Η μεγάλη ασίστ του υπέροχου Κούτρη...

Η μεγάλη ασίστ του υπέροχου Κούτρη...


Πάνω από 25 χιλιάδες οπαδοί του Ολυμπιακού ήταν στο Καραϊσκάκη την Κυριακή το βράδυ για να παρακολουθήσουν το παιγνίδι της ομάδας τους με τον Ατρόμητο: κόπηκαν σε αυτό το ματς περισσότερα εισιτήρια από όσα είχαν πουληθεί για το ντέρμπι ΠΑΟ – Ολυμπιακός. Δεν είναι τυχαίο. Ο Ολυμπιακός υπόσχεται στον κόσμο του καλό ποδόσφαιρο κι ο κόσμος σπεύδει να παρακολουθήσει τα παιγνίδια του: ο Ολυμπιακός έκοψε με τον Ατρόμητο όσα εισιτήρια είχε ο ΠΑΟΚ στο παιγνίδι με τον Ολυμπιακό, όταν και κρίθηκε οριστικά το πρωτάθλημα – κι αναφέρομαι στον ΠΑΟΚ γιατί οι οπαδοί του περιμένοντας το πρωτάθλημα τρέχουν στην Τούμπα. Όταν μιλάμε για την πτώση των εισιτηρίων ρίχνουμε το ανάθεμα στην έλλειψη ενδιαφέροντος για το πρωτάθλημα, στις καιρικές συνθήκες, στη βία κτλ. Ο βασικός λόγος που ο κόσμος δεν πάει στα γήπεδα είναι το κακό θέαμα. Οι πιο πολλοί ποδοσφαιρόφιλοι στην ερώτηση «γιατί δεν πας στο γήπεδο;», σου απαντάνε «και τι να δω;». Δεν έχουν πολύ άδικο. Όταν έχουν μια προσδοκία να δουν ωραίο ποδόσφαιρο σπεύδουν.

Ο ευτυχισμένος μπαμπάς

Εκανα αυτή τη μεγάλη εισαγωγή γιατί θέλω να καταλήξω κάπου αλλού: Θέλω να πω πως σε ένα ζεστό και όμορφο χάρη στην παρουσία του κόσμου γήπεδο ένας παίκτης μπορεί από την μεριά του να κάνει στο φινάλε ενός παιγνιδιού και κάτι εξαιρετικό. Η στιγμή που ο Λεονάρντο Κούτρης πήρε από την εξέδρα τον μικρό Βασίλη και τον κατέβασε στον αγωνιστικό χώρο προκάλεσε περισσότερα χειροκροτήματα στο Καραϊσκάκη και από τα γκολ του Ολυμπιακού. Την κίνηση του Κούτρη χειροκρότησαν όλοι: ο Υπεύθυνος Επικοινωνίας της ΑΕΚ κ. Ανδρέας Δημάτος, ένας άνθρωπος που αγαπάει το ποδόσφαιρο και καταλαβαίνει την επικοινωνιακή του δύναμή, ορθά επισήμανε το πόσο υπέροχη και συγκινητικά αυθόρμητη ήταν η κίνηση του Κούτρη να κάνει ευτυχισμένο τον πιτσιρίκο, που υποφέρει από ένα πρόβλημα Υγείας. Οποιος την σκηνή την είδε την κουβαλάει στην καρδιά του.

 

Όσο για τον ίδιο τον Κούτρη, η αληθινή ανταμοιβή του νομίζω ήταν τα λόγια του πατέρα του. «Καλημέρα καλή εβδομάδα και καλό μήνα να έχετε φίλοι μου. Όσο για σένα παιδί μου για ακόμα μία φορά με έκανες υπερήφανο Γιατί εκτός από πολύ καλός ποδοσφαιριστής είσαι και ένα πάρα πολύ καλό παιδί Ο Θεός να σε έχει πάντα καλά!!!!» έγραψε ο ευτυχισμένος μπαμπάς Μανώλης για τον γιό του. Η εγχώρια αθλητικογραφία θα έπρεπε να πει μπράβο στον κύριο Μανώλη που μεγάλωσε ένα τόσο καλό παιδί. Θα πρεπε να αναδείξει την κίνηση, αλλά και την ανατροφή του ωραίου Λεονάρντο. Περιορίστηκε σε απλές αναφορές γιατί η κυρίαρχη ενασχόλησή της είναι τα πανό που βγήκαν στο ΣΕΦ. Γράφτηκαν για αυτά περισσότερα από όσα για τα ματς του Σαββατοκύριακου.

Ανταλλάσσουν συνεχώς μηνύματα

Πρόκειται σαφώς για μια αθλιότητα που αποτελεί συνέχεια άλλων ανάλογων προηγούμενων. Εδώ και λίγο καιρό οι οργανωμένοι του Ολυμπιακού και του ΠΑΟ ανταλλάσσουν συνεχώς μνήματα δια μέσου διάφορων τέτοιων πανό, που υπενθυμίζουν τάχα μου ανδραγαθήματα. Και οι μεν και οι δε θεωρούν το γήπεδο ένα χώρο ανομίας, στον οποίο έχουν κάνει κατάληψη και εκμεταλλεύονται την προβολή που χαρίζουν σε αυτές τις βαρβαρότητες ο τηλεοπτικός φακός και φυσικά τα ΜΜΕ, που δεν χάνουν ευκαιρίες να ανεβάσουν φωτογραφίες. Πάντα, σε εφημερίδες και ιστοσελλίδες, ακολουθούν πυρήνα άρθρα που στηλιτεύουν τα γεγονότα αυτά: η ευαισθησία είναι συνήθως αλα καρτ - όταν τα βάζουν οι μεν φωνάζουν οι δε και τούμπαλιν. Αηδιάζω με όλα και θέλω να το πω: αηδιάζω και με την βαρβαρότητα και με την προβολή της και με την ενασχόληση μαζί της και με την ανάδειξή της. Θεωρώ ότι όλα όσα γράφονται και λέγονται καταλήγουν να λειτουργήσουν ως διαφημιστικά σποτ της βίας: ακόμα και τα άρθρα καταγγελίας είναι προβλέψιμα και γράφονται πιο πολύ για να πικάρουν οπαδούς, παρά για κάποιο άλλο λόγο. Δεν καταλαβαίνω τι άλλο πρέπει να γίνει για να σταματήσουμε να  προβάλουμε τη βαρβαρότητα: διότι αυτό κάνουμε. Για ένα μάτσο κλικ διαφημίζουμε όλη αυτή την χυδαιότητα με την οποία θα πρεπε να ασχολούνται μόνο οι αρμόδιες αρχές. Αν θέλουμε να είμαστε σε κάτι χρήσιμοι, ας ζητάμε από αυτούς που έχουν την υποχρέωση να το κάνουν να επέμβουν προς πάσα κατεύθυνση. Διότι δεν υπάρχουν περισσότερο και λιγότερο προσβλητικές πράξεις βίας: είναι όλες το ίδιο άθλιες. Πρέπει να πω ότι διάβασα πως για τα πανό που βγήκαν στο ΣΕΦ επενέβη ο εισαγγελέας Πειραιά κ. Αλέξης Σπηλιώτης: πολύ καλά έκανε. Αλλά πρέπει να ασχοληθεί και κάποιος με όσους καμαρώνουν για το πόσο υπέροχη δουλειά έκαναν χτυπώντας ανάπηρα παιδιά και γυναίκες στο Παπαστράτειο και δεν το λέω για να φανεί ότι δεν υπάρχει η ίδια ευαισθησία: το λέω ελπίζοντας πως κάποιος θα το κάνει.

 

Ο Θεός θα του το ανταποδώσει

Στο μεταξύ ας χαρούμε την ωραία πράξη του Κούτρη κι ας πούμε μπράβο στον μπαμπά του που δικαίως καμαρώνει. Αυτά οφείλουμε να τα προβάλουμε, διότι συμβαίνουν σπάνια και δεν είναι καθόλου αυτονόητα. Η ευαισθησία του Κούτρη και η ωραία του αυθόρμητη πρωτοβουλία θα πρεπε να προβληθεί όσο τίποτα. Γιατί ο τύπος έκανε ευτυχισμένο ένα παιδάκι που δίνει μια μεγάλη μάχη, δηλώνοντας μάλιστα σεμνά την συμπαράσταση του σε αυτό τον αγώνα.  «Μόλις ο Βασίλης με είδε και μου είπε ευχαριστώ για τη φανέλα ανατρίχιασα. Ήθελα να τον ανεβάσω ψυχολογικά και νομίζω ότι η ασίστ που του έδωσα είναι η καλύτερη φέτος. Τον πήγα στη Θύρα 7 να φωνάξει «Ολυμπιακός». Το χαμόγελο του ήταν ό,τι καλύτερο. Σίγουρα για ένα παιδί που παλεύει για τη ζωή του είναι πολύ σπουδαίο. Του εύχομαι ολόψυχα να συνεχίσει να χαμογελά και να βγει νικητής. Εγώ είμαι πολύ μικρός δίπλα του. Είναι ένας γίγαντας. Μακάρι να βγει νικητής. Του το εύχομαι ολόψυχα. Έχω χάσει και εγώ συγγενείς μου από αυτή την ασθένεια και ξέρω πόσο δύσκολο είναι. Όταν βγει νικητής του είπα ότι θα τον πάρω μαζί μου στην είσοδο και θα πανηγυρίσουμε μαζί ένα γκολ» είπε και πρόσθεσε ότι «δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από ένα παιδί να χαμογελά».

Κι ο Κούρτης χαμογελάει συχνά. Κι αυτό που έκανε ο Θεός θα του το ανταποδώσει, είμαι βέβαιος...  

(Υ.Γ Το κείμενο αφιερώνεται στη μνήμη του Βασίλη Λυριτζή που έφυγε σήμερα από κοντά μας. Αν ήταν την Κυριακή στο Καραϊσκάκη, από το οποίο έλειπε σπάνια, θα χειροκροτούσε τον Κούτρη πρώτος από όλους μας. Ας είναι ελαφρύ το χώμα…)