Μια βολική ισοπαλία ανάμεσα στην Παρί και στην Μπενφία (1-1) στερεί από την Γιουβέντους σχεδόν κάθε ελπίδα πρόκρισης στην επόμενη φάση του Τσάμπιονς λιγκ: ας πρόσεχε. Ωστόσο το θέμα δεν είναι η μελαγχολική Μεγάλη Κυρία, που είναι όγδοη στο Καμπιονάτο – αργά ή γρήγορα από το Τσάμπιονς λιγκ θα έφευγε. Αυτό που κατάλαβα μετά τα δυο ματς της Παρί με την Μπενφίκα είναι ότι η πανάκριβη πρωταθλήτρια Γαλλίας δύσκολα θα γίνει και φέτος πρωταθλήτρια Ευρώπης. Για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνουν διάφορα απίθανα. Να αποφύγει πχ η Παρί χάρη στην κληρωτίδα όλες τις αγγλικές ομάδες, αλλά και την Μπάγερν Μονάχου και την Ρεάλ Μαδρίτης τουλάχιστον μέχρι τον τελικό. Γιατί παρά την τρομερή επιθετική τριάδα της αυτές οι ομάδες δεν θα την φοβηθούν. Η ταυτόχρονη παρουσία του Μέσι, του Νεϊμάρ και του ΕμΠαπέ δεν φαίνεται τελικά να την βοηθάει ν’ ανεβεί επίπεδο.

 Ποιος νέο ΜSN;

Όταν ο Λίο Μέσι πήγε στο Παρίσι η πρώτη συζήτηση που προέκυψε ήταν αν η τριάδα Μέσι, Νεϊμάρ, Εμπαπέ θα αποδειχτεί καλύτερη από το ιστορικό ΜSΝ (Μεσι Σουάρες, Νεϊμάρ) της Μπαρτσελόνα. Δυστυχώς ανάμεσα σε εκείνη την τριάδα και την τωρινή της Παρί δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση κι αυτό μολονότι ο Εμπαπέ (που διαφοροποιεί τις δύο τριάδες) είναι καλύτερος παίκτης από τον μεγάλο Σουάρες. Και σ’ αυτή την περίπτωση το θέμα δεν είναι η ποιότητα των παικτών, αλλά η καταλληλόλητα του ώστε να συνθέσουν μια επιθετική τριάδα. Και σίγουρα και η διάθεσή τους.

Εκείνη η τρομερή τριάδα της Μπαρτσελόνα γεννήθηκε γιατί οι τρεις που την απάρτιζαν έκαναν κάποιους συμβιβασμούς. Ο Μέσι σταμάτησε να παίζει ως «ψευτοεννιάρι» - και ας είχε κάνει καταπληκτικά πράγματα στη θέση αυτή που το επέτρεπε και οργανωτής των επιθέσεων της Μπαρτσελόνα να είναι και σε θέση βολής να φτάνει συχνά. Για να επιτρέψει στον κόουτς Λουίς Ενρίκε να τον χωρέσει με τους άλλους δύο στην γραμμή της επίθεσης ξεκινούσε παίζοντας σαν «έξω δεξιά» και κατέληγε να κάνει το «δεκάρι», δηλαδή να μοιράζει τελικές πάσες ή να απειλεί με τις διεισδύσεις του. Ο Νεϊμάρ, που στη Βραζιλία αγωνιζόταν ελεύθερος πίσω από το σέντερ φόρ ξεσηκώνοντας τον κόσμο της Σάντος, δέχτηκε να παίζει «σαν έξω αριστερά», αλλά όχι σαν εξτρέμ. Ο δικός του συμβιβασμός είχε να κάνει κυρίως με το ό,τι δέχτηκε να παίζει λιγότερο με την μπάλα στα πόδια. Κάτι ανάλογο συνέβη και με τον Σουάρες. Στην Λίβερπουλ και στον Αγιαξ είχε πετύχει δεκάδες γκολ ως ελεύθερος κυνηγός φτάνοντας δηλαδή με την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή, αφού ξεκινούσε πολλές φορές τις ενέργειες του μακριά από αυτή. Στην Μπαρτσελόνα έγινε σέντερ φόρ περιοχής και μάλιστα αμείλικτο. Η θέση του άρεσε και σ’ αυτή αγωνίζεται μέχρι το τέλος της καριέρας του.

 Όχι αγάπη, αλλά επαγγελματισμός

Όπως μάθαμε από την συνέχεια της ιστορίας παρά τους θριάμβους και την κατάκτηση του Τσάμπιονς λιγκ στο Βερολίνο το 2015, μεταξύ των τριών δεν υπήρξε τεράστια αγάπη. Ο Μέσι και ο Σουάρες τα βρήκαν και συνέχισαν να αγωνίζονται μαζί στην Βαρκελώνη για χρόνια. Ο Νεϊμάρ όμως ένιωθε ότι αδικείται και γι’ αυτό πήγε στην Παρί. Η τριάδα χάλασε και έμεινε μόνο η ανάμνηση της. Αλλά και η βεβαιότητα πως τρεις πριμαντόνες μπορούν να συνυπάρξουν σε μια επίθεση αρκεί να δείξουν τον απαραίτητο επαγγελματισμό. Να παίζουν δηλαδή ο ένας για τον άλλο, δηλαδή για την ομάδα.

Ο Μέσι στο Παρίσι βρήκε τον Νεϊμάρ και τον ΕμΠαπέ. Αγάπη τεράστια μεταξύ τους δεν φαίνεται να προέκυψε, αλλά κι ο επαγγελματισμός τους είναι αρκετά συζητήσιμος.

Το θέμα προφανώς δεν είναι ότι ο Νεϊμάρ καμιά φορά στραβώνει με τον ΕμΠαπέ, που δεν τον αφήνει να χτυπήσει τα πέναλτι που κερδίζει: η σοβαρότερη ένδειξη των δυσκολιών συνύπαρξης είναι οι πληροφορίες που συχνά πυκνά προκύπτουν ότι όλοι θέλουν να φύγουν από το Παρίσι! Ο Νεϊμάρ εμφανιζόταν έτοιμος να φύγει όλο το καλοκαίρι: μάλλον έμεινε γιατί οι προτάσεις που του έγιναν δεν ήταν τόσο ικανοποιητικές. Στην περίπτωση του Μέσι τα δημοσιεύματα που το θέλουν να επιστρέφει στην Βαρκελώνη είναι ασταμάτητα. Πριν το ματς με την Μπενφίκα κυκλοφόρησε ότι και ο ΕμΠαπέ, στον οποίο η Παρί έδωσε το καλοκαίρι ακόμα και το δικαίωμα να έχει λόγο στις μεταγραφές της, συζητά πάλι με την Ρεάλ Μαδρίτης. Κανείς ποτέ δεν έχει δηλώσει ότι έχει πρόβλημα με τους άλλους δυο, αλλά αν συνεχώς υπάρχει στην περιρέουσα ατμόσφαιρα η είδηση πως κάποιος φεύγει αυτό δεν είναι τυχαίο. Οφείλεται κυρίως ότι στον αγωνιστικό χώρο οι τρεις δεν μοιάζουν ιδιαίτερα συμβατοί. Κυρίως γιατί όλοι θέλουν να παίζουν πολύ με την μπάλα στα πόδια στο ύψος της αντίπαλης περιοχής αγνοώντας πως είναι η ζωή στο υπόλοιπο γήπεδο. Δεν θα ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα αν τουλάχιστον ακολουθούσαν ένα στοιχειώδες πλάνο συνεργασιών: αλλά ακόμα κι όταν σου δίνουν την εντύπωση πως χαίρονται το παιγνίδι μοιάζουν σαν τζαζ μπάντα που κάνει μόνο αυτοσχεδιασμούς.  

Η άρνηση της συνεργασίας

Ολο το κακό ξεκινά από την απόλυτη έλλειψη ρόλων. Κανείς προπονητής δεν προσπαθεί να τους καλουπώσει γιατί μετρά λιγότερο απο δαύτους. Οι τρεις κάνουν ό,τι θέλουν και θέλουν μόνο να παίζουν με τη μπάλα. Η Παρί έχει στην επίθεση τις τρεις βιρτουόζους και δεν έχει σέντερ φόρ. Δεν έχει ούτε καν «ψευτοεννιάρι». Δεν έχει εξτρέμ. Δεν έχει ούτε  μηχανισμούς, ούτε αυτοματισμούς. Σκοράρει πολύ, κυρίως στο γαλλικό πρωτάθλημα, γιατί οι τρεις κυνηγοί της είναι τρομεροί σολίστες. Ο Μέσι μετά από μια δύσκολη χρονιά ξαναγύρισε. Ο Νεϊμάρ με τα νεύρα και τις ιδιοτροπίες του μπορεί πάντα να κάνει ένα σπουδαίο ματς. Ο ΕμΠαπέ είναι δύναμη της φύσης. Μεμονωμένα οι τρεις παραμένουν εξαιρετικές περιπτώσεις. Που όμως αρνούνται να κάνουν τον παραμικρό συμβιβασμό για να συνυπάρξουν.

Ο ΕμΠαπέ παίζει τόσο πολύ με την μπάλα που συχνά ξεχνάει ότι έχει συμπαίκτες: χθες ξεχύθηκε τρεις φορές στην αντεπίθεση προσπαθώντας να περάσει όλους τους παίκτες της Μπενφίκα! Στην εθνική Γαλλίας υπάρχει ο Μπενζεμά, αλλά κι ο Γκριεζμάν, που μπορεί να του βάλουν τις φωνές - στην Παρί, όμως, έχει ένα συμβόλαιο που δεν έχει υπογράψει κανείς άλλος ποδοσφαιριστής - πως να μην αισθάνεται απόλυτο αφεντικό; Ο Νεϊμάρ θέλει η μπάλα να περνά από τα πόδια του σε κάθε επίθεση κι όταν αυτό δεν συμβαίνει δυσφορεί. Ο Μέσι είναι πιο ωραίος από όλους. Φέτος μοιάζει να έχει βρει τον εαυτό του. Μπορεί να παίζει όπως στην Μπαρτσελόνα τα χρόνια του Ερνέστο Βαλβέρδε: να εμφανίζεται και να επιταχύνει με την μπάλα, να σκοράρει ενώ έχεις ξεχάσει ότι βρίσκεται στο γήπεδο. Μόνο που εκείνη η Μπαρτσελόνα ήταν φτιαγμένη στα μέτρα του. Η Παρί όχι. Η Παρί δεν είναι στα μέτρα κανενός.

Με το μυαλό στο μουντιάλ

Οι ελλείψεις συμβιβασμού έχουν να κάνουν φυσικά και με το μουντιάλ: και οι τρεις για διαφορετικούς λόγους στο Κατάρ ονειρεύονται πως θα κάνουν θαύματα. Ο Νεϊμάρ ότι επιτέλους θα οδηγήσει τη Βραζιλία στον παγκόσμιο θρόνο ως ηγέτης της. Ο ΕμΠαπέ ότι θα κερδίσει το στέμμα για δεύτερη σερί φορά και ότι θα περάσει στην ιστορία ως νέος Πελέ. Ο Μέσι ότι θα πάρει το τρόπαιο με την Αργεντινή στην τελευταία του εμφάνιση σε μουντιάλ και κανείς πια δεν θα τον συγκρίνει με τον Μαραντόνα. Για να έχουν ελπίδες να τα καταφέρουν νομίζω πως χρησιμοποιούν τα ματς της Παρί για ένα είδος ατομικής προετοιμασίας παίζοντας σε αυτή όπως θα παίζουν στις Εθνικές τους ομάδες σε ένα μήνα. Αλλά με τρεις πριμαντόνες δεν μπορεί να υπάρξει ομάδα και το πραγματικά παράξενο είναι ότι αν κάποιος από τους τρεις λείπει, όπως χθες κόντρα στη Μπενφίκα ο Μέσι, πάλι δεν υπάρχει ισορροπία: απλά βλέπεις τους άλλους να γυρνοβολάνε στο γήπεδο κι αναρωτιέσαι που είναι ο τρίτος που κάνει το ίδιο σαν να έχεις πάει σε τσίρκο και να σου λείπει ένας που κάνει κόλπα.

Η μόνη ελπίδα της Παρί είναι στο μουντιάλ να αποτύχουν και οι τρεις. Και μετά να σοβαρευτούν και εγωιστικά να κυνηγήσουν το Τσάμπιονς λιγκ για να κλείσουν στόματα. Αλλά είναι τόσο μεγάλοι οι εγωισμοί τους που δύσκολα μπορεί να περιμένεις πως θα μεγαλώσουν περισσότερο. Και πως αυτό θα βγει τελικά στην ομάδα σε καλό…