Πριν από δυο χρόνια, όταν η Γιούβε έφτασε στον τελικό του Τσάμπιονς λιγκ για να παίξει στο Βερολίνο με Μπαρτσελόνα  ο Αλεξ Ντελ Πιέρο έγραψε στο Fb του ότι «όποιος πήγε από το Βερολίνο στη Β΄ Εθνική και από τη Β΄ Εθνική ξαναέφτασε στο Βερολίνο, έχει κάνει μια διαδρομή που μπορεί να κάνει μόνο ένας αληθινός άνδρας». Εννοούσε ότι οι παίκτες της Γιούβε έγιναν το 2006 παγκόσμιοι πρωταθλητές στο Βερολίνο κι αφού έζησαν τον υποβιβασμό επιστρέφουν στον τελικό του Τσάμπιονς λιγκ, αλλά στην πραγματικότητα απέδωσε ένα φόρο τιμής στον ένα και μοναδικό που έκανε αυτή τη διαδρομή. Την έκανε ολόκληρη ένα θηρίο που λέγεται Τζίτζι Μπουφόν. 

Ποιος θα τα καταφέρει

 Τα τελευταία χρόνια, κι εγώ και υποθέτω πολλοί άλλοι, βλέπουν την Γιουβέντους μόνο στα πολύ μεγάλα ματς που δίνει στο Τσάμπιονς λιγκ κόντρα σε ομάδες συνήθως καλύτερες, πλουσιότερες και ποιοτικότερες από την ίδια. Όταν η Κυρία παίζει κόντρα στα διάφορα θηρία που λέγονται Μπάρτσα, Μπάγιερν, Ρεάλ, όλοι περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει ο Μπουφόν και αν οι σούπερ σταρ, που έχει απέναντί του, θα τον λυγίσουν. Είναι παράξενη ομάδα τα τελευταία χρόνια η Γιουβέντους: απλησίαστη στην Ιταλία, αλλά στο Τσάμπιονς λιγκ κάτι της λείπει. Πριν δυο χρόνια έφτασε στον τελικό της διοργάνωσης βασισμένη κυρίως στην άμυνά της, όμως δεν μπορείς να πεις ότι παίκτες, όπως ο Κιελίνι, ο Μπονούτσι, ο καλός αλλά ξεθυμασμένος Λιχστάινερ κι ο φιλότιμος Εβρά θα περάσουν στην ιστορία ως μεγάλοι αμυντικοί. Φέτος έχει την προσθήκη του σταρ του μέλλοντος που λέγεται Ντι Μπάλα. Εχει και τον Ιγκουαϊν, που σκοράρει ευκολότερα απο τους τελευταίους φορ της, έχει και κάμποσους που θέλουν να δώσουν απαντήσεις γιατί αμφισβητήθηκαν – παίκτες όπως ο Κεντρίρα, ο Μάντζουκιτς, ο Κουαδράδο έχουν σίγουρα μεγάλο εγωϊσμό. Αλλά η άμυνα της έχει πάλι μερικούς σπουδαίους, που έχουν κυρίως παρελθόν – Κελίνι, Μπονούτσι, Ντάνι Αλβες τέτοιοι είναι. Κι όλοι τους θα έπρεπε να δώσουν κάτι της από τις όποιες ετήσιες αποδοχές τους στον μεγάλο Μπουφόν, που πρέπει να είναι ο μεγαλύτερος τερματοφύλακας του καιρού μας. Και για την τεράστια καριέρα του και γιατί σε αναγκάζει να δεις τα ματς της Κυρίας, είκοσι δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο του, ενώ σε πνίγει η απορία για το ποιος θα καταφέρει να τον νικήσει.  

Πιτσιρικάς στην Πάρμα  

Τον θυμάμαι τον Μπουφόν, πιτσιρικά στην Πάρμα, το 1998 να αποκρούει ένα πέναλτι του Ρονάλντο και να αρπάζει από την εξέδρα μια φανέλα του Σούπερμαν δείχνοντας την και φωνάζοντας «αυτός είμαι εγώ»! Ο τύπος ήταν ψώνιο από μικρός. Αλλά ήταν κι από αυτούς που τους βλέπεις ένα λεπτό και καταλαβαίνεις ότι θα γράψουν ιστορία, γιατί τα προσόντα τους, η τρέλα τους και η προσωπικότητα τους ξεπερνά τα συνηθισμένα. Κανένας τερματοφύλακας από όσους έχω δει δεν έχει κάνει τόσο μεγάλη και τόσο σταθερή καριέρα: από τα 17 του μέχρι τα 39 του ο Μπουφόν δεν έχει καμία σχεδόν κακή χρονιά, είναι πάντα πρωταγωνιστής και πάντα μέσα στους καλύτερους του κόσμου.  Στη Γιουβέντους δικαίως τον υπεραγαπούν: όταν το 2006, μετά τον υποβιβασμό, αποφάσισε ότι θα μείνει, αγόρασαν σελίδες στις μεγαλύτερες ιταλικές εφημερίδες και δημοσίευσαν σε αυτές τις ευχαριστίες τους. Δεν έγινε κάτι τέτοιο ούτε για τον Αλεξ Ντελ Πιέρο. Ο Αλεξ δεν ήταν τότε στα καλύτερά του, δεν είχε προτάσεις από τις μεγαλύτερες ομάδες του κόσμου και ίσως θα μπορούσε να φύγει γιατί η κατηγορία ήταν μικρή για την κλάση του. Τον Μπουφόν, όμως, τον πολιορκούσαν όλοι, γνωρίζοντας πως θα βοηθήσει την ομάδα τους ν ανέβει επίπεδο. Ο Αλεξ διάλεξε να μην φύγει, ο Μπουφόν αποφάσισε να μείνει: υπάρχει μια μικρή, αλλά τεράστια διαφορά.  

Και σταρ και τρελόπαιδο

Τι μου άρεσε πάντα στην περίπτωσή του; Ότι είναι και μεγάλος σταρ και τρελόπαιδο. Το 2000, όταν είχε χάσει εξαιτίας ενός τραυματισμού τα τελικά του Euro, είχε πει ότι παρά τις μεγάλες εμφανίσεις του Τόλντο η θέση στην Εθνική είναι δικής του και θα είναι για καμιά δεκαπενταριά χρόνια: έχασε μόνο τον αριθμό των χρόνων καθώς ξεπέρασε τα δεκαπέντε. Είχαν πει τότε ότι δεν σεβάστηκε τον ιδρώτα του συμπαίκτη του: απάντησε ότι ακριβώς επειδή κατάλαβε ότι ο Τόλντο ξεπέρασε τον εαυτό του θέλησε να θυμίσει ότι όταν αυτός κάνει αντίστοιχα πράγματα, κάνει απλά τη δουλειά του. Το 1999 πλαστογράφησε το απολυτήριο Λυκείου για να γραφτεί στη Νομική της Πάρμα: τον πιάσανε και πλήρωσε για να μην μπει φυλακή. Το 2005 κατηγορήθηκε ότι έπαιζε στοίχημα – τη γλύτωσε. Το 2011, αφού ως εργένης δεν άφησε σε ησυχία ούτε θηλυκιά γάτα, παντρεύτηκε την Ρωσία υπερμοντέλα Ελενα Σερεντόβα, τις έκανε δυο παιδιά σε χρόνο ρεκόρ και τη χώρισε το 2013 γιατί όπως είπε «δεν κάνει για σπίτι». Ενώ αυτός είναι σπιτόγατος. Πλέον έχει το δικαίωμα να λέει ό,τι θέλει. Τον ρώτησαν πριν το ματς με την Μπάρτσα αν νοιώθει ότι φέτος είναι η χρονιά της Γιούβε και είπε ότι αυτός το νοιώθει είκοσι δύο χρόνια τώρα, αλλά πάντα κάτι πάει στραβά!

Ποτέ χαμηλών τόνων

Δεν ήταν ποτέ χαμηλών τόνων, ποτέ ήσυχο παιδί, και ποτέ δεν ζήτησε να τον εκτιμούν για κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι, δηλαδή ο καλύτερος τερματοφύλακας του καιρού μας. Αυτό μαρτυράνε οι παρουσίες σε πέντε τελικά παγκοσμίων κυπέλλων, οι αμέτρητοι τίτλοι με τη Γιούβε, η κατάκτηση του Μουντιάλ με την τεχνικά φτωχότερη Ιταλία όλων των εποχών, οι δεκάδες διακρίσεις σε προσωπικό επίπεδο. Κάποτε είχα γράψει ότι ο αλαζόνας, υπερόπτης, εγωιστής, αλλά τεράστιος νικητής και μοναδικός στο είδος του Μπουφόν είναι η ίδια η Γιουβέντους, που υπάρχει για να τη μισούν οι εχθροί της αδυνατώντας να χωνέψουν τη μεγαλοσύνη της. Μέχρι και στη B Eθνική την έστειλαν κι αυτή γύρισε πιο δυνατή και διέλυσε τους εχθρούς της, με τη δύναμη της επιτυχία της, που είναι πάντα η ωραιότερη εκδίκηση. Σε χρόνο ρεκόρ έχτισε πάλι την αυτοκρατορία της με την επιμονή της: έπαιξε κι έχασε ένα τελικό δυο χρόνια πριν στο Βερολίνο, αλλά είναι πάλι εδώ απειλώντας με μπροστάρη τον τερματοφύλακά της να αποκλείσει τη Μπάρτσελόνα.

Απέναντι στο Σούπερμαν

Συγνώμη έκανα το συνηθισμένο λάθος κι εγώ. Δεν είναι η Γιουβέντους που απειλεί ν αποκλείσει τη Μπαρτσελόνα – η ανάγνωση του χθεσινού καταπληκτικού ματς είναι λάθος. Είναι η Μπαρτσελόνα, η πρωταγωνίστρια πάλι του νέου δράματος. Αφού απέκλεισε την Παρί από την οποία έχασε με 4-0 στο πρώτο ματς, πρέπει απλά να κάνουμε υπομονή για να δούμε τι μπορεί να κάνει σε λίγες μέρες απέναντι σε ένα αληθινό Σούπερμαν….