Οποιος πιστεύει ότι το πρωτάθλημα τελείωσε κτλ, δεν έχει παρά να δει το χθεσινό παιγνίδι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΣ για να καταλάβει πόσο εύθραυστη είναι η διαφορά του πρώτου στη βαθμολογία από τους διώκτες του: όπως το βλέπω εγώ, αν ο πρωταθλητής δεν συνέρθει, είναι θέμα χρόνου να τον πλησιάσει, όποιος τον κυνηγήσει. Ο ΠΑΣ, με πολύ τρέξιμο, λίγη τύχη και αρκετή σοβαρότητα παραλίγο να φύγει με το βαθμό της ισοπαλίας από το Καραϊσκάκη: ηττήθηκε στις καθυστερήσεις γιατί δέχτηκε ένα γκολ από τον Χασάν μετά από γλυκιά εκτέλεση ενός φάουλ από το Φορτούνη – ενός φάουλ από τη γραμμή του κόρνερ περίπου, που παραχώρησε γενναιόδωρα στον Καμαρά ο διαιτητής Διαμαντόπουλος.

Χαμένο πέναλτι και σύγχυση

Φυσικά για να δυσκολευτεί ο Ολυμπιακός χρειάστηκε να γίνουν πολλά. Ο Βαλμπουενά έχασε νωρίς νωρίς ένα πέναλτι που έπιασε ο Χουτεσιώτης. Ο Ελ Αραμπί είχε δοκάρι. Ο Μασούρας αστόχησε σε δυο φάσεις για αυτόν εύκολες. Κι ο Μαρτίνς έκανε λάθος αφήνοντας τον Φορτούνη εκτός αρχικής ενδεκάδας: τη δεδομένη στιγμή αντοχές δεν έχει ο Βαλμπουενά. Ο Ολυμπιακός ήταν άνευρος, κουρασμένος, χωρίς μπακ που παίρνουν πρωτοβουλίες (επιθετικά μέτριος και χωρίς δημιουργία ο Ρέαμπτσουκ και αρνητικός ο Ντρέγκερ) και για ένα ακόμα ματς έδειξε ότι δεν έχει παραγωγικούς παίκτες στα εξτρέμ. Κι έχει σκληρό πρόγραμμα: τον περιμένουν την επόμενη εβδομάδα ο Ατρόμητος, ο ΠΑΟΚ και ο Απόλλωνας – ομάδες που παραδοσιακά τον δυσκολεύουν πολύ - και την Τετάρτη ο Παναιτωλικός για το κύπελλο – γεγονός που στερεί τη δυνατότητα από τον προπονητή να κάνει κι αυτή την εβδομάδα κανονικές προπονήσεις.

Ο Μαρτίνς από τα Χριστούγεννα και μετά έχει κάνει εξαιτίας του προγράμματος τέσσερις όλες κι όλες κανονικές προπονήσεις: πώς να ρθούν σε φόρμα παίκτες που έλειψαν πολύ καιρό, όπως ο Βαλμπουενά, ο Μπρουμα, ο Ντρέγκερ, ο Χασάν, ο Ρατζέλοβιτς, ο Μπουχαλάκης κτλ; Ωστόσο δεν φταίει μόνο αυτό για τις κακές εμφανίσεις: όποιος δεν τις βλέπει, εθελοτυφλεί.

 Εφησυχασμός και επιπολαιότητες

Τα έγραψα και την επόμενη μέρα του παιχνιδιού του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό στην εφημερίδα και θα τα επαναλάβω και σήμερα.  Κατανοώ τις δυσκολίες της σεζόν, αλλά αυτές οι δυσκολίες θα πρεπε να επιβάλουν συναγερμό και καλύτερη διαχείριση. Και βλέπω εφησυχασμό και επιπολαιότητες.   

Ας δούμε μερικά προβλήματα. Είναι δύσκολο να παίξουν μαζί ο Κώστας Φορτούνης και ο Ματιέ Βαλμπουενά; Δεν είναι το πιο απλό πράγμα, αλλά δεν είναι απίθανο. Πέρσι π.χ οι δυο τους έπαιξαν εξαιρετικά στο ματς των play off του Ολυμπιακού κόντρα στην ΑΕΚ. Όμως τότε ο Βαλμπουενά έχοντας ξεκουραστεί από την διακοπή του πρωταθλήματος πετούσε κι ο Φορτούνης έχοντας επιστρέψει από τον τραυματισμό του, έπαιζε με την μπάλα λιγότερο από όσο συνηθίζει. Στην Τούμπα ο Βαλμπουενά ήταν ανύπαρκτος και ο Φορτούνης κρατούσε την μπάλα πολύ, χωρίς να είναι παραγωγικός. Με άλλα λόγια το πρόβλημα των δυο δεν είναι η συνύπαρξη: είναι η απόδοση. Ο Γάλλος είναι ντεφορμέ. Τρια καλά χτυπήματα σε στημένες φάσεις δεν δικαιολογούν τέτοιου είδους επιμονή σε αυτόν από τη μεριά του προπονητή.  

Είναι επίσης ποδοσφαιρικό παράδοξο για μια σοβαρή ομάδα, όπως ο Ολυμπιακός, να μην αντιμετωπίζεται με μια μεταγραφή το πρόβλημα στα εξτρέμ. Μου προκαλεί πραγματικά εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός δεν ψάχνει να βρει ένα δημιουργικό εξτρέμ, σαν τον Ποντένσε, τον Λάζαρο, τον Φετφατζίδη ή έστω τον Ζιλ Ντίας - αναφέρομαι σε ποδοσφαιριστές, που ο Μαρτινς είχε στα χέρια του τα χρόνια που βρίσκεται στην ομάδα. Ένας τέτοιος ποδοσφαιριστής αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει. Ο Βαλμπουενά, όταν παίζει καλύτερα, το κάνει ως μέσος και είναι και 37 χρονών πλέον. Ο Μασούρας είναι χρήσιμος μέσα στην περιοχή. Ο Ρατζέλοβιτς θέλει χώρο - μετά μάλιστα την περιπέτεια που έχει με τον κορωνοϊό δεν έχει συνέρθει. Ο Βρουσάι είναι ακόμα άγουρος - μπορεί να είναι ένας καλός αναπληρωματικός. Ο Λοβέρα, που εξτρέμ δεν είναι, έχει εξαφανιστεί, όπως και ο Σουντανί κι ο Μπρούνο. Κι ο Μπρουμα που ήρθε για να γίνει βασικός έχει λείψει σε πολύ περισσότερα παιχνίδια από αυτά που έχει παίξει.

Νεοφερμένοι χωρίς προσφορά  

Η στασιμότητα κάποιων από αυτούς σίγουρα οφείλεται στο ότι η ομάδα δεν έκανε καλοκαιρινή προετοιμασία. Αυτό είναι και το βασικό πρόβλημα και κάποιων νεοφερμένων, όπως ο Ντρέγκερ, ο Τιάγκο Σίλβα κι ο Πέπε που δεν έχουν καταφέρει να προσφέρουν όσα από αυτούς ο προπονητής περίμενε. Ο Μαρτινς προσπάθησε να τους φέρει σε φόρμα βάζοντας τους να κάνουν ατομικά προγράμματα προπονήσεων, αφήνοντας τους έξω από παιχνίδια και δίνοντας τους σιγά-σιγά χρόνο συμμετοχής για να μην «καούν». Όμως τίποτα δεν άλλαξε κι ο προπονητής έχει καταλήξει να βασίζεται πολύ σε λίγους (κι όχι καλά προετοιμασμένος πέρσι το καλοκαίρι) παίκτες. Ο Καμαρά και ο Εμβιλά π.χ παίζουν συνέχεια. Ειδικά στα δύσκολα παιχνίδια ο Μαρτινς είναι υποχρεωμένος να ποντάρει σ’ αυτούς. Αν δεν το κάνει η απόδοση της μεσαίας γραμμής δεν είναι δεδομένη. Το καταλαβαίνω. Αλλά η επιμονή φέρνει μόνο κόπωση.  

Πειραματισμοί και ψάξιμο

Η αλήθεια είναι πως ο Μάρτινς ψάχνει και ψάχνεται. Στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό έχει στείλει την ομάδα να πρεσάρει ψηλά και να τρέξει τον αντίπαλο στο μισό γήπεδο. Όμως οι μπαταρίες των μέσων άδειασαν  γρήγορα και ο Μπόλονι στο δεύτερο ημίχρονο με δύο φρέσκους χαφ (Αλεξανδρόπουλο, Βιγιαφάνιες) παραλίγο να ισοφαρίσει. Με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ ο Μαρτίνς αφήνει εκτός αρχικής εντεκάδας τον Φορτούνη και τον Καμάρα, οι οποίοι μπαίνουν στο δεύτερο και δίνουν στον Ολυμπιακό μια ώθηση. Όμως στο πρώτο ημίχρονο στο ΟΑΚΑ με βασικούς τους Τιάγκο Σίλβα και Μασούρα ο Ολυμπιακός έχει κάνει λίγα πράγματα: στην Τούμπα τουλάχιστον το πρώτο του ημίχρονο δεν ήταν τόσο κακό. Το μοναδικό παιχνίδι στο οποίο ο Μαρτινς δεν έχει πειραματιστεί πολύ είναι αυτό με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη, που το κέρδισε σχετικά εύκολα. Όμως τότε είχαν προηγηθεί δύο βδομάδες διακοπών λόγω Χριστουγέννων. Ενώ στην Τούμπα ο Ολυμπιακός πήγε, έχοντας παίξει ένα ντέρμπι και δύο ματς εκτός έδρας τις προηγούμενες δέκα μέρες. Κι έχοντας παίξει δυο ματς εκτός έδρας θα ξαναβρεί τον ΠΑΟΚ και στο Καραϊσκάκη.

Λύσεις δύσκολες και λίγες

Ο Μαρτίνς πιστεύει ότι λύσεις υπάρχουν. Μια είναι να παίξει ο Φορτούνης στο πλάι και να επιστρέψει ο Ολυμπιακός στο 4-3-3 που απελευθερώνει τον Καμάρα και επιτρέπει στην ομάδα να πρεσάρει ψηλά, τουλάχιστον κατά διαστήματα: στα τελευταία ματς δεν το κάνει καθόλου. Μια άλλη λύση είναι να υπάρξει μεγαλύτερο ροτέισον τουλάχιστον στη μεσαία γραμμή: ο Τιάγκο Σίλβα και ο Πέπε πρέπει να αγωνιστούν πιο πολύ. Μια τέτοια επιλογή μπορεί να έχει κάποια βαθμολογική απώλεια, πλην όμως θα επιτρέψει σε παίκτες που αγωνίζονται διαρκώς να πάρουν ανάσες και ο προπονητής θα τους έχει σε καλή κατάσταση στα σκληρά play off. Αλλά υπάρχει και μία τρίτη λύση καλύτερη: να αποκτηθεί κάποιος δημιουργικός εξτρέμ και να φύγουν όσοι δεν αγωνίζονται σχεδόν καθόλου (Λοβέρα, Σουντανί, Μπρούνο κτλ). Ακόμα και ο δανεισμός τους μπορεί να εξασφαλίσει κάποια χρήματα για μια σοβαρή προσθήκη.

Η δίκαιη γκρίνια

Ο κόσμος του Ολυμπιακού μπορεί να πανηγυρίσει το γκολ του Χασάν με τον ΠΑΣ στο 93΄αλλά δύσκολα θα δηλώσει ευχαριστημένος με τέτοιου είδους νίκες: τα 1-0 με ομάδες κατώτερες είναι για όσους από νίκες είναι στερημένοι και τις βλέπουν σαν αντιβίωση. Ο Ολυμπιακός δεν έχει ανάγκη ούτε από τέτοιες νίκες, ούτε από τίτλους που κερδίζονται αγκομαχώντας: ο κόσμος του θέλει να βλέπει ποδόσφαιρο, όχι ματς που κρίνονται με ένα γκολ από μια στημένη φάση. Η γκρίνια του κόσμου για τις φτωχές εμφανίσεις είναι για μένα υγεία και πρόοδος: το κοινό των μεγάλων ομάδων πρέπει να έχει απαιτήσεις. Ο Μαρτίνς πρέπει να βρει το κουράγιο να ζητήσει ενισχύσεις ή να αλλάξει πολλά στην ομάδα μπολιάζοντας την με παίκτες που να μπορεί να βοηθήσουν – ειδικά μεσοεπιθετικά.  Διαφορετικά σύντομα στόχος της γκρίνιας θα είναι αυτός. Και θα είναι άδικο, γιατί η όποια ευθύνη δεν είναι μόνο δική του, αλλά θα ναι δύσκολο ο κόσμος που τον αγαπάει να τον υπερασπιστεί. Θάρρος κόουτς: παρ’το αλλιώς πριν είναι αργά.