Ο Ολυμπιακός ήταν αυτή την αγωνιστική η μοναδική ομάδα που κέρδισε ανάμεσα στις πρώτες επτά τις βαθμολογίας κι αυτό δείχνει πόσο σημαντική ήταν η νίκη του στο Βικελίδης. Οι μέτριες εμφανίσεις των υπόλοιπων, που διεκδικούν τον τίτλο, μεγαλώνουν την συζήτηση για το πόσο ανοιχτό είναι το πρωτάθλημα και κυρίως εξηγούν γιατί ένα μεγάλο μέρος των φίλων του Ολυμπιακού εξακολουθεί να πιστεύει στις πιθανότητες κατάκτησης του τίτλου παρά τα πρόσφατα μέτρια αποτελέσματά της ομάδας. Μεταξύ μας, κι αυτοί που με κατηγορούν, όταν λέω ότι θα ήταν προτιμότερο να μην είναι στόχος για τον Ολυμπιακό το πρωτάθλημα, έχουν τα δίκια τους.

Δεν είναι τίποτα σπουδαίο

Το ακούω όλο και πιο συχνά: «μπορεί ο Ολυμπιακός να έχει τις αδυναμίες κάθε καινούργιας ομάδας, μπορεί να έχει και χτυπητές ελλείψεις στο ρόστερ, αλλά και οι αντίπαλοί του δεν είναι τίποτα σπουδαίο».

Σε αυτή τη συζήτηση ομολογώ πως μου κάνει εντύπωση κυρίως το γεγονός ότι πολλοί είναι αυτοί που δεν βλέπουν τεράστιες αρετές στον ΠΑΟΚ, που ξεκίνησε με οκτώ νίκες και μια ισοπαλία στα πρώτα εννιά ματς. Το παιγνίδι με τον Ατρόμητο ήταν, υπό αυτό το πρίσμα, μια πρώτη απόδειξη της βεβαιότητας, που έχουν πολλοί (όχι πάντως κι εγώ…) ότι η ομάδα του Λουτσέσκου δεν θα αντέξει στον ίδιο ρυθμό. Οποίος με τον ΠΑΟΚ είναι δύσπιστος, στέκεται σε κάποια πολύ βασικά πράγματα. Ο ΠΑΟΚ και στο Περιστέρι έκανε ό,τι προσπαθεί από την αρχή της σεζόν: προσπάθησε να κερδίσει παίζοντας όσο λιγότερο ποδόσφαιρο είναι δυνατόν. Από την αρχή της χρονιάς, υποστηρίζουν πολλοί, οι αληθινά καλές εμφανίσεις του ΠΑΟΚ είναι ελάχιστες και η βαθμολογία του είναι αρκετά κολακευτική για το ποδόσφαιρο που έχει παίξει. Ο ΠΑΟΚ, λένε, ήταν καλός με τον Παναθηναϊκό, απλά αποτελεσματικός με την ΑΕΚ, τον Πανιώνιο και τον Απόλλωνα, τυχερός με τον Ολυμπιακό και τον Αρη, ενώ κέρδισε τον Αστέρα με ένα πέναλτι τουλάχιστον αυστηρό. Επισημαίνεται επίσης ότι ο ΠΑΟΚ έχει ξεκινήσει να αγωνίζεται από τον Ιούλιο και πως σε όλο αυτό το πρώτο διάστημα των τεσσάρων μηνών ο Λουτσέσκου χρησιμοποιεί πολύ μια δεκάδα από παίκτες που έχουν αρχίσει να κουράζονται: ο Μαουρίσιο πλήρωσε αυτή την επιμονή του προπονητή με μια θλάση, ο Πέλκας είναι εμφανώς εξαντλημένος, ο Βιερίνια στο Περιστέρι είχε προβλήματα. Ομολογώ ότι τα ακούω όλα αυτά προσεχτικά, αλλά δεν τα δέχομαι απόλυτα: ο ΠΑΟΚ είναι πρώτος γιατί μέχρι τώρα δυο κομβικοί ποδοσφαιριστές του, ο τερματοφύλακας του Αλέξανδρος Πασχαλάκης και ο φορ του Αλεξάντερ Πρίγιοβιτς του έδωσαν βαθμούς καθοριστικούς. Από την άλλη καταλαβαίνω και ότι πολλά σε αυτό το πρωτάθλημα έχουν να κάνουν με το γενικότερο αέρα που ακολουθεί μια ομάδα: ο ΠΑΟΚ είναι σαν να έχασε (κι άσχημα) στο Περιστέρι, όχι γιατί τον σταμάτησαν οι ρεζέρβες του Κάναντι, αλλά γιατί πέταξε βαθμούς σε ένα ματς που κανείς δεν το περίμενε. Στο στραβοπάτημα του αυτό έδειξε ότι μπορεί να πετάξει βαθμούς μόνος του – περίπου δηλαδή όπως και πέρυσι.

Η ΑΕΚ της υπερβολικής γκρίνιας

Ανάλογα χαμένη αυτή την αγωνιστική βγήκε και η ΑΕΚ. Μια ισοπαλία με τον εφετινό ΠΑΟ σε ένα ματς που αγωνίζεσαι εκτός έδρας (έστω και τυπικά) δεν είναι κακό αποτέλεσμα. Κι όμως η ΑΕΚ αντέδρασε σχεδόν υστερικά κι αυτό δεν είναι καλό σημάδι. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης είπε ότι ήθελε ν αλλάξει και τους έντεκα παίκτες, ξεκίνησε αμέσως μετά το τέλος του ματς μια φοβερή γκρίνια για τον Μάνταλο και τις εμφανίσεις του και οι αντιδράσεις των ίδιων των οπαδών της ΑΕΚ υπήρξαν αδικαιολόγητα υπερβολικές. Όσοι θεωρούν ότι η ΑΕΚ είναι αδύνατο να επαναλάβει την περσινή χρονιά της, στέκονται πολύ στους βαθμούς που έχει πάρει στα ντέρμπι του πρώτου γύρου: μόλις δύο, ενώ πέρυσι είχε επτά.

Ακούω επίσης με προσοχή την επισήμανση ότι η ΑΕΚ έχει πιο δύσκολη σεζόν και λόγω του Τσάμπιονς λιγκ (που προκαλεί και ψυχολογική κούραση και στρες) ενώ δεν χωράει αμφιβολία πως η ΑΕΚ μοιάζει η περισσότερο χαμένη από τον ερχομό των ξένων διαιτητών: αρκεί κανείς να δει την διαιτησία του Αυστριακού το Σάββατο και να την συγκρίνει με την περσινή του Θάνου στο ΑΕΚ – ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ. Είναι παράξενο, αλλά ενώ στην περίπτωση του ΠΑΟΚ η δυσπιστία των τρίτων αφορά τα αγωνιστικά του, στην περίπτωση της ΑΕΚ υπάρχει μια παράξενη αμφισβήτηση για τις αντοχές της ομάδας: είναι σαν κανείς να μην προσέχει ότι η ΑΕΚ έχει δεχτεί μόνο τρία γκολ στο πρωτάθλημα. Κι αυτό δεν είναι σίγουρα τυχαίο.

Αυτή ήταν μια αγωνιστική που οι οπαδοί του Ολυμπιακού αναθάρρησαν, όχι τόσο για τη νίκη της ομάδας του Μαρτίνς στο Βικελίδης, όσο γιατί είδαν ότι η κριτική (τους), που ασκείται στους άλλους έχει βάση. Ο ΠΑΟΚ έδειξε στο Περιστέρι ότι περπατώντας δεν μπορεί να κερδίσει ούτε μια καλή ομάδα με τεράστιες ελλείψεις, όπως ο Ατρόμητος. Η ΑΕΚ υπέφερε το πρέσινγκ και το τρέξιμο του ΠΑΟ και τελείωσε το παιγνίδι με παίκτες που δύσκολα στέκονταν στα πόδια τους. Ο Χουλτ έμπλεξε με τον Κουλιμπαλί και τον Γιόχανσον, ο Σιμόες τελείωσε εξουθενωμένος και μπορεί να μην παίξει με την Μπάγερν, ο Λιβάγια δεν αρκεί μόνος και ο Μάνταλος χρειάζεται ανάσες. Αν οι δυο ομάδες, στα δύσκολα ματς που έδωσαν δεν κατάφεραν να  δώσουν το κάτι παραπάνω γιατί περπατούσαν, ο Ολυμπιακός πέρασε από το Βικελίδης κυρίως χάρη στην αθλητική φρεσκάδα κάποιων που έχουν παίξει σχετικά λίγο: ο Γκιγιέρμε, ο Κούτρης, ο Νάτχο που ήρθε από τον πάγκο, ο Σισέ και φυσικά ο Σα, στα μάτια όλων, μπορεί να διαδραματίσουν σημαντικούς ρόλους ειδικά αν ο Μαρτίνς τους αξιοποιήσει καλύτερα. Χθες πήρε το ματς με την χρησιμοποίηση του Νάτχο που πρέπει να παίζει πιο πολύ, την μετατόπιση του Φορτούνη στο πλάι, το γύρισμα σε 4-3-3 και φυσικά χάρη στην σιγουριά του Σα.

Είμαστε όμως στην Ελλάδα

Ολη αυτή η συζήτηση θα ήταν σχεδόν αλάνθαστη, αν δεν είμασταν στην Ελλάδα.

Τι θέλω να πω; Βλέπουμε ένα πρωτάθλημα στο οποίο τέτοιου τύπου επισημάνσεις αποδεικνύεται ότι μετράνε λιγότερο από πολλά άλλα. Η βαθμολογία μπορεί ν αλλάξει από μια έκθεση της αστυνομίας, ενώ η αγωνιστική συμπεριφορά μιας ομάδας δεν έχει καμία σημασία, αν ο αντίπαλος δεν παίζει καν, γιατί κάνει δημόσιες σχέσεις ή γιατί κάτι χρωστάει.

Στην περίπτωση του Ολυμπιακού η διαχείριση των ενθουσιασμών έχει μεγαλύτερη σημασία από τις ίδιες τις εμφανίσεις: αν η νίκη στο Βικελίδης γίνει λόγος για να πιστέψουν όλοι ότι λύθηκαν τα προβλήματα ο Ολυμπιακός μπορεί να στραβοπατήσει και με την Ντουντελάνζ και με τον ΠΑΟ. Στο Βικελίδης φάνηκε ότι στο ρόστερ του Ολυμπιακού υπάρχουν παίκτες που έχουν πολλά να δώσουν: το τι μπορούν οι παίκτες του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ είναι σε γενικές γραμμές γνωστό. Αλλά όταν κυκλοφορεί πως «αν ο Ολυμπιακός περάσει από το Βικελίδης θα του κόψουν τρεις βαθμούς από τη βαθμολογία του πρωταθλήματος, ενώ αν δεν περάσει θα τους κόψουν από αυτή του κυπέλλου», τι μπορεί να πεις για τη συνέχεια του πρωταθλήματος; Νομίζω τίποτα. Συνεχίζεις να δουλεύεις και ό,τι βγει…