Στο τέλος του επεισοδιακού παιχνιδιού του ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό άκουσα δύο τοποθετήσεις προπονητών ολότελα διαφορετικές. Ο προπονητής του ΠΑΟΚ Αμπελ Φερέιρα είπε ότι πρέπει να χειροκροτήσουμε την ομάδα του διότι είναι μία ομάδα η οποία αρνείται να χάσει. Από την άλλη, ο προπονητής του Παναθηναϊκού Γιώργος Δώνης δήλωσε περίπου ότι τον κλέψανε. Επισήμανε ότι δεν υπήρχαν τα πέντε λεπτά του έξτρα χρόνου που δόθηκαν από το διαιτητή, ότι υπάρχει ένα φάουλ σε ποδοσφαιριστή του που κακώς δεν σφυρίχτηκε στο 94΄ και ότι το πέναλτι που δόθηκε σε βάρος του Κουρμπέλη είναι εξαιρετικά αυστηρό και δόθηκε μετά τη συμπλήρωση των πέντε λεπτών της υπερβολικής καθυστέρησης. Εγώ δεν είμαι από αυτούς που ειρωνεύονται τον ΠΑΟΚ για το γεγονός ότι καταφέρνει στις καθυστερήσεις να σκοράρει και να σώζει τις εντυπώσεις (ίσα ίσα που εκτιμώ πολύ το πείσμα του και δεν το θεωρώ τυχαίο), αλλά δεν καταλαβαίνω τι ήταν αυτό που έκανε χθες ώστε να τον χειροκροτήσουμε. Το να πάρεις ένα τέτοιο πέναλτι στο 96΄ δείχνει μάλλον την καλή θέληση του διαιτητή και των κυρίων του VAR κι όχι κάποιου είδους ψυχικά αποθέματα. Από την άλλη καταλαβαίνω καλύτερα την οργή του Δώνη. Μόνο που θα περίμενα από αυτόν να έχει το θάρρος να πει μία δύο αλήθειες παραπάνω.

Το εκλαμβάνουν ως αδυναμία

Ο Δώνης τα έχει δει όλα στο ελληνικό ποδόσφαιρο γιατί ανήκει στην κατηγορία των προπονητών που κατά βάση έχουν δουλέψει σε ομάδες που δεν γνώριζαν από πριν ότι οι διαιτητές θα είναι καλόβολοι μαζί τους. Δούλεψε στη Λάρισα, δούλεψε στον Ατρόμητο, δούλεψε χρόνια πριν σε ένα τίμιο ΠΑΟΚ, πέρασε και για λίγο από την ΑΕΚ. Το τι θέλει να κάνει ένας διαιτητής το καταλαβαίνει όσο λίγοι. Παλιότερα ήταν περισσότερο ευθύς και σκληρός στις τοποθετήσεις του και έχει κάνει και για αυτό την αυτοκριτική του. Από πέρσι όταν και επέστρεψε στον Παναθηναϊκό έχει αποφασίσει να ασχοληθεί λιγότερο με τους διαιτητές - τουλάχιστον στις δηλώσεις του. Δεν ανήκει επίσης στην κατηγορία των «πονηρών» που μπορεί με διάφορους θεατρινισμούς να τελειώσουν ένα παιχνίδι προκαλώντας συνθήκες χάους στο φινάλε. Ας πάρουμε για παράδειγμα το χθεσινό: αν ο Δώνης είχε κάνει φασαρία την ώρα που δεν σφυρίχτηκε το φάουλ στον Περέα και είχε μπει στον αγωνιστικό χώρο π.χ ή είχε αποβληθεί, θα έχει προκαλέσει τόσο μεγάλο εκνευρισμό στον ΠΑΟΚ που πιθανότατα το παιχνίδι θα τελείωνε με νίκη του Παναθηναϊκού. Ακόμα και αυτός ο απίθανος Σλοβένος διαιτητής, που ένας Θεός ξέρει πως προέκυψε, δεν θα είχε το κουράγιο να τραβήξει το ματς όσο πάει - μέχρι δηλαδή ο γηπεδούχος να βρει τη φάση της ισοφάρισης που με αρκετή σύγχυση έψαχνε. Ο Δώνης δεν κάνει τέτοια και προφανώς τη συμπεριφορά του την εκλαμβάνουν οι διαιτητές σαν αδυναμία. Ως αδυναμία βλέπουν γενικότερα οι διαιτητές μας (και κυρίως οι κατ’ επάγγελμα προϊστάμενοι και προστάτες τους) τη γενικότερη συμπεριφορά του Παναθηναϊκού.

Με το όνομα τους

Στην Ελλάδα υπάρχει ένα δεδομένο: δεν σε σέβονται ποτέ αν δεν τολμάς να πεις τα πράγματα με το όνομα τους. Αν το κάνεις, αν έχεις δηλαδή το κουράγιο να μιλάς για συγκεκριμένους ανθρώπους αποκαλύπτοντας με λεπτομέρειες το ρόλο τους και τις πράξεις τους, έχεις μία πιθανότητα αυτοί να αρχίσουν να φοβούνται το θάρρος της γνώμης σου. Δεν είναι καθόλου  σίγουρο ότι θα συμβεί αυτό, αλλά σε μερικές περιπτώσεις λειτουργεί: παραμένει για την ακρίβεια ο μοναδικός τρόπος να παίξεις μια κάποια άμυνα κι αυτό το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά και ο Γιώργος Δώνης και ο Γιάννης Αλαφούζος. Γνωρίζουν επίσης ότι όταν λες μισόλογα δεν θα τρομάξεις κανένα από όλους αυτούς που απλά κάνουν τη δουλίτσα τους υπηρετώντας ένα πραγματικό σύστημα – το πολύ πολύ να σου δώσουν κάτι στο ματς που ακολουθεί, αλλά αν αυτό συμβεί και χαρείς σε σέβονται ακόμα λιγότερο.  

Ο Δώνης φυσικά δεν μπορούσε στα αποδυτήρια της Τούμπας να πει πολύ σκληρότερα πράγματα: αυτό θα έπρεπε να το κάνει ο Παναθηναϊκός με την ανακοίνωσή του. Νομίζω λόγω διστακτικότητας έχασε μια ευκαιρία, όπως άλλωστε και η ομάδα του ΠΑΟ για να κερδίσει.  

Φταίει ή δεν φταίει

Ο Δώνης είπε ότι υπάρχει μία συμμορία (διαιτητών;) που έχει στόχο την ομάδα του. Είπε επίσης ότι αυτό δεν έχει να κάνει με τον ΠΑΟΚ ή τον Ολυμπιακό. Δεν ξέρω πού κολλάει ο Ολυμπιακός, αλλά προφανώς στα αποδυτήρια της Τούμπας έπρεπε να γίνει μία αναφορά και σε αυτόν για να ηρεμήσει κομμάτι και η συνοδεία των φουσκωτών, που από ότι έμαθα φρόντισε για τη φιλοξενία του Παναθηναϊκού. Υποθέτω ότι αν η συμμορία υπάρχει, θα αποτελείται από ανθρώπους τους οποίους ο προπονητής του Παναθηναϊκού γνωρίζει και μπορεί σε μία άλλη στιγμή και σε πιο ήρεμο περιβάλλον να κατονομάσει. Υπάρχει; Δεν το ξέρω. Εγώ αυτό που βλέπω είναι του Παναθηναϊκός δεν είχε κανένα πρόβλημα με τους διαιτητές στα ματς με τον Ολυμπιακό, τον ΟΦΗ, τον Ατρόμητο, τον Άρη - ίσα-ίσα που σε κάποια από αυτά τα παιχνίδια πήρε και κάποια σφυριγματάκια. Προβλήματα είχε με την Ξάνθη, την ΑΕΛ και σύμφωνα με δηλώσεις του προπονητή του, με τον ΠΑΟΚ, που κατά τα άλλα, όμως όπως μας είπε, ο Δώνης δεν φταίει. Να συμφωνήσω και εγώ. Δεν φταίει κανένας. Το ότι όλη η Ελλάδα περίμενε πώς το ματς στην Τούμπα δεν θα τελειώσει αν ο ΠΑΟΚ δεν ισοφαρίσει είναι αποτέλεσμα της γενικότερης κακοπιστίας. Η της συμμορίας που κατήγγειλε ο Δώνης; Δεν ξέρω μπερδεύτηκα…

Καλό κουράγιο

Ο Παναθηναϊκός έκανε ένα εξαιρετικό ημίχρονο στην Τούμπα. Προηγήθηκε με το γκολ του Ζαχίντ μετά από 45 λεπτά εξαιρετικής δουλειάς. Στο δεύτερο ημίχρονο ΠΑΟΚ τον πίεσε πάρα πολύ, όπως ήταν και φυσιολογικό. Αλλά ο ΠΑΟΚ δεν έχασε τη συνοχή του και πέτυχε ένα γκολ με το Μακέδα στο 87 - και μετά έγινε ό,τι έγινε. Ο Δώνης εξήγησε πολύ ωραία πως η ομάδα του προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τις αμυντικές αδυναμίες του ΠΑΟΚ: το γιατί ο ΠΑΟΚ δέχεται φέτος εύκολα γκολ είναι ένα ωραίο θέμα – ίσως ασχοληθώ κι εγώ με αυτό αύριο. Αλλά στην περίπτωση του προπονητή του ΠΑΟ το ενδιαφέρον δεν είναι η ωραία ανάλυση που έκανε στο ματς αλλά ότι δήλωσε πως έπεσε θύμα κλοπής χωρίς να κατονομάσει αυτούς που τον έκλεψαν, μολονότι η κλοπή έγινε κατά τον ίδιο μπροστά στα μάτια του.

Στον προπονητή του ΠΑΟ εύχομαι καλό κουράγιο. Το χρειάζεται ο Παναθηναϊκός του για να παίξει λίγο καλύτερα, αλλά κυρίως ο ίδιος και η διοίκηση της ομάδας. Μπας και χωρίς μισόλογα εξηγήσουν σε κανένα εισαγγελέα τι συμβαίνει…