Ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ ολοκλήρωσαν την προσπάθεια, που ξεκίνησαν μια εβδομάδα πριν και κατάφεραν να προκριθούν στα play off του Τσάμπιονς λιγκ αποκλείοντας δυο σοβαρές ευρωπαϊκές ομάδες, που συχνά πυκνά βρίσκονται στους ομίλους: η Σπάρτακ Μόσχας, που δεν κατάφερε να κερδίσει τον ΠΑΟΚ ούτε στην έδρα της και η Σέλτικ, που ήρθε στην Αθήνα για να κερδίσει και βρέθηκε να χάνει από το πέμπτο λεπτό, θα θυμούνται για χρόνια αυτά που έπαθαν από τις δυο ελληνικές ομάδες. Η ΑΕΚ κρατά την τύχη της στα χέρια της, αφού το επόμενο εμπόδιο που την περιμένει είναι η ουγγρική Βιντεότον, ομάδα κατώτερη από την πρωταθλήτρια Σκοτίας. Ο ΠΑΟΚ έχει μπροστά του μια ακόμα πιο δύσκολη δοκιμασία απέναντι στη Μπενφίκα. Αλλά εδώ που έφτασε, κι αφού απέκλεισε τη Βασιλεία και τη Σπαρτάκ, δεν φοβάται πλέον τίποτα.

Η πιο σημαντική προσθήκη

Στην πρόοδο του ΠΑΟΚ είχα αναφερθεί ήδη μετά την πρώτη του εφετινή νίκη κόντρα στους Ελβετούς στην Τούμπα. Εκείνη η νίκη του, με 2-1, δεν ήταν ένα αποτέλεσμα που δημιουργούσε βεβαιότητα πρόκρισης: ο ΠΑΟΚ θα αποκλειόταν αν έχανε με 1-0 στη Βασιλεία. Όμως η εμφάνισή του και κυρίως ο τρόπος που προσέγγισε φέτος τα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ, μου δημιούργησε αμέσως τη βεβαιότητα της απόκτησης μιας σοβαρότητας, πράγμα που μοιάζει να είναι και η πιο σημαντική εφετινή του προσθήκη – το επεσήμανα.

Ο Ρασβάν Λουτσέσκου ανέλυσε σωστά τη χρονιά που προηγήθηκε και από αυτό ξεκινάνε όλα. Η σοβαρή προτεραιότητα του πανέξυπνου Ρουμάνου ήταν από την αρχή του καλοκαιριού το να μάθει στην ομάδα να αμύνεται σωστά – όχι τυχαία η πρώτη εφετινή προσθήκη ήταν ο Χατζερίδη που αποκτήθηκε για να δώσει ύψος και όγκο και να βοηθήσει σε καταστάσεις πίεσης, χωρίς απαραίτητα να είναι βασικός. Ο Λουτσέσκου δούλεψε πολύ με τους Κάνιας και Μαουρίτσιο, που κάνουν από την αρχή σχεδόν αψεγάδιαστα ματς, ενώ και η επιμονή στο Λημνιό γίνεται γιατί ο νεαρός έλληνας έχει πνευμόνια, όρεξη για τρέξιμο και εγγυάται καλύψεις. Ακόμα και η χρησιμοποίηση του Ελ Κανουρί γίνεται με κριτήριο τον έλεγχο της μπάλας – δηλαδή το αμυντικό παιγνίδι. Ο παίκτης μπορεί να παίξει ευκολότερα σαν παραπάνω χαφ που βοηθά την κυκλοφορία της μπάλας, παρά σαν κρυφός κυνηγός που φτάνει σε θέση βολής – αυτό ο Γουάρντα π.χ μπορεί να το κάνει ευκολότερα και για αυτό στη Μόσχα, που ο Λουτσέσκου ήθελε το γκολ της πρόκρισης, τον χρησιμοποίησε στο δεύτερο ημίχρονο.

Ο ΠΑΟΚ απέχει ακόμα από το να παρουσιαστεί με αψεγάδιαστη άμυνα – όχι τυχαία έχει δεχτεί γκολ και στα δυο εντός έδρας παιγνίδια του. Όμως η πρόοδος φάνηκε μακριά από την Τούμπα. Στην Ελβετία η Βασιλεία έκανε την πρώτη της ευκαιρία μετά το 65΄κι αφού έχανε με 0-3. Στη Ρωσία ο ΠΑΟΚ έβγαλε το πρώτο ημίχρονο έχοντας κάνει όλα κι όλα τρία φάουλ. Η σωστή κάλυψη του χώρου στα μετόπισθεν κάνει την ομάδα του Λουτσέσκου να μοιάζει αρκετά μεθοδική: η κατοχή της μπάλας π.χ γίνεται ολοένα και καλύτερη. Και κατά συνέπεια και η επίθεση γίνεται ευκολότερη. Και προσεχώς θα γίνει και ακόμα περισσότερο παραγωγική, γιατί στον πάγκο υπάρχουν λύσεις.

Η σωστή νοοτροπία

Μεθοδικά και καλοσχεδιασμένα ήταν και τα δυο ματς της ΑΕΚ με την Σέλτικ. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης, αντίθετα από τον Λουτσέσκου, θέλει να δει μια ομάδα περισσότερο παραγωγική και επιθετική. Στη Γλασκόβη η ΑΕΚ στηρίχθηκε στις περσινές της αρετές για να πάρει το αποτέλεσμα που έψαχνε: όταν βρέθηκε με παίκτη λιγότερο έπαιξε άμυνα (και μάλιστα με όλους της τους παίκτες), όπως από τον Χιμένεθ έχει μάθει. Δεν ήταν απλό, γιατί έλειπε ο Τζιγκρίνσκι κι έχει φύγει κι ο Βράνιες, αλλά το πολύτιμο αποτέλεσμα ήρθε. Χθες έπρεπε να φανεί η δουλειά που έγινε στην εφετινή προετοιμασία και που είχε φανεί ήδη στο φιλικό με την Γαλατασαράι. Ο Ουζουνίδης θέλει να πατάνε την περιοχή περισσότεροι παίκτες από πέρυσι, θέλει πιο πολύ παιγνίδι από το πλάι, θέλει πιο πολλά γκολ από στημένες φάσεις γιατί έχει και καλούς εκτελεστές και πολλά ψηλά παιδιά. Κυρίως θέλει μια επιθετικότερη προσέγγιση των παιγνιδιών, που σημαίνει περισσότερους παίκτες με διάθεση να φτάνουν στην τελική προσπάθεια: όχι τυχαία στο πρώτο ματς σκόραρε ο Κλωναρίδης και στο δεύτερο ο Γκάλο. Όμως στο χθεσινό ματς το σημαντικότερο σημάδι προόδου είναι ότι τα δυο γκολ ήρθαν στο ξεκίνημα του κάθε ημιχρόνου, σχεδόν κατά παραγγελία, γιατί στην έναρξη και των δυο ημιχρόνων η ομάδα μπήκε με τη σωστή νοοτροπία. Στη συνέχεια μπορεί να έγιναν λαθάκια, να υπήρξαν κάποιες κακές εκτιμήσεις και να υπήρχε και μια αδυναμία κυρίως στη μεσαία γραμμή, αλλά όλα αυτά τα διαχειρίζεσαι ευκολότερα όταν προηγείσαι. Το χτυποκάρδι στο τέλος, όπως και στην περίπτωση του ΠΑΟΚ, είχε να κάνει κυρίως με το ρευστό του αποτελέσματος: τα σκορ έδιναν πρόκριση και έπρεπε να προστατευτούν, αλλά και οι δυο ομάδες έπαιξαν για να κερδίσουν κι αυτό, όταν μιλάμε για ελληνικές ομάδες, είναι το πιο σημαντικό.

Αμυνα και επίθεση

Ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ προκρίθηκαν έχοντας βασιστεί στους περσινούς τους κυρίως παίκτες που, όμως, δείχνουν να μαθαίνουν καινούργιες δουλειές. Οι προκρίσεις τους είναι αποτέλεσμα δουλειάς και προόδου – φυσικά υπήρξε και λίγη άγια τύχη που πάντα βοηθά τους τολμηρούς. Ο ΠΑΟΚ παίζει με παίκτη παραπάνω από το μισάωρο, η ΑΕΚ είδε τους σκοτσέζους να πετάνε στα σκουπίδια τουλάχιστον τρεις ευκαιρίες. Και ο Ουζουνίδης και ο Λουτσέσκου δεν ήταν ευχαριστημένοι από την αυτοδιαχείριση που κάνουν οι παίκτες στο τελευταίο τέταρτο – αλλά αυτά διορθώνονται. Σημασία έχει ότι, για την ώρα, τα καλοκαιρινά μαθήματα αποδίδουν: ο ΠΑΟΚ κράτησε το μηδέν εκεί που του χρειάστηκε – και στη Βασιλεία και στη Μόσχα. Και στα δυο ματς έπαιξε γνωρίζοντας ότι για να προκριθεί χρειαζόταν απλά να μην δεχτεί γκολ κι έτσι συνέβη. Την Τρίτη στο Ντα Λουζ η δοκιμασία θα είναι δυσκολότερη, αλλά ο στόχος θα ναι ο ίδιος. Η ΑΕΚ βρήκε τα γκολ που ήθελε κόντρα στη Σέλτικ στα λεπτά που πίεσε. Και στα δυο ματς σκόραρε όταν το ήθελε και χάρη στα τρία γκολ που σημείωσε προκρίθηκε: το μηδέν στην άμυνα δεν το κράτησε σε κανένα από τα δυο παιγνίδια, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα όταν ξέρεις τι θες. Και κόντρα στην αδύναμη Βιντεότον η επίθεση θα της είναι πιο χρήσιμη από την άμυνα.

Δεν είναι θαύματα της Μεγαλόχαρης οι προκρίσεις. Είναι αποτελέσματα καλής δουλειάς. Που πρέπει να συνεχιστεί.