Ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη την πολιτικολογία και ας πάμε στα περισσότερο δικά μας. Με ρωτάτε συχνά αυτές τις μέρες για τον Βαλμπουενά  και την απόκτησή του από τον Ολυμπιακό. Κάποιοι που τον θυμούνται να κάνει όργια με τη φανέλα της Εθνικής Γαλλίας και της Λιόν χάρηκαν. Κάποιοι που είδαν ότι έρχεται από την Τουρκία και την Φενέρ προβληματίστηκαν. Ο προηγούμενος ήταν ο Εμενίκε – ένας από τους πιο διάσημους τουρίστες που έχουν περάσει από την Ελλάδα. Θα σας πω τι πιστεύω για την απόκτησή του – το τι θα κάνει στην Ελλάδα δεν το ξέρω: δεν έχω μαγικές σφαίρες για να δω το μέλλον.

Πιθανότατα ποτέ

Είναι συγκλονιστικά άδικο να συγκρίνουμε τον Βαλμπουενά με τον Εμενίκε: το μόνο κοινό που έχουν είναι ότι αγωνίστηκαν στην Φενέρ. Αλλά ο Εμενίκε δεν έχει καμία σχέση με τον Γάλλο: το βιογραφικό του έδειχνε ότι μιλάμε για τρομερή περίπτωση τρελού – το στοίχημα του Ολυμπιακού ήταν μεγάλο.  Ο Εμενίκε, πριν έρθει στον Ολυμπιακό, είχε τρελάνει τους Τούρκους. Ήταν ένας τύπος που άλλαζε ομάδες σαν τα πουκάμισα. Εφυγε από τη Νιγηρία πιτσιρικάς και πήγε στην Νότιο Αφρική για να γίνει επαγγελματίας. Πήγε στην Τουρκία, στην Καραμπούκσπορ, σαν φτασμένος παίκτης από αφρικανικό και όχι από ευρωπαϊκό πρωτάθλημα – πράγμα πολύ σπάνιο. Είχε πάει φυλακή με κατηγορίες για μειωμένη απόδοση σε παιγνίδι κόντρα στην Φενέρ πριν σε αυτή υπογράψει, καθάρισε το όνομά του, αλλά δεν έμεινε στην Τουρκία, αφού η Φενέρ συνέχισε να τον δανείζει δεξιά κι αριστερά. Στον Ολυμπιακό τα ήξεραν όλα αυτά, αλλά ο Χάσι που τον ήθελε, έλεγε ότι είχε τον τρόπο του να συνεννοείται με Αφρικανούς παίκτες. Με τον Εμενίκε δεν τον είχε. Φυσικά δεν τον είχε και κανείς άλλος. Πιθανότατα ποτέ.

Με τις ευλογίες του Ανιγκό

Ο Βαλμπουενά είναι ολότελα διαφορετική περίπτωση. Εχει μεγάλο βιογραφικό στο οποίο ξεχωρίζουν οι πάνω από 50 συμμετοχές με την Εθνική Γαλλία. Εχει παίξει πάνω από σαράντα ματς με τη Φενέρ στα δυο χρόνια που είναι εκεί. Είχε ένα τεράστιο κασέ (3 εκατ καθαρά το χρόνο) – ποτέ δεν δόθηκε δανεικός, πότε δεν έμεινε ελεύθερος. Η μεγαλύτερη απόδειξη της προσφοράς του είναι η αποθέωση που γνώρισε στο τελευταίο του παιγνίδι στην Τουρκία – μετά μάλιστα από μια κακή χρονιά της Φενέρ!

Ο Ολυμπιακός έφτασε σε αυτόν χρησιμοποιώντας την καλή του σχέση με τον Ανιγκό, τον πρώην προπονητή του Λεβαδειακού και του Πανιώνιου. Ο Ανιγκό είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε τον Βαλμπουενά, είναι ένα είδος δεύτερου πατέρα του. Ο Γάλλος ποδοσφαιριστής αυτόν και μόνο ακούει χρόνια τώρα.  Αυτός του έχει εξηγήσει ότι στον Ολυμπιακό θα βρει ένα ιδανικό περιβάλλον. Αν αυτός δεν υπήρχε δεν ξέρω, αν θα υπήρχε όχι η μεταγραφή, αλλά και η  συζήτηση. Αν για κάθε μεταγραφή χρειάζεται κάποιος να κάνει το προξενιό, εδώ βρέθηκε ο καλύτερος: κάποιος που γνωρίζει και τον παίκτη και την ομάδα και το πρωτάθλημά μας. 

Να μεγαλώσει τον αριθμό των επιθετικών

Πάμε τώρα να δούμε την άλλη πλευρά της ιστορίας. Στοίχημα είναι ο Βαλμπουενά, όχι γιατί προέρχεται από την Φενέρ, αλλά γιατί έχει περάσει τα 34 του χρόνια. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο του 2019 είσαι υποχρεωμένος να βάλεις και στοιχήματα. Οι αμοιβές των ποδοσφαιριστών στην Ευρώπη έχουν έτσι κι αλλιώς ξεφύγει, αλλά στην Ελλάδα η υπερφορολόγηση κάνει τους παίκτες ακόμα ακριβότερους! Στην Ευρώπη ένα συμβόλαιο 3 εκατ ευρώ ένας καλός παίκτης το βρίσκει εύκολα, στην Ελλάδα 3 εκατ ευρώ είναι το μισό τηλεοπτικό συμβόλαιο του Ολυμπιακού με τη Νova. Στα χρήματα που κινούνται οι ελληνικές ομάδες κάθε παίκτης πια είναι ένα ρίσκο. Φυσικά αν ο συγκεκριμένος ήταν 30 χρονών δύσκολα θα ερχόταν εδώ – βασικός στην Εθνική Γαλλίας έπαιζε.

Γιατί ξεκίνησε με αυτόν ο Ολυμπιακός αντί να πάρει ένα στόπερ π.χ ή ένα φορ, που ψάχνει; Ο βασικός λόγος της απόκτησης του Γάλλου είναι η απαίτηση του Μαρτίνς να υπάρχουν περισσότερες λύσεις στην επίθεση.  

Ο Πορτογάλος έχει βγάλει τα συμπεράσματα του για το ποδόσφαιρο μας και το πρωτάθλημα μας: δεν είναι πρωτάρης πλέον,  ξέρει τι θέλει, και το καταλαβαίνεις από τις εισηγήσεις του. Δεν είναι π.χ καθόλου παράξενο ότι θέλει ένα Ολυμπιακό με τουλάχιστον πέντε παίκτες ικανούς να παίξουν στα άκρα της επίθεσης. Το θέλει γιατί πέρυσι, που οι επιλογές ήταν λιγότερες, η εξάρτηση της ομάδας από τον Ποντένσε και τον Φορτούνη ήταν πραγματικά επικίνδυνη – ειδικά από τη στιγμή που δεν βγήκαν ο Ναουέλ και ο Φετφατζίδης. Παίκτες με τα χαρακτηριστικά των δυο δεν υπήρχαν – ο Νάτχο έκανε άλλες δουλειές, κι ο Μασούρας που βοήθησε πολύ δεν έχει την έκρηξη και τη δημιουργία του μικροκαμωμένου Πορτογάλου. Ο Ποντένσε και ο Φορτούνης έπρεπε να παίζουν συνέχεια, αφού χωρίς αυτούς παρόντες, ο τρόπος επίθεσης του Ολυμπιακού άλλαζε εντελώς. Κι ο Μαρτίνς αυτό δεν το θέλει, όπως νομίζω και κανένας προπονητής που δεν μεταβάλει τη διάταξη της ομάδας για ψύλλου πήδημα.  

Για να νοιώθει ασφάλεια

Πληρώσει ο Ολυμπιακός του κόσμου τα χρήματα για να αποκτήσει ένα αναπληρωματικό του Φορτούνη και του Ποντένσε; Δεν είναι σωστό να το βλέπει κανείς έτσι – άλλωστε ο τύπος μπορεί να παίξει και μαζί τους. Ο Βαλμπουενά ήρθε γιατί ο Ολυμπιακός χρειαζόταν ένα ποδοσφαιριστή που να μεγαλώσει την ποιότητα της επίθεσής του και να επιτρέπει στον κόουτς πιο μεγάλο rotation. Για αυτό μετά τον Βαλμπουένα θα ρθουν και ο Μπρούνο και ίσως και ο Ματέο Γκαρσία – ή κάποιος άλλος: για τον τρόπο παιγνιδιού του Μαρτίνς οι ακραίοι είναι οι περισσότερο απαραίτητοι παίκτες.

Τέλος υπάρχει και κάτι ακόμα που δεν μπορεί να μην το λαμβάνει στα υπόψην του ο Ολυμπιακός: την εξέλιξη της ιστορίας του Φορτούνη. Η εκτίμηση όλων είναι ότι θα υπογράψει το νέο του συμβόλαιο, ακριβώς επειδή ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει ότι σέβεται τις επιθυμίες των παικτών του και τους παραχωρεί, αν και εφόσον φέρουν κάποια καλή πρόταση. Αλλά αν υπογραφή δεν υπάρξει, ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να κρατήσει το Φορτούνη και να τον χάσει σε ένα χρόνο χωρίς να πάρει χρήματα: πρέπει για αυτό το λόγο να είναι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο και να έχει ένα ποιοτικό παίκτη στο ρόστερ του για να νοιώθει ασφάλεια.

Θα τα δούμε όλα στο γήπεδο

Ο Βαλμπουενά εγγυάται ποιότητα, δημιουργία, καλά χτυπήματα σε στημένες φάσεις – όλα ο Ολυμπιακός τα χει ανάγκη για να παίξει ακόμα επιθετικότερα. Και η ηλικία; Ο Βαλμπουενά προβλήματα ηλικίας πέρυσι δεν είχε. Ο Ολυμπιακός επίσης χρειάζεται και κάποιους έμπειρους παίκτες: θυμίζω ότι πέρυσι στο ντέρμπι του β γύρου με τον νεανικό ΠΑΟ, ο μέσος όρος ηλικίας της ενδεκάδας των Ερυθρόλευκων ήταν μικρότερος από αυτόν του αντιπάλου. Λίγη εμπειρία είναι απαραίτητη – για τον Ολυμπιακό δεν θα ήταν πρόβλημα κι ένας έμπειρος στόπερ. Το πρόβλημα με τους Γάλλους που έχουν περάσει από την Ελλάδα δεν είναι τα χρόνια τους, αλλά ότι κάμποσοι από δαύτους αποδείχτηκε ότι δεν είχαν μυαλό για μπάλα. Αλλά για τον Βαλμπουενά ο Ανιγκό εγγυάται ότι δεν είναι τέτοια περίπτωση.  Όλα τα άλλα υπομονή και θα τα δούμε στο γήπεδο…