Το ματς ΟΦΗ – ΠΑΟΚ (0-5) πιο πολύ από ένα παιγνίδι ποδοσφαίρου είναι ένα μάθημα για το τι μπορεί να πάθει μια ομάδα αν πιστέψει πως ο αντίπαλός της έχει τόσα προβλήματα που θα χάσει μόνος του. Το πιο ωραίο που κυκλοφόρησε μετά το ματς ήταν ότι αναβολή έπρεπε τελικά να ζητήσει ο ΟΦΗ! Ο ΠΑΟΚ πήγε στο Ηράκλειο με πολλές απουσίες αλλά αυτό δεν σήμαινε πως θα έπαιζε με παίκτες λιγότερους. Η ενδεκάδα που κατέβασε ο Ρασβάν Λουτσέσκου, ο οποίος δεν επιτρεπόταν να είναι καν στο γήπεδο, ήταν μια χαρά ενδεκάδα με ένα μόνο ερωτηματικό: τις αντοχές του Μεϊτέ. Αν αυτός πήγαινε καλά ο ΠΑΟΚ μια χαρά θα μπορούσε να ανταπεξέρθει στις όποιες δυσκολίες του ματς για ένα απλό λόγο: γιατί η ενδεκάδα του θα είχε αγωνιστική φρεσκάδα. Πολλοί από τους παίκτες που έλειπαν (ο Καμαρά, ο Ντεσπότοφ, ο Οζντόεφ, ο Τόμας, ο Τσάλοφ, ο Τάισον, ο Κεντζόρα κτλ) είναι φορτωμένοι με ματς. Ο ΠΑΟΚ μετά τις μεταγραφές του Ιανουαρίου έχει πολλούς παίκτες που μπορεί να βοηθήσουν: απόδειξη ότι παρά τις απουσίες ο Μπάμπα έμεινε στον πάγκο. Οσοι βρέθηκαν να παίζουν βασικοί, (ο Σβαπ, ο Σορετίρε, ο Πέλκας, ο Σάστρε, ο Σαμάτα ειδικά) είχαν ενέργεια και όρεξη: το σημαντικότερο στην περίπτωση είναι ότι ξεκίνησαν πολύ δυνατά ποντάροντας στο ότι ο ΟΦΗ αυτό δεν θα το περιμένει. Μέχρι οι παίκτες του ΟΦΗ να καταλάβουν τι έγινε, το ματς τελείωσε: στο 10΄ο ΠΑΟΚ με τα γκολ του Σαμάτα και του Πέλκα κέρδιζε με 2-0 και αγωνιζόταν με παίκτη παραπάνω αφού είχε αποβληθεί ο Σενγκέλια! Η άμυνα του ΟΦΗ δεν είναι η καλύτερη: ο ΠΑΟ της είχε βάλει τρια γκολ μια εβδομάδα πριν σε ένα ημίχρονο, αλλά για να αναδείξεις τις αδυναμίες της πρέπει να της επιτεθείς. Αυτό έκανε ο ΠΑΟΚ – και το έκανε με ένα κανονικό φορ, τον παρεξηγημένο αλλά για μένα πάντα χρήσιμο Σαμάτα, που ήταν μέρος του περσινού  επιθετικού μηχανισμού του ΠΑΟΚ που πέτυχε πάνω από 100 γκολ. Πρέπει να είναι αυτός ο βασικός και να μείνουν στην άκρη όλοι οι άλλοι; Όχι απαραίτητα: το απαραίτητος είναι σε μια ομάδα να αγωνίζονται οι πιο φορμαρισμένοι. Αυτό είδαμε στο Ηράκλειο: όχι ένα ΠΑΟΚ με απουσίες, αλλά ένα ΠΑΟΚ με πολλούς παίκτες σε φόρμα. Οσα έγιναν πριν το ματς είναι περισσότερο θεαματικά.

Θα ήταν ένα σημάδι

Ο ΠΑΟΚ ζήτησε την αναβολή του παιγνιδιού, όχι τόσο γιατί δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του αγώνα του με τον ΟΦΗ, όσο γιατί έμπλεξε σε μια παράδοξη για το ποδόσφαιρο ιστορία: το να τιμωρούνται από τον αθλητικό εισαγγελέα ποδοσφαιριστές και προπονητές με περιοριστικούς όρους γιατί έχουν παραπεμφθεί για ποινικά αδικήματα είναι επικίνδυνο για το πρωτάθλημα. Παραπομπές για ποινικά αδικήματα είχαμε κατά καιρούς πολλές: απαγορεύσεις εισόδου στον αγωνιστικό χώρο σε ποδοσφαιριστές και παίκτες όχι. Αυτή η απόφαση του αθλητικού εισαγγελέα κ. Σπυρόπουλου, χωρίς να είναι εντελώς αστήρικτη, δημιουργεί ένα άσχημο προηγούμενο. Σε αυτό το προηγούμενο η Λίγκα είχε μια ευκαιρία να απαντήσει δημιουργώντας το δικό της προηγούμενο: η αναβολή του ματς θα ήταν χρήσιμη ως ένα είδος απάντησης της ΠΑΕ στην ίδια την Πολιτεία και τις παρεμβάσεις της. Διότι η Πολιτεία τα δυο τελευταία χρόνια στο ποδόσφαιρο παρεμβαίνει πολύ. Δεν λέω ότι έχει άδικο που το κάνει: οι ΠΑΕ έχουν δώσει δικαιώματα. Όμως έχουν και το δικαίωμα να θεωρούν πως αυτές οι παρεμβάσεις πρέπει να σταματήσουν ή έστω να διαφοροποιηθούν. Η αναβολή του ματς του ΠΑΟΚ θα ήταν ένα σημάδι πως οι ΠΑΕ μπορούν να συμφωνήσουν σε κάποιες κοινές δράσεις.

Είχαν μια ευκαιρία

Η κορυφαία παρέμβαση της Πολιτείας είναι σαφώς η αναβάθμιση της ΔΕΑΒ σε ένα είδος υπερδικαστή του ποδοσφαίρου. Η ΔΕΑΒ είναι παλιά όσο το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Δεν είναι ακριβώς ανεξάρτητη αρχή: είναι μια υπηρεσία του Υφυπουργείου Αθλητισμού, η οποία σημειωτέων δεν κάνει άλλο από το να εποπτεύει με ευαγγέλιο ένα πολύ αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο. Κάπως έτσι οι ποινές πέφτουν σύννεφο: φέτος είχαμε τα λιγότερα περιστατικά βίας που προσωπικά θυμάμαι και συγχρόνως τις πιο πολλές τιμωρίες ομάδων, συχνά για πράγματα που δεν συνέβησαν ούτε καν στην διάρκεια ενός ματς.

Οι ΠΑΕ δέχτηκαν τις περσινές παρεμβάσεις της κυβέρνησης γιατί η κυβέρνηση τους είχε κλείσει τα γήπεδα. Τα γήπεδα άνοιξαν όταν απέκτησαν κάμερες και όταν υπάρχει πλέον το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Το σημερινό τοπίο δεν έχει μεγάλη σχέση με ό,τι συνέβαινε ένα χρόνο πριν. Και οι ΠΑΕ έχουν δίκιο όταν λένε πως οι κάμερες και τα ηλεκτρονικά εισιτήρια υπάρχουν ώστε να περάσουμε στην εποχή της ατομικής ευθύνης: πρέπει πλέον όποιος κάνει κουταμάρες να τιμωρείται (κι αυστηρά), χωρίς εξαιτίας του να κλείνουν γήπεδα και να τιμωρούνται χιλιάδες κάτοχοι διαρκείας εισιτηρίων που δεν φταίνε σε τίποτα. Το πλαίσιο πρέπει να εξορθολογιστεί – ο πρόεδρος της Λίγκας κ. Βγγέλης Μαρινάκης που το εξήγησε έχει δίκιο. Με μια ωστόσο προϋπόθεση: ότι οι πρόεδροι των ΠΑΕ θα δείξουν εμπράκτως πως μπορεί να αφήσουν κατά μέρους τους εγωισμούς τους και θα συνεργαστούν από τη μία διεκδικώντας το να σταματήσουν οι κρατικές παρεμβάσεις και από την άλλη αποδεικνύοντας πως μπορούν να διοργανώσουν ένα πρωτάθλημα χωρίς τοξικότητα. Μόνο έτσι η UEFA και η FIFA πχ θα τους πάρουν στα σοβαρά. Αλλιώς κάθε καταγγελία τους θα πέφτει στο κενό διότι πάντα θα βρίσκεται κάποιος που με την διασπαστική συμπεριφορά του θα λειτουργεί ως απόδειξη πως δεν μπορούν ενωμένοι να διαχειριστούν το πρωτάθλημά τους και για αυτό ένας κρατικός μπαμπούλας είναι απαραίτητος.

Γιατί συναίνεσαν στην αναβολή

Όλα αυτά τα ξέρουν και τα καταλαβαίνουν οι πρόεδροι των ΠΑΕ. Το ότι 13 στις 14 ομάδες συναίνεσαν την αναβολή του ματς ΟΦΗ – ΠΑΟΚ δεν συνέβη γιατί όλοι τους αγάπησαν τον ΠΑΟΚ ούτε γιατί ήθελαν να τον διευκολύνουν. Ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο Αστέρας Τρίπολης, ο Αρης, ο ίδιος ο ΟΦΗ πιθανότατα να ήλπιζαν σε ένα στραβοπάτημα του ΠΑΟΚ στο Ηράκλειο: βαθμολογικά θα τους βόλευε. Γιατί ψήφισαν υπέρ της αναβολής του ματς; Γιατί κατάλαβαν πως ήταν μια ευκαιρία για να προκύψει μια κοινή απόφαση που να βάζει τις διεκδικήσεις της Λίγκας σε νέα βάση. Αλλά αυτό δεν το κατάλαβε ο κ. Μάριος Ηλιόπουλος. Που δεν έκανε κανένα κακό στον ΠΑΟΚ επιβάλλοντας με την απουσία του από την ψηφοφορία την διεξαγωγή του ματς: κακό κάνει με την στάση του αυτή στην ίδια την ΑΕΚ που κατά τα άλλα γκρινιάζει γιατί και σήμερα με τον Πανσερραϊκό και στο επόμενο παιγνίδι της εντός έδρας με τον Ατρόμητο θα αγωνιστεί χωρίς τον κόσμο της. Τα δικαιώματα του κόσμου που αγοράζει διαρκείας εισιτήρια θα πρεπε να υπερασπιστεί ο Ηλιόπουλος. Αλλά τον ξέχασε.

Το πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν είναι οι αντιπαλότητες των μεγάλων ομάδων: αυτές πάντα θα υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι ότι οι ΠΑΕ δεν μπορούν να συμφωνήσουν ούτε για τα στοιχειώδη – να υπερασπιστούν δηλαδή τις όποιες θέσεις τους. Αυτή την εβδομάδα θα συζητήσουν για το τι πρέπει να κάνουν ώστε να περιοριστούν οι παρεμβάσεις του Κράτους. Και μετά κάποιος θα πάρει τηλέφωνο το Μαξίμου για να πει τι είπαν, τι συμφώνησαν, τι θα κάνουν κτλ κτλ…