Η ενδιαφέρουσα ερώτηση μετά την συμπλήρωση δέκα αγωνιστικών στη Σουπερλίγκα είναι αν μπορεί ο πρωτοπόρος Αρης να αντέξει και να είναι μέχρι τέλους σοβαρός διεκδικητής του πρωταθλήματος. Κατά τη γνώμη μου μπορεί. Αλλά αυτό εξαρτάται αρκετά και από τους άλλους. Ας λάβουμε υπόψη μας τα δεδομένα. Ο Άρης ίσως δεν είναι η ποιοτικότερη ομάδα του πρωταθλήματος έχει όμως κάτι που δεν έχει κανείς από τους τέσσερις που διεκδικούν το πρωτάθλημα, δηλαδή τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ: καλυτερεύει και μάλιστα σταθερά.

Τι έγινε μέχρι τώρα

Ας θυμηθούμε αυτή την πρόοδο. Ο Άρης δεν είναι η περίπτωση της ομάδας που ξεκίνησε το πρωτάθλημα δυνατά γιατί έκανε μια χαλαρή προετοιμασία και έτρεχε όταν Αύγουστο – Σεπτέμβρη οι άλλοι περπατούσαν. Τα πρώτα του παιχνίδια στην σεζόν είναι και τα σχετικά χειρότερα. Ξεκίνησε με μία ισοπαλία με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι, σε ένα ματς που ναι μεν προηγήθηκε, πλην όμως δεν είχε ευκαιρίες για να κερδίσει. Συνέχισε με μια δύσκολη νίκη με τον Πανσερραϊκό εκτός έδρας, όπου για πρώτη φορά διαπιστώσαμε την χρησιμότητα παικτών που απέκτησε το καλοκαίρι όπως ο σκόρερ Σιφουέντες, ο Σίστο και ο Ντιαντί – το παιγνίδι του ωστόσο ήταν συνολικά μέτριο. Ακολούθησε μια ισοπαλία με τον Αστέρα Τρίπολης στο άδειο Βικελίδης, όπου είδαμε θέληση για νίκη, αφού ήταν αυτός που στο τέλος πίεσε. Δεν χωρά αμφιβολία πως η σεζόν του Άρη αλλάζει μετά τη νίκη του με τον Ολυμπιακό. Εκεί έχουμε το πρώτο πραγματικά σπουδαίο παιχνίδι του Μορόν, που έχει φτάσει σε συμφωνία με τον Άρη για την ανανέωση του συμβολαίου του.

Η νίκη αυτή έρχεται μετά την πρώτη ήττα της χρονιάς στο Ηράκλειο από τον ΟΦΗ, όμως ο Άρης δεν έχασε με κάτω τα χέρια: ίσα ίσα. Είχε κάνει 65% κατοχή μπάλας κι ο ΟΦΗ τον κέρδισε με 3-2 εκμεταλλευόμενος κυρίως τα λάθη της άμυνας του, λάθη που σε κανένα άλλο παιχνίδι δεν επαναλήφθηκαν. Ακολούθησαν η σημαντική νίκη στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και η ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ: στα δυο αυτά παιχνίδια ο Άρης έδειξε κυρίως αντοχή καθώς πιέστηκε και μάλιστα πολύ. Μεταξύ των δυο ντέρμπι υπάρχουν δυο διαδικαστικές νίκες με την Καλλιθέα και την Λαμία εντός έδρας με 2-0, σε ματς που δείχνουν ότι ο Αρης έχει αμυντική συνοχή και έτσι τα γκολ του Μορόν μπορούν να χαρίζουν νίκες. Η νίκη του στο ματς με τον Λεβαδειακό την περασμένη Κυριακή είναι η μεγαλύτερη σε έκταση (3-1) στο πρωτάθλημα: όποιος είδε το ματς διαπίστωσε ότι ο Άρης κέρδισε σαν πρωτοπόρος, ρισκάροντας ενδεχομένως κάτι στην άμυνα, αλλά παίζοντας με ένα αέρα υπεροχής. Βρήκε γκολ από τρεις διαφορετικούς παίκτες που σκόραραν με τρεις διαφορετικούς τρόπους: ο Σουλεϊμάνοφ έχει κάνει το 1-0 μετά από ένα συνδυασμό, ο Μόντσου σκοράρει με εκτέλεση φάουλ και ο Μορόν με πέναλτι.

Το καλό υλικό

Η σταδιακή βελτίωση του Αρη οφείλεται στο ότι έχει μια 16αδα από την οποία ο Μάντζιος βρίσκει κάθε φορά μια εντεκάδα που έχει σχεδόν πάντοτε ομοιογένεια – ο Αρης κράτησε τους περσινούς καλούς του παίκτες και πρόσθεσε κι άλλους δεν πρόσθεσε κι άλλους. Κάπως έτσι στην εξέλιξη του πρωταθλήματος βρίσκει πρωταγωνιστές. Δεν είναι πλέον η ομάδα του Μπράμπετς, του Γκαρθία και το Μορόν καθώς σημαντική συμβολή στις νίκες έχουν και ο Μόντσου και οι εξτρέμ του. Ο Ακης Μάντζιος έχει τέσσερα αξιόπιστα στόπερ (Μπράμπετς, Βέλεθ, Φαμπιάνο, Ρόουζ) έχει τρεις πολύ καλούς μέσους (Σιφουέντες, Μόντσου, Γκαρθία) έχει πάγκο στον οποίο μπορεί να βρει λύσεις καθώς υπάρχουν παίκτες με πείρα όπως ο Χουάνκαρ, ο Νταρίντα, ο Φετφατζίδης, ο Μοντόγια. Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Άρης έχει πολλές αρετές για να αντέξει μέχρι τέλους με μία βέβαια προϋπόθεση - σε ό,τι έχει να κάνει με τα αγωνιστικά του: θα πρέπει να πάρει περισσότερα γκολ από τους συμπαίκτες του Μορόν στην επίθεση και θα πρέπει να αξιοποιήσει τον Ρόμπιν Κουάισον που είναι ο μοναδικός που δηλώνει σέντερ φορ και μπορεί να παίξει στην θέση του Ισπανού αν χρειαστεί. Ωστόσο οι πιθανότητες του Άρη για να κάνει πρωταθλητισμό εξαρτιόνται και από κάτι που δεν έχει να κάνει με αυτόν και τα παιχνίδια του. Δηλαδή από το αν θα συνεχίσουν όλοι υπόλοιποι να χάνουν βαθμούς.

Οι πιθανότητες των άλλων

Ο Άρης δεν έχει τρέξει ένα τεράστιο σερί. Είναι πρώτος έχοντας 21 βαθμούς με 6 νίκες, 3 ισοπαλίες και μία μόνο ήττα. Σε ένα συνηθισμένο ελληνικό πρωτάθλημα αυτοί οι 21 βαθμοί θα του επέτρεπαν να είναι τουλάχιστον τρίτος. Στο φετινό πρωτάθλημα, όπου κανείς από τους υπόλοιπους δεν έχει καταφέρει μέχρι τώρα να βρει νίκες με συνέχεια, ο Άρης είναι πρώτος χωρίς να έχει ούτε την καλύτερη επίθεση (την έχει ο ΠΑΟΚ με 17 γκολ), αλλά ούτε και την καλύτερη άμυνα (την έχει η ΑΕΚ που γκολ έχει δεχτεί 4). Αν αλλάξει η εικόνα του πρωταθλήματος και οι διώκτες τους σταματήσουν να χάνουν βαθμούς με τους μικρομεσαίους δύσκολα θα αντέξει.

Δεν είναι ωστόσο και πολύ πιθανό οι τέσσερις διώκτες του να βελτιωθούν εντυπωσιακά. Ο ΠΑΟΚ, που είναι δεύτερος, μοιάζει να έχει ένα πρόβλημα στην Τούμπα στην οποία φέτος από την αρχή του πρωταθλήματος έχει δύο μόνο νίκες - με τον Πανσερραϊκό και τον Παναιτωλικό. Ο Ολυμπιακός έχει ένα σαφέστατο επιθετικό πρόβλημα καθώς δυσκολεύεται να διευρύνει το σκορ στα παιχνίδια που προηγείται και κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πως έχοντας τόσους λίγους σκόρερς, δηλαδή ποδοσφαιριστές με γκολ στο βιογραφικό τους, μπορεί να ανατρέψει αποτέλεσμα αν ο αντίπαλός του προηγηθεί. Και οι δύο αυτές ομάδες έχοντας ματς στο σκληρό Γιουρόπα λιγκ  δυσκολεύονται εμφανώς στα παιχνίδια που προηγούνται ή έπονται των ευρωπαϊκών τους υποχρεώσεων. Το γεγονός ότι μπορεί να καταφέρουν να συνεχίσουν στα νοκ άουτ παιχνίδια του Γιουρόπα λιγκ μεγαλώνει τα ερωτηματικά για την ανθεκτικότητα τους στο πρωτάθλημα - βέβαια ο ΠΑΟΚ είναι πρωταθλητής, και τον τίτλο τον κέρδισε πέρσι κάνοντας ένα ντεμαράζ στα πλέι οφ, που σημαίνει ότι δεν λείπει από τον Ρασβάν Λουτσέσκου η τεχνογνωσία για να διαχειριστεί μια χρονιά εξαιρετικά περίπλοκη. Ο Ολυμπιακός από την άλλη ας θεωρήσουμε δεδομένο ότι τον Ιανουάριο θα κάνει σημαντικές μεταγραφικές προσθήκες, όχι μόνο γιατί το προσπαθεί πάντα, αλλά και γιατί οι νεοφερμένοι του ποδοσφαιριστές, που θα έπρεπε να βοηθήσουν την επίθεση του, μέχρι τώρα δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα.

Για διαφορετικούς λόγους δεν αποκλείεται η βελτίωση της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού. Η ΑΕΚ δεν έχει ευρωπαϊκά παιχνίδια και το πρόβλημα του Αλμέιδα για την ώρα είναι το μεγάλο ρόστερ: πρόκειται ωστόσο για ένα πρόβλημα πολυτελείας. Αν ο Αλμέιδα καταφέρει να διαχειριστεί λίγο καλύτερα την πίεση που ίδιος νιώθει προσωπικά και εξαιτίας της αλλαγής ιδιοκτησίας στην ΑΕΚ, δεν αποκλείεται η ομάδα του να είναι αυτή που θα βρει το σερί που όλοι ψάχνουν διότι και δυνατή έδρα έχει και πολλές λύσεις. Ο Παναθηναϊκός από τη μεριά του άλλαξε προπονητή δίνοντας το τιμόνι στον Ρουί Βιτόρια που από πρωταθλητισμό γνωρίζει καθώς τίτλους έχει κερδίσει με την Μπενφίκα. Τα τελευταία επτά χρόνια καμιά ομάδα που άλλαξε προπονητή δεν μπόρεσε να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Από την άλλη, παρά το πολύ κακό του ξεκίνημα στην σεζόν ο Παναθηναϊκός απέχει από την κορυφή μόλις πέντε βαθμούς και την απάντηση στο αν αυτή η διαφορά ανατρέπεται μας την δίνει το περσινό πρωτάθλημα: την ένατη αγωνιστική ο ΠΑΟΚ ήταν πέντε βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό και τελικά αυτός κατέκτησε τον τίτλο ενώ οι δύο αιώνιοι δεν τερμάτισαν ούτε καν δεύτεροι.

Πρέπει να σκληρύνει

Ο Άρης για αντέξει πρέπει η βελτίωση του να συνεχιστεί. Αν θέλει να κρατήσει την πρωτιά αυτό είναι απαραίτητο. Πρέπει να έχει στο μυαλό του είναι ότι οι ανταγωνιστές του προσεχώς θα είναι καλύτεροι και για αυτό απαγορεύεται να στραβοπατήσει τώρα που έχει το μομέντουμ. Ίσως δεν βελτιωθούν όλοι οι ανταγωνιστές του, αλλά σίγουρα ένας τουλάχιστον θα το κάνει. Στον Άρη θα ήταν ευκολότερο να διεκδικήσει το πρωτάθλημα έχοντας τέσσερις αντιπάλους και θα είναι πιο δύσκολο αν έχει μόνο ένα: για να τον κυνηγήσει κάποιος θα πρέπει να παίξει  στο δεύτερο γύρο πολύ καλύτερα από όσο μέχρι τώρα. Και επειδή όποιος κι αν είναι, θα έχει ξεπεράσει δυσκολίες και προβλήματα που κουβαλά από την αρχή της σεζόν, δεν θα είναι ένας εύκολος αντίπαλος. Μια ομάδα που έχει ξεπεράσει μια αγωνιστική κρίση σκληραίνει. Ο Άρης είναι σκληρός από την φύση του, αλλά πρέπει να σκληρύνει κι άλλο.