Η ιστορία των αρνητών του εμβολίου, που ψάχνουν να αγοράσουν, ή φτιάχνουν οι ίδιοι, πλαστές βεβαιώσεις για να δείξουν ότι έχουν εμβολιαστεί μαρτυρά ότι στην Ελλάδα εξευτελίσαμε ακόμα και το τελευταίο ιδεολογικό οχηρό που πολλούς συγκινούσε: αναφέρομαι στην απόλυτη άρνηση στο περίφημο σύστημα – σε αυτό που με πομπώδη τρόπο αποκαλούμε «αντισυστημισμό».

Η κουτοπονηριά ως αντίσταση

Όταν ξεκίνησε ο εμβολιασμός οι υπεύθυνοι του προγράμματος φοβόντουσαν τριών λογιών αρνητές. Πρώτα από όλα ανησυχούσαν με τους λάτρεις της ομοιοπαθητικής και όσους δεν θέλουν να παίρνουν φάρμακα: μεταξύ αυτών ήταν και αρκετοί γιατροί και φαρμακοποιοί. Επειτα ανησυχούσαν με όσους μπορεί να πέσουν θύματα υπερβολών των ΜΜΕ και ν΄αρχίσουν να τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί να είναι οι άτυχοι της ιστορίας και να πληρώσουν ακριβά τυχόν παρενέργειες (θρομβώσεις, πυρετούς κτλ). Τέλος σήκωναν τα χέρια ψηλά μπροστά στις περιπτώσεις των περίφημων «αντισυστημικών», δηλαδή όλων αυτών που αρνούνται όχι απλά το εμβόλιο, αλλά την ίδια την κοινωνική ευημερία και που θα αρνιόντουσαν να εμβολιαστούν όπως αρνούνται τα πάντα.

Μιλάμε για ανθρώπους, που εμφανίζονται συνήθως στα Social Media ως ένα είδος ιδεολογικά σκληρών αρνητών της ίδιας της κοινωνικής προόδου: ανήκουν σε όσους πλαισίωναν κάποτε χιλιάδες άλλους στους Αγανακτισμένους (βρίσκονταν στασίδι και στις δυο πλατείες), είναι άνθρωποι που έβλεπαν την οικονομική κρίσης ως ευκαιρία για διάλυση των Τραπεζών για να μην πληρώσουν τα δάνεια τους (πίστευαν ό,τι να ναι δηλαδή), έμοιαζαν να φαντασιώνονται τη δημιουργία μιας άλλης χώρας, και δηλώνουν άλλοι ακροδεξιοί κι άλλοι αριστεροί αντιεξουσιαστές. Αυτούς, οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολόγιζαν, ότι θα ήταν δύσκολο να τους πείσει κανείς να εμβολιαστούν, διότι βλέπουν και την υγειονομική κρίση ως ευκαιρία καταστροφής, όχι απλά του καπιταλισμού, αλλά του σύμπαντος. Τελικώς έγινε κατανοητό πως, αν τέτοιοι υπάρχουν, είναι ελάχιστοι: οι πιο πολλοί από αυτούς που αρνούνται να εμβολιαστούν είναι αρνητές που δεν διακρίνονται από καμία επαναστατική διάθεση. Εκτός αν είναι τέτοια η κουτοπονηριά.

Τι σημαίνει αρνητής

Ξέρετε τι σημαίνει «αρνητής»; Αν έχουμε να κάνουμε με κάποιον συνειδητοποιημένο αρνητή, που θεωρεί την άρνηση όχι άποψη, αλλά ένα είδος στάσης ζωής, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε κάποιον που δεν είναι απλά ιδεολόγος, αλλά κοινωνικός ακτιβιστής. Ο πραγματικός αρνητής, αυτός που είναι κατά των φαρμάκων, κατά των φαρμακευτικών εταιριών, κατά του Κράτους (γιατί αποκλείεται να θέλει το καλό μας…) είναι εν τέλει κάποιος που αρνείται τον ίδιο τον τρόπο ζωής μας. Θεωρεί πως μας ψεκάζουν, πως είμαστε «πρόβατα μαντρωμένα», πως δεν έχουμε το δικό του κουράγιο να πούμε «όχι». Δεν μένει όμως μόνο σε θέσεις που καταθέτει στα FaceBook. Δεν τον νοιάζει να χάσει τίποτα από αυτά που μπορεί να στερηθεί αν δεν κάνει εμβόλιο. Δεν τον νοιάζουν ούτε τα καφέ, ούτε τα εστιατόρια, ούτε τα γήπεδα, ούτε τα ταξίδια. Προσαρμόζει τον τρόπο ζωής του πάνω στην άρνησή του και δικαιολογεί (στον εαυτό του πρώτα από όλα) αυτή την ιδεολογική του άποψη παίρνοντας αποστάσεις από όλους μας. Μπορεί να φύγει από τη δουλειά του, αν πιεστεί να κάνει το εμβόλιο, και μπορεί και να φύγει κι από την πόλη του. Μπορεί να βρει ένα σπίτι κάπου στην ελληνική επαρχεία, να ζήσει κοντά στη φύση απομονωμένος από φίλους και γνωστούς τους οποίους συμπονάει γιατί δεν καταλαβαίνουν. Και φυσικά διατυμπανίζει τα κατορθώματα του στα Social Media αποδεικνύοντας με τις επιλογές του την πίστη στις αξίες του: είναι απολύτως συνεπής με αυτές. Αλλά πόσοι τέτοιοι αρνητές υπάρχουν; Ελάχιστοι!

Οι ωραίοι καλοπερασάκηδες

Οι απάτες με τα πλαστά πιστοποιητικά εμβολιασμού που είδαν το φως της δημοσιότητας δείχνουν ότι υπάρχει μια νέα αγορά που αποτελείται από αρνητές, που ωστόσο δεν έχουν κανένα πρόβλημα ούτε με τη χώρα, ούτε με την κοινωνική της ζωή, ούτε με τίποτα. Δεν έχουμε να κάνουμε ούτε με ιδεολόγους, ούτε με κάποιους που «αντιστέκονται στο σύστημα». Αν δει κάποιος το τι λένε στα δελτία ειδήσεων μιλώντας με γυρισμένη την πλάτη και τι γράφουν στα Social Media θα καταλάβει ότι η πλειοψηφία αυτών των αρνητών δεν είναι «αντισυστημικοί», αλλά μάλλον το ακριβώς αντίθετο! Θέλουν και τα ταξιδάκια τους, και τα εστιατόρια τους, και τα καφέ τους, και τα κλαμπ τους και τις σουίτες τους στα γήπεδα και τα πρώτα τραπέζια στα μπουζούκια τους και όλα. Απλά δεν θέλουν να κάνουν εμβόλιο, είτε γιατί πρόκειται για φοβητσιάρηδες, είτε γιατί θέλουν να διαφοροποιούνται από όσους έκαναν το εμβόλιο, όχι στο όνομα μιας ιδεολογικής προσέγγισης του ζητήματος, αλλά για να δείχνουν πως είναι τόσο έξυπνοι, ώστε μπορούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν!

Πρόκειται κατά βάση για ανθρώπους που χαίρονται να κλέβουν την εφορία, που πληρώνουν για να πάρουν  δίπλωμα οδήγησης (γιατί όπως λένε «στην Ελλάδα όλα αγοράζονται»), που όταν πήγαν στο στρατό κάποιο μέσο έβαλαν για να υπηρετήσουν λίγα χιλιόμετρα από το σπίτι τους, που σβήνουν κλήσεις της τροχαίας «γιατί ξέρουν πως». Ολοι σχεδόν είναι ωραίοι καλοπερασάκηδες, φιλοτομαριστές, που δεν έχουν κανένα πρόβλημα με το «σύστημα»: νιώθουν αντιθέτως πως οι ίδιοι είναι μέλη ενός προνομιακού συστήματος, που τους εξασφαλίζει τα πάντα – χάρη σε γνωριμίες και χρήμα. Εχουν μάθει να βρίσκουν ανθρώπους έτοιμους να τους εξυπηρετήσουν και να τους δώσουν από άδειες κυκλοφορίας στο κέντρο (που δεν δικαιούνται) μέχρι βολικές μεταθέσεις για το παιδί στο στρατό. Τα πάντα όλα που έλεγε και μια ψυχή.

Αγοράζοντας υπηρεσίες πλαστογραφίας

Οι υπεύθυνοι για τον εμβολιασμό πίστευαν πως μπορεί να πείσουν τους οπαδούς της ομοιοπαθητικής να βάλουν νερό στο κρασί τους: δεν είναι άνθρωποι που μισούν την επιστήμη – πιστεύω πως τελικά οι πιο πολλοί έκαναν το εμβόλιο. Αν όσοι έκαναν εμβόλιο είναι πλέον πάνω από έξι εκατομμύρια, αυτό από μόνο του σημαίνει πως πάρα πολλοί που αρχικά φοβήθηκαν κατάφεραν να ξεπεράσουν τους φόβους τους κι ας είχαν τρομάξει από χιλιάδες χαζομάρες που γράφονται στα Social Media από κομπογιαννίτες. Αυτοί που δύσκολα θα αλλάξουν γνώμη είναι όσοι πιστεύουν πως ζουν σε μια χώρα στην οποία εύκολα μπορείς να αγοράσεις υπηρεσίες και συνειδήσεις. Αυτοί αποτελούν τη νέα αγορά που δημιούργησε ο κορωνοϊός. Πλήρωναν για να βρουν μαγαζιά που άνοιγαν για χάρη τους όταν όλα στις περιόδους των lockdown ήταν κλειστά. Έψαχναν προσκλήσεις για κορωνοπάρτι. Σκορπάνε χρήμα για να δείχνουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους υπόλοιπους που είναι τόσο φουκαράδες, ώστε εμβολιάζονται, τηρούν μέτρα, ακούν τους γιατρούς, προσέχουν. Μιλάμε για μια κατηγορία ανθρώπων που πιστεύει πως έχει το προνόμιο να γράφει στα παλιά του τα παπούτσια τους πάντες. Και που στα πλαστά πιστοποιητικά βλέπει την ευκαιρία να συνεχίσει να κοροϊδεύει και τις αρχές της χώρας και τους πολίτες της. Δεν είναι αρνητές του εμβολίου – είναι αρνητές των νόμων και των υποχρεώσεων. Πιστεύουν πως καμία απολύτως υποχρέωση δεν τους αφορά. Κι ότι όποιος νόμος υπάρχει, υπάρχει απλά για να τον εξευτελίζουν. Εστω και πλαστογραφώντας.    

(Βημαγκαζίνο Σεπτέμβρης του 2021)