Υπάρχει στο ποδόσφαιρο «Συμμαχία Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού»; Θα σας γελάσω. Ένα ωστόσο είναι βέβαιο. Πως αν υπάρχει τέτοια Συμμαχία πρέπει να έγινε αυτή την εβδομάδα που δεν είχαμε ποδόσφαιρο, διότι την προηγούμενη εβδομάδα δεν είχε γράψει κανένας τίποτα. Μάλλον ο Γιάννης Αλαφούζος και ο Βαγγέλης Μαρινάκης είπαν ότι αφού δεν έχει αγωνιστική δράση, πρέπει για να περάσει η ώρα να συμμαχήσουν. Αλλά επειδή δεν κρατάνε μυστικά, την Δευτέρα συμμάχησαν και την Τρίτη το μάθαμε! Τι όχι;

Τι έγινε το 2015

Ας πούμε δυο σοβαρά πράγματα. Πραγματικά δεν έχω ιδέα αν αυτό ισχύει, θυμάμαι όμως καλά τι έγινε σε άλλες περιπτώσεις που είχαμε «συμμαχίες». Το 2015 για παράδειγμα αποφάσισαν να συμμαχήσουν η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός. Οι τρεις ιδιοκτήτες των ομάδων, ο κ. Δημήτρης Μελισσανίδης, ο κ. Ιβάν Σαββίδης και ο κ. Γιάννης Αλαφούζος, συναντήθηκαν σε ένα μήνα τρεις φορές. Πριν συναντηθούν και οι τρεις μαζί, στις 16 Ιανουαρίου το βράδυ, είχαν υπάρξει αρχικά συναντήσεις του Αλαφούζου με τον Σαββίδη και του Μελισσανίδη με τον Σαββίδη. Παρόλο που εκείνο το βράδυ δεν είχε γίνει γνωστό τίποτα σχεδόν από όσα οι τρεις είχαν πει, σύντομα μάθαμε κάποια πράγματα στα οποία είχαν συμφωνήσει.

Λέγεται ότι το πρώτο που είχαν συζητήσει ήταν μια κοινή αποχώρησή τους από το πρωτάθλημα: ο Αλαφούζος ήταν υπέρμαχος, ο Σαββίδης το συζητούσε, ο Μελισσανίδης όχι. Λέγεται ότι το πρώτο στο οποίο συμφώνησαν ήταν η στήριξη της τότε ανακριτικής έρευνας που γινόταν για την ΕΠΟ, τον Βαγγέλη Μαρινάκη, τον Ολυμπιακό κτλ. Ακολούθησαν, όχι μόνο οι καταθέσεις των Αλαφούζου και Μελισσανίδη στον ανακριτή, αλλά και οι γνωστές αποκαλύψεις του Τάκη Φύσσα (που τότε δούλευε στον ΠΑΟ), αλλά και του Νίκου Γεωργέα, που αποκάλυψε πως πριν πάει στον εισαγγελέα είχε μιλήσει με τον Μελισσανίδη. Εκείνο το βράδυ συμφωνήθηκε επίσης να προταθεί στον Γιώργο Καραγκούνη η προεδρεία της ΕΠΟ (ο διεθνής άσσος τελικά αρνήθηκε), συμφωνήθηκε οι τρεις να ψηφίσουν μαζί τον επόμενο πρόεδρο της Σουπερλίγκας (κι ως συνέπεια αυτής της συμφωνίας προέκυψε ως πρόεδρος ο Γιώργος Στράτος) και τέλος συμφωνήθηκε η δημιουργία ενός επικοινωνιακού μηχανισμού που θα αναλάμβανε να διεκπεραιώσει το σχέδιο της περίφημης «εξυγίανσης του ποδοσφαίρου» - ακόμα κι ο όρος γεννήθηκε εκείνο το βράδυ.

Οι τρεις Σύμμαχοι απέκτησαν τότε ένα ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας και σαράντα μέρες μετά αποφάσισαν να ζητήσουν τη βοήθεια του νέου Υφυπουργού Αθλητισμού του κ. Σταύρου Κοντονή – είχαν γίνει στο μεταξύ εθνικές εκλογές και είχαμε την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Τότε είχε κυκλοφορήσει και η ατάκα ότι στη Συμμαχία «ο Σαββίδης έβαλε τα λεφτά, ο Αλαφούζος τα απαραίτητα ΜΜΕ κι ο Μελισανίδης τον Φλαμπουράρη» - ήταν υπερβολικό, αλλά επιτυχημένο. Στο μεταξύ είχαν στηθεί τότε ΜΜΕ, που είχαν υπηρετήσει τη λογική της «Συμμαχίας», είχαν προκύψει τηλεοπτικές εκπομπές, διάφοροι δημοσιογράφοι κοινής αποδοχής είχαν αναλάβει να γίνουν συνομιλητές του Κοντονή, κι είχαν υπάρξει ακόμα και δημόσιες φωτογραφήσεις και συνεντεύξεις των Συμμάχων για να πείσουν τον κόσμο για την αναγκαιότητα της συμπόρευσης. Αλλά το θέμα είναι άλλο: ποιες είναι αυτές οι κοινές κινήσεις που σήμερα δείχνουν πως υπάρχει κάποια Συμμαχία του Αλαφούζου με τον Μαρινάκη; Συγχωρείστε με αλλά δεν βλέπω απολύτως καμία!          

Ασταμάτητες συμμαχίες

Στις τελευταίες εκλογές της Σουπερλίγκας, πριν λίγες μέρες, εκλέχθηκε άνευ αντιπάλου και παμψηφεί ο Γιώργος Μποροβήλος. Στις προηγούμενες ο Λεωνίδας Μπουτσικάρης κέρδισε ως εκπρόσωπος του ΠΑΟ με τις ψήφους της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ. Θέλω να θυμίσω ότι όσοι βλέπουν Συμμαχίες μας είχαν ενημερώσει και τότε, όταν κέρδισε ο Μπουτσικάρης, ότι η πάλαι ποτέ «Συμμαχία των τριών» αναβίωσε. Λίγους μήνες πριν οι ίδιοι μας είχαν κάνει γνωστό ότι υπήρχε «Συμμαχία Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ» – πραγματικά δεν θυμάμαι με ποια αφορμή. Νομίζω ότι γενικά έχει πλάκα να βλέπεις παντού Συμμαχίες. Όπως και να βλέπεις ότι ο Μαρινάκης αγόρασε τη ΝOVA, ότι ο Αλαφούζος έχει έτοιμο το Σουπερλίγκα TV, ότι o Ψαρόπουλος θα γίνει πρόεδρος της ΕΠΟ, ότι ο Ολυμπιακός θα υποβιβαστεί κτλ κτλ.

Γιατί οι Ελληνες δημοσιογράφοι βλέπουν τόσες «Συμμαχίες»; Γιατί αδυνατούν να καταλάβουν κάτι απλό: ότι οι παράγοντες των ελληνικών ομάδων έχουν σχέσεις σε προσωπικό επίπεδο, που δεν έχουν να κάνουν με το ποδόσφαιρο απαραίτητα. Πέρυσι είχε γίνει το γνωστό επεισόδιο με την επίθεση του Μελισσανίδη σε ένα πορτογάλο διαιτητή στο ματς κυπέλλου ΑΕΚ – Αρης. Στην εκδίκαση της υπόθεσης αυτός που έριξε τους τόνους ήταν ο πρόεδρος του Αρη: ο Θόδωρος Καρυπίδης με τον Μελισσανίδη μια χαρά σχέσεις έχουν. Πριν λίγες μέρες τράκαρε ο Αλέξης Κούγιας. Ενας από τους πρώτους που ενδιαφέρθηκε για την υγεία του ήταν ο Ιβάν Σαββίδης. Ολοι μιλάνε μεταξύ τους: θα ήταν παράξενο να μην μιλάνε ο Αλαφούζος με τον Μαρινάκη και να μην συμφωνούν και σε πολλά. Αλλά αυτό δεν είναι «Συμμαχία». Είναι κοινωνική σχέση – ούτε καν επιχειρηματική.  

Τρελαθήκαμε τελείως

Το πιο ωραίο σε αυτές τις πρόσφατες αποκαλύψεις είναι ότι ως απόδειξη της «Συμμαχίας Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού» χρησιμοποιείται ότι το MEGA και ο Σκάι παρουσίασαν με τον ίδιο τρόπο την ιστορία της καταστροφής του αυτοκινήτου του αθλητικού δικαστή, του μέλους του Διαιτητικού Δικαστηρίου που αμέσως μετά την μαφιόζικη επίθεση που δέχτηκε παραιτήθηκε. Τι είπαν τα δυο κανάλια; Ότι είναι ντροπή να υπάρχουν τέτοιου είδους μαφιόζικα χτυπήματα στο χώρο του ποδοσφαίρου και ότι η Πολιτεία πρέπει να επέμβει. Τι έπρεπε δηλαδή να πουν; Ότι καλά κάνανε όσοι σπάσανε το αυτοκίνητο του ανθρώπου και ότι όποιος το κανε πρέπει να διευκολυνθεί ενόψει της εκδίκασης για την έκπτωση του Δημητρίου να σπάσει κι άλλα; Τρελαθήκαμε δηλαδή τελείως;  

Αποφάσεις από κοινού

Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ ασκούν κριτική στην ΕΠΟ και τα πεπραγμένα της. Νομίζω ότι ασκούν και στην Κυβέρνηση, στο μέτρο που για τα όσα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο έχει ευθύνη. Τους κάνει αυτό «συμμάχους»; Οσο κάνει συμμάχους το ΚΚΕ και το ΚΙΝΑΛ, ή το Βελόπουλο και το ΣΥΡΙΖΑ, το γεγονός ότι ασκούν κριτική στην κυβέρνηση. Ο Αλαφούζος είναι σταθερά απέναντι σε αυτό που ο ίδιος ονομάζει «ποδοσφαιρική διαφθορά». Θέλει ένα ποδόσφαιρο χωρίς κηδεμόνες – δεν προτιμά συγκεκριμένους κηδεμόνες από άλλους: όταν καταλαβαίνει πως κάποιοι περνούν τα όρια, δεν διστάζει να τους κηρύξει πόλεμο. Ο Μαρινάκης είναι κι αυτός συγκρουσιακός: ποτέ δεν έχει κρύψει τις θέσεις του. Αλλά το να συμφωνείς με κάποιον δεν σε κάνει σύμμαχό του. Οι ομάδες έχουν τη δική τους στρατηγική, τις θέσεις τους, τους ανθρώπους τους. Και οι ιδιοκτήτες συχνά αλλάζουν και γνώμη και θέσεις. Κι έχουν κι αγαπημένους δημοσιογράφους που διαβάζουν κι ακούν. Το δεύτερο είναι κακό για τους δημοσιογράφους. Διότι όταν τους ακούν πολύ, γρήγορα τους βαριούνται.     

Ακόμα κι αν για πολλά ο Μαρινάκης με τον Αλαφούζο μπορεί να συμφωνούν, συμμαχία δεν υπάρχει: συμμαχία υπάρχει, όταν τουλάχιστον υπάρχουν πράξεις, που μαρτυρούν μια ενιαία στρατηγική. Ακόμα και την προσφυγή κατά της απόφασης για κεντρική διαχείριση ο Ολυμπιακός μόνος του την έκανε (και την κέρδισε), μολονότι ο ΠΑΟ ήταν σύμφωνος για τη μη νομιμότητά της. Ο Ολυμπιακός κι ο ΠΑΟ δεν έχουν ούτε καν την ίδια τηλεοπτική στέγη! Και δεν μου προκύπτει ότι έχουν έστω τον ίδιο χορηγό, για να πω πώς κάπου επιχειρηματικά συναντήθηκαν. Στο γήπεδο όταν συναντήθηκαν τελευταία φορά το ματς τελείωσε 0-0. Τόσες είναι και οι αποφάσεις που έχουν πάρει από κοινού…