Η Λιόν αποδείχτηκε πολύ σκληρό καρύδι για τον Ολυμπιακό και τον κέρδισε με 2-0 – για την ακρίβεια τον λύγισε. Oταν ο Τσερκι στο 65΄έκανε από πλάγια θέση το 1-0, νικώντας τον κατά τα άλλα πολύ καλό Κωνσταντή Τζολάκη, που είχε σπουδαίες επεμβάσεις μέχρι αυτό το λεπτό αλλά δέχτηκε γκολ στην κλειστή του γωνία, η στατιστική έγραφε πως η Λιόν είχε δώδεκα τελικές εκ των οποίων έξι στην εστία και υπήρχαν ακόμα τριάντα λεπτά παιγνιδιού. Το ματς, μολονότι συνέβησαν αρκετά στην συνέχεια, ξεκαθάρισε σε εκείνο το λεπτό: το ταμπλό έγραφε 1-0 αλλά το αβαντάζ των γηπεδούχων έμοιαζε μεγάλο. Ο Ολυμπιακός δεχόταν πίεση για ένα γεμάτο τέταρτο, έπρεπε να βγει από την δύσκολη θέση, αλλά δεν τα κατάφερε όπως τα είχε καταφέρει στο πρώτο ημίχρονο όταν μετά από μια αντίστοιχη δυσκολία που είχε στην αρχή, βγήκε στην συνέχεια και μετά το 25΄έλεγξε το ματς χωρίς μεγάλα προβλήματα, αλλά και χωρίς να δημιουργεί μεγάλες ευκαιρίες.

Αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά.  

Η καλή ιδέα

Ο κόουτς Μεντιλίμπαρ είχε δύο ιδέες για να αλλάξει κάτι στον Ολυμπιακό.  Η πρώτη ήταν η αλλαγή της άμυνας. Περιμέναμε θα έπαιζε με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, δηλαδή τον Πιρόλα, τον Κάρμο και τον Ρέτσο – η επιλογή του Ελληνα στόπερ δεν μου προκάλεσε έκπληξη παρόλο που είχε να παίξει καιρό: ο Μεντιλίμπαρ τον στήριξε πέρυσι και τον εμπιστεύεται.

Η ιδέα της χρησιμοποίησης ουσιαστικά πέντε αμυντικών δεν ήταν κακή: όταν οι αμυντικοί έγιναν τέσσερις μετά το γκολ του Τσέρκι στην Λιόν χρειάστηκαν μόνο πέντε λεπτά για να βρει το γκολ του 2-0 και να τελειώσει το ματς οριστικά. Οσο η πεντάδα υπήρχε, μετά από καιρό δεν υπέφερε ο Ορτέγκα (παρά τα κέφια του ταλαντούχου Νουαμά), ενώ ο Ροντινέι μπορούσε να πάρει πιο πολλές πρωτοβουλίες χάρη στην κάλυψη του Ρέτσου – η καλύτερη ευκαιρία του Ολυμπιακού στο πρώτο ημίχρονο είναι ένα σουτ του Βραζιλιάνου στο μισάωρο που έβγαλε δύσκολα ο τερματοφύλακας Περί. Ο Ολυμπιακός είναι αλήθεια ότι πιέστηκε στην αρχή από μια ομάδα με τέσσερις εξαιρετικούς σολίστες (Λακαζέτ, Φοφανά, Τσερκι, Νουαμά) και τον αργό, αλλά σοφό Μάτιτς σε ρόλο διευθυντή ορχήστρας, ωστόσο μετά το εικοσάλεπτο ανέβηκε, κράτησε καλύτερα την μπάλα και ανέπνευσε. Αλλά δεν μπορούσε να γίνει απειλητικός και ένας λόγος ήταν η δεύτερη ιδέα του Μεντιλίμπαρ.      

Η κακή ιδέα

Ο Βάσκος ανέσυρε από το ασφυκτικά γεμάτο μπαούλο της μνήμης του μια ιδέα που χρησιμοποιούσε στην Σεβίλλη: την ιδέα να παίξει ο Ολυμπιακός με δίδυμο στην επίθεση δυο σέντερ φορ, τους ΕλΚαμπί και Γιαρεμτσουκ όπως η Σεβίλλη έπαιζε επί των ημερών του σε κάποια ματς με τον Ελ Νεσίρι και τον Ράφα Μιρ. Αποδείχτηκε μια κακή ιδέα. Ο Ολυμπιακός για να πάρει κάτι από τον ένα από τους δυο γέμιζε πολύ κι έπαιζε λίγο με την μπάλα, ενώ το ματς φώναζε πως θα έπρεπε να τολμήσει να παίξει πιο πολύ σε κάθε περίπτωση που είχε την μπάλα στην κατοχή του.

Η φάση του Ροντινέι στο πρώτο ημίχρονο έρχεται μετά από μια συνεργασία του Βραζιλιάνου με τον Τσικίνιο που βρίσκει άδειο γήπεδο και βγαίνει σαν δεξί εξτρέμ. Άδειο γήπεδο βρίσκει και ο Γκαρθία για να πασάρει στον Ορτέγκα, αλλά και ο Ορτέγκα για να βγάλει τον Γιάρεμτσουκ απέναντι από τον τερματοφύλακα της Λιόν στο 50΄ αμέσως μάλιστα μετά από ένα σουτ στο δοκάρι του Λακαζέτ. Οι δυο αυτές ευκαιρίες, οι καλύτερες του Ολυμπιακού, φωνάζουν πως αν αντί για δυο παίκτες περιοχής, ξεκινούσε ένα κινητικός επιθετικός όπως ο Βέλντε οι πιθανότητες του Ολυμπιακού να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις θα ήταν μεγαλύτερες γιατί οι χώροι που άφηναν οι αμυντικοί της Λιόν ήταν αρκετοί. Προς απόδειξη χρησιμοποιώ και την καλή εμφάνιση του Κωστούλα: όντας πιο κινητικός από τον Γιάρεμτσουκ είχε καλές στιγμές με καλύτερη ένα «ψαλίδι» που έφυγε άουτ ένα λεπτό πριν  η Λιόν κάνει το 2-0 μετά από την συνεργασία δυο παικτών της που ήρθαν από πάγκο: ο Ζάχα πάσαρε και ο Μπενραχμά τελείωσε τυπικά το ματς. Ουσιαστικά αυτό είχε τελειώσει με το γκολ του Τσερκί, που ο Ολυμπιακός το δέχτηκε και γιατί ο Βάσκος προπονητής δεν φρόντισε να αντικαταστήσει πιο νωρίς τον κουρασμένο Γκαρθία. Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να δώσει ο Στάμενιτς σε μια φάση του παιγνιδιού που οι γηπεδούχοι είχαν στριμώξει τον Ολυμπιακό στα σχοινιά, αλλά ο κουρασμένος Γκαρθία δεν είχε σίγουρα κάτι άλλο να προσφέρει και με δεδομένη και την παρουσία των δυο φορ ο Ολυμπιακός έμοιαζε να παίζει με δυο παίκτες λιγότερους στη μεσαία γραμμή.

Το VΑΡ μας στέρησε το θρίλερ

Μετά το 2-0 το ματς άνοιξε. Ο Ολυμπιακός κράτησε πιο πολύ τη μπάλα, οι παίκτες της Λιόν είχαν χώρους για αντεπιθέσεις: φαινόταν ότι μπορούσε να μπει ένα γκολ ακόμα.      

Στο 89΄Ο Τσαλέτα Τσαρ αποφάσισε να κάνει το ματς θρίλερ πετυχαίνοντας ένα θεαματικό αυτογκόλ μετά από σέντρα του Γουίλιαν, αλλά το VAR έπιασε τον Βραζιλιάνο σε θέση οφσάιντ. Οι γηπεδούχοι πανηγύρισαν μια νίκη που την είχαν ανάγκη και που για να την πάρουν πήραν ουκ ολίγα ρίσκα. Ο Σάιζ παράταξε ίσως την πιο επιθετική του ενδεκάδα (δείχνοντας μεγάλη εμπιστοσύνη σε νέα παιδιά), η Λιόν πίεσε κι έτρεξε πιο πολύ από τον Ολυμπιακό κι έκανε το καλύτερο εφετινό της παιγνίδι.  

Είχε σφυγμό

Είναι δύσκολο να κρίνεις την γενική εμφάνιση του Ολυμπιακού. Αν τον κρίνεις ως κάτοχο ευρωπαϊκού τροπαίου η εμφάνισή του δεν ήταν καλή: είχε ελλείματα προσωπικότητας και δημιουργίας.  Αν το μέτρο σύγκρισης είναι όσα βλέπουμε στο πρωτάθλημα, τουλάχιστον η ομάδα του Μεντιλίμπαρ είχε σφυγμό:  πάλεψε πριν λυγίσει. Στα κέρδη η ενθαρρυντική εμφάνιση του Κωστούλα. Αν είναι αλήθεια αυτό που ψιθυρίζεται (ότι δηλαδή ο παραγκωνισμός των μικρών ήρθε εξαιτίας του κακού ημιχρόνου του Κωστούλα στο Βόλο) τότε η χθεσινή του καλή εμφάνιση μπορεί να γίνει λόγος να θυμηθεί ο Μεντιλίμπαρ και τους υπόλοιπους μικρούς, που δεν είναι βέβαια λύση για όλα αλλά αν δεν παίρνουν ευκαιρίες δεν θα γίνουν ποτέ ποδοσφαιριστές.

Ας πούμε ότι το Europa League του Ολυμπιακού ξεκινά την άλλη εβδομάδα κόντρα στην Μπράγα στο Καραϊσκάκη, την ομάδα του Καρβαλιάλ, του Ορτα και του Μπρούμα, που χθες κέρδισε κάνοντας ανατροπή κόντρα στην Μακάμπι Τελ Αβίβ και που θα ρθει για να βρει μια νίκη, που αν και πολύ νωρίς στην διοργάνωση, μπορεί να την βάλει σε τροχιά  πρόκρισης νωρίς νωρίς. Αν ο Ολυμπιακός θέλει να έχει φιλοδοξίες για την συνέχεια λάθη αυτή τη φορά απαγορεύονται. Από όλους.