Σήμερα ξεκινάνε τα ματς  της Εθνικής μας στον όμιλο των προκριματικών του Euro του 2024 που ως γνωστόν θα γίνει στη Γερμανία. Πρώτος αντίπαλος το Γιβραλτάρ στο Φάρο της Πορτογαλίας, σ ένα γήπεδο που ξυπνά μνήμες Εuro 2004: εκεί η Εθνική μας σε εκείνο το ιστορικό τουρνουά, έχασε μεν από τους Ρώσους, πλην όμως προκρίθηκε στους 8 χάρη σε ένα γκολ του Ζήση Βρύζα.  Μετά το ματς με το Γιβραλτάρ, η Εθνική μας θα αντιμετωπίσει την Γαλλία, την Ολλανδία και την Ιρλανδία. Η ερώτηση είναι αν έχει κάποια ελπίδα πρόκρισης. Η απάντηση είναι ότι έχει διότι χάρη στην πρωτιά της στον όμιλο του UEFA Nations League που βρέθηκε το περασμένο καλοκαίρι έχει εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στα μπαράζ που θα γίνουν στο τέλος των προκριματικών. Πράγμα που σημαίνει πως μπορεί να αντιμετωπίσει τη δύσκολη αυτή περιπέτεια χωρίς μεγάλο άγχος, αλλά και παίρνοντας λίγο περισσότερο ρίσκο. Δεν το λέω εγώ: το είπε ο Γουστάβο Πογιέτ Πογιέτ που δεν θέλει ν’ ακούει για μπαράζ αλλά τα έχει και στο μυαλό του.  «Θέλουμε τα παιδιά να έχουν στο μυαλό τους στο πως θα πάρουμε εισιτήριο κάνοντας ό,τι πρέπει στον όμιλο. Δεν θέλω κανείς να σκέφτεται το ενδεχόμενο  να πάμε στα μπαράζ» είπε στην αρχή της εβδομάδας. Ωστόσο παραδέχτηκε πως «το μπαράζ είναι μια παρακαταθήκη που επιτρέπει λίγο παραπάνω ρίσκο στα ματς με τις δυνατές ομάδες του ομίλου».

Σταθεροί Γάλλοι, τρελοί Ολλανδοί  

Ο όμιλος είναι δύσκολος: δεν θυμάμαι δυσκολότερη κλήρωση της Εθνικής τα τελευταία χρόνια. Η Γαλλία είναι δευτεραθλήτρια κόσμου κι έχασε από την Αργεντινή την δυνατότητα να μείνει στο θρόνο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας στη διαδικασία των πέναλτι. Το πιο ενδιαφέρον στην περίπτωσή της είναι ότι στο Κατάρ έκανε ένα τουρνουά απόλυτα επιτυχημένο, παρά τις μεγάλες απουσίες (δεν είχε τον Πογκμπά και τον Μπενζεμά για παράδειγμα) και μολονότι δεν εντυπωσίασε αγωνιστικά: στη Ρωσία το 2018 είχε παίξει πολύ καλύτερα. Η Γαλλία από το 2016 είναι παρούσα και πρωταγωνίστρια σε όλα τα μεγάλα τουρνουά: στο Euro2020 πχ η μεγάλη συζήτηση αφορούσε τον αποκλεισμό της από την Ελβετία – δικαίως χαρακτηρίστηκε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία της διοργάνωσης. Ανώφελο νομίζω να θυμίσω τους παίκτες που ο Ντιντιέ Ντεσάν έχει στη διάθεσή του – τους ξέρουμε όλοι.

Όπως φυσικά ξέρουμε και τους Ολλανδούς. Κι αυτοί στο μουντιάλ του Κατάρ δεν έλαμψαν, αλλά έδειξαν σημάδια προόδου. Κέρδισαν εύκολα τον όμιλο κι έδωσαν ένα σπουδαίο ματς με τους Αργεντίνους – το καλύτερό τους παιγνίδι ήταν αυτό που αποκλείστηκαν, πράγμα καθόλου παράξενο όταν μιλάμε για Ολλανδούς. Το ποδόσφαιρό τους πέρασε μια σοβαρή κρίση, έλειψαν από τουρνουά από τα οποία δεν έλειπαν ποτέ – ήταν απόντες πχ και από τα τελικά του Euro2016 και από το Μουντιάλ του 2018, ενώ έκαναν μάλλον μέτριες εμφανίσεις στα τελικά του Euro2020. Στα παράξενα της περίπτωσής τους ότι πλήρωναν ακριβά τελευταία τα ραντεβού με τους Τσέχους: οι Τσέχοι τους απέκλεισαν από το Euro2016 αλλά ήταν αυτοί που τους πέταξαν έξω και στους 16 του Euro2020! Ωστόσο βρίσκουν βηματισμό σιγά σιγά και σε αυτό τους βοήθησε κι ο Φαν Γκααλ. Ο κυνικός αλλά σοφός προπονητής τους πήγε στο μουντιάλ και τους βοήθησε να βρουν την χαμένη τους αγωνιστική σταθερότητα. Αλλά κουράστηκε από την γκρίνια τους και τους άφησε.

Η δεύτερη ανάγνωση

Σε μια πρώτη ανάγνωση η παρουσία των Γάλλων και των Ολλανδών στον όμιλο δεν αφήνει στην Εθνική μας κανένα απολύτως περιθώριο αισιοδοξίας. Ακόμα και η Ιρλανδία απλός αντίπαλος δεν είναι: στα προκριματικά του μουντιάλ η Ιρλανδία πήρε ισοπαλίες εντός έδρας από ομάδες όπως η Πορτογαλία και η Σερβία. Εχασε και από τις δυο πάρα πολύ δύσκολα (3-2 από τους Σέρβους στο Βελιγράδι και 2-1 από την Πορτογαλία στη Λισσαβόνα με δυο γκολ του Ρονάλντο στις καθυστερήσεις του ματς!), αλλά ο Ντάφι και η παρέα του τα έκαναν θάλασσα στα ματς με το Λουξεμβούργο και τον Αζερμπαϊτζάν καθώς εντός έδρας δεν κέρδισαν κανένα από τους δυο!

Το τι έχουν κάνει οι αντίπαλοι της Εθνικής μας στους ομίλους των προκριματικών του μουντιάλ είναι πάντα η δεύτερη ανάγνωση, που επιτρέπει λίγη αισιοδοξία: ποτέ τα προκριματικά και τα τελικά δεν είναι το ίδιο πράγμα. Οι πανίσχυροι Γάλλοι πχ στα προκριματικά του μουντιάλ πέρασαν μεν τον όμιλο αήττητοι, πλην όμως δεν έλαμψαν κιόλας. Ηταν στον ίδιο όμιλο με την Ουκρανία, την Βοσνία, την Φινλανδία και το Καζακστάν και παίζοντας «τόσο όσο» έφεραν τρεις ισοπαλίες – δυο με την Ουκρανία και μια με την Βοσνία στο Παρίσι, όλες με 1-1. Προκρίθηκαν άνετα, διότι Ουκρανοί, Βόσνιοι και Φινλανδοί «σκοτώθηκαν» μεταξύ τους, πλην όμως δεν έλαμψαν. Το ίδιο και οι Ολλανδοί. Ελειπαν από το μουντιάλ του 2018, μπήκαν στα προκριματικά του μουντιάλ με πολύ άγχος και βρήκαν ως ομάδα ρυθμό και αποτελέσματα κάπως αργά. Ηταν στον ίδιο όμιλο με την Τουρκία, την Νορβηγία, την Λετονία, το Μαυροβούνιο και το Γιβραλτάρ. Ξεκίνησαν με μια βαριά ήττα από τους Τούρκους (με 4-2), ζορίστηκαν με τη Νορβηγία του Χάλαντ (1-1), δεν κέρδισαν ούτε στο Μαυροβούνιο (2-2), παραλίγο να μπλέξουν με τη Λετονία στη Ρίτα (τους έσωσε ο Κλαασεν που βρήκε το γκολ του 0-1), αλλά ολοκλήρωσαν εντυπωσιακά βάζοντας έξι γκολ στο Γιβραλτάρ και έξι στους Τούρκους!

Στέκομαι στα ματς των προκριματικών του μουντιάλ γιατί είναι τα τελευταία που οι αντίπαλοι της Εθνικής μας έδωσαν σε όμιλο προκριματικών. Φυσικά από την διετία 2020-21 που έγιναν αυτά κάποια πράγματα άλλαξαν. Ωστόσο είναι το τελευταίο δείγμα γραφής σε ανάλογη διοργάνωση. Από την άλλη το πόσο διαφορετικές είναι η Γαλλία και η Ολλανδία θα το δούμε και σήμερα: παίζουν μεταξύ τους έχοντας διαφορετικά προβλήματα. Οι Ολλανδοί πήγαν στη Γαλλία με ελλείψεις εξαιτίας μιας ίωσης, αλλά και οι Γάλλοι δεν είναι πολύ καλά: παραμονή του ματς έγιναν συσκέψεις ανάμεσα στον Ντεσάν, τον ΕμΠαπέ και τον Γκριεσμάν για να πείσουν οι δυο πρώτοι τον τρίτο να μην φύγει από την Εθνική. Ο παίκτης της Ατλέτικο Μαδρίτης θύμωσε γιατί δεν του δώσανε το περιβραχιόνιο του αρχηγού.        

Με την Τουρκιά, αλλά μπορεί και όχι

Δεν θα είναι καθόλου απλή η δουλειά του Πογιέτ και ομολογώ ότι περιμένω την περιπέτεια που ξεκινά και στην οποία θα πρωταγωνιστήσει με πολύ μεγάλη περιέργεια. Ο Πογιέτ πήρε την πρωτιά στον όμιλο του UEFA Nations League στον οποίο η Εθνική μας βρέθηκε χωρίς να αντιμετωπίσει την παραμικρή δυσκολία. Δεν είχε ως αντιπάλους μεγαθήρια (το Κόσοβο, η Κύπρος και η Βόρειος Ιρλανδία ήταν βατοί αντίπαλοι), πλην όμως κατάφερε κάτι που οι προηγούμενοι ομοσπονδιακοί δεν είχαν καταφέρει. Θα δούμε το ματς με το Γιβραλτάρ και την ομάδα που έχει στο μυαλό του και θα γράψω αύριο για τις δυσκολίες της νέας του αποστολής. Ωστόσο θα θελα να εξηγήσω κάτι για τα περίφημα μπαράζ που καλό είναι να τα έχουμε στα υπόψιν μας. Αν γινόταν αμέσως μετά το τέλος των ομίλων του UEFA Nations league η Εθνική μας θα αγωνιζόταν αρχικά με την Τουρκία εντός έδρας και στην συνέχεια με τον νικητή του Γεωργία – Καζακστάν. Επειδή γίνονται μετά, αν κάποια από αυτές τις ομάδες προκριθεί δια μέσου του ομίλου, θα μπει στην τετράδα το Λουξεμβούργο. Οι Τούρκοι βρίσκονται στον ίδιο όμιλο με Κροατία, Ουαλία, Λετονία και Αρμενία. Δεν είναι απίθανο να τους γλυτώσουμε και να μας γλυτώσουν.