Έβλεπα το κακοπαιγμένο αλλά δραματικό ντέρμπι ΑΕΚ – Ολυμπιακός (1-1) και σκεφτόμουν πόσο σκληρή είναι η δουλειά του προπονητή – ειδικά στην Ελλάδα. Την Κυριακή το βράδυ δυο καλοί επαγγελματίες, ο Μαρίνος Ουζουνίδης και ο Πέδρο Μαρτίνς, πρέπει να ένοιωσαν ότι θα χρειαστεί ν αλλάξουν συκώτι αργά ή γρήγορα. Ο Ουζουνίδης έπρεπε να ψάχνει σε όλο το ματς λύσεις έχοντας μια ημιτελή ομάδα στα χέρια του. Κι ο Μαρτίνς πρέπει να αναρωτιόταν ποιος κακός Θεός έχει αποφασίσει να τον βάλει να δουλέψει με παίκτες που του κάνουν τη ζωή μαρτύριο.

Στοίχημα με τη λογική

Ο Ουζουνίδης βρέθηκε σε μια ομάδα που αποφάσισε το καλοκαίρι να βάλει στοίχημα με τη λογική. Η ΑΕΚ, που βρέθηκε στους ομίλους του Τσάμπιονς λιγκ, αποφάσισε να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της σεζόν μεγαλώνοντας τες περισσότερο από όσο πρέπει. Μολονότι η σεζόν της είναι πιο γεμάτη από δύσκολα παιγνίδια, σε σύγκριση με πέρυσι, το ρόστερ της είναι πιο μικρό, λες και όποιος το έφτιαξε θέλει πραγματικά να οδηγήσει τον Ουζουνίδη σε απόγνωση. Μόλις τα ματς άρχισαν να είναι κολλητά, η ΑΕΚ χάνει τον ένα ποδοσφαιριστή μετά τον άλλο, αλλά δεν το λες κι έκπληξη. Είναι ήδη έξω ο Λόπεζ. Μόλις γύρισε (;) ο Μπογέ, πόνεσε και έμεινε εκτός ο Μάνταλος. Στο μεταξύ χάθηκε παραμονές του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ο Πόνσε, κανείς δεν έχει καταλάβει που είναι και τι έπαθε ο Αλέφ, τραυματίστηκε ο Οικονόμου και στη διάρκεια του χθεσινού ματς έγιναν αναγκαστικά αλλαγή ο Κλωναρίδης και ο Γαλανόπουλος. Ο λόγος είναι απλός: κάποιοι παίζουν διαρκώς και κάποιοι ποτέ στην καριέρα τους δεν έχουν βρεθεί σε τέτοιες συνθήκες αγωνιστικής πίεσης.

Ο Ουζουνίδης χρειάζεται από την αρχή της σεζόν να κάνει μαγικά. Βαφτίζει τον Λιβάγια σέντερ φορ, τον Τσόσιτς κόφτη και τον Μπακασέτα «οκτάρι». Χρησιμοποιεί τον Γκάλο σαν έξω δεξιά, ενώ έβαζε έξω αριστερά και τον Λόπεζ, πριν πάθει ρήξη χιαστών. Δεν λέει τσιμουδιά, αλλά χθες όταν κοίταζε τον πάγκο του πρέπει να αναρωτιότανε πως γίνεται να είναι τόσο άδειος. Ηθελε να πιέσει τον Ολυμπιακό στην αρχή, να τον βάλει να κυνηγάει στο σκορ, να τον χτυπήσει στα πλάγια γιατί τα εξτρέμ του δεν γυρνάνε και οι ακραίοι του αμυντικοί παίζουν ακάλυπτοι – αλλά πως και με ποιους να το κάνει; Στο τέλος η ΑΕΚ απλά σήκωνε τη μπάλα ελπίζοντας κάποιος να βρεθεί σε θέση βολής – με μια μεσαία γραμμή αποτελούμενη από τον Μοράν, τον κουρασμένο Σιμόες και τον Μπακασέτα, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει; Στο τέλος είδε τον Μπακασέτα να ισοφαρίζει, αλλά και τον Γκάλο να τρέχει με τη γλώσσα κατεβασμένη πίσω απο τον Ποντένσε, που έτρεχε με τη μπάλα στα πόδια και σίγουρα πρέπει να αναρωτήθηκε πως γίνεται να μην έχει κουράγιο να γυρίσει στην άμυνα ο Μοράν που μπήκε μόλις στο 60΄ και δηλώνει αμυντικός μέσος. Τον λυπήθηκε ο Θεός κι ο Φετφατζίδης αστόχησε, αλλιώς ποιος ξέρει τι θα του λέγανε! Κι ας έχει κάνει πραγματικά ό,τι ήταν δυνατόν καλύτερο με το υλικό που έχει στα χέρια του.

Να κάνεις το σταυρό σου

Την ίδια ώρα μάλλον σταυροκοπιότανε κι ο Πέδρο Μαρτίνς με όσα βλέπει. Ο άνθρωπος προσπαθεί από την αρχή της σεζόν να φέρει στον Ολυμπιακό λίγη από τη χαμένη λογική, αλλά δεν είναι απλό. Χθες παρουσίασε ένα Ολυμπιακό τετράγωνο, οργανωμένο, αρκετά προσεχτικό και τακτικά σχεδόν άψογο, που χρειαζόταν απλά να τελειώσει σωστά τις καθαρές του ευκαιρίες. Δεν έκανε πολλές, αλλά για να κερδίσει το κλειστό αυτό ματς έφταναν – μόνο που ο Μαρτίνς δεν έχει επιθετικούς, που να έχουν το γκολ εύκολο και ως εκ τούτου θα πρέπει κάθε φορά που αυτοί χάνουν τα άχαστα να απολογείται για αλλαγές που δεν έκανε, μαγικές λύσεις που δεν βρήκε και σατανικά κόλπα που δεν γνωρίζει. Χθες περιόρισε τη δυνατή αριστερή πλευρά της ΑΕΚ βάζοντας τον Χουλτ στην υποχρέωση να κυνηγάει τον Ποντένσε και μετά χτύπησε με τον ίδιο παίκτη τη δεξιά της. Έπαιξε για πρώτη φορά με το παράξενο τρίο Καμαρά - Γκιγιέρμε – Φορτούνης στη μεσαία γραμμή ελπίζοντας πως ό,τι χάνει σε δύναμη θα το κερδίσει σε ποιότητα. Εριξε και τον Τουρέ στο ματς για να κερδίσει μέτρα στο τέλος, αλλά αν ο Γκιγιέρμε δεν είναι αμυντικό χαφ και δεν μπορεί ούτε καν να τζαρτζάρει τον Μπακασέτα, τι να κάνει; Τι φταίει επίσης αυτός αν ο Φετφατζίδης δεν τελειώνει όπως πρέπει την ευκολότερη φάση για γκολ που είχε ποτέ στην καριέρα του σε ντέρμπι; Αυτός τη δουλειά του την έκανε. Κάποιοι παίκτες του όχι.

Τα θαύματα και η τύχη

Αν ο Φετφατζίδης σκοράρει στο 94΄η επιλογή του Μαρτίνς να παίξει στο Μιλάνο με αναπληρωματικούς θα είχε σήμερα αποθεωθεί: δεν σκοράρει και πολλοί αναρωτιούνται γιατί τον βάζει. Στα πιο πολλά επαγγέλματα συμβαίνει να εξαρτιόμαστε κομμάτι από όσους δουλεύουν μαζί μας. Μόνο, όμως, οι προπονητές έχουν  την ατυχία να κρίνονται όχι από όσα κάνουν, αλλά από όσα δεν κάνουν οι άλλοι για χάρη τους. Ο Ουζουνίδης πιθανότατα να έβαλε φέτος πολύ νερό στο κρασί του για να δουλέψει σε μια ΑΕΚ, που αποφάσισε να πάει κόντρα στη λογική και να μην κάνει μεταγραφές – αλλά αν θύμωνε και χαλούσε τον κόσμο, τι θα πετύχαινε περισσότερο από το να απολυθεί; Αποφάσισε να μην πει κουβέντα και να δουλέψει προσπαθώντας να πάρει ό,τι πιο πολύ από παίκτες που δεν είναι συνηθισμένοι να δίνουν τόσο δύσκολα ματς – το ότι θα έχει κι άλλους τραυματίες είναι δεδομένο. Ο Μαρίνος δεν είναι από αυτούς που τα παρατάνε: η ΑΕΚ είναι τυχερή που τον έχει, αλλά δεν μπορεί να κάνει και θαύματα.

Ο Μαρτίνς ανέλαβε μια ομάδα που έκανε είκοσι μεταγραφές κι όταν κάνεις είκοσι μεταγραφές και ξεκινάς από την αρχή είναι λογικό να κάνεις και λάθη, πρώτα από όλα κατασκευαστικά. Του ζητάνε να «φτιάξει» ένα τερματοφύλακα κι ένα αριστερό μπακ, να βρει τρόπο συνύπαρξης του Τουρέ με τον Φορτούνη, να διαχειριστεί όσο καλύτερα μπορεί τον Χριστοδουλόπουλο, να χτίσει μια άμυνα εκεί που πέρυσι υπήρχαν μόνο ατελείωτα προβλήματα. Του ζητάνε να βαφτίσει αμυντικό χαφ τον Γκιγιέρμε, να μεταμορφώσει σε σκόρερς τους Ποντένσε, Χασάν, Γκερέρο, να μάθει στον Καμαρά να στέκεται στο γήπεδο και να ξανακάνει τον Φετφατζίδη χρήσιμο. Του ζητάνε κι άλλα πολλά που πρέπει να κάνει σε χρόνο ρεκόρ, γιατί η ομάδα κυνηγάει το πρωτάθλημα, κι ο άνθρωπος κάνει ό,τι μπορεί. Αλλά να μαρκάρει σωστά τον Μπακασέτα στην περιοχή, ή να τελειώσει μια εύκολη φάση όπως πρέπει, δεν είναι δική του δουλειά. Κι όσο αυτό δεν το καταλαβαίνουμε, θα του κάνουμε τη ζωή ακόμα πιο δύσκολη.

Για διαφορετικούς λόγους

Η ΑΕΚ κι ο Ολυμπιακός πέταξαν χθες βαθμούς: ο ΠΑΟΚ τους ξέφυγε. Η ΑΕΚ κι ο Ολυμπιακός έχουν πιο μεγάλα προβλήματα από τον Ουζουνίδη και τον Μαρτίνς. Αυτοί το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν είναι ότι πάρα πολλοί δεν καταλαβαίνουν τη δυσκολία της δουλειάς τους. Η οποία στις ομάδες, που βρίσκονται, είναι για εντελώς διαφορετικούς λόγους τεράστια…