Η εξυγίανση της εξυγίανσης

Η εξυγίανση της εξυγίανσης


To πρωτάθλημα ξεκίνησε όπως τελείωσε το προηγούμενο, δηλαδή με φασαρία για τη διαιτησία. Στο πρώτο κιόλας ματς της σεζόν, στο ΠΑΟΚ – Αστέρας Τρίπολης που έγινε στην Τούμπα, ο διαιτητής με το σπάνιο όνομα Αριστομένης Κουτσιαύτης έδωσε ένα πέναλτι που προκάλεσε την οργή του προπονητή του Αστέρα Σάββα Παντελίδη, το γέλιο όσων ουδέτερων παρακολουθούσαν το ματς και κάμποσα πρωτοσέλιδα που μιλάνε για μαϊμουδιές. Το χω ξαναγράψει: αν στην Ελλάδα γίνεται πολύς ντόρος για τέτοιες αποφάσεις είναι γιατί η παραγωγή των φάσεων, ακόμα και από τις δυνατές ομάδες, είναι ελάχιστη. Έτσι κάθε λάθος μοιάζει συνήθως τεράστιο ή καθοριστικό, ενώ στην πραγματικότητα καθοριστική (ως προς το αποτέλεσμα) είναι η κακοποίηση του αθλήματος. Αν δημιουργείς διαρκώς φάσεις παίζοντας καλά, δε νομίζω πως ένας διαιτητής μπορεί να σε κρατήσει. Επίσης αν τα ματς δεν λήγουν 1-0, και πάλι η συζήτηση δεν στέκει. Κι επιπλέον όταν αυτό το πέναλτι το παίρνει πάντα ο πιο δυνατός, το πράγμα γεννά υποψίες. Πόσο μάλλον όταν το δίνει ένας διαιτητής που έφτασε κάποτε στη Σουπερλίγκα, έφυγε από τους πίνακες γιατί οι προϊστάμενοί του έκριναν ότι δεν ήταν καλός, και ξαναγύρισε ως δια μαγείας – θέλω να πω ότι το λάθος είναι σε αυτές τις ιστορίες δυστυχώς σχεδόν πάντα προβλέψιμο. Άλλο να κερδίσεις ένα πέναλτι, κι άλλο να το περιμένεις: υπάρχει διαφορά.  

Το σόου που τη συνοδεύει

Οσοι συχνά με διαβάζετε γνωρίζετε ότι για φάσεις τέτοιες και αποφάσεις διαιτητών σπανίως γράφω: όταν είναι σχεδόν δεδομένο τι θα κάνει ένας διαιτητής τη στιγμή της αμφιβολίας του, το να συζητάμε αν κάτι είναι ή δεν είναι πέναλτι μικρή σημασία έχει – θα το δώσει.  Από τη στιγμή που καταλαβαίνουμε την προδιάθεση, η συζήτηση για τη φάση δεν έχει αξία: είναι απλά το σόου που τη συνοδεύει. Άλλες συζητήσεις είναι σοβαρότερες. Που είναι π.χ το VAR για το οποίο δυο χρόνια ακούμε; Που είναι οι ξένοι διαιτητές που η ΚΕΔ θα χρησιμοποιούσε; Με ποια κριτήρια μπαινοβγαίνουν στους πίνακες οι Κουτσιαύτηδες; Ηταν μήνυμα στους υπόλοιπους το χθεσινό πέναλτι; Δείχνει ότι ο ΠΑΟΚ θα το πάρει φέτος το πρωτάθλημα ακόμα κι αν εμφανίζεται με έντεκα παίκτες ξαπλωμένους στο χορτάρι να πίνουν φραπέ; Αυτές οι συζητήσεις έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το αν ήταν ή δεν ήταν πέναλτι η ωραία βουτιά του Πρίγιοβιτς. Αλλά λίγοι τις κάνουν.

 

Να το «σκοτώσει» γρήγορα

Σας έγραψα πριν από ένα μήνα περίπου ότι ο ΠΑΟΚ φέτος έχει σοβαρέψει – και αγωνιστικά και διοικητικά. Θα σας πω ποιος είναι ο τρόπος του για να πάρει επιτέλους ένα πρωτάθλημα και ποιος είναι ο κίνδυνος που διατρέχει. Ο ΠΑΟΚ στα δυο τελευταία πρωταθλήματα είχε μια καλή ομάδα που θα μπορούσε να βγει πρωταθλήτρια. Και τα δυο τα έχασε γιατί στον πρώτο γύρο πέταξε ένα σωρό βαθμούς και κυνηγούσε τον πρώτο. Τη χρονιά του Βλάνταν Ιβιτς, μετά από μια ήττα από τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο, βρέθηκε 13 βαθμούς πίσω από την κορυφή – τελικά τερμάτισε δεύτερος. Πέρυσι ξεκίνησε τη χρονιά πετώντας διαρκώς βαθμούς μακριά από την Τούμπα με ομάδες του χεριού του (Λεβαδειακός, Απόλλωνας, ΑΕΛ), ενώ έχασε στον πρώτο γύρο και τα δυο ντέρμπι στην Αθήνα (με Ολυμπιακό και ΑΕΚ). Και πάλι έκανε ένα μεγάλο σερί και έφτασε να παίξει με την ΑΕΚ ένα πρωτάθλημα – όλοι θυμόμαστε τι έγινε. Φέτος ο σκοπός του ΠΑΟΚ είναι να το «σκοτώσει» το πρωτάθλημα γρήγορα. Να ξεφύγει με πολλούς βαθμούς ήδη από τον πρώτο γύρο και να αναγκάσει τους άλλους να τον κυνηγάνε. Αυτός είναι ο σκοπός του κι αυτό θα επιχειρήσει με κάθε δυνατό τρόπο. Κι αν το καταφέρει θα βγει και πρωταθλητής. Από τα Χριστούγεννα.   

Να το χάσει μόνος του

Στον ΠΑΟΚ πιστεύουν πως πέρυσι από την εμπλοκή με την ΕΠΟ (και κατά συνέπεια με τη διαιτησία) δεν κέρδισαν σχεδόν τίποτα: «η ΑΕΚ», λέει ανοιχτά ο Τεβεκέλης, «πήρε πολλά περισσότερα». Δεν έχει σημασία αν έχουν δίκιο ή άδικο: σημασία έχει ότι φέτος δηλώνουν υποψιασμένοι και δεν πείθονται πια από όσους τους ορκίζονται ότι δεν ασχολούνται, ενώ δεν κάνουν τίποτα άλλο. Φέτος κάτι μου λέει ότι θα ασχοληθούν πιο πολύ και αυτοί, θα κάνουν εξυγίανση της εξυγίανσης, κι φάνηκε στην πρεμιέρα – δεν μιλάω για το πέναλτι. Πέρυσι στο ΠΑΟΚ – Αστέρας αμφιβάλω αν θα εμφανιζόταν ένας Κουτσαύτης: θα πήγαινε ένας διεθνής ή ένας διαιτητής μεγάλης εμπειρίας – που μπορεί να έκανε πράγματα χειρότερα, αλλά σίγουρα όχι τα προβλεπόμενα. Φέτος η πρόβλεψή μου είναι ότι ο ΠΑΟΚ θα παίρνει τους διαιτητές που θέλει – ζημιά σοβαρή από διαιτητή δύσκολα θα πάθει. Όμως κινδυνεύει πάλι να πάθει ότι και σε προηγούμενες χρονιές, δηλαδή να χάσει το μυαλό του έτσι και κάτι δεν εξελιχθεί κατευχήν. Αυτό είναι για μένα και φέτος το όποιο ελάχιστο σασπένς του πρωταθλήματος. Το ποιος θα το κερδίσει δεν έχει να κάνει ούτε με το τι μπάλα θα παιχτεί, ούτε με το ποιος θα ναι καλύτερος, ούτε με τίποτα: η μόνη ερώτηση είναι πως θα αντιδράσει ο ΠΑΟΚ, αν του συμβεί μια κρίσιμη στραβή. Αν πάλι βγάλει τα μάτια του μόνος του, θα το χάσει. Άλλο τρόπο δεν βλέπω.  

 

Θα γίνει χαλίφης;

Η διαχείριση της αβάντας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Τον ΠΑΟΚ τον ταϊζουν σφυρίγματα καιρό τώρα. Την τελευταία τετραετία και τα πέναλτι του τα παίρνει, και γκολ οφσάιντ πετυχαίνει ακόμα και σε τελικούς Κυπέλλου Ελλάδος, και τα κέφια του κάνουν φέρνοντας π.χ πέρυσι τον Μπορμπαλάν, και τον προσέχουν αφού γνωρίζουν όλοι πόσο σημαντικός είναι ο κ. Ιβάν Σαββίδης για να συντηρηθεί ένα ολόκληρο ποδοσφαιρικό σύστημα. Το κακό για τον ΠΑΟΚ είναι ότι μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει να διαχειριστεί σωστά την όποια αβάντα. Κάθε φορά, που ειδικά στην Τούμπα, κάτι δεν πάει όπως το περιμένει κάτι συμβαίνει: μια μπαίνει μέσα ο κόσμος, μια απολύεται ο προπονητής, μια μπουκάρει ο Σαββίδης κτλ. Τα τελευταία χρόνια αυτό δεν το προκαλεί η αίσθηση της αδικίας, αλλά η επίπλαστη αντίληψη πως όλα είναι απολύτως ελεγχόμενα – δεν είναι. Ο ΠΑΟΚ όντως έστειλε ένα μήνυμα στην πρεμιέρα, αλλά το στειλε στον εαυτό του. Για να πάρει το πρωτάθλημα χρειάζεται και σφυρίγματα, αλλά και ψυχραιμία στη διαχείρισή τους. Ότι θα τα πάρει το θεωρώ βέβαιο. Το πως θα καταφέρει να τα διαχειριστεί χωρίς να κυλιστεί στην αλαζονεία, περιμένω να το δω.

Με άλλα λόγια και φέτος η ερώτηση είναι αν ο Ιζνογκούντ θα καταφέρει να γίνει επιτέλους χαλίφης…