Η περιπέτεια της πρόκρισης στους ομίλους του Τσάμπιονς λιγκ είχε διαφορετικό φινάλε για την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ. Η ΑΕΚ έπρεπε να κάνει τη δουλειά της και τα κατάφερε, αν και με πολύ καρδιοχτύπι. Ο ΠΑΟΚ έπρεπε να κάνει μια υπέρβαση. Δεν γίνεται εύκολα.   

Μπλακ άουτ μετά από είκοσι λεπτά

Η Τούμπα, κατάμεστη και καυτή, περίμενε χθες να δει τον ΠΑΟΚ να προκρίνεται για πρώτη φορά στους ομίλους του Τσάμπιονς λιγκ. Τελικά παρακολούθησε ένα πραγματικό χαρακίρι του ΠΑΟΚ – ένα ματς από αυτά που αισθάνεσαι ότι ακόμα κι αν όλα τα κάνεις καλά και πάλι ο αντίπαλος θα βρει τρόπο να τιμωρήσει κάθε λάθος σου: αυτό έκανε η Μπενφίκα.

Αν κρίνει κανείς από τις αρχικές ενδεκάδες των δυο ομάδων ο Ρασβάν Λουτσέσκου πρέπει να ήταν αρκετά ευχαριστημένοι από όσα η ομάδα του έκανε μια εβδομάδα πριν: αυτό αποδείχτηκε λάθος. Η δυσκολία του ΠΑΟΚ στο Ντα Λουζ, ειδικά στη μεσαία γραμμή, έπρεπε να γίνει λόγος προβληματισμού του προπονητή – από την άλλη όταν σε μια ομάδα κριτική δεν γίνεται αυτό σπανίως συμβαίνει. Ο Ρουμάνος έστειλε στο γήπεδο την ομάδα που αγωνίστηκε στο Ντα Λουζ με μια μόνο αλλαγή: ο Ελ Καντουρί, κι όχι ο ήρωας του πρώτου ματς Γουάρντα, ξεκίνησε στη θέση του Ζάμπα – όλοι οι άλλοι ήταν ίδιοι. Η πρόθεση του Λουτσέσκου ήταν ευθύς εξαρχής να μην έχει χώρους ο Πίτσι, που τόσο ταλαιπώρησε την άμυνα του ΠΑΟΚ στο πρώτο ματς, αλλά και να μπει η ομάδα του δυνατά: έγιναν αρχικά και τα δυο, αλλά ένα ματς έχει 90 λεπτά, όχι 20. Ο Πίτσι έκανε λίγα στην αρχή κι ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε με ένα καταπληκτικό γκολ του Πρίγιοβιτς μόλις στο 13΄. Αλλά όλα τα υπόλοιπα τα έκανε η Μπενφίκα που ήταν έτοιμη να σπεκουλάρει σε αμυντικές αδυναμίες του ΠΑΟΚ που είχε ήδη εντοπίσει από το πρώτο ματς.  

Το μάθημα του Βιτόρια

Ο Βιτόρια δήλωνε σίγουρος για το γεγονός ότι η ομάδα του θα σκοράρει, παρά τις απουσίες του Καστίγιο και του Ζόνας, δηλαδή των βασικών κυνηγών του. Αποδείχτηκε ότι προβληματίστηκε μετά την ισοπαλία στο Ντα Λουζ κι άλλαξε κάτι σημαντικό: τη γραμμή της επίθεσης. Αυτή τη φορά έβαλε στο αρχικό σχήμα τους έμπειρους Σάλβιο και Σεφέροβιτς – έπαιξε δηλαδή με δυο διαφορετικούς κυνηγούς και πιο πολύ από κατοχή μπάλας ζήτησε πρέσινγκ: ο Μαουρίτσιο, κυρίως, υπέφερε. Όταν μετά το 20΄ η Μπενφίκα ανέβηκε, παρά το αβαντάζ με 1-0, η άμυνα του ΠΑΟΚ έδειξε αμέσως σημάδια ταραχής χαρίζοντας στημένες φάσεις. Οι Πορτογάλοι ισοφάρισαν γρήγορα με γκολ του Ζαρντέλ μετά από κόρνερ. Ο,τι ακολούθησε ήταν εφιαλτικό:  στο 26΄κέρδισε πέναλτι ο Σέρβι, μετά από λάθος του Πασχαλάκη, το χτύπησε ο Σάλβιο κι έκανε το 1-2. Η Μπενφίκα χρησιμοποιώντας μόλις τέσσερις παίκτες στην επίθεση τρομοκρατούσε τους αμυντικούς του Λουτσέσκου: στο 39΄ εμφανίστηκε ο Πίτσι κι έκανε το 1-3, στο 48΄ο Σάλβιο με δεύτερο πέναλτι, δώρο του Βαρέλα, το 1-4. Και μετά η Μπενφίκα σταμάτησε. Και πάλι καλά…     

Ηξεραν πάντα τι θα κάνει

Από τον ΠΑΟΚ δεν έλειψε μόνο η σιγουριά στην άμυνα, έλειψε και η αντίδραση που είχαμε δει στην Τούμπα στο ματς με την Σπάρτακ Μόσχας, όταν οι Ρώσοι προηγήθηκαν με 0-2. Η ομάδα του Λουτσέσκου φάνηκε λίγο κουρασμένη – ίσως γιατί έχει παίξει και τα έξι ευρωπαϊκά της ματς με την ίδια ενδεκάδα. Σίγουρα παίζει ρόλο και ότι αυτό το ματς ήταν ρεβάνς και στις ρεβάνς δυστυχώς ο κάθε ποδοσφαιριστής έχει στο κεφάλι του ένα σενάριο πρόκρισης: συμβαίνει συχνά μια ομάδα να έχει στο μυαλό της το τι πρέπει να συμβεί για να προκριθεί – φοβάμαι πως στον ΠΑΟΚ αυτή τη φορά είχαν πιστέψει πως για να προκριθούν δεν πρέπει να δεχτούν γκολ κι όταν το δέχτηκαν (και μάλιστα νωρίς κι αφού είχαν προηγηθεί) το μυαλό κατάρρευσε. Στα τρία νοκ άουτ ματς που έδωσε φέτος το καλοκαίρι ο ΠΑΟΚ αυτό ήταν το πρώτο που είχε τη ρεβάνς στην έδρα του και το πρώτο που μετά το αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα ένοιωσε απόλυτο φαβορί. Στην Ελβετία και στη Μόσχα πήγε για να υπερασπιστεί νίκες στο γκολ – ελάχιστα καθησυχαστικές, αλλά αποτέλεσμα καλών εμφανίσεων που μαρτυρούσαν μια υπεροχή έναντι αντιπάλων, που στην Τούμπα υπέφεραν. Η εγρήγορση, σε συνδυασμό με τη σιγουριά που μια ομάδα που παίζει καλά πάντα έχει,  αποδείχτηκαν τα μυστικά της επιτυχίας. Χθες ο ΠΑΟΚ έπρεπε να σφραγίσει μια πρόκριση στην έδρα του κόντρα σε μια ομάδα που στο πρώτο ματς του έδειξε ότι είναι καλύτερη: όταν η Μπενφίκα ισοφάρισε γρήγορα, βγήκε στο φως κάθε αγωνιστική ανασφάλεια.

Το λάθος του Πασχαλάκη είναι τεράστιο, αλλά γίνεται σε μια φάση παιγνιδιού που τίποτα δεν λειτουργεί. Λάθη στην άμυνα είχαν γίνει και με τη Σπαρτάκ, αλλά υπήρξε ανασύνταξη: χθες, μετά το γκολ της ισοφάρισης, ο ΠΑΟΚ ήταν σαν να θυμήθηκε όλες του τις αδυναμίες – έγινε προβλέψιμος πολύ και στην επίθεση. Εχω επίσης την υποψία ότι η απόφαση του Λουτσέσκου να παίξει πάλι με την ίδια ενδεκάδα (και να μην ξεκινήσει ο Γουάρντα π.χ) βοήθησε τον Βιτόρια που αντιμετώπισε μια ομάδα που δεν μπορούσε τακτικά να του δημιουργήσει την παραμικρή έκπληξη. Οι Πορτογάλοι ήξεραν πάντα τι θα κάνει ο ΠΑΟΚ. Προκρίθηκαν χωρίς να ιδρώσουν. Στο ριλαντί.

Η εγρήγορση του Μαρίνου

Και η ΑΕΚ κόντρα στη Βίντι παραλίγο να πληρώσει ότι υπήρξε προβλέψιμη. Η έκπληξη του Ουζουνίδη στην αρχική ενδεκάδα, ο Λόπεζ, (όχι τυχαία) πήρε το πέναλτι της ανακούφισης στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, αλλά η ΑΕΚ αυτή τη φορά δεν είχε πολλές επιθετικές λύσεις κι όταν κινδύνους δεν δημιουργείς, ο αντίπαλος ξεθαρρεύει. Αναμφίβολα η ΑΕΚ χρωστάει πολλά για την πρόκρισή της στους ομίλους του Τσάμπιονς λιγκ στον Μαρίνο Ουζουνίδη και την τρομερή του ικανότητα να κοιτάζει κάθε ματς ξεχωριστά. Μου το λεγε τις προάλλες ένας άνθρωπος που έχει συνεργαστεί μαζί του και τον ξέρει: «ο Μαρίνος» μου έλεγε «δεν χρησιμοποιεί καν τη λέξη «μακροχρόνια». Ξέρει ότι στην Ελλάδα υπάρχει για τον προπονητή μόνο το επόμενο ματς και έτσι πορεύεται. Παιγνίδι με παιγνίδι. Δεν ενθουσιάζεται από όσα έχει κάνει η ομάδα του προηγουμένως και ξέρει πως στο επόμενο ματς μπορεί να συμβούν τα χειρότερα».

Την Τρίτη κόντρα στη Βίντι ο Ουζουνίδης δεν παρασύρθηκε από το κλίμα γιορτής που υπήρχε στο ΟΑΚΑ.  Ο Ουζουνίδης κάποτε με την ΑΕΛ αποκλείστηκε από κάτι ψαράδες στο Ρέικιαβικ. Στο ποδόσφαιρο τα έχει δει όλα. Στο τέλος καθόλου δεν δίστασε να βάλει και τον Αλέφ και τον Τσόσιτς για να κρατήσει το πολύτιμο 1-1. Ούτε του πέρασε από το μυαλό ότι αν η ΑΕΚ δεχόταν ένα δεύτερο γκολ θα έπαιζε μια παράταση χωρίς επιθετικούς: το θέμα ήταν να μην δεχτεί γκολ. Κι αφού η ομάδα του για αυτό έπαιζε, δεν θέλησε να τη βγάλει μπροστά, αλλά να την βοηθήσει. Αγια άμυνα η ΑΕΚ έπαιξε και στα δυο ματς με τη Σέλτικ, αλλά και στη Βουδαπέστη στο τέλος. Η ΑΕΚ είχε μεθοδικότητα, αλλά και σκοπιμότητα: οι καθυστερήσεις του φινάλε άγχωσαν το ΟΑΚΑ, αλλά ήταν κι αυτές απαραίτητες. Πήρε την πρόκριση για τους ομίλους ουσιαστικά αποκλείοντας τη Σέλτικ. Δεν έκανε μεγάλα ματς, αλλά η πρακτικότητα του Ουζουνίδη αποδείχτηκε χρήσιμη. Όταν ξέρεις τι υλικό έχεις στα χέρια σου προσαρμόζεσαι. Και προκρίνεσαι.  

Πρώτα από όλα σοβαρότητα

Η ΑΕΚ σε τέσσερα ματς έχει τέσσερις αποβολές – θα παίξει το μισό Τσάμπιονς λιγκ χωρίς το Λιβάγια που είναι ο καλύτερος παίκτης της. Ο ΠΑΟΚ σε έξι ματς παραχώρησε τέσσερα πέναλτι και χθες είδε το Μάτος να αποβάλλεται: συγνώμη αλλά αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Αν κάτι χρειάζονται οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις πρώτα από όλα είναι σοβαρότητα. Το ξέρω πως και οι δυο ομάδες έχουν κακομάθει στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά παιδιά σοβαρευτείτε. Ο,τι υπάρχει μπροστά είναι πιο δύσκολο και ό,τι σπέρνεις θερίζεις…