Η πρώτη των ελληνικών ομάδων στους ομίλους είχε πολλά που άξιζε να δει κανείς. Μεγάλοι κερδισμένοι ο ΠΑΟ που κέρδισε καθαρά την Βιγιαρεάλ στο ΟΑΚΑ με 2-0, ο ΠΑΟΚ που γύρισε το σε βάρος του 1-0 στο Ελσίνκι και κέρδισε με 3-2 και φυσικά η ΑΕΚ που έγραψε ιστορία στο Μπράιτον πετυχαίνοντας μια από τις πιο μεγάλες νίκες στην ιστορία της. Έχασε μόνο ο Ολυμπιακός που δεν ήταν κακός με την Φράιμπουργκ, αλλά δεν είναι ακόμα έτοιμος για τέτοιες δοκιμασίες. Πάμε να πούμε δυο πράγματα για τα τέσσερα ματς με την σειρά της εμφάνισής τους.

Με όπλο την τακτική του Ιβάν

Ο ΠΑΟ κέρδισε την Βιγιαρεάλ τελειοποιώντας το παιγνίδι που μας είχε δείξει καλοκαιριάτικα στη Λεωφόρο στο ματς με την Μαρσέιγ: πρώτα ο περιορισμός του αντιπάλου και μετά το νοκ άουτ του. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έριξε στο ματς τον Τσέριν αντί του Βιλένα γιατί ήθελε τα τρεξίματα του. Η παρουσία του Μλαντένοβιτς στα αριστερά της άμυνας ήταν υποχρεωτική γιατί ο Χουάνκαρ είναι τιμωρημένος και η επιλογή του Ιωννίδη στην επίθεση μπροστά από τους Παλάσιος, Μαντσίνι και Μπερνάρ δεν ήταν έκπληξη αφού αυτός ήταν ο φορ του ΠΑΟ και στην  αναμέτρηση με την Μπράγκα στο ΟΑΚΑ στα playoff του Τσάμπιονς λιγκ.

Πάρα πολλές από την άλλη οι αλλαγές στην ενδεκάδα της Βιγιαρεάλ: σε σχέση με το ματς με την Αλμερία ο Πατσέτα είχε στην ενδεκάδα τους Ρέινα, Πεντράθα, Μαντί, Φερμένια, Τριγκέρος, Κομεσάνια, Σουάρεθ, Ντίας και Μοράλες – κράτησε μόλις δυο παίκτες από αυτούς που ξεκίνησε κόντρα στην Αλμερία. H Βιγιαρεάλ απέδειξε ότι έχει ένα μεγάλο ρόστερ, αφού παρά τις πολλές αλλαγές μπήκε καλά στο ματς κι έχασε με τον Μοράλες την πρώτη καλή ευκαιρία στο μισάωρο. Αλλά ο ΠΑΟ ήταν πιο διαβασμένος: περίμενε την ισπανική ομάδα, της χαλούσε το παιγνίδι πιέζοντας την μπάλα κι είχε υπομονή για να βρει μια επικίνδυνη φάση: την βρήκε στο 35΄ με τον Ιωαννίδη που βρέθηκε απέναντι από τον Ρέινα μετά από μια πάσα του Κότσιρα και ο ΠΑΟ έκλεισε το ημίχρονο προηγούμενος με 1-0.

Η Βιγιαρεάλ έπρεπε να αντιδράσει και το έκανε με τον τρόπο που ο Γιοβάνιβιτς ήθελε: βγαίνοντας μπροστά. Ο ΠΑΟ, παίζοντας ένα 4-5-1 υποδειγματικά (χάρη στις επιστροφές των Μπερνάρ, Μαντσίνι και Παλάσιος), άρχισε να βρίσκει χώρους για αντεπιθέσεις κι έχασε δυο ευκαιρίες στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου με τον Ιωαννίδη και τον ηρωϊκό Παλάσιος. Πιέστηκε λίγο γιατί οι Ισπανοί στριφογύριζαν με την μπάλα μπροστά από την περιοχή του Μπρινιόλι, αλλά έχει φέτος παίκτες να ρθουν από τον πάγκο να τον βοηθήσουν να διατηρήσει την ένταση του παιγνιδιού του. Τον ρόλο της χρυσής αλλαγής έπαιξε αυτή τη φορά ο Σπόραρ με ένα προσωπικό γκολ με σουτ από το ύψος της περιοχής: το 2-0 σήμαινε ότι η Βιγιαρεάλ ήταν στο καναβάτσο και το ΟΑΚΑ στο πόδι! Από τους Πράσινους έλειψε μόνο το τρίτο γκολ γιατί αστόχησαν ο Αϊτόρ, κι ο Βιλένα: μικρό το κακό, τεράστια η νίκη. Την οποία και περίμενα διότι η λογική στο ποδόσφαιρο δικαιώνεται και ο Γιοβάνοβιτς σε αυτή ποντάρει χρόνια τώρα.

Ανατροπή και πρόκριση

Και ο Ρασβάν Λουρσέσκου έκανε τις εκπλήξεις του στο ματς του ΠΑΟΚ με την Ελσίνκι. Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε με τους Κεντζιόρα, Εκονγκ, Κουλιεράκη και Μπάμπα μπροστά από τον Κοτάρσκι, στα χαφ όπως όλοι περίμεναν ξεκίνησαν αυτή τη φορά ο Τσιγγάρας και ο Σβαμπ στην επίθεση βρέθηκαν ο  Ζίβκοβιτς και ο Ντεσπόντοφ, αλλά ο Ρουμάνος έδειξε εμπιστοσύνη στον Μουργκ και στο Σαμάτα: στην Αυστριακό γιατί ήθελε ένα τρίτο χαφ και στον φορ γιατί ήθελε στην επίθεση ένα σημείο αναφοράς, αφού η Ελσίνκι θα έπαιζε κλειστά. Οι γηπεδούχοι χτύπησαν σωστά ένα κόρνερ στο 37΄κι ο Μπαλντέ άνοιξε το σκορ. Δεν είχαν σκοπό να πιέσουν ψηλά ή να κάνουν μεγάλη κατοχή της μπάλας αλλά μολονότι έχασαν νωρίς τον βασικό τους τερματοφύλακα ήταν ψύχραιμοι και μεθοδικοί.

Ο Λουτσέσκου δεν πανικοβλήθηκε, έδειξε εμπιστοσύνη στην ενδεκάδα του και είδε τον ΠΑΟΚ του να αντιδρά θεαματικά: σίγουρα στο ημίχρονο πρέπει να έβαλε και τις φωνές σε όσους διαμαρτύρονταν για τον συνθετικό χλλοτάπητα και δεν έπαιζαν. Όταν αυτά σταμάτησαν, πρώτα ο Εκόνγκ σημάδεψε το δοκάρι και μετά ο Κουλιεράκης ισοφάρισε. Τα χτυπήματα του Ντεσπότοφ στις στημένες φάσεις ήταν «μαχαιριές», αλλά ο Βούλγαρος είχε κρατήσει κάτι και για λογαριασμό του: στο 81΄δεν βρήκε τη μπάλα όπως ήθελε, αλλά σε μια βραδιά που πολλά του πήγαν καλά, δεν χρειαζόταν ένα γεμάτο σουτ για να σκοράρει – αρκούσε που έστειλε τη μπάλα στην εστία και το 1-2 έγινε. Είχαν προηγηθεί οι αλλαγές του Λουτσέσκου που με Οζντόεφ, Κωνσταντέλια, Μπράντον Τόμας, Τάισον και Βιερίνια φρέσκαρε την ενδεκάδα για την τελική νικηφόρα επίθεση. Στις καθυστερήσεις απλά διαμορφώθηκε το τελικό σκορ: ο Μπράντον Τόμας μπήκε με τη μπάλα στα δίχτυα για το 3-1 από ασίστ του Τάισον και ο πολύ καλός Ραντούλοβιτς μείωσε σε 3-2 με πέναλτι στο 99’. Ο ΠΑΟΚ χάρη στην ανατροπή, πήρε κάτι παραπάνω από μια νίκη: πήρε την μισή πρόκριση.      

Το θαύμα είναι η νοοτροπία  

Η ΑΕΚ πήγε στο Μπράιτον κι όλοι συζητούσαν ποιοι θα αγωνιστούν στο κέντρο της άμυνας της. Ο Αλμέιδα προτίμησε να βάλει το Σιμάνσκι δίπλα στο Μήτογλου, αλλά για αυτόν το βασικό ήταν άλλο: η επιστροφή των Γκατσίνοβιτς και Λιβάι Γκαρσία που μπήκαν αμέσως στην βασική ενδεκάδα. Σας έγραφα χθες ότι ειδικά η παρουσία του Γκαρσία στην ενδεκάδα θα ήταν ένα σημάδι πίστης: ένα μήνυμα πως η ΑΕΚ πάει να χτυπήσει το ματς. Η πρωταθλήτρια με τον Γκαρσία παρόντα είναι άλλη ομάδα γιατί ο επιθετικός της μηχανισμός λειτουργεί και όλα όσα γίνονται, γίνονται στοχευμένα. Με την νοοτροπία του και την αγάπη του για το επιθετικό ποδόσφαιρο ο Αλμέιδα έκανε ένα μικρό θαύμα.

Η Ενωση έδειξε αμέσως πως κατέβηκε για να χαλάσει το πάρτι των γηπεδούχων και να εκμεταλλευτεί την έλλειψη ευρωπαϊκών εμπειριών της Μπράιτον. Μετά από ατελείωτες συζητήσεις για αμυντικούς, ένας αμυντικός, ο Σιντιμπέ, ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ στο 9΄ μετά από χτύπημα κόρνερ του Πινέδα και κεφαλιά - οβίδα. Πριν η Μπράιτον καταλάβει τι συνέβη ο Λίβαϊ Γκαρσία παραλίγο να κάνει το 0-2 μόλις στο 12΄ και είχε κι άλλη ευκαιρία στο 22’. Αλλά κι όταν η Μπράιτον ισοφάρισε μετά από ένα ανόητο πέναλτι που παραχώρησε ο Χατζισαφί στον Ζοάο Πέδρο (κι αυτός το εκμεταλλεύτηκε) και πάλι η ΑΕΚ δεν πτοήθηκε: συνέχισε να ψάχνει φάσεις και στο 38΄ ο Γκατσίνοβιτς από κοντά έκανε το 1-2 μετά από ένα χτύπημα φάουλ του Χατζισαφί, που είχε χτυπήσει και το κόρνερ απο το οποίο προήρθε το 0-1 -όλα πριν τραυματιστεί.

Ότι θα υπήρχε πίεση στο δεύτερο ημίχρονο ήταν δεδομένο αλλά ήταν φανερό πως θα υπήρχαν και χώροι για αντεπιθέσεις – η Μπράιτον φανερά δεν ήξερε τι είδους ομάδα είναι η ΑΕΚ και πόσο γρήγορη μπορεί να γίνει. Στην πίεση των γηπεδούχων η ΑΕΚ προσπαθούσε μεν να αμυνθεί (και το έκανε και μαζικά κάποια στιγμή με 8 και 9 παίκτες πίσω από τη μπάλα) αλλά έχοντας ως πρόθεση πάντα να φύγει στην κόντρα διότι το τρίτο γκολ της ήταν απαραίτητο για να ολοκληρώσει τη μεγάλο ριφιφί. Το βρήκε ο Πόνσε στο 84΄ολοκληρώνοντας μια υποδειγματική αντεπίθεση κι αφού η Μπράιτον είχε ισοφαρίσει με το δεύτερο πέναλτι του Ζοάο Πέδρο, που παραχώρησε ο Σιμάνσκι στο μοναδικό του λάθος στο ματς. Από εδώ και στο εξής όποιος μιλά για αμυντικά κενά ή δυσκολίες της ΑΕΚ στην άμυνα, ας θυμάται αυτό το ματς: είδαμε το ποδόσφαιρο του Αλμέιδα σε όλη του την μεγαλοπρέπεια. Ένα ποδόσφαιρο στο οποίο η επίθεση δίνει νίκες – όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες για μια συζητήσεις που για τον Αλμέιδα δεν έχουν νόημα.  

Χωρίς τρίτο χαφ είναι δύσκολο  

Εχασε μόνο ο Ολυμπιακός χωρίς να είναι κακός: απλά στο ροκ ματς στο Καραϊσκάκη δεν κατάφερε να προηγηθεί και χρειάστηκε να κυνηγά το σκορ από την αρχή – για να το κάνεις αυτό και να φτάσεις σε μια ανατροπή σε ευρωπαϊκό ματς χρειάζεται να είσαι πολύ συμπαγής κι αλάνθαστος στα μετόπισθεν κι ο Ολυμπιακός, παρά την τεράστια θέληση των παικτών του δεν ήταν.  Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ θέλησε να δείξει στο ματς με την Φράιμπουργκ ότι έχει βρει μια ομάδα δουλεύοντας με τους παίκτες που αποκτήθηκαν νωρίς όλο το καλοκαίρι. Χρησιμοποίησε τον Ορτέγκα αντί του Κινι και οι άλλοι δέκα ήταν αυτοί που στο ξεκίνημα της σεζόν λογίζονται ως βασικοί. Μπροστά από τον Πασχαλάκη βρέθηκαν ο Φρέιρε και ο Ρέτσος, δεξί μπακ ήταν ο Ροντινέι, ο Εσέ και ο Καμαρά έπρεπε να τρέχουν για τους Μπίελ, Φορτούνη, Μασούρα και Ελ Καμπί που ήταν οι τέσσερις στην επίθεση. Προέκυψε ένα γεμάτο σε φάσεις ημίχρονο όπου πολλά κρίθηκαν σε δυο στιγμές. Στο 6΄ο Ολυμπιακός έχασε μια τριπλή ευκαιρία με τους Ελ Καμπί Φορτούνη και Μασούρα που δεν κατάφεραν να εκμεταλλευτούν ένα λάθος του Γκρίφο και δυο λεπτά αργότερα ο Σάλαϊ κατάλαβε ότι ο Φρέιρε θα γυρίζει την μπάλα στον Πασχαλάκη παρενέβη κι έκανε το 0-1. Στο 43΄έγινε κάτι ανάλογο: ο Μασούρας, πάλι από ένα λάθος της άμυνας βρέθηκε απέναντι από τον  που τον νίκης και στο 45΄ο Ρέτσος παραχώρησε ένα ανόητο πέναλτι πατώντας τον Ντόαν για να κάνει ο Γκρίφο το 1-2. Στο ενδιάμεσο διάστημα χτύπησε ο Εσε και μπήκε ο Ιμπορα, πράγμα που έκανε τον Ολυμπιακό πιο αργό, είχε δοκάρι ο Φορτουνης με εκτέλεση κόρνερ και ισοφάρισε ο Ελ Καμπί απο σέντρα του Ροντινεϊ.

Τα λάθη και των δυο στην άμυνα ήταν τόσο πολλά που καταλάβαινες πως κάποιος θα πλήρωνε ακριβά το τελευταίο: το έκανε συνολικά η άμυνα του Ολυμπιακού στο 86΄ όταν σε εκτέλεση κόρνερ ξέχασε τον Φιλίπ (τον μάρκαρε αργά και λάθος ο Γιόβιτς) που βρήκε δίχτυα πλασάροντας. Οι Γερμανοί κέρδισαν το ματς ιδρώνοντας αφού είδαν τον Ελ Καμπί να ισοφαρίζει για δεύτερη φορά και τον Γιόβιτιτς να μην ισοφαρίζει παρά το ωραίο του τελείωμα στο 89΄. Ο Ολυμπιακός έδειξε την βελτίωσή του και αυτή δεν είναι μικρή. Αλλά τα ματς κόντρα σε ομάδες με ομοιογένεια όπως η Φράιμπουργκ, θα του είναι και φέτος δύσκολα για δυο λόγους. Πρώτα από όλα γιατί στην άμυνα δεν μπορεί να υπάρχουν ατομικές ενέργειες (όπως αυτές του Φορτούνη και του Ροντινέι στην επίθεση, που δίνουν λύσεις). Κι έπειτα γιατί η μεσαία του γραμμή του, χωρίς αμυντικό χαφ και με δυο μόνο πραγματικούς μέσους, είναι δύσκολο να είναι ανασταλτικά λειτουργική, πόσο μάλλον όταν λείπει κι ο Εσε όπως συνέβη χθες που ο Αργεντίνος τραυματίστηκε – μάλιστα το χτύπημα του έμεινε κι ατιμώρητο.

Ο Μαρτίνεθ προσπάθησε να κάνει ό,τι στο ελληνικό πρωτάθλημα: να εκμεταλλευτεί την επιθετική γραμμή της ομάδας που βρίσκει γκολ. Αλλά στην Ευρώπη ομάδες με διάθεση να αφήσουν την μπάλα για να παίξουν άμυνα είναι λίγες: η Φράιμπουργκ δεν ήταν ευχαριστημένη ούτε με το 2-2 και για αυτό και κέρδισε. Κυνήγησε το γκολ απέναντι σε ένα Ολυμπιακό που ξόδεψε όση ενέργεια είχε, αλλά που δεν φαίνεται να έχει χαφ που μπορεί να μπουν να αλλάξουν ένα ματς. Κι από ότι φαίνεται ο Μαρτίνεθ δεν θέλει να παίζει και 4-3-3 που θα ήταν μια λύση λόγο της άμυνας που έχει και που εξαιτίας της ανασφάλειας της δεν ανεβαίνει με αποτέλεσμα η ομάδα να μην είναι συμπαγής. Στη Σερβία σε δεκαπέντε βράδια ο Ολυμπιακός παίζει νωρίς τα ρέστα του νομίζω.         

Σε δεκαπέντε βράδια

Να δούμε τι έγινε και στα άλλα ματς των ομίλων των ελληνικών ομάδων. Στον όμιλο του ΠΑΟ η Ρεν έκανε επίδειξη δύναμης απέναντι στην Μακάμπι κερδίζοντας την με το επιβλητικό 3-0, προηγήθηκε  μάλιστα με 2-0 στο ημίχρονο. Στον όμιλο του Ολυμπιακού η Γουεστ Χαμ γύρισε το ματς στο δεύτερο ημίχρονο και κέρδισε με 3-1. Στον όμιλο της ΑΕΚ στη μάχη των «προβληματικών» ο Αγιαξ και η Μαρσέιγ μοιράστηκαν τους βαθμούς με ένα γεμάτο 3-3. Και στον όμιλο του ΠΑΟΚ πολύ δυσκολα η Αϊντραχτ Φρανκφούρτης λύγισε την Αμπερντιν με 2-1. Σε δεκαπέντε βράδυα έχουμε Μακάμπι – ΠΑΟ, Τόπολα – Ολυμπιακός, ΑΕΚ - Αγιαξ και ΠΑΟΚ – Αϊντραχτ.