να ανεβάσουν ταχύτητα. Αν το σκορ έμεινε στο 0-3 είναι γιατί ο Μπάρκας, που επιλέχτηκε αντί του Βλαχοδήμου (κι αυτός με μυστήρια κριτήρια), έκανε ένα σπουδαίο ματς γλυτώνοντας την Εθνική μας από άλλα τρία γκολ τουλάχιστον.

Λάθος συμπεράσματα

Γιατί αυτό το αγωνιστικό ναυάγιο; Για τρεις τουλάχιστον λόγους. Πρώτα από όλα γιατί στη Ζένιτσα, όπου η Εθνική κόντρα στη Βοσνία έκανε το καλύτερό της ημίχρονο τα τρία τελευταία χρόνια, βγήκαν μόνο λάθος συμπεράσματα. Το πρώτο λάθος ήταν το συμπέρασμα ότι μπορεί η ομάδα να αλλάξει θεαματικά προς το καλύτερο, χάρη στις αλλαγές του προπονητή της, οτιδήποτε και αν της συμβεί. Και κόντρα στη Βοσνία το ξεκίνημα ήταν απογοητευτικό και η ομάδα έπαιξε καλύτερα μετά τις αλλαγές του Αγγελου Ανασατασιάδη, αλλά αλίμονο αν μια ομάδα γίνεται πεδίο δοκιμών. Το δεύτερο λάθος συμπέρασμα αφορά την ίδια την ενδεκάδα: στη Ζένιτσα, στο δεύτερο ημίχρονο, είχε βρεθεί μια λογική ενδεκάδα, που ένας Θεός ξέρει γιατί χθες άλλαξε τόσο πολύ. Ο μόνος μη διαθέσιμος εκείνης της ενδεκάδας ήταν ο Δώνης – το λογικό θα ήταν να αντικατασταθεί από τον Κουλούρη και η ομάδα να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε. Γιατί έπρεπε να δούμε τον Φορτούνη σέντερ φορ και τον Σιόβα σέντερ χαφ και τον Κουρμπέλη «οκτάρι» (κόντρα μάλιστα σε μέσους με ολότελα διαφορετικά χαρακτηριστικά…) μόνο ψυχαναλυτής μπορεί να το εξηγήσει. Η έστω κάποιος εξομολογητής.  

Πρωτάθλημα με εμβόλιμες

Ο δεύτερος λόγος της απαράδεκτης εμφάνισης ήταν φυσικά η απόλυτη έλλειψη ρυθμού της ομάδας: είχε φανεί και στο φιλικό με την Τουρκία. Η Εθνική μας ήταν μια μεικτή κουρασμένων παικτών (ο πιο κουρασμένος όλων ήταν ο καλύτερός της, δηλαδή ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος) και παικτών χωρίς παιγνίδια στα πόδια τους: οι παίκτες του ελληνικού πρωταθλήματος, που αγωνίστηκαν, είχαν παίξει τις τελευταίες σαράντα μέρες ένα ματς και μόνο ο Μπάρκας και ο Μπακασέτας που μπήκε αλλαγή είχαν δυο. Για την κούραση λίγα μπορείς να κάνεις – αν και κάποιοι λιγότερο κουρασμένοι από τον Παπασταθόπουλο, τον Μανωλά και τον Σταφυλλίδη υπήρχαν. Για το γεγονός όμως ότι το πρωτάθλημα τελείωσε στις 5 Μαϊου (!) ενώ η Εθνική μας είχε ματς ένα μήνα αργότερα, υπεύθυνοι είναι όλοι όσοι κόπτονται, κατά τα άλλα, για την πρόοδο και την τύχη της. Το πράγμα θα ήταν έως και τυχαίο, αν δεν είχαν προηγηθεί τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο εβδομάδες γεμάτες από ματς (ακόμα και εμβόλιμη αγωνιστική). Γιατί υπερφορτώθηκε τότε το πρόγραμμα; Η δική μου εντύπωση είναι ότι όλα έγιναν για να φορτωθεί με παιγνίδια ο Ολυμπιακός και να παίξει συνεχόμενα ματς πριν τα ντέρμπι, ανάμεσα στα οποία υπήρχαν και παιγνίδια του για το Γιουρόπα λιγκ. Όχι μόνο. Σε εκείνη την γεμάτη ματς περίοδο μπήκαν και αγωνιστικές κυπέλλου (!) γεγονός που είχε ως συνέπεια και το κύπελλο να τελειώσει ένα μήνα πριν τα ματς της Εθνικής. Ετσι ο Αναστασιάδης βρήκε παίκτες χωρίς παιγνίδια στα πόδια τους, υποχρεώθηκε να κάνει μίνι προετοιμασίες και φιλικά και εμφάνισε με τους Ιταλούς μια ομάδα εντελώς λάθος, αλλά και τελείως καμένη πριν μάλιστα το ζέσταμα!             

Χωρίς έδρα πάλι

Φυσικά υπάρχει κι ένας τρίτος λόγος – ακόμα χειρότερος: η Εθνική έπαιξε με τους Ιταλούς ουσιαστικά χωρίς βοήθεια από την έδρα της. Το ΟΑΚΑ δεν είναι έδρα όταν σε αυτό βρίσκονται καμιά δεκαπενταριά χιλιάδες όπως χθες. Στο ΟΑΚΑ η Εθνική μας έχει να κερδίσει σοβαρή ομάδα από το 1993 που κέρδισε τους Ρώσσους και προκρίθηκε στα τελικά του μουντιάλ των ΗΠΑ: τότε μάλιστα ήταν κατάμεστο. Το ότι πήραν την Εθνική από το Καραϊσκάκη (που με τους Ιταλούς θα γέμιζε) ήταν λάθος, αλλά ήταν και δικαίωμα της διοίκησης της ΕΠΟ να το κάνει: όλοι το περίμεναν. Αυτό που κανείς δεν περίμενε ήταν ότι θα την έστελναν εξόριστη σε ένα γήπεδο που είναι παγωμένο ακόμα κι όταν έχει 35 βαθμούς κελσίου όπως χθες. Το ότι ένα χρόνο τώρα συζητάνε το πώς θα γίνει η Εθνική να παίξει στο φιλόξενο Ηράκλειο και δεν βρίσκουν λύση για την επισκευή του στεγάστρου του γηπέδου, μολονότι μάλιστα ο Δήμος Ηρακλείου πλήρωσε (και πολλά…) για την ανακαίνισή του, είναι έγκλημα – και μακάρι να μην πληρωθεί με ένα αποκλεισμό. Το λέω γιατί η ήττα των Βόσνιων από την Φινλανδία μαρτυρά ότι ο όμιλος είναι εύκολος.  

Τρία εγκλήματα

Ανακεφαλαιώνοντας λέω ότι ήταν μια βραδιά εγκλημάτων. Το ένα έγκλημα ήταν η σύνθεση της ομάδας. Το δεύτερο που χθες κατάλαβαν όλοι ήταν το πρόγραμμα του πρωταθλήματος. Το τρίτο η απουσία έδρας. Καθένα από αυτά τα εγκλήματα τιμωρήθηκε με ένα γκολ από τους Ιταλούς που έκαναν απλά μια καλή προπόνηση και κάμποσες δοκιμές στην επίθεση….