Αν ο πρώτος ημιτελικός του Euro2020 ανάμεσα στην Ιταλία και στην Ισπανία κρίθηκε στα πέναλτι, ο δεύτερος ημιτελικός ανάμεσα στην Αγγλία και στη Δανία κρίθηκε στο πέναλτι, για να μην πάει στα πέναλτι. Στο 101^ο λεπτό του ματς ο Στέρλινγκ πήρε τη μπάλα κι έκανε ένα θεαματικό μπάσιμο από τα δικά του. Ο Μέλε, ίσως ο καλύτερος αριστερός μπακ που είδαμε σε αυτή τη διοργάνωση, άπλωσε το πόδι του απλά για να περιορίσει το χώρο της κίνησής του επιθετικού της Σίτυ και να κάνει μια πιθανή πάσα του πιο δύσκολη – ο Στέρλινγκ ήταν στο πλάι και δεν θα μπορούσε να απειλήσει τον εξαιρετικό Κάσπερ Σμάιχελ που έπαιζε για να αποδείξει στο μπαμπά του πως είναι ισάξιός του. Ο Αγγλος είδε το πόδι του Δανού και αφού έκανε μια μικρή κίνηση προς τα δεξιά έπεσε: όλα αυτά ενώ στο γήπεδο υπήρχε και μια δεύτερη μπάλα και μάλιστα λίγα μέτρα πιο πίσω από εκεί που διαδραματίστηκε η κρίσιμη φάση. Ο Ολλανδός διαιτητής Μάκελι έδωσε πέναλτι. Το VAR δεν είπε τσιμουδιά: οι Αγγλοι που ό,τι κι αν συμβεί δεν χάνουν το χιούμορ τους κυκλοφόρησαν αμέσως στο twitter μια φωτογραφία που δείχνει ότι στο VAR ήταν η Βασίλισσα Ελισάβετ. Εγώ πάλι θυμόμουν την κλασική στιχομυθία στο λατρεμένο του «Ας περιμένουν οι γυναίκες». «Ηταν πέναλτι κύριε Πάνο; Ο ορισμός κυρία μου». Αν δεν ήταν αργά θα έπαιρνα τηλέφωνο το Γιάννη το Ζουγανέλη να μου το πει: τον έχω παρακαλέσει, αν τυχόν πεθάνω, να το πει στον επικήδειό μου – δεν μπορεί να ειπωθεί τίποτα καλύτερο πιστεύω.

Τι γράφτηκε και τι ειπώθηκε

Κοίταξα από περιέργεια σήμερα το πρωί τι γράφτηκε στον ξένο Τύπο και τι ειπώθηκε μετά το τέλος του ματς. Οι Δανοί ήταν θυμωμένοι, αλλά σαν Δανοί: δεν σήκωσαν τους τόνους και προτίμησαν να φύγουν από το τουρνουά με το κεφάλι ψηλά αφήνοντας την εικόνα ενός μαχητή κι όχι την ανάμνηση ενός κλαψιάρη. «Αυτή η ήττα δεν μπορεί να γίνει εύκολα δεκτή. Πρέπει να προσέχω τι θα πω – ελπίζω να με καταλάβετε. Γυρίζουμε σπίτι με μεγάλη πίκρα, φυσικά είμαστε και θυμωμένοι» είπε ο Μπρεθγουέιτ στη συνέντευξη Τύπου ενώ ο προπονητής του Γιούλμαντ τόνισε πως το πέναλτι δεν υπήρχε και καθόρισε το αποτέλεσμα. Αργά το βράδυ κυκλοφόρησε ένα tweet του παλιού παίκτη της Δανίας Φρανκ Αρνενσεν που καλεί τους Αγγλους «τώρα που θα πάρουν το τρόπαιο να το βάλουν κι αυτό σε ένα από τα μουσεία τους μαζί με όλους τους άλλους κλεμμένους θησαυρούς της ανθρωπότητας που έχουν εκεί». Αλλά μπορεί ο λογαριασμός να είναι fake, οπότε ας κρατήσουμε απλά το ευφυολόγημα.

Αλλοι είναι πιο σκληροί από τους Δανούς. Η Εκίπ γράφει ότι το πέναλτι ήταν ανύπαρκτο. Ο Αλτομπέλι σχολιάζοντας το ματς για τη RAI είπε ότι αν η Ιταλία είχε πάρει τέτοιο πέναλτι οι Αγγλοι μετά από την Ευρωπαϊκή Ενωση θα έφευγαν και από την UEFA. Η Βild θυμίζει ότι κάποτε οι Αγγλοι έλεγαν βουτηχτή τον Κλίνσμαν και τώρα «ο Στέρλινγκ πρόσφερε μια παράσταση που έκανε τον κόσμο να σκάσει από τα γέλια». Ακόμα και οι Ολλανδοί αναρωτιούνται τι έκανε ο συμπατριώτες τους, που κατά τα άλλα, όπως γράφουν «μέχρι τη στιγμή που θα σημαδέψει την καριέρα του έκανε μια καλή διαιτησία». Πιο πικρόχολος από όλους ο Μουρίνιο: «ως άνθρωπος του ποδοσφαίρου δεν μπορώ παρά να νιώθω άσχημα με αυτό που είδα είπε.

Οι πιο ωραίοι όμως είναι οι Αγγλοι. H Sun μόλις τελείωσε το ματς ανέβασε ένα κομμάτι στο site της που εξηγεί ότι η φάση δεν είναι καν προς συζήτηση διότι «υπήρχε μια δεύτερη μπάλα στο γήπεδο και το ματς έπρεπε να σταματήσει». Ο Γκάρι Νέβιλ είπε ότι «όποια ομάδα έχανε ένα ημιτελικό με ένα τέτοιο πέναλτι δικαίως θα αισθανόταν ότι την κατέστρεψαν». Ο Ιαν Ράιτ είπε ότι μόνο ο Στέρλινγκ μπορεί να εξηγήσει τι έκανε. Ο ίδιος ο Ρόι Κιν στην τηλεοπτική μετάδοση, παρά τη χαρά του, χαρακτήρισε το πέναλτι «soft», αλλά πρόσθεσε πως σε αυτή τη διοργάνωση τέτοια πέναλτι δόθηκαν πολλά. Πράγμα που δεν είναι αλήθεια.

Δεν το άφησαν στην τύχη

Τι είδα εγώ; Σε ένα ακόμα ματς μια Αγγλία που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη και πορεύεται στο μοναχικό της δρόμο που έχει πάρει προσπαθώντας με κάθε κόστος να γίνει πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η ομάδα του Σάουθγκέιτ ήταν και χθες καλύτερη από την αντίπαλό της και έδειξε και επιθετική μεθοδικότητα: μετά το γκολ του Ντάμσγκαρντ, που εμφανίστηκε στο τουρνουά για να αντικαταστήσει τον Ερικσεν και παραλίγο να το κερδίσει, η Αγγλία χρειάστηκε εννέα λεπτά και τρεις στοχευμένες επιθέσεις για να ισοφαρίσει με το αυτογκόλ του Κίερ που απλά πρόλαβε τον Στέρλινγκ. Για ένα ακόμα ματς είδαμε πόσο γεμάτος είναι ο πάγκος της (ο Γκρίλις και ο Φοντεν έκαναν καλή δουλειά) αλλά και πόσο κυνικός μπορεί να γίνει ο Σάουθγκέιτ που έκανε αλλαγή στην αλλαγή τον Γκρίλις για να παίξει στο τέλος άμυνα και να κρατήσει το αποτέλεσμα. Κι όσο για το πέναλτι; «Ο ορισμός κυρία μου»!

Τι θέλω να πω; Ότι οι Αγγλοι έχουν μάθει ακόμα και αυτή την τέχνη και δεν μιλάω για τη βουτιά του Στέρλινγκ, αλλά για το γενικότερο παιγνίδι της ποδοσφαρικής γεωπολιτικής στρατηγικής. Φιλοξένησαν τα τελικά μιας από τις πιο δύσκολες διοργανώσεις όλων των εποχών λόγω της πανδημίας. Παζάρεψαν με την UEFA την άδεια εισόδου στη χώρα οπαδών των άλλων ομάδων. Μεγάλωσαν μόνο την τελευταία στιγμή και μετά από παρακάλια της ομοσπονδίας την χωρητικότητα του Γουέμπλεϊ. Θα ήταν κουτοί μέσα σε όλο αυτό το ασταμάτητο αλισβερίσι να μην αποκτήσουν και το δικαίωμα μιας καλής διαιτητικής αντιμετώπισης. Σε ένα κόσμο που όλοι είναι γνωστοί (τον Μάκελι τον φέρνει στην Ελλάδα ο Κλάτενμπεργκ για τα ελληνικά ντέρμπι…) θα ήταν κορόιδα αν συνέχιζαν να παριστάνουν τους εκπροσώπους ενός ποδοσφαίρου που πορεύεται με το σταυρό στο χέρι. Τα χρόνια που αυτοί έβλεπαν ένα «γκολ – καθαρή - κλοπή» που κάποιος πέτυχε εναντίον τους με το χέρι και όλοι οι υπόλοιποι μιλούσαν για το χέρι του Θεού πέρασαν οριστικά. Μαζί με το 4-4-2, τις βιτριολικές ατακές τους για τους άλλους και την αγάπη τους να παίζουν τους τιμητές του κόσμου για να δικαιολογούνται γιατί δεν κερδίζουν. Τώρα θα κερδίζουν όπως όλοι οι άλλοι: ενίοτε και με «βουτιές» και με τρεις μπάλες στο γήπεδο αν χρειαστεί.

Η εκτέλεση του Χάρι Κέιν

Πιο πολύ από το πέναλτι που κέρδισε ο Στέρλινγκ κρατάω την εικόνα του πέναλτι που εκτέλεσε ο Χάρι Κέιν. Δεν έχει κερδίσει ούτε τουρνουά 5Χ5 στη ζωή του ο φορ της Τότεναμ και όλη η Αγγλία περιμένει από αυτόν την κούπα. Με το άγχος να τον πνίγει ήταν λογικό να αστοχήσει όπως ο Σάουθγκέιτ, ο Μπέκαμ, ο Κρις Γουόντλ κι άλλοι κι άλλοι. Τον καιρό της παλιάς Αγγλίας ο μεγάλος μικρός Σμάιχελ θα είχε μπλοκάρει τη μπάλα. Φέτος ο Κέιν την είδε ξανά στρωμένη μπροστά του και την έστειλε στα δίχτυα. Μεγαλύτερος οιωνός από αυτόν ότι η Αγγλία θα βγει πρωταθλήτρια Ευρώπης δεν υπάρχει. Θα συμφωνούσε και ο κύριος Πάνος. Μιλάμε πάντα για ορισμό, κυρία μου…