Ηταν ένας υπέροχος τελικός αυτός του κυπέλλου Ισπανίας ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και στην Ρεάλ Μαδρίτης: ένα ματς γεμάτο γκολ, ανατροπές και ένταση. Ένας τελικός που κρίθηκε από το ένα γκολ του δεξιού μπακ της Μπαρτσελόνα Κουντέ στην παράταση: ένα σουτ του από το ύψος της περιοχής νίκησε για το τελικό 3-2 τον Κουρτουά σε μια φάση που είναι όλο το ποδόσφαιρο της Μπαρτσελόνα. Πίεση στον Μόντριτς, κλέψιμο της μπάλας μετά από μια κακή πάσα του Κροάτη προς τον Μπραχίμ Ντίαζ, πρωτοβουλία επιθετική από ένα ακραίο μπακ που οφείλει αν έχει συμμετοχή στο επιθετικό παιγνίδι – και φυσικά σπουδαία εκτέλεση. Το ματς τελείωσε 3-2 για την Μπαρτσελόνα, που ήταν μπροστά με 1-0 και βρέθηκε πίσω με 1-2. Για τους Καταλανούς είναι το 32ο κύπελο και η νίκη τους επιτρέπει να παραμείνουν στην μαγική τους κούρσα για το τρεμπλ: ο επόμενος σταθμός είναι ο ημιτελικός του Τσάμπιονς λιγκ με την Ίντερ, ην Τετάρτη στο Μονζουίκ. Η ομάδα του Φλικ φτάνει εκεί κατάκοπη, αλλά και με σούπερ ηθικό μετά από ένα κατόρθωμα που ήρθε με κατάθεση ψυχής και προσωπικότητας από μια μπάντα χαρισματικών παιδιών που χθες δεν είχαν ούτε τον καθοδηγητή Λεβαντόφκσι. Για τον κόουτς Φλικ είναι η έβδομη νίκη σε επτά τελικούς με την Μπάγερν και Μπάρτσα – επίδοση καθόλου άσχημη για κάποιον που κανείς δεν κατατάσσει μεταξύ των καλύτερων προπονητών του καιρού μας. Για τον Αντσελότι ήταν η 13η εφετινή ήττα σε μια ταραγμένης σεζόν και κυρίως η Τρίτη σε «κλάσικο»: η Ρεάλ έχει ήδη ηττηθεί φέτος με 4-0 στη Λίγκα στο Μπερναμπέου και με 5-2 στο Ισπανικό Σούπερ Καπ. Απομένει το τελευταίο κλάσικο στις 11 Μαΐου στο Μονζουίκ που δεν αποκλείεται να κρίνει το πρωτάθλημα, αν η Μπάρτσα κάπου στραβοπάτήσει.
Επίδειξη για ένα ημίχρονο
Το ματς ήταν μια αληθινή επίδειξη ικανοτήτων και των δυο. Η Μπάρτσα ανέλαβε τον έλεγχο του παιχνιδιού από την αρχή στριμώχνοντας την Ρεάλ που περίμενε ελπίζοντας να βρει χώρους για τους Βραζιλιάνους της: η ελπίδα αποδείχτηκε μάταιη καθώς ο Βινίσιους και ο Ροντρίγκο έκλεισαν το πρώτο ημίχρονο χωρίς σουτ στην αντίπαλη εστία. Η Ρεάλ, αποπροσανατολισμένη κομμάτι και από την γκρίνια της για την διαιτησία χάριζε μπάλες. Η καλύτερη απόδειξη για τον αποπροσανατολισμό της ήταν το γκολ της Μπάρτσα. Στο μισάωρο ο Μπέλιγχαμ χάνει τη μπάλα και κοιτάζει παραπονεμένος τον διαιτητή, ενώ ο Γιαμάλ αρχικά ταλαιπωρεί τον Γκαρθία κι έπειτα σηκώνει το κεφάλι του και βλέπει τον Πέδρι να καταφτάνει μόνος του από τα μετόπισθεν: ακριβής η πάσα τέλειο το σουτ με το δεξί από το είδωλο των Καναρίων Νήσων – η καταλανική πλευρά του γηπέδου της Σεβίλλης είναι σε ντελίριο και η άνεση με την οποία η Μπάρτσα διαχειρίζεται το αβαντάζ μέχρι το τέλος του ημιχρόνου είναι υποδειγματική.
Οι Μαδριλένοι ήταν ανύπαρκτοι για ένα ημίχρονο κι όταν πλησίασαν στην περιοχή του Σέζνι με αξιώσεις έπεσαν στην παγίδα του τεχνικού οφσάιντ του Φλικ: ένα γκολ του Μπέλιγχαμ ακυρώθηκε για οφσάιντ (το 34ο αντιπάλου της Μπάρτσα αυτή τη σεζόν!) κι ένα πέναλτι που κέρδισε ο Βινίσιους επίσης – όλα σωστά.
Μπήκε ο ΕμΠαπέ
Στα μισά του πρώτου ημιχρόνου, ο απών από την αρχική ενδεκάδα και τραυματίας ΕμΠαπέ άρχισε να κάνει ζέσταμα, και στο δεύτερο ημίχρονο μπήκε για να αλλάξει το ματς. Οι φωνές του Αντσελότι έκαναν τα υπόλοιπα ώστε να δούμε μια άλλη Ρεαλ. Καταγράφονται γρήγορα τέσσερις αποκρούσεις από τον θεατή για 45 λεπτά Σέζνι - τρεις στον Βίνι και μία στον ΕμΠαπέ. Οταν μπαίνουν στο ματς και οι Αρντα Γκιουλέρ και Μπόντριτς στις θέσεις του Λούκας Βάσκεζ και του Θεμπάγιος (με τον Βαλβέρδε να μετατίθεται σε δεξί μπακ) όλοι άρχισαν να γράφουν για τις παρεμβατικές ικανότητες του Αντσελότι που διάβασε την δυσκολία: ορθό. Η Ρεάλ αναστήθηκε όπως και οι οπαδοί της, που μέχρι τότε δεν ακούγονταν καθόλου. Η ανατροπή ήρθε πολύ γρήγορα: στο 70' η ισοφάριση ήρθε από μια εκτέλεση φάουλ του ΕμΠαπέ – πανέξυπνη. Η Μπάρτσα άρχισε να τρικλίζει καθώς μια τέτοια επιστροφή δεν την περίμενε και η ανατροπή ολοκληρώθηκε στο 77ο λεπτό με μια επιβλητική κεφαλιά του Τσουαμένι μετά από κόρνερ του Αρντά Γκιουλέρ. Αλλά ο Αντσελότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα με τα λάθη των παικτών του.
Ο απρόσμενος ήρωας
Η Μπάρτσα σηκώθηκε από το καναβάτσο γιατί ο Γιαμάλ είχε άλλα σχέδια για το βράδυ του. Με την αυθάδεια και την πίστη των 17 χρόνων του γέμισε για τον Φεράν Τόρες στο 84΄επιχειρώντας μια πάσα 30 μέτρων που στο παιγνίδι της Μπάρτσα δεν προβλέπεται. Ο Τόρες έλεγξε την μπάλα τέλεια, προσπερνώντας τους Ρούντιγκερ και Κουρτουά που μπερδεύτηκαν: η μπάλα κύλησε αργά και βασανιστικά προς την εστία για το 2-2. Σε ένα κανονικό ματς η παράταση θα ερχόταν φυσιολογικά – όχι στο «κλάσικο»: σε αυτό ο χρόνος έχει άλλη διάσταση. Ο άτυχος διαιτητής Ντε Μπούργκος Μπενγκοτσέα που κουβαλά το ματς σαν πέτρα του Σίσυφου δεν βλέπει πέναλτι από τον Ρούντιγκερ στον Τόρες (και το VAR σιωπά ανεξήγητα) δίνει ένα που κάνει ο Ασένσιο στον Ραφίνια αλλά το παίρνει πίσω και ξεσηκώνει το γήπεδο! Υπάρχουν ακόμα δύο καθοριστικές υποδείξεις οφσάιντ: ένα γκολ του Τόρες ακυρώνεται και ένα πέναλτι στον ΕμΠαπέ επίσης δεν δίνεται για υπόδειξη οφσάιντ στην αρχή της φάσης – σε ένα Μπαρτσελόνα – Ρεάλ μπορεί να δεις φάσεις μια ολόκληρης αγωνιστικής σε ένα άλλο πρωτάθλημα!
Όλα αυτά μοιάζουν προετοιμασία για να ολοκληρώσει την παράσταση ο απρόσμενος ήρωας Κουντέ στο 116ο λεπτό, με τους Μαδριλένους να χάνουν το ματς και τα μυαλά τους: ο Ρούντιγκερ από τον πάγκο πέταξε ένα αντικείμενο στον διαιτητή και αποβλήθηκε όπως ο Λούκας Βάσκεθ που ήταν επίσης εκτός γηπέδου. Αλλά μην τους κατηγορείτε: όλα αυτά που μπορεί να κοστίσουν στους δυο του κόσμου τις αγωνιστικές είναι ποδόσφαιρο.
Τι δεν είναι ποδόσφαιρο; Οι επιθέσεις της Ρεάλ στους διαιτητές πριν το ματς, οι απειλές για αποχωρήσεις, το δηλητήριο που ο Πέρεθ και οι συν αυτώ ρίχνουν άφθονο πυροβολώντας τα πόδια τους. Δεν υπάρχει λογική στο να προσπαθείς να καταστρέψεις το ωραιότερο ποδοσφαιρικό ματς στον πλανήτη. Η Μπάρτσα κέρδισε και με κόντρα την διαιτησία. Και η Ρεάλ μετέτρεψε μια ήττα σε αληθινό ρεζιλίκι…
