Mολονότι πίστευα στην πρόκριση του ΠΑΟΚ, ομολογώ ότι δεν περίμενα τέτοιο θρίαμβο: το τελικό 5-1 με το οποίο κέρδισε την Ντινάμο Ζάγκρεπ είναι θεαματικά επιβλητικό και απρόβλεπτο. Ο ΠΑΟΚ έκανε την κατάλληλη στιγμή το ματς της χρονιάς. Κυρίως γιατί ήταν ο ΠΑΟΚ που ξέρουμε: μια ομάδα που σκοράρει εύκολα και με πολλούς παίκτες, που δεν αυτοκαταστρέφεται αν τυχόν δεχτεί ένα γκολ, που έχει ένα γεμάτο πάγκο, που έχει κόσμο που μπορεί να τον σπρώξει περιμένοντας πάντα το καλύτερο και που έχει κι ένα προπονητή που πορεύεται πάντα με την λογική του και την πίστη στην ομάδα αλλά και στον εαυτό του.  

Ενας θρίαμβος του Λουτσέσκου

Από την ενδεκάδα που διάλεξε ο Ρασβάν Λουτσέσκου καταλάβαινες τι ματς ήθελε να κάνει η ομάδα του: ένα ματς με πολύ μεγάλο πάθος. Περίμενα ότι θα ξεκινήσει ο Σβάμπ δίπλα στον Μεϊτέ γιατί το πρώτο παιχνίδι στο Ζάγκρεπ φώναζε ότι ο ΠΑΟΚ χρειάζεται δύναμη στη μεσαία γραμμή – ο παλιόφιλος Μίσιτς έπρεπε να βρει τον μπελά του. Περίμενα φυσικά ότι θα ξεκινήσει ο Κωνσταντέλιας γιατί είναι κομβικός παίκτης στον φετινό ΠΑΟΚ κι ας είναι λίγο κουρασμένος τελευταία. Δεν περίμενα ότι θα ξεκινήσει ο Βιερίνια ως δεξί μπακ, αλλά ο Λουτσέσκου ήθελε τον αρχηγό του ΠΑΟΚ στο γήπεδο σε μια βραδιά ξεχωριστή: η αύρα του μεγάλου παίκτη ήταν αναγκαία περισσότερο από ποτέ. Περίμενα να δω τον Σαμάτα, αλλά ο Λουτσέσκου διάλεξε τον Μπράντον Τόμας. Ομολογώ ότι περίμενα να δω και τον Ντεσπότοφ, τα γκολ και οι ενέργειες του οποίου ήταν απαραίτητα σε μια προσπάθεια ανατροπής ενός 0-2. Ο Ρουμάνος τον κράτησε στον πάγκο και διάλεξε για βασικούς όσους έχουν ζήσει μαζί του πιο πολλά. Και είχε απόλυτο δίκιο τελικά για όλες τις επιλογές του. Αυτές υπήρξαν καθοριστικές για να ξαναδούμε μια «βραδιά ΠΑΟΚ» μετά από καιρό, δηλαδή μια βραδιά που ο ΠΑΟΚ σε πείθει πως ειδικά στην Τούμπα όλα γίνονται. Σε τέτοιες βραδιές, που στην ιστορία του έχει πολλές, ο ΠΑΟΚ χρωστά και πολύ την δημοφιλία του.   

Με καρδιά και μυαλό  

Το πρώτο ημίχρονο του ματς είναι ένα αριστούργημα από κάθε άποψη. Γινόταν μεγάλη συζήτηση για το πως ο ΠΑΟΚ θα καταφέρει να γυρίσει ένα 0-2 όταν δεν έχει καθαρό σέντερ φορ: ήταν μια λάθος συζήτηση. Ματς όπως το χθεσινό ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα. Δεν κρίνονται από σέντερ φορ ή από εξτρέμ ή από «δεκαριά»: γκολ πρέπει να μπορεί να βάλει ο καθένας και πρέπει η καρδιά του να το λέει – αυτό είναι το σημαντικό.

Ο ΠΑΟΚ έφτασε στο 2-0 στο 33΄με δυο γκολ που πέτυχαν σε έξι λεπτά δυο αμυντικοί του. Ανοιξε το σκορ με ένα γκολ του Μπαμπα που ολοκλήρωσε με κεφαλιά μια φάση που προέκυψε  μετά από εκτέλεση κόρνερ. Και πήγε στο 2-0 χάρη στον Κουλιεράκη που έμεινε στην επίθεση μετά από χτύπημα κόρνερ για να σουτάρει από μακριά: η μπάλα άλλαξε πορεία από παρεμβολή του Σούσιτς. Ο Κουλιεράκης είχε μπει τόσο δυνατά που είχε και ευκαιρία πιο νωρίς – την πρώτη του ματς, ενώ ο Κωνσταντέλιας μόλις στο 14΄είχε τρομάξει την Ντινάμο υποχρεώνοντας τον Μπατούρινα στο να πάρει μια κίτρινη κάρτα.  Αφού οι αμυντικοί έβαλαν μπροστά τον ΠΑΟΚ, την σκυτάλη έπρεπε να την πάρουνε οι κυνηγοί: στο 41’ μετά από σέντρα του Τάισον και κεφαλιά ψαράκι τον Μπράντον Τόμας ο ΠΑΟΚ είχε το σκορ πρόκρισης που έψαχνε (3-0). Ο Λουτσέσκου λογικά δεν θα ήθελε να σταματήσει το ματς για το ημίχρονο, αλλά αυτό είναι ως γνωστόν υποχρεωτικό. Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ έπρεπε να συνεχίσει να είναι προσεκτικός στην άμυνα και φυσικά να εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία που θα του έδινε η Ντιναμό για να διευρύνει το σκορ. Αλλά το πράγμα δεν ήταν τόσο απλό όσο ακούγεται.

Η Ντιναμό Ζάγκρεμπ ήδη μετά το σε βάρος της 2-0 προσπάθησε να ανασυνταχτεί και είχε δύο επικίνδυνες επισκέψεις στην περιοχή του Κοτάρσκι. Ο ΠΑΟΚ δεν έπαιζε μόνο μεθοδικά στην επίθεση, έπαιζε και πολύ καλά στην άμυνα: στον Πέτκοβιτς δεν άφησαν ποτέ να πάρει την μπάλα κατά μέτωπο. Αλλά εκτός από αυτόν υπήρχαν και μερικοί ακόμα παίκτες της Ντινάμο που έχουν ικανότητες. Ο Χότζα με την ταχύτητα του είχε δείξει την ποιότητα του και στο πρώτο ματς. Στο 49΄με ένα διαγώνιο σουτ έκανε το 3-1 ξεχασμένος από την άμυνα του ΠΑΟΚ.

Με τη μπάλα στα δίχτυα

Οι Κροάτες δεν θα τα παρατούσαν εύκολα κι αυτό το ξέραμε. Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν δυνατό να κρατήσει το ρυθμό του πρώτου ημιχρόνου: έπρεπε να αποδείξει ότι μπορεί να παίξει και χρησιμοποιώντας το μυαλό του. Το κατάφερε και για αυτό κυρίως προκρίθηκε – βέβαια τον βοήθησε και πολύ και ο κόσμος του  που τον υποστήριξε συγκλονιστικό στο διάστημα που τον είδε να πιέζεται. Από το 50΄μέχρι το 72΄ ο Κοταρσκι  χρειάστηκε να κάνει τρεις επεμβάσεις: την δυσκολότερη στο 53΄ όταν σταμάτησε τον Σπίκιτς βγαίνοντας στην μπάλα με τα πόδια σε σουτ σαν τερματοφύλακας του χάντμπολ. Στο δύσκολο αυτό διάστημα ο Λουτσέσκου έχασε και τον Τάισον, αλλά όχι και την ψυχραιμία του. Τον αντικατέστησε με τον Ντεσπότοφ κι όχι με τον Μουργκ για να έχει η άμυνα της Ντινάμο ένα αληθινό μπελά ακόμα. Στο 72΄ο Βούλγαρος πήρε ένα κόρνερ: κι ο Κουλιεράκης στην εκτέλεσή του με το στήθος έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα κι έκανε το 4-1!   

Οι συγκινήσεις δεν έλειψαν ούτε στην συνέχεια: το θρίλερ ήταν σπουδαίου επιπέδου. Στο 83΄αστοχεί ο Μούργκ από το ύψος του πέναλτι για να κάνει το 5-1. Στο 85΄σκοράρει ο Κουλένοβιτς αλλά σωστά το γκολ του δεν μετράει διότι έχει χρησιμοποιήσει το χέρι του. Το φινάλε γράφει με πέναλτι γκολ ο Ζίφκοβιτς: το έχει κερδίσει ο Ντεσποτοφ μετά από πάσα του Σαμάτα σε αντεπίθεση που προέκυψε μετά από χτύπημα κόρνερ της Ντινάμο. Ο ΠΑΟΚ φτάνει σε ένα εντυπωσιακό 5-1 και παίρνει την πρόκριση. Σήμερα θα μάθει τον αντίπαλο του. Αν και στον επόμενο γύρο παίξει όπως χθες δεν φοβάται κανένα. Είναι μια ομάδα με συγκεκριμένες δυνατότητες και συγκεκριμένες αδυναμίες. Το σημαντικό είναι ότι μπορεί στα δύσκολα να βασίζεται στις δυνατότητές του ενώ έχει μάθει να ζει με τις αδυναμίες του. Μόνο μπράβο σε όλους.