Πριν λίγες μέρες έγινε γνωστό από κυβερνητικές πηγές πως με την ευκαιρία της διοργάνωσης του τελικού του ευρωπαϊκού σούπερ καπ θα διοργανωθεί την Τετάρτη μια σύσκεψη στο Μαξίμου στην οποία θα παρευρεθούν ο πρωθυπουργός, ο πρόεδρος της UEFA κ. Αλεξάντερ Τσέφεριν και οι μεγαλομέτοχοι του Ολυμπιακού, του ΠΑΟ, της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ ή εκπρόσωποί τους. Η σύσκεψη θα γίνει διότι είχαμε πρόσφατα τα αιματηρά γεγονότα στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπου έχασε τη ζωή του ένας νέος άνθρωπος, ο Μιχάλης Κατσουρής, κατά την διάρκεια συμπλοκών που προκάλεσαν οπαδοί της Ντινάμο Ζάγκρεπ που ήρθαν στην Αθήνα. Πάντα χρήσιμες είναι αυτές οι συσκέψεις. Αλλά αναρωτιέμαι τι σχέση έχει ο Τσέφεριν και οι ιδιοκτήτες των ομάδων με την οπαδική βία και κυρίως με την αντιμετώπισή της.

Παραμύθι χωρίς δράκο

Για χρόνια διακινείται μια ωραία θεωρία που λέει ότι οι σύνδεσμοι των οργανωμένων οπαδών είναι «στρατοί των ιδιοκτητών των ομάδων» που μπορούν να τους διαλύσουν αλλά δεν το κάνουν «γιατί τους χρειάζονται» κτλ κτλ. Ισως προ δεκαετιών διάφοροι πρόεδροι ΠΑΕ να έχει συμβεί να χρειάζονται «στρατούς»– άλλωστε στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχουν συμβεί τα πάντα και τα αντίθετά τους. Όμως την τελευταία δεκαετία δεν έχω ακούσει κανένα ιδιοκτήτη ομάδας να υπερασπίζεται τους συνδεσμίτες της. Αντιθέτως έχω δει πολλούς συνδέσμους να τα βάζουν ανοιχτά με ιδιοκτήτες ομάδων: κάποιοι πανηγυρίζουν και γιατί τους έδιωξαν. Εχω δει να βγάζουν ανενόχλητοι εναντίον τους ανανεώσεις και πανό στα γήπεδα, να φωνάζουν εναντίον τους συνθήματα, να επιτίθονται στις επιχειρήσεις τους – να τους απειλούν ανοιχτά. Και φυσικά να μην σέβονται, παρά σπάνια, υποδείξεις  τους σε ό,τι έχει να κάνει με την συμπεριφορά τους στις εξέδρες που έχουν καταλάβει στα γήπεδα: και συχνά να μπουκάρουν και να διακόπτουν και ματς.  

Δεν είναι απίθανο σε μια συζήτηση με τον Τσέφεριν ο Μητσοτάκης να ρίξει στους ιδιοκτήτες την ευθύνη ή να τους επιπλήξει για την μη κόσμια συμπεριφορά τους. Αλλά το να αλλάξουν συμπεριφορά οι ιδιοκτήτες δεν συνιστά λύση του προβλήματος, εκτός αν νομίζει σοβαρά κανείς πως οι Κροάτες ήρθαν από το Ζάγκρεπ διασχίζοντας τα Βαλκάνια γιατί έμαθαν ότι στην Ελλάδα ο Μαρινάκης, ο Μελισανίδης, ο Αλαφούζος κι ο Σαββίδης δεν έχουν συμπεριφορά λόρδων. Ούτε που τους ενδιαφέρει αυτό – και το ξέρουμε.

Κανείς δεν μπορεί  

Κανένας ιδιοκτήτης ομάδας όσο δυνατός κι αν αισθάνεται δεν μπορεί να αντιμετωπίσει πλέον την οπαδική βία. Οποια κι αν είναι η συμπεριφορά του, τους βρίσκει μπροστά του. Ο Σαββίδης είχε με τους οργανωμένους του ΠΑΟΚ για χρόνια μια χαρά σχέση. Αυτό δεν απέτρεψε σε διάφορα ρεμάλια να κυκλοφορούν νύχτα στα πέριξ του Βικελίδης και να ψάχνουν οπαδούς του Αρη. Ο Αλαφούζος έχει κακές σχέσεις με τους οργανωμένους του ΠΑΟ. Συχνότατες είναι οι διαμάχες των οργανωμένων του ΠΑΟ και με τον ιδιοκτήτης ΚΑΕ Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Οι οργανωμένοι έχουν μαζί τους καυγάδες ιστορικούς. Είχαν καλύτερη σχέση με τον Νίκο Πατέρα, όταν ήταν πρόεδρος, αλλά ούτε αυτό τους απέτρεψε από το να μπουκάρουν σε γήπεδα και να διακόψουν παιγνίδι. Θέλω να πω πως ό,τι και να κάνουν οι ιδιοκτήτες δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να συνετίσει τα «παιδιά». Τους νταντεύεις; Γίνονται χειρότεροι. Τους αγριεύεις; Τους βρίσκεις μπροστά σου και πληρώνεις πρόστιμα για μπάχαλα εντός κι εκτός γηπέδου. Το αποτέλεσμα είναι ότι σήμερα κανένας ιδιοκτήτης ομάδας δεν τολμά να συγκρουστεί μαζί τους. Οπότε τι θα πει ο Μητσοτάκης στον Τσέφεριν; Ότι ζητά από τους ιδιοκτήτες την πάταξη της βίας κι αυτοί αρνούνται; Και ας το πει. Δεν θα του απαντήσουν όλοι τους πως το να σταματήσει η αστυνομία ένα τσούρμο Κροάτες είναι δική της ευθύνη κι όχι δικοί τους;

Λύσεις χρειάζονται

Δεν είναι κακή η ιδέα του Μητσοτάκη η συνάντηση, αλλά  για να έχει λόγο ύπαρξης πρέπει αυτός να ανακοινώσει λύσεις και παρεμβάσεις: αυτός κυβερνάει την Ελλάδα, ούτε ο Τσέφεριν, ούτε οι ιδιοκτήτες των ομάδων – ελπίζω δηλαδή. Πέρυσι μετά την δολοφονία του Αλκη Καμπανού τρεις Υπουργοί της κυβέρνησης βγήκαν στην τηλεόραση κι ανακοίνωσαν ένα σωρό μέτρα με πρώτο την διάλυση των συνδέσμων μέσω μια παράξενης διαδικασίας μετατροπής τους σε κάτι άλλο, που τελικά είναι ίδιο με το προηγούμενο. Κανείς ιδιοκτήτης δεν έφερε αντίρρηση. Οπως κανείς δεν έφερε αντίρρηση στα ηλεκτρονικά εισιτήρια, ή στην αστυνόμευση των γηπέδων από σεκιούριτι ή σε οτιδήποτε άλλο. Αλλά το πρόβλημα παραμένει και μεγάλωσε. Και μέχρι να προκύψει ο νεκρός Μιχάλης η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είχε την παραμικρή απορία για να μάθει π.χ γιατί το Μάιο στάθηκε αδύνατο να διεξαχθεί ο τελικός του κυπέλλου Ελλάδος με κόσμο. Και γιατί δήμαρχοι κι αστυνομικές διευθύνσεις σε όλη την Ελλάδα αρνούνταν να τον φιλοξενήσουν. Δεν την απασχόλησε καθόλου, όπως καθόλου δεν την απασχολεί ότι σήμερα πχ γίνεται έρευνα για στημένα ματς στα επαγγελματικά πρωταθλήματα. Θα συλλάβει η Ιντερπόλ κανένα πρόεδρο, θα γίνουμε ως χώρα διεθνώς ρεζίλι και μετά θα τρέχει πάλι η κυβέρνηση να δείξει πως καταπολεμάει τη διαφθορά κτλ. Διότι η επικοινωνιακή διαχείριση ενδιαφέρει πιο πολύ από τις παρεμβάσεις και τον έλεγχο. Από αυτά είναι που η κυβέρνηση έχει παραιτηθεί μολονότι έχει και μηχανισμούς και το ελεύθερο από την UEFA να το κάνει. Για χρόνια οι κυβερνήσεις υποστήριζαν πως τις φρέναρε η ύπαρξη του περίφημου «αυτοδιοίκητου». Σήμερα τίποτα τέτοιο δεν υπάρχει. Η ΕΠΟ ούτε καν προσκλήθηκε στη σύσκεψη. Κι ακόμα και για την διοργάνωση του Σουπερ καπ καλά καλά δεν έχει λόγο.

Επισημάνσεις και μάλιστα εύκολες

Και μετά σκέφτομαι και κάτι άλλο. Μου μοιάζει αδύνατον να μην επισημάνει κάποιος στον Τσέφεριν όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια. Να μην του πει πχ ότι η κυβέρνηση και η UEFA, o οργανισμός που εκπροσωπεί, υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας από το οποίο προέκυψε μια ολιστική μελέτη για την αναδιάρθρωση της ελληνικής ομοσπονδίας κι αυτή κατέληξε στον κάδο των σκουπιδιών της ΕΠΟ. Η να μην επισημάνει την άρνηση της κυβέρνησης να θεσμοθετήσει την επαγγελματική διαιτησία παρά την πρόταση της Σουπερλίγκας. Η να μην υπενθυμίσει τα κωμικά που έγιναν πέρσι με την διαιτησία ή να μην βάλει στο τραπέζι το γεγονός πως διεξάγεται στην Ελλάδα μια έρευνα που στηρίζεται σε στοιχεία της Radar (δηλαδή της UEFA) για στημένα ματς εν μέσω κυβερνητικού λήθαργου - μην πω κυβερνητικής αδιαφορίας.

Πιθανότατα ο Μητσοτάκης κάλεσε τους ιδιοκτήτες για να τους ρίξει μπροστά στον πρόεδρο της UEFA την ευθύνη των όσων συμβαίνουν στο ποδόσφαιρό μας. Με τον Τσέφεριν έχει μια εξαιρετική σχέση. Αλλά δεν ξέρω τι θα πει αν οι ιδιοκτήτες (ή έστω κάποιοι από αυτούς) επισημάνουν στον Τσέφεριν την κυβερνητική έλλειψη πρωτοβουλιών αντιμετώπισης των όσων συμβαίνουν εδώ και χρόνια. Για αυτό λέω πως είναι λογικό να περιμένουμε πως κάτι θα ανακοινώσει: διότι για να ρίξεις ευθύνες σε άλλους πρέπει κάτι να έχεις να επιδείξεις. Και το μόνο που έχει να επιδείξει είναι ότι άλλαξε δυο υπουργούς αθλητισμού σε σαράντα μέρες, αλλά παρά το θεαματικό του πράγματος δεν το λες κυβερνητικό έργο.

Θα έκανε καλό  

Θα γίνει ρεζίλι το ελληνικό ποδόσφαιρο με καυγάδες ιδιοκτητών μπροστά στον Τσέφεριν; Όχι πιο πολύ από όσο συνήθως γίνεται. Η πιθανότητα είναι να γίνει ρεζίλι αυτή τη φορά ο πρωθυπουργός της χώρας. Όχι μόνο για τα ζητήματα του ποδοσφαίρου, αλλά και για την ίδια την ιστορία των τελευταίων επεισοδίων. Αναρωτιέμαι πχ τι θα πει αν ο Τσέφεριν τον ρωτήσει κάτι όχι για την ολιγωρία της ελληνικής αστυνομίας, αλλά για το πώς έγιναν όλα όσα έγιναν. Μια εβδομάδα μετά το τραγικό γεγονός η άποψη που κυκλοφορεί στην κυβέρνηση είναι ότι κάποιοι Κροάτες ήρθαν και κάποιοι δεν τους σταμάτησαν. Το αν κάποιος τους κάλεσε, το πώς πήγαν στο γήπεδο με το μετρό, το πώς βρέθηκαν με καδρόνια να κυνηγάνε κάποιους την κυβέρνηση δεν μοιάζει να την ενδιαφέρει.

Οσο το σκέφτομαι λίγο ρεζιλίκι μπροστά στον Τσέφεριν ίσως έκανε και καλό…

(Τα Νέα, 4 Αυγούστου 2023)