Η χαρά της εσωστρέφειας

Η χαρά της εσωστρέφειας


Ενας φίλος με ρώτησε γιατί δεν έγραψα τίποτα για τον Γιώργο Δώνη και την απόφαση του κ. Γιάννη Αλαφούζου να του ανακοινώσει τη λύση της συνεργασίας τους μετά τοι τέλος των play off. Η απάντησή μου είναι ότι δεν έγραψα τίποτα το Σαββατοκύριακο γιατί ό,τι γράφτηκε το έχω γράψει δεκαπέντε μέρες πριν στη Sportday! Όταν κυκλοφορεί κάτι πολύ, αλλά δεν επιβεβαιώνεται από κανένα, πολλές φορές το γράφω ελπίζοντας ότι κάποιος από τους εμπλεκόμενους θα με πάρει ένα τηλέφωνο και θα μου κάνει μια παρατήρηση ή μια διευκρίνιση – θα μου π.χ ότι η είδηση δεν ισχύει, ή ότι το πράγμα δεν είναι έτσι ακριβώς. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εγώ έγραψα ότι όταν ο Δώνης συναντηθεί με τον Αλαφούζο και τον Ρόκα θα του πουν ό,τι η συνεργασία τους τελείωσε και κανείς δεν μου είπε ότι βιάζομαι! Κυκλοφορεί από χθες πως ίσως ο προπονητής τελικά απολυθεί σήμερα – ακούω ότι ίσως τον αντικαταστήσει στα play off o Γιάννης Γκούμας. Δεν ξέρω αν και τι ισχύει – αλλά το θέμα δεν είναι ο Δώνης και οι όποιοι αντικαταστάτες του: είναι ο Παναθηναϊκός.  

 

Ο Γιώργος Δώνης προσπάθησε φέτος να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό να κάνει ένα βήμα μπροστά με το μόνο τρόπο στον οποίο αληθινά πιστεύει: δούλεψε με τους παίκτες της ομάδας του στο τακτικό κομμάτι, άλλαξε αρκετά την ομάδα στην πορεία και παρουσίασε αρκετές εκδοχές του ΠΑΟ μέχρι να καταλήξει σε ποιους θα στηριχτεί. Η ομάδα καλυτέρευσε όταν βελτιώθηκε στην άμυνα και βελτιώθηκε όταν ο προπονητής πόνταρε στους περσινούς παίκτες (Γιόχανσον, Ινσουα, Πούγγουρας, Κουρμπέλης συν τον νέο και ωραίο Σένκεφελντ). Ο ΠΑΟ σταμάτησε να δέχεται φάσεις κι όταν ανέβηκαν κάποια στιγμή ο Χατζηζιοβάνης, ο Ζαχίντ και ο Μακέδα – όλοι είχαν ξεκινήσει νωθρά για διαφορετικούς λόγους – ο ΠΑΟ άρχισε να δείχνει κανονική ομάδα. Αλλά ο αποκλεισμός από τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο μάλλον στάθηκε αιτία να καταστραφεί ό,τι με δυσκολία χτίστηκε. Η ομάδα έμεινε νωρίς χωρίς στόχους. Κι άρχισε η εσωστρέφεια.  

Στραβά

Υπάρχει ένα παράξενο πρόβλημα στον ΠΑΟ, παράξενο σε σχέση με οτιδήποτε συμβαίνει στις άλλες τρεις μεγάλες ομάδες: στην ΑΕΚ, στον ΠΑΟΚ και στον Ολυμπιακό οι διοικήσεις είναι σαν να μην φταίνε για τίποτα, στον ΠΑΟ η εύκολη λύση, όταν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά είναι να τα ρίχνουν όλα όλοι στη διοίκηση! Ο Γιάννης Αλαφούζος, μολονότι έχει βάλει στην ομάδα πάρα πολλά λεφτά, είναι ένας διαρκής στόχος: έχω γράψει παλιά πως υπάρχει, κατά κάποιο τρόπο, για να φταίει, ακόμα κι όταν δεν φταίει. Θυμάμαι στην αρχή της σεζόν στο Βικελίδης ο ΠΑΟ είχε γνωρίσει την πιο βαριά του ήττα στην ιστορία από τον Αρη. Ελάχιστοι είχαν σταθεί στην κακή εμφάνιση των παικτών: όλοι μιλούσαν για τα λάθη του Αλαφούζου! Όταν η ομάδα φτάνει σε αυτό το σημείο, όταν δηλαδή όλοι μετά από μια αποτυχία εστιάζουν στο ότι το πρόβλημά της είναι ο άνθρωπος που βάζει τα ωραία του χρήματα, ο Αλαφούζος συνήθως προσδοκά μια εξήγηση και μια ανάληψη ευθύνης από προπονητές και τεχνικούς διευθυντές, η οποία δεν έρχεται ποτέ. Κάπου το να φταίει ο Αλαφούζος για όλα βολεύει τους πάντες!

Αυτή η παραδοξότητα νομίζω ότι οδηγεί συχνά τον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟ στην ανάγκη να αλλάζει τεχνικούς διευθυντές και προπονητές, δηλαδή συνομιλητές. Είναι σαν να ψάχνει κάποιους που να μην πιστεύουν πως για ό,τι κακό συμβαίνει φταίει αυτός, όπως νομίζει ότι πιστεύουν οι προηγούμενοι.  

Θύελλες και σιωπές

Είναι η έλλειψη ηρεμίας το πρόβλημα; Ούτε κι αυτό μπορείς να το πεις. Φέτος μετά από διάφορες θύελλες (κακό ξεκίνημα, απόλυση Νταμπίζα κτλ) ο ΠΑΟ ηρέμισε. Τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν φαινομενικά ηρεμία υπήρχε, ο Δώνης έδωσε μια συνέντευξη στη Nova και είπε όσα δεν έχει πει προπονητής μετά από απόλυση! Είχε πει ότι ο Βέλεθ δεν του αρέσει και δεν του χρειάζεται, είχε πει ότι δεν έχει την πρέπουσα συνεργασία με τον τεχνικό διευθυντή, τα έβαλε με την διοίκηση γιατί κάνει συζητήσεις με τον Βαγιαννίδη και τον αντζέντη του και του υπόσχεται συμμετοχές. Η διοίκηση που δεν ήθελε να χρεωθεί την απόλυση του Δώνη αντέδρασε ψύχραιμα (με μια ανακοίνωση του τύπου τα εν οίκω μη εν δήμω) και το πράγμα πέρασε. Νομίζω ότι ο Δώνης από τότε είχε καταλάβει ότι δεν θα συνέχιζε και προσπάθησε να κάνει μια τελευταία κίνηση για να αλλάξει τη σχέση του με το μεγαλομέτοχο, που πιθανότατα του καταλόγιζε τον αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο και δεν μιλούσε μαζί του πια. Αλλά σε μια ομάδα, προπονητής και μεγαλομέτοχος δεν μπορεί να παίζουν σκάκι εξ αποστάσεως κάνοντας κινήσεις τακτικής. Ακόμα κι όταν δεν υπάρχουν παιγνίδια, δηλαδή εντάσεις που να μπορεί να δημιουργήσουν καυγάδες, και πάλι η κρίση παραμονεύει.  

 

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στην επικαιρότητα των ομάδων, θα διαπιστώσει πως στις μέρες της διακοπής του πρωταθλήματος, ενώ σε όλες η επικαιρότητα περιστρέφεται γύρω από τις προσπάθειες των προπονητών, στον Παναθηναϊκό την επικαιρότητα μονοπωλούσαν αναφορές στον τεχνικό διευθυντή – έστω κι αν αυτός ήταν ένα δίμηνο στην Ισπανία. Μπορούσες να διαβάσεις τι παίκτες θέλει ο κ. Τσάβι Ρόκα, τι πιστεύει για όσους παίκτες έχουν συμβόλαια που λήγουν, τι νομίζει πως πρέπει να γίνει στη συνέχεια κτλ. Για τον Δώνη τίποτα. Δεν είναι παράλογο: οι ρεπόρτερ γνώριζαν πως ο Ρόκα θα είναι σίγουρα στον ΠΑΟ και την επόμενη σεζόν. Ενώ κανείς δεν μπορούσε να πει το ίδιο για το Δώνη.

Η χαρά της εσωστρέφειας

Η ιστορία γινόταν περισσότερο παράδοξη όταν διαπίστωνες πως όλοι δεν μιλούσαν καιρό τώρα μεταξύ τους! Ο τεχνικός διευθυντής και ο προπονητής έχουν μήνες να συναντηθούν γιατί ο Ισπανός ήταν όλο αυτό το διάστημα στην χώρα του. Επίσης δεν έχουν συναντηθεί μήνες τώρα ο ιδιοκτήτης της ομάδας και ο κόουτς: μίλησαν τον τελευταίο καιρό μόνο δυο φορές – την μια την ημέρα της ονομαστικής γιορτής του προπονητή. Ομολογώ ότι μια τέτοια παράδοξη κατάσταση δεν τη θυμάμαι: είναι σαν να παρακολουθούμε ένα καυγά που δεν υπάρχει (!) ή (που για να το πω διαφορετικά) εξελίσσεται, όχι εξαιτίας δηλώσεων ή έστω δημοσιευμάτων, αλλά με βάση τις σιωπές! Είναι τόσο παράξενο το κλίμα  εσωστρέφειας που υπάρχει εντός του ΠΑΟ, που δεν χρειάζεται καν οι εμπλεκόμενοι να μιλήσουν μεταξύ τους για να τσακωθούν! Από αυτή την εσωστρέφεια ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να γλυτώσει καιρό τώρα. Αλλά αυτή δυστυχώς μεγαλώνει περισσότερο.

Ο Δώνης θα φύγει, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς θα αλλάξει. Πιθανότατα θα αλλάξει όλος ο ΠΑΟ: ο Γιόχανσον και ο Ινσούα δεν θα συνεχίσουν, ο Αποστολάκης, ο Βαγιαννίδης κι ο Χρήστος Δώνης έχουν αποχαιρετίσει, για τον Χατζηζιοβάνη αναζητείται ομάδα, ο Μακέδα ψάχνεται (θα είχε φύγει τον Ιανουάριο αλλά ο Δώνης δεν τον άφησε), ενώ ο Ζαχίντ γύρισε στην Κύπρο. Ο Ρόκα θα φτιάξει μια ομάδα εντελώς καινούργια. Αν το πράγμα δεν του βγει, θα λένε όλοι ότι φταίει ο Αλαφούζος. Φτου κι από την αρχή…