Ενώ οι οπαδοί του ΠΑΟ περιμένουν πως και πώς να δουν στο γήπεδο τον Κέντρικ Ναν ο Ολυμπιακός έφυγε για την Κωνσταντινούπολη όπου θα αντιμετωπίσει την Φενέρμπαχτσέ του Δημήτρη Ιτούδη που ήδη έχει συντρίψει στο γήπεδό της τον ΠΑΟ πριν λίγες μέρες. Πριν προπονητές και παίκτες τμπουν στο αεροπλάνο για να ταξιδέψουν προς την χώρα και την πόλη που θα δώσουν το επόμενο ματς κάνουν πάντα κάποιες δηλώσεις. Συνηθίζω να ακούω τι λένε.  

Ο κόουτς του Ολυμπιακού Γιώργος Μπαρτζώκας μίλησε χθες γενικά για την δυσκολία του ματς με την Φενέρ, είπε ότι το παιγνίδι δεν θα έχει μεγάλη σχέση με αυτά που έγιναν στα play off, τόνισε κάποια γενικά πράγματα για το τι πρέπει να γίνει για να κερδίσει ο Ολυμπιακός το ματς και δεν δέχτηκε ότι η ομάδα του έχει πρόβλημα στην άμυνα απέναντι σε ψηλούς που σουτάρουν από μακριά. «Επειδή έβαλε δύο σουτ ο Μήτογλου αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πρόβλημα για τον Ολυμπιακό που έχει τον Φαλ και τον Μιλουτίνοβ. Σαφώς και διαμορφώνει μία κατάσταση ένας ψηλός που σουτάρει από την περιφέρεια. Άλλωστε είναι και μόδα στο ΝΒΑ, όλοι ψάχνουν για ένα Stretch-5. Όμως εμείς έχουμε τις δικές μας δυνατότητες, αυτοί πρέπει να μας αντιμετωπίσουν μέσα στο καλάθι, οπότε θα κοιτάξουμε τι να κάνουμε» ανέφερε χαρακτηριστικά. Περίμενα από περιέργεια ν ακούσω αν κάποιος από τους ρεπόρτερ θα ρώταγε τον Μπαρτζώκα για το αν έχει σκοπό να κάνει κάποια προσθήκη στον Ολυμπιακό. Δεν τον ρώτησε κανείς. Όχι γιατί οι ρεπόρτερ φοβούνται, αλλά γιατί ξέρουν πως δεν έχει σκοπό να πάρει κανένα παίκτη. Πλην συγκλονιστικού απροόπτου που έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την περίπτωση του ΜακΚίσικ που αργεί να επιστρέψει. Παίκτης θα αναζητηθεί μόνο αν ο Σακίλ έχει πιο μεγάλο πρόβλημα από αυτό που φαίνεται να έχει.

Πως ακριβώς γίνεται 

Υπάρχουν πολλοί φίλοι του Ολυμπιακού που αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν ο Μπαρτζώκας να μην ψάχνει ειδικά ένα σκόρερ. Υπενθυμίζουν ότι όταν έφυγε ο Σλούκας (και μολονότι ήδη είχε αποκτηθεί ο Γουίλιαμς Γκος) γινόταν λόγος για πιθανή επιστροφή του Ντόρσεϊ. Τονίζουν ότι ήταν για καιρό στην επικαιρότητα το  όνομα του Μάικ Τζέιμς. Υπογραμμίζουν πως ο Ναν απασχόλησε τον Ολυμπιακό για μήνες πριν πάει στον ΠΑΟ. Μερικοί θυμούνται αναλύσεις καλοκαιριάτικες που έλεγαν πως μια πιθανή προσθήκη του Μίροτιτς θα δώσει λύσεις στο μακρινό σουτ, κάποιοι δεν ξέχασαν την καλοκαιρινή δήλωση του Γουόκαπ  ότι από την ομάδα λείπει κάποιος να την πάρει από το χέρι στην επίθεση στα δύσκολα με κάποια προσωπική ενέργεια και όλοι αναρωτιούνται πως ένας αναμφίβολα έξυπνος άνθρωπος όπως ο Μπαρτζώκας δεν καταλαβαίνει πως μια παραπάνω προσθήκη είναι απαραίτητη και για να μην ξεσπάσει η μουρμούρα, που για κάθε ομάδα είναι διαβρωτική. Εχω μια καλή συνήθεια: όταν πολλά δεν τα καταλαβαίνω ρωτάω. Κι επειδή δεν καταλαβαίνω τις επιλογές του Μπαρτζώκα ρώτησα κι έμαθα δυο πράγματα.

Δυο διαφορές

Υπάρχει κάποια διαφορά φέτος σε σχέση με πέρυσι στη δημιουργία και την διαχείριση της ομάδας; Ναι υπάρχει. Το πρώτο που ενδιαφέρει για την επιλογή των παικτών – ίσως και το μοναδικό πλέον κριτήριο του κόουτς του Ολυμπιακού - είναι ο χαρακτήρας του παίκτη: «έχω αποκτήσει το δικαίωμα να μην θέλω να δουλεύω με τύπους που νομίζουν πως τα ξέρουν όλα ή με κάτι άλλους που με ζαλίζουν με απαιτήσεις» είπε πρόσφατα. Το δεύτερο αφορά την προσέγγιση της σεζόν. Ο κόουτς και οι συνεργάτες του πιστεύει πως η ομάδα θα φτάσει και φέτος στους στόχους της (Final 4 και πρωτάθλημα) αλλά θα το κάνει από άλλο δρόμο. Όχι μέσω μιας κατάληψης μιας θέσης στην πρώτη τετράδα της βαθμολογίας της Ευρωλίγκας, αλλά γιατί θα είναι πανέτοιμη στην τελική ευθεία. Από όποια θέση κι αν εκκινήσει στα play off. Στα οποία φέτος μπαίνουν δέκα ομάδες γεγονός που δημιουργεί κάτι απαραίτητο: χρόνο για δουλειά.

Πολλά καινούργια πρόσωπα

Η ανάγκη του κόουτς να τον ακούν όλοι εξηγεί γιατί πολλά που γράφτηκαν το καλοκαίρι για τους Ντόρσεϊ, τους Τζέιμς και τους Μίροτις δεν αποτελούσαν παρά προβληματισμούς άλλων εντός του Ολυμπιακού: ο Μπαρτζώκας θα μπορούσε και να συναινέσει στην απόκτηση κάποιου από αυτούς, αποκλείεται όμως να ζητούσε κάποιον από αυτούς – υπάρχει διαφορά. Αυτοί που ήρθαν (Μιλουτίνοφ, Σίκμα, Γκος, Μπραζντέκις) είναι παιδιά που στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν: το κριτήριο του κόουτς οι αδερφοί Αγγελόπουλοι το σεβάστηκαν, όπως σεβάστηκαν και την απόφασή του να αφήσει τον Σλούκα να φύγει αρνούμενος απλά να συζητήσει μαζί του. Ποιο μεγάλο ενδιαφέρον έχει η άλλη του θέση. Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή δεν έχει πέντε παίκτες που στην περσινή ομάδα έπαιζαν πολύ: τον Σλούκα, τον Βεζένκοφ, τον Μπλακ, τον Μπολομπόι και τον τραυματία ΜακΚισικ.

Με δεδομένο ότι οι τέσσερις που ήρθαν έχουν άλλα χαρακτηριστικά, η ομάδα χρειάζεται πολλή δουλειά: ακόμα κι αν μπορεί να παρατάξει μια πεντάδα με περσινούς παίκτες (Φαλ, Πίτερς, Παπανιοκολάου, Κάναν, Γουόκαπ), είναι ουσιαστικά μια νέα ομάδα. Κι επειδή προετοιμασία δεν έγινε, η προετοιμασία γίνεται μέσω επίσημων ματς: από αυτά θα προκύψει κάποια στιγμή μια νέα ομάδα της οποίας κάποια χαρακτηριστικά ήδη φαίνονται και άλλα αναζητούνται. Η άμυνα πχ είναι σκληρότερη από πέρυσι, ενώ πάντα κατά τον Μπαρτζώκα η επίθεση χρειάζεται απλά χρόνο. Που είναι το πρόβλημα; Ότι αυτή η έλλειψη επιθετικού δεσίματος γίνεται για τους αντιπάλους ο τρόπος αντιμετώπισης του Ολυμπιακού: όσοι πέρυσι φοβόντουσαν τα ξεσπάσματα του φέτος δεν τον φοβούνται. Γνωρίζουν πως με μια στοιχειώδης σωστή άμυνα (στον Γουόκαπ, στον Μιλουτίνοφ και δευτερευόντος στους Πίτερς και Γκος) μπορούν να τον κατεβάσουν πολύ. Με αυτή τη σιγουριά κινήθηκαν η Μπάρτσα, η Αρμάνι, η Παρτιζάν και ο ΠΑΟ. Ο Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του πιστεύουν πως όλοι αυτοί είναι τυχεροί γιατί αντιμετώπισαν την ομάδα του τώρα που ακόμα βρίσκεται σε φάση ρονταρίσματος. Μόνο που αυτό το ροντάρισμα δεν αποκλείεται να πάρει πολύ. Αν υπήρχαν προσθαφαιρέσεις παικτών, λένε, όλο αυτό θα πήγαινε ακόμα πιο πίσω δεδομένο ότι ο Μπαρτζώκας, όσα προβλήματα και να έχει, δεν θα επιτρέψει ποτέ το μπάσκετ της ατομικής πρωτοβουλίας.         

 Η υπομονή ταΐζεται

Που θα κριθεί το πράγμα; Κυρίως στην υπομονή του κόσμου. Προσωπικά δεν αποκλείω ο Μπαρτζώκας να την βρει την άκρη. Δουλεύει έχοντας εξασφαλίσει υπερεξουσίες, έχει ένα γκρουπ παικτών που τον ακούνε, ίσως όντως ο χρόνος να δουλεύει υπέρ του και κάποια στιγμή να δέσει ο Ολυμπιακός και να δείξει ωραία πράγματα. Η δική μου απορία είναι αν υπάρχει επιθετικό ταλέντο – ομολογώ ότι δεν το πολυβλέπω: ωραίο είναι να βασίζεσαι σε κομάντος, αλλά το μπάσκετ είναι και δημιουργία κι έμπνευση και προσπάθειες εκτός σχημάτων, ειδικά όταν ο αντίπαλος σε διαβάζει. Βέβαια και η σχηματοποίηση έχει τα καλά της: μια ομάδα που ξέρει τι παίζει ποτέ δεν χάνεται. Αλλά μέχρι δέσιμο να προκύψει (αν προκύψει…) ήττες όπως αυτή από τον ΠΑΟ, την Μπαρτσελόνα και την Αρμάνι, που πρόκυψαν εξαιτίας επιθετικής στηρότητας, θα είναι στην ημερήσια διάταξη και δεν ξέρω αν αυτή η υπομονή από τον κόσμο μπορεί να είναι δεδομένη: η υπομονή ταΐζεται, αλλιώς δοκιμάζεται. Ταΐζεται και με τον ερχομό ενός παίκτη που θα υποσχόταν πολλά, αλλά δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση.  

Η ιστορία αυτή ξεπερνά τον Ολυμπιακό: μου μοιάζει ένα μεγάλο πείραμα. Ο κόσμος δεν μπορεί να πάρει ένα χάπι, να κοιμηθεί και να ξυπνήσει Απρίλιο να δει τα play off: θα πρέπει να δει και να αντέξει ματς με την Ρεάλ Μαδρίτης, την Φενέρ, την Μπάγερν, την Παρτιζάν, τον ΠΑΟ κτλ που μπορούν να παίξουν μπάσκετ στοχευμένο στις εφετινές αδυναμίες του Ολυμπιακού που κατά πως φαίνεται μόνο ο χρόνος μπορεί να λειάνει. Ο Μπαρτζώκας πιστεύει πως ο κόσμος θα τον στηρίξει διότι το καλοκαίρι έγινε ο αγαπημένος  του ήρωας. Στην καλοκαιρινή  δημοφιλία του στηρίζει την πιθανότητα να βρει χρόνο να φτιάξει την ομάδα όπως θέλει. Είναι ωραίο. Αλλά δεν διανύουμε το καλοκαίρι. Μπήκαμε στο Νοέμβρη. Κι ο χρόνος τρέχει γρήγορα. Κι όλο αυτό μοιάζει πολύ φιλόδοξο. Γιατί είμαστε στην Ελλάδα…