Ο Ολυμπιακός κέρδισε την Φενέρ και για αυτό θα έπρεπε να είναι πολύ ευχαριστημένος αφού ο σκοπός του ήταν να πάει στην Πόλη έχοντας κάτι να υπερασπιστεί. Όμως το τελικό 3-2 μάλλον άφησε πολύ κόσμο με ένα παράπονο: όταν έχεις προηγηθεί με 3-0 νιώθεις ότι η ομάδα έχει το εισιτήριο της πρόκρισης για τον ημιτελικό στο χέρι κι αν δεις τον αντίπαλο να βάζει δυο γκολ αντί να χαρείς σκέφτεσαι το γιατί. Ο ΠΑΟΚ έχασε από την Κλαμπ Μπριζ με 1-0. Αλλά κρατά την τύχη στα χέρια του. Η βραδιά ήταν παράξενη: η ελληνική ομάδα που έχασε μοιάζει να έχει πιο πολλές ελπίδες για πρόκριση από αυτή που κέρδισε. Εγώ λέω ότι και οι δυο οφείλουν στις ρεβάνς να κάνουν τα καλύτερα παιγνίδια τους φέτος– ο δρόμος του ΠΑΟΚ ήταν από την αρχή κομμάτι πιο εύκολος κι αυτός του Ολυμπιακού κομμάτι πιο δύσκολος.

Ας πούμε δυο πράγματα για τα χθεσινά ματς για να λύσουμε απορίες.    

Ονειρεμένα εξήντα λεπτά

Η βραδιά στο Καραϊσκάκη ήταν μια βραδιά ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου σαν αυτό που είδαμε στο Τσάμπιονς λιγκ τις δυο προηγούμενες μέρες. Όταν έγινε γνωστή η σύνθεση του Ολυμπιακού αρκετοί είδαν στην ταυτόχρονη παρουσία στην αρχική ενδεκάδα του Ελ Καμπί, του Φορτούνη, του Μασούρα και του Γιόβετιτς πολύ ρίσκο. Η  Φενέρ ξεκίνησε με τρεις φάσεις στα πρώτα 5 λεπτά του παιχνιδιού: οι παίκτες του Ισμαήλ Καρτάλ έψαχναν το Τζέκο σε κάθε ευκαιρία, αλλά ο Μεντιλίμπαρ είχε δει σωστά το πράγμα: οι κυνηγοί του πρέσαραν και ο Ολυμπιακός στο 8΄ άνοιξε το σκορ όταν ο Μασούρας έκλεψε την μπάλα από τον Σογιουντσού αυτή έφτασε στο ύψος της μεγάλης περιοχής στον Φορτούνη που είχε χώρο και χρόνο για να ζυγίσει το σουτ και να τη στείλει στα δίχτυα.

Το γκολ του Φορτούνη άλλαξε τελείως την εικόνα του ματς καθώς οι Τούρκοι σταμάτησαν να κυκλοφορούν την μπάλα όσο καλά του έκαναν το ξεκίνημα. Ο Καρτάλ είχε προτιμήσει στη μεσαία γραμμή, όπου έχει πολλούς παίκτες, τους Ζάιτς και Κρούνιτς για καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, και κρατούσε τον Τάντις ψηλά καλύπτοντάς τον με τον βαρύ και πανύψηλο Οστερβόλντε: η Φενέρ προσπαθούσε να παίξει με τρεις κυνηγούς και τρία στόπερ ενώ κατά τα άλλα έπαιζε 4-4-2. Ο Ολυμπιακός δεν βρήκε αμέσως μετά το γκολ του Φορτούνη φάσεις, πιέζοντας ωστόσο πολύ την μπάλα στη μεσαία γραμμή,  ήταν φανερό πως είχε φέρει το ματς στα μέτρα του. Στο 26’ μια κεφάλια του Κάρμο μετά από κόρνερ τρόμαξε τον τερματοφύλακα Λιβάκοβιτς.

Ο Φορτούνης είχε πάει μια μέρα πριν στην συνέντευξη Τύπου για να υποσχεθεί ένα σπουδαίο ματς και το έκανε. Στο 32’ με μία δεύτερη στην βραδιά καταπληκτική ενέργεια, αφού απέφυγε δυο παίκτες έβγαλε τον Γιόβετιτς απέναντι από τον Λιβάκοβιτς και αυτός μολονότι βρέθηκει λίγο πλάγια κατάφερε να νικήσει τον Κροάτη τερματοφύλακα για το 2-0: το Καραϊσκάκη έζησε ένα ντελίριο. Η Φενέρ έμοιαζε στο καναβάτσο, αλλά ολοκλήρωσε το πρώτο ημίχρονο στην επίθεση: στο 47΄ο Καβετζί έστειλε λίγο άουτ την μπάλα με σουτ φάουλ και ένα λεπτό αργότερα ο Κρούνιτς την έστειλε εκτός γηπέδου παίρνοντας το ριμπάουντ μετά από σουτ του Ζάιτς που έβγαλε ο Τζολάκης. Ωστόσο όποιος φοβόταν ότι οι Τούρκοι ανασυντάχθηκαν είδε τον Ολυμπιακό να ξεκινά και το δεύτερο ημίχρονο όπως το πρώτο δηλαδή πρεσάροντας.

Στο δεύτερο λεπτό της επανάληψης ο Καντιόγλου, που πέρασε στην θέση του Οστερβόλντε όταν αυτός τραυματίστηκε πήγε να βάλει αυτογκόλ: κατά τα άλλα ήταν πιο κινητικός από τον Ολλανδό κι αυτό στην πορεία μέτρησε. Στο 50’ λειτούργησε πάλι το πρέσινγκ του Ολυμπιακού και ο Φορτούνης έβγαλε τον Ελ Καμπί  απέναντι από τον Λιβάκοβιτς, αλλά αυτή τη φορά ο Κροάτης νίκησε τον μόνιμο σκόρερ του Ολυμπιακού. Όλα αυτά ήταν τα προεόρτια του 3-0 που πέτυχε ο Τσικίνιο στο 57΄μετά από ένα κλέψιμο του Εσε στην μεσαία γραμμή και μια συνεργασία με τον Ελ Καμπί. Το αβαντάζ ήταν τεράστιο. Αλλά και η κούραση: ο Ολυμπιακός έφτασε σε αυτό βρίσκοντας τρία γκολ σε πέντε τελικές προσπάθειες αλλά παλεύοντας σε κάθε τετραγωνικό του γηπέδου. Κάπου εκεί άρχισε να μένει από δυνάμεις.

Οι Τούρκοι είχαν δει στο πρώτο ημίχρονο τους Οστεργουλντ, Τάντιτς, Καβετζί και Σάμουελ να πέφτουν κάτω από τους πόνους - ο πρώτος έγινε αλλαγή πριν φύγει το ημίχρονο. Η αποχή τους από ματς για περίπου ένα μήνα φάνηκε, αλλά ο πάγκος τους είναι τεράστιος. Από αυτόν ήρθαν εκτός από τον Καντιόγλου, που έδωσε ενέργεια στα αριστερά, και οι Φρεντ και Ισμαελ.    

Δύσκολο μισάωρο

Ο Ολυμπιακός άρχισε να κουράζεται και να παραχωρεί φάουλ και στημένες φάσεις στις οποίες η Φενέρ είναι πολύ καλή. Ο Τζολάκης χρειάστηκε να επέμβει σε προσπάθειες του Σάμουελ στο 60’ και του Σιμάνσκι στο 62΄. Ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά στην δοκιμασία που πολλές φέτος δεν έχει καταφέρει να φέρει σε πέρας: έπρεπε να παίξει σοβαρή άμυνα και να χτυπά στις αντεπιθέσεις γιατί η Φενέρ είχε κερδίσει μέτρα. Για να το κάνει αυτό μια ομάδα πρέπει να είναι αμυντικά άψογη: ο Ολυμπιακός δεν ήταν. Στο 67΄ο Ρέτσος έκανε ένα από τα πιο ανόητα πέναλτι της καριέρας του βρίσκοντας το πόδι του Σάμουελ σε μια φάση που είχε τελειώσει καθώς η άμυνα του Ολυμπιακού είχε απομακρύνει το γύρισμα του παίκτη της Φενέρ: θα αρκούσε απλά να τραωήξει το πόδι του, αν ήξερε να αμύνεται. Ο Τάντιτς έκανε το 3-1.

Όταν ο Ολυμπιακός δέχεται ένα γκολ συχνά χάνει την συνοχή του σαν να παθαίνει μπλακ άουτ. Στο 74΄κι ενώ ο Μεντιλίμπαρ περίμενε μια γενναιόψυχη αντίδραση και δεν έκανε αλλαγές, ο Καβετζί, τυπικά δεξιός εξτρέμ αλλά στην πραγματικότητα παντού στο γήπεδο, μετά από μια φάση διαρκείας και μια πάσα του Σιμάνσκι βρέθηκε μόνος στην μικρή περιοχή κι έκανε το 3-2. Ο Μεντιλίμπαρ έκανε τέσσερις αλλαγές μετά το 82΄πιο πολύ για να κρατήσει το σκορ. Ο Ολυμπιακός άντεξε, αλλά το αβαντάζ του ενόψει της ρεβάνς είναι μικρό. Από την άλλη και τις προκρίσεις με την Μακάμπι και την Φερενσβάρος τις πήρε εκτός έδρας. Κι ο πάγκος του δεν είναι γεμάτος λύσεις. Πλην του Ορτα, που όμως έχει χάσει τελευταία κάποια ματς, ούτε ο Ιμπόρα, ούτε ο Κίνι δεν θα μπορούσαν να βοηθήσουν πολύ παίζοντας σε αυτό το ματς 30 λεπτά. Ο Βάσκος είπε ότι η ομάδα του πλήρωσε το πέναλτι, αλλά και πως πριν το ματς όλοι συμφωνούσαν πως το βασικό ζητούμενο είναι η νίκη. Εχει δίκιο και στα δύο.    

Η μάχη του Μπριζ

Και το δύσκολο παιγνίδι του ΠΑΟΚ απέναντι στην Κλαμπ Μπριζ ξεκίνησε με ένα πολύ γρήγορο γκολ: το πέτυχαν οι Βέλγοι στο 6΄με τον Νορβηγό Βέτλεσεν που σκόραρε με πλασέ ανενόχλητος εντός περιοχής μετά από ένα γύρισμα του Βανάκεν σε μια φάση που Οζντόεφ και Μεϊτέ χάθηκαν. Ο Λουτσέσκου προτίμησε αυτούς τους δυο αφήνοντας εκτός τον Σβαπ, αυτοί δεν μπήκαν καλά στο ματς και η άμυνα του ΠΑΟΚ, παρά την καλή απόδοση του Κουλιεράκη, υπέφερε. Η άλλη έκπληξη του Ρουμάνου ήταν ο Σαμάτα που έχοντας παίξει στο Βέλγιο γνώριζε την αντίπαλο: αλλά η γνώση δεν αρκούσε. Στο πρώτο ημίχρονο κι αυτός και ο ΠΑΟΚ δεν δημιούργησαν κινδύνους ενώοι γηπεδούχοι παίζοντας μεθοδικά και χωρίς να φορτσάρουν ήταν επικίνδυνοι. 

Στο δεύτερο ημίχρονο η εικόνα της ομάδας του Λουτσέσκου βελτιώθηκε λίγο, αλλά πάλι οι Βέλγοι έφτασαν πιο κοντά στο γκολ χτυπώντας συνεχώς από την πλευρά του Βιερίνια: στο 78΄ο ΠΑΟΚ φλέρταρε με την καταστροφή όταν η γηπεδούχος κέρδισε ένα πέναλτι κομμάτι αυστηρό σε σύγκρουση του Κοτάρσκι με τον Νούσα που μπήκε στο ματς για να δώσει κι αυτός ενέργεια στα αριστερά. Το εκτέλεσε ο Τιάγκο, ο Κροάτης τερματοφύλακας το έπιασε κι ενώ ο Ντεσπότοφ είχε πει στον τερματοφύλακα του ΠΑΟΚ πως εκτελεί τα πέναλτι ο πρώην συμπαίκτης του στην Λουντογκόρετς.

Ο ΠΑΟΚ έγινε πιο επικίνδυνος όταν μπήκε στο ματς αρχικά ο Ντεσπότοφ αντί του Κωνσταντέλια κι αργότερα ο Μπράντον Τόμας αντί του Σαμάτα, ενώ βοήθησαν αρκετά κι ο Σβαπ και ο Οτο. Ωστόσο μεγάλες ευκαιρίες να ισοφαρίσει δεν είχε. Ένα σουτ φάουλ του Ζίφκοβιτς που πέρασε άουτ και μια ανολοκλήρωτη αντεπίθεση όταν βρέθηκαν τρεις παίκτες του με δυο αμυντικούς της Κλαμπ Μπριζ ήταν όλα όσα τρόμαξαν τους γηπεδούχους. Η εμφάνιση του ΠΑΟΚ θύμισε αυτή που έκανε στο Ζάγκρεπ όμως το αποτέλεσμα με το οποίο επέστρεψε από το Μπριοζ είναι καλύτερο και νομίζω και η βεβαιότητα πως θα τα καταφέρει πιο μεγάλη. Παρά την ήττα ο ΠΑΟΚ πρέπει να είναι ευχαριστημένος. Το 1-0 στην Τούμπα ανατρέπεται και γιατί ο Κλαμπ Μπριζ είναι μια κλασική ομάδα έδρας και γιατί δεν θα έχει στην ρεβάνς τους Τιάγκο, Μέχελε, Ντε Κάιπερ που χθες πήραν κίτρινες κάρτες και θα είναι τιμωρτημένοι ενώ θα λείπουν πάλι πιθανότατα ο τερματοφύλακας Μινιολέ και ο Ολσεν που απουσίασαν και χθες και ίσως και ο Μπαλάντα που τραυματίστηκε. Ο ΠΑΟΚ πρέπει στην ρεβάνς απλά να είναι αποτελεσματικός, όπως και όσο όλη την χρονιά.            

Οι δυο ελληνικές ομάδες απέχουν ενενήντα λεπτά (ίσως και κάτι περισσότερο) από ένα ημιτελικό. Τις περιμένουν δυο μάχες. Αλλά το ό,τι τίποτα δεν θα είναι εύκολο το ήξεραν.