Το ματς της Εθνικής μας ομάδας με το Γιβραλτάρ δεν ήταν το πιο σημαντικό στην ιστορία της παρόλα αυτά οι διεθνείς μας το τίμησαν σημειώνοντας πέντε γκολ γεγονός που είχε να συμβεί καμιά δεκαπενταριά χρόνια. Η γκάφα της ΕΠΟ, όμως, με τους διεθνείς μας παίκτες που δεν αγωνίστηκαν σε αυτό γιατί οι υπεύθυνοι του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος νόμιζαν πως είναι τιμωρημένοι ενώ δεν ήταν, αποτελεί κάτι χωρίς προηγούμενο στην πρόσφατη ιστορία της ομάδας.
Περίμενα δυο μέρες να δω αν θα υπήρχε κάποια αντίδραση. Βγήκε μια παράξενη ανακοίνωση από την ομοσπονδία που λέει ότι την ευθύνη ανέλαβαν ο κ. Φύσσας και ο κ. Κωνσταντινίδης και ότι θα γίνει, λέει, έρευνα. «Η Διοίκηση, θα ερευνήσει το θέμα συνεκτιμώντας τη συνολική προφορά καθενός στο ελληνικό ποδόσφαιρο και την ειδικότερη προσφορά τους στην Εθνική Ομάδα, και θα αποφασίσει δε, περί του πρακτέου, τις προσεχείς ημέρες» αναφέρει η ανακοίνωση. Πολύ ωραία. Αν υπάρχει συνεκτίμηση της προσφοράς του Φύσσα και του Κωνσταντινίδη προβλέπω να τους βραβεύουν κιόλας. Αν και το πιο σωστό θα ήταν να τους κάνουν μια αύξηση αποδοχών. Όταν μιλάμε για στελέχη της ΕΠΟ, μιλάμε για ανθρώπους που παίρνουν μεγαλύτερο μηνιάτικο από αυτό του Προέδρου του Αρείου Πάγου, αλλά πάντα μια αύξηση μπορεί να είναι καλοδεχούμενη. Αυτό που απαγορεύεται είναι οι παραιτήσεις, έστω για τα μάτια του κόσμου: που να βρεις δουλειά τέτοιο καιρό;
Η μεγάλη υποψία
Στην ανακοίνωση της ΕΠΟ τονίζεται πως δεν προκάλεσε κάποια ζημιά το ότι οι Μάνταλος, Σιώπης, Τσιμίκας και Κουρμπέλης δεν αγωνίστηκαν στο ματς με το Γιβραλτάρ γιατί κάποιος είπε στον προπονητή Γουστάβο Πογιέτ πως δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής. Κάποιος θα απαντούσε πως η γκάφα είναι απόδειξη της προχειρότητας της αντιμετώπισης της Εθνικής ομάδας από τους ανθρώπους της ομοσπονδίας και πως όταν γίνονται γκάφες υπάρχουν και κυρώσεις. Όμως υπάρχει μια μεγάλη υποψία που κάνει το γεγονός χειρότερο κι ίσως για αυτό ο πρόεδρος κ. Τάκης Μπαλτάκος μιλώντας σε ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης είπε πολύ γενικά ότι θα γίνει έρευνα.
Τον άκουγα κι αναρωτιόμουν τι έρευνα θα γίνει αφού ο Φύσσας κι ο Κωνσταντινίδης ανέλαβαν την ευθύνη. Και τότε κατάλαβα ποια είναι η υποψία που κάνει την ιστορία χειρότερη: η υποψία είναι ότι κάποιοι από τους παίκτες που πήραν κίτρινη κάρτα στην Ολλανδία, την πήραν κατόπιν υπόδειξης για να χάσουν το επόμενο ματς, δηλαδή αυτό το εύκολο με το Γιβραλτάρ και να μην έχουν πρόβλημα στη συνέχεια. Αν έτσι έγινε καταλαβαίνετε νομίζω τι πέτυχαν αυτοί που έκαναν την υπόδειξη: φόρτωσαν τέσσερις παίκτες με μια δεύτερη κίτρινη κάρτα, πράγμα που σημαίνει πως όλοι τους, αν πάρουν μια ακόμα, θα λείψουν στο επόμενο ματς! Ο Πογιέτ κινδυνεύει να μην τους έχει, όχι απλά σε κάποιο από τα ματς με την Ιρλανδία, την Γαλλία και την Ολλανδία που θα κριθούν οι τελικές θέσεις, αλλά και σε κάποιο από τα μπαράζ, αν η Εθνική τα χρειαστεί για να διεκδικήσει μια πρόκριση για τα τελικά του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος μετά από χρόνια. Αν έχει υπάρξει υπόδειξη στους παίκτες να πάρουν κίτρινη, η γκάφα δεν είναι και τόσο αθώα. Αλλά κι έτσι να μην έχει γίνει, μιλάμε για προχειρότητα ανεπίτρεπτη.
Να του κάνουν μήνυση
Το λέω και θα το ξαναλέω: για αυτή την προχειρότητα της ομοσπονδίας πρέπει να γίνεται κριτική κι όχι για τον ομοσπονδιακό προπονητή Γουστάβο Πογιέτ και τις επιλογές του. Διαβάζω ότι οι γονείς του Κωνσταντέλια θέλουν λέει να κάνουν μήνυση στον Πογιέτ για τα όσα είπε για τον γιό τους: ο προπονητής δημόσια δεν είπε τίποτα – στον ΠΑΟΚ τα είπε. Αν θέλουν να κάνουν μήνυση, ας κάνουν σε όποιον αυτά που θεωρούν απαράδεκτα τα κυκλοφόρησε. Εγώ πάλι λέω να τον αφήσουμε όλοι τον κόουτς στην ησυχία του. Να κρίνουμε τις επιλογές του και να επισημαίνουμε τα όποια κατά την γνώμη μας λάθη του, αλλά να μην ξεχνάμε πως έχει το δικαίωμα να παρουσιάζει την ομάδα που θέλει. Κυρίως να μην ξεχνάμε σε τι περιβάλλον δουλεύει.
Η καλή σχέση
Το μόνο που λειτουργεί στην Εθνική είναι η σχέση του Πογιέτ με τους παίκτες του. Δείτε τι έγινε στο τελευταίο ματς. Η νίκη της Εθνικής με το Γιβραλτάρ δεν αποτελεί κάποιο σπουδαίο κατόρθωμα. Το τελικό 5-0 όμως δείχνει ότι οι παίκτες του Πογιέτ χαίρονται να είναι μέρος αυτής της ομάδας. Η σχέση προπονητή – παικτών είναι η καλύτερη κι αυτό φάνηκε και στο κακό ματς που έκαναν την περασμένη Παρασκευή στην Ολλανδία. Ο Πογιέτ είδε την κακή απόδοση των παικτών του στο πρώτο ημίχρονο, το οποίο ολοκληρώθηκε με την Ολλανδία να προηγείται με 3-0. Δεν άλλαξε κανένα ποδοσφαιριστή του στο ξεκίνημα του δεύτερου για να μην προσωποιήσει την ευθύνη της κακής εμφάνισης. Όταν όμως είδε ότι στην επανάληψη οι παίκτες του έπαιξαν κυρίως για να μην δεχτούν τέταρτο γκολ, τους βοήθησε να κρατήσουν το 3-0 με τις αλλαγές του. Δεν είναι κάτι τρομερά σημαντικό, μαρτυρά όμως ότι ο προπονητής τους καταλαβαίνει. Από την άλλη το ματς με το Γιβραλτάρ είναι απόδειξη πως και οι παίκτες του τον καταλαβαίνουν. Κυνήγησαν το γκολ μέχρι τέλους: ο Μασούρας το 5-0 το διαμόρφωσε στις καθυστερήσεις. Είδαν ότι μετά την Ολλανδία στον Πογιέτ έγινε σκληρή κριτική και θέλησαν να δείξουν ότι είναι μαζί του.
Το τέλος της ιστορίας
Στην Εθνική υπάρχει μια ωραία παρέα. Δεν είναι όμως κι απαραίτητο ότι επειδή η ομάδα είναι μια ωραία παρέα θα πιάσει και το στόχος της. Το 2004 υπήρχαν τουλάχιστον τρεις διαφορετικές παρέες εντός της Εθνικής: η ομάδα του Οττο Ρεχάγκελ πήρε το Euro. Το 2005 χάρη στο θρίαμβο όλοι οι παίκτες αγαπούσαν ο ένας τον άλλο: η Εθνική μας αποκλείστηκε από το μουντιάλ της Γερμανίας. Το 2014, στη Βραζιλία κατά την διάρκεια του μουντιάλ, παίκτες είχαν τόσο κακές σχέσεις μεταξύ τους ώστε έπαιξαν και ξύλο σε προπόνηση: αυτό δεν εμπόδισε την Εθνική μας να κάνει ένα καλό μουντιάλ χάνοντας την πιθανότητα να αγωνιστεί στα προημιτελικά στα πέναλτι από την Κόστα Ρίκα. Το 2020 όλοι οι παίκτες δήλωναν την αγάπη τους για τον Τζον Φαν τ’ Σκιπ: δεν κατάφεραν να κερδίσουν επί των ημερών του ούτε όμιλο του UEFA Nations League. Είναι αλήθεια πως οι παρέες γράφουν ιστορία. Αλλά κανείς δεν ξέρει το τέλος της.
Δεν τους απασχολεί τίποτα
Ετούτη η ομάδα δεν θα κριθεί από το αν ο Πογιέτ καλεί η δεν καλεί τον Κωνσταντέλια ή τον Φορτούνη: θα κριθεί από το αν θα καταφέρει να προκριθεί στα τελικά του Euro2024. Μετά την ήττα από την Ολλανδία, και παρά τη νίκη με το Γιβραλτάρ, η γενική εντύπωση είναι πως η παρουσία της Εθνικής του χρόνου το καλοκαίρι στη Γερμανία θα εξαρτηθεί από το τι θα κάνει στα μπαράζ, στα οποία έχει εξασφαλίσει θέση. Μακάρι να τα καταφέρει να αποκλείσει τους Ολλανδούς (οι Γάλλοι με πέντε νίκες σε πέντε ματς είναι άπιαστοι), αλλά μοιάζει δύσκολο.
Ποιον θα βρει στα μπαράζ; Είναι δύσκολο να το υπολογίσεις. Ισως την Τουρκία, ίσως το Λουξεμβούργο, αλλά είναι θολό το πράγμα. Αυτό που είναι πεντακάθαρο είναι ότι ο Πογιέτ δουλεύει για μια ομοσπονδία στην οποία δεν ξέρουν ούτε τους κανονισμούς για τις κίτρινες κάρτες. Κάθε φορά που του κάνουμε κριτική ας το έχουμε στα υπόψιν μας. Κι ας μην ξεχνάμε πως όταν μιλάμε για την Εθνική Ελλάδος μιλάμε για μια ομάδα που είναι η μοναδική πρωταθλήτρια Ευρώπης στην ευρωπαϊκή ιστορία που σήμερα δεν έχει προπονητικό κέντρο να προπονηθεί. Πράγμα που δεν απασχολεί κανένα από όσους ψηφίζουν ή στηρίζουν την διοίκηση της ομοσπονδίας, που για αυτό το γεγονός έχει την απόλυτη ευθύνη. Όπως άλλωστε δεν απασχόλησε κανένα από οσους θα πρεπε να ελέγχουν την διοίκηση Μπαλτάκου ότι η Εθνική έχει διευθυντές που δηλώνουν άγνοια των κανονισμών. Ποιος άλλωστε τους ξέρει τους κανονισμούς για να ζητήσει ευθύνες από τον Φύσσα και τον Κωνσταντινίδη; Αν συζητούσαμε για το ποιος στη Γλυφάδα φτιάχνει το καλύτερο φρέντο εσπρέσο, σίγουρα θα είχαμε άποψη...
