Ο ΠΑΟΚ ψυχωμένος και συγκεντρωμένος όσο ποτέ φέτος κέρδισε την ΑΕΚ με 2-0  δείχνοντας πως εκτός από καλή ομάδα έχει και αντοχές. Ο Παναθηναϊκός είναι ξανά πρώτος, χωρίς πια να έχει για αυτόν σημασία, αν θα γίνει ή όχι το ματς της ΑΕΚ στο Περιστέρι: και στα χαρτιά να κερδίσει το ματς η ΑΕΚ πρώτος θα είναι. Πιο μεγάλη σημασία έχει πια η απόφαση για τον Ολυμπιακό, που πλησίασε την ΑΕΚ στον πόντο και για τον ΠΑΟΚ που είναι τρεις πίσω της. Εχοντας δείξει χθες ότι αν αυτό συμβαίνει είναι γιατί πέταξε βαθμούς σε ματς που δεν έπρεπε: αν είχε την πρέπουσα πίστη θα ήταν πρώτος στην κανονική περίοδο και ίσως και φαβορί για το πρωτάθλημα.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Μαγικά στην Τούμπα

Πριν η ΑΕΚ πάει στην Τούμπα σκεφτόμουν ποιον ΠΑΟΚ θα βρει: την ομάδα που τρέχει ένα αήττητο σερί που κρατά ένα ολόκληρο γύρο ή τον ΠΑΟΚ που δεν κέρδισε τον Ολυμπιακό και τον Αστέρα Τρίπολης μολονότι καλύτερος; Τελικά βρήκε τον ΠΑΟΚ που εγώ ξέρω: μια ομάδα που έχει ποιότητα στην επίθεση και μπορεί να βάλει γκολ στον καθένα στην Ελλάδα και που την άμυνα του καθοδηγεί ο Ινγκασον, ένας πραγματικός ΜVP του πρωταθλήματος στον οποίο κανείς δεν θα αποδώσει τον σχετικό τίτλο, διότι αγωνίζεται ως στόπερ και εδώ μας αρέσουν όσοι κάνουν κόλπα. Βέβαια αν τα «κόλπα» είναι σαν το μαγικό του Κωνσταντέλια με το οποίο ο ΠΑΟΚ άνοιξε το σκορ δεν τίθεται θέμα γούστου: ο μικρός του ΠΑΟΚ είναι σόουμαν και δικαίως για αυτόν μιλάνε όλοι. Όπως συμβαίνει με τους αληθινά προικισμένους έχει και την ευλογία του Θεού του ποδοσφαίρου. Η τρομερή του πάσα στον Νάρεϊ (την οποία κάνει πεσμένος στο έδαφος κι αφού με τρία αγγίγματα της μπάλας κάνει κοντρόλ) θα ήταν ένα απλό χάι λάιτ, αλλά ο Θεός του ποδοσφαίρου φροντίζει να περάσει στην ιστορία: ο Νάρεϊ που είχε να βάλει γκολ 15 αγωνιστικές σουτάρει, η μπάλα αλλάζει πορεία, τόσο όσο, χάρη σε μια παρέμβαση του Βίντα και η πάσα του μικρού γίνεται μια από τις πιο μαγικές ασίστ στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Στη βραδιά των προικισμένων μικρών ο Κουλιεράκης βρίσκει με κεφαλιά το 2-0 αξιοποιώντας την δεύτερη από τις τρεις ευκαιρίες που είχε ο ΠΑΟΚ που παρόλο που χρειάστηκε να αμυνθεί σθεναρά και για πάνω από 70 λεπτά, κέρδισε δίκαια. Αν η ΑΕΚ δεν βρήκε γκολ παρά τις 13 τελικές προσπάθειες, κι αν κάποιες επιλογές των κυνηγών της έκαναν ήρωα τον Κοτάρσκι δεν φταίει για αυτό ο ΠΑΟΚ. Αυτός έπαιξε την άμυνα που μπορούσε, κυνήγησε ό,τι η ΑΕΚ του έδωσε, είχε ένα πλάνο αναχαίτησης και χειρουργικών χτυπημάτων στην επίθεση όπου και σκόραρε με τον τρόπο που ξέρει: μετά από πίεση στην αρχή των ημιχρόνων και με μια στημένη φάση. Με άλλα λόγια αγωνίστηκε, όπως ο Ρασβάν Λουτσέσκου θέλει, όταν θέλει να κερδίσει ένα ντέρμπι. Και το κέρδισε: έχει, μετά από χρόνια, μια τουλάχιστον νίκη στα ματς με ΑΕΚ, ΠΑΟ, Αρη και Ολυμπιακό, όχι τυχαία.

Και η ΑΕΚ; Η ήττα της μου θύμισε τον τρόπο που έχασε στα Γιάννινα. Δέχτηκε φάσεις στην αρχή του κάθε ημιχρόνου, ανέβηκε πολύ μετά το 1-0 και πίεσε, αλλά χωρίς συνδυασμούς και συνεργασίες και με ένα τρόπο προβλέψιμο: οι ατελείωτες σέντρες για τον Λιβάι Γκαρσία δεν ήταν πρόβλημα για τον Κουλιεράκη και τον Ινγκασον. Και η ιδέα να ασχολείται με τον Κωνσταντέλια ο Βίντα δεν ήταν η καλύτερη. Κυρίως, όμως, η ΑΕΚ υπέφερε τους κυνηγούς του Λουτσέσκου στο ανοιχτό γήπεδο. Όταν η άμυνα της αντιμετωπίζει παίκτες με γρήγορη και πολλή κίνηση με τη μπάλα δεν αντιδρά πάντα σωστά. Αλλά ομάδες με τέτοιους παίκτες είναι ελάχιστες: κυνικά η ΑΕΚ πρέπει να αντιμετωπίσει το αποτέλεσμα ως ήταν εντός προγράμματος.     

Εύκολο απόγευμα

Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, πριν το σαββατιάτικο ραντεβού τους στο Φάληρο, πέτυχαν δυο εύκολες νίκες με αντιπάλους τον Βόλο και την Λαμία αντίστοιχα – δεν γνώριζαν το αποτέλεσμα της Τούμπα για να καταλάβουν αμέσως πόσο σημαντικές ήταν εκτός από διαδικαστικές. Ο Παναθηναϊκός σιγά-σιγά μοιάζει να συνέρχεται: αυτή η νίκη του ήταν η τρίτη στη σειρά μετά από αυτές με τη Λαμία και τον Άρη, αλλά το Σάββατο συνοδεύτηκε και από πολύ καλή απόδοση. Δεν είναι καθόλου συμπτωματικό και δεν οφείλεται μόνο στην συμπεριφορά του Βόλου, που στο δεύτερο γύρο απλώς θυμίζει την ομάδα που ξεκίνησε τη χρονιά. Στη διάρκεια του κακού του σερί ο Παναθηναϊκός πλήρωσε και αγωνιστικές αδυναμίες: κυρίως, όμως, το πρόβλημα του ήταν ψυχολογικό, καθώς κάθε κακό του αποτέλεσμα μεγάλωνε την πίεση των παικτών του κι έκανε ακόμα πιο δύσκολο το επόμενο παιχνίδι του. Από τη στιγμή που τα στραβά αποτελέσματα σταμάτησαν, κάθε νίκη βοηθάει τον Παναθηναϊκό να ξαναβρεί την σιγουριά και την αυτοπεποίθηση που χαρακτήρισαν τις εμφανίσεις του στον πρώτο γύρο.

Με ηθικό στα ύψη και λύσεις

Αν το ματς με το Βόλο είχε γίνει είκοσι μέρες πριν, ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα κέρδιζε το Βόλο. Θα υπήρχε εκνευρισμός για τις χαμένες ευκαιρίες στην αρχή, θα μεγάλωνε το άγχος του από τις αποφάσεις του Φωτιά, θα έβλεπαν όλοι το φάντασμα της αποτυχίας να πλησιάζει γιατί το μυαλό τους θα ήταν θολό και μπερδεμένο. Το Σάββατο όμως ο Παναθηναϊκός προέρχονταν από δύο νίκες στη σειρά και είχε υπομονή και μεθοδικότητα. Το παιχνίδι του τελείωσε πριν καν σκοράρει ο Κουρμπέλης και λύσει το γρίφο: για την ακρίβεια τελείωσε όταν ο Βόλος έμεινε με 10 παίκτες - μετά την αποβολή του Αρούνα Σι. Τότε όλοι κατάλαβαν πως η ομάδα του Μπράτσου ήταν αδύνατον αντέξει. Να σημειώσω επίσης ότι σε τρίτο ματς στη σειρά ο Παναθηναϊκός παίρνει πράγματα από παίκτες που έρχονται από τον πάγκο του: το Σάββατο ξανασκόραρε ο Σποραρ - έστω και με πέναλτι.

Ο ΠΑΟ πηγαίνει στο Καραϊσκάκη με υψηλό ηθικό διότι ο Γιοβάνοβιτς βλέπει πάλι πολλούς πρωταγωνιστές του να προσφέρουν πολλά. Στο ματς με το Βόλο καλύτερος ήταν ο Παλάσιος που δεν σκόραρε, αλλά έκανε όλα τα υπόλοιπα: ξεκίνησε κατά λάθος γιατί για βασικός προοριζόταν ο Κλαϊνχαϊσλερ. Ήταν επίσης πάλι πολύ καλός ο Μαντσίνι, εξαιρετικά δημιουργικοί οι ακραίοι μπακ και σκόραρε και ο Κουρμπέλης, πράγμα που Γιοβάνοβιτς επιθυμεί διότι από τους μέσους του γκολ έχει δει λίγα. Γενικά ο προπονητής του ΠΑΟ μοιάζει ανακουφισμένος. Και δεν ξεχνά ότι και πέρυσι το καλύτερά του ματς ο ΠΑΟ τα έκανε μετά τον ερχομό του Φεβρουαρίου.

Ολοι μπροστά και βλέπουμε

Ένας αμυντικός χαφ απλοποίησε και τα πράγματα για τον Ολυμπιακό στη Λαμία: ο Σαμασεκου στο τελευταίο λεπτό το πρώτο ημίχρονο, με ένα καταπληκτικό σουτ εκτός περιοχής, τρύπησε το τείχος της Λαμίας και έδιωξε το άγχος από τον Ολυμπιακό που είχε δει προηγουμένως τους Χουάνκ και Κανός να σημαδεύουν τα δοκάρια, και τον Κορνρέζο να βγάζει δυο φορές την μπάλα πριν αυτή περάσει τη γραμμή, στερώντας το γκολ από τον Φορτούνη και τον Μπακαμπού – ο φορ του Μίτσελ το γκολ τελικά το βρήκε στο 60’ μετά από σπουδαία πάσα του Κανός και ήταν το γκολ του 0-2 που τελείωσε το ματς.

Κάποιος που δεν έχει δει το παιχνίδι και διαβάζει όλα αυτά, θα πιστέψει ότι ο Ολυμπιακός έκανε στη Λαμία την καλύτερη του εκτός έδρας εμφάνιση φέτος: δεν είναι όμως έτσι ακριβώς. Για ένα ακόμα παιχνίδι (έχω χάσει το μέτρημα…) ο Ολυμπιακός μπήκε θολωμένος κι αν αυτή τη φορά γλιτώσει ένα γκολ στην αρχή του παιχνιδιού είναι γιατί ο Τζανδάρης σημάδεψε το δοκάρι στο 4΄ και οι επιθετικοί της Λαμίας ήταν άτσαλοι στην τελική τους προσπάθεια.

Ο έξαλλος με την εμφάνιση Μίτσελ, που έχασε τον γυάλινο Γκάρι Ροντρίγκες νωρίς νωρίς, σίγουρα ξύπνησε την ομάδα στην επανάληψη διότι ο Ολυμπιακός έλεγξε καλύτερα την μπάλα και σταμάτησε να δέχεται φάσεις: δεν κινδύνεψε μάλιστα καθόλου και όταν για ένα γεμάτο μισάωρο αγωνίστηκε με στόπερ τους Ντόι και Μπα. Ο Μίτσελ θέλει κατοχή μπάλας και επιμένει στα σχήματα που είναι γεμάτα από μεσοεπιθετικούς. Χθες όταν ο Φορτούνης κουράστηκε τον αντικατέστησε με τον Βαλμπουενά, παρά την απουσία του ΕμΒιλά δεν χρησιμοποίησε καθόλου τον Κασάμι για να παίξει ένα κομμάτι του ματς με τρία χαφ κι όταν  έχασε τον Γκάρι Ροντρίγκεζ δεν έβαλε στο ματς τον Μασούρα για να κρατήσει τη διάταξη με τα δυο εξτρέμ, αλλά έβαλε τον Μπιέλ, που, αν και ήταν από τους χειρότερους, βρήκε το γκολ του 3-0.

Αν ο Γιοβάνοβιτς αλλάζει τους βασικούς του δύσκολα, ο Μίτσελ θέλει να έχει σε εγρήγορση όλους τους παίκτες του! Οι πολλές αλλαγές στοιχίζουν σε ομοιογένεια (για αυτό και τα άσχημα ξεκινήματα σταματς), αλλά έχουν ως αποτέλεσμα ένα Ολυμπιακό που σκοράρει πολύ στο δεύτερο ημίχρονο. Δείτε τα νούμερα. Που βέβαια στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι σχετικά: σήμερα ο Ολυμπιακός έχει τα ίδια γκολ με την ΑΕΚ και έχει δεχτεί ένα μόλις παραπάνω. Αλλά οι δυο ομάδες δεν κάνουν το ίδιο πρωτάθλημα.

Χάλασε το σερί

Φτωχότερα σε θέαμα και συγκινήσεις τα άλλα ματς. Ο Αστέρας και ο ΠΑΣ μοιράστηκαν τους βαθμούς στην Τρίπολη – είναι ομάδες με πολλές ισοπαλίες: ουδεμία έκπληξη. Κι ο Παναιτωλικός σταμάτησε το σερί του Γρηγορίου. Ο Ιωνικός του έπαιξε πολύ για την ισοπαλία στο β’ ημίχρονο. Και πλήρωσε πολύ ακριβά ένα λάθος. Συμβαίνει και στους καλύτερους…