Αυτή η ιστορία του ηχητικού μηνύματος του Γιώργου Πρίντεζη είναι από κάθε άποψη μια λυπηρή ιστορία. Όπως και να τη δει κανείς.

Υπάρχει και κυκλοφορεί

Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Υπάρχει ένα ηχητικό μήνυμα που κυκλοφορεί εδώ και πολλές μέρες – και το γνωρίζουν όλοι, πρώτος ο παίκτης. Υποθέτω και ο Ολυμπιακός. Είναι πάνω από είκοσι μέρες τώρα που προτείνεται σε διάφορα site η αναπαραγωγή του συγκεκριμένου μηνύματος, που από ότι φαίνεται το είχε στα χέρια του πολύς κόσμος. Μου μοιάζει απίθανο ότι στον καιρό που η επικοινωνία παίζει τόσο μεγάλο ρόλο ο ίδιος ο παίκτης και η ομάδα δεν φρόντισαν να «καεί» η ιστορία πριν φουντώσει. Τα όσα λέει ο Πρίντεζης, τα λέει πριν το ματς με την Χίμκι στο οποίο αγωνίστηκε κανονικά. Επί της ουσίας τα όσα λέει είναι εύκολα αντιμετωπίσιμα, αρκεί να θες να σβήσεις τη φωτιά πριν φουντώσει. Βγαίνεις ο ίδιος σε μια συνέντευξη Τύπου, με κάποιον από τη διοίκηση δίπλα σου και λες ότι υπάρχει ένα ηχητικό στο οποίο ακούγομαι σε μια συγκεκριμένη στιγμή, προ ημερών, να ζητάω να μην αγωνιστώ. Παραδέχεσαι ότι υπήρξε ένα πρόβλημα, δηλώνεις ότι τακτοποιήθηκε και η ιστορία τελειώνει. Αν όντως, όπως ο Πρίντεζης λέει στη δήλωση που έκανε. «η ομάδα είναι μια οικογένεια κτλ κτλ», τότε γιατί να μην επιχειρήσεις να σκοτώσεις το θέμα πριν γεννηθεί; Όταν μάλιστα γνωρίζεις ότι το μήνυμα υπάρχει και κυκλοφορεί – κάποιοι λένε ότι κυκλοφορεί από τις 12 Ιανουαρίου.

Είναι πάντα άβολο, αλλά…

Να πούμε ότι πίστευαν ότι δεν θα τολμήσει κανείς να το δημοσιεύσει γιατί εκτός από αντιδεοντολογικό είναι και παράνομο; Μου μοιάζει δύσκολο να πιστεύουν ότι θα σεβαστούν τα site τη δεοντολογία, πόσο μάλλον όταν ο καθένας μπορεί να γράφει ότι θέλει χωρίς να βάζει την υπογραφή του. Αλλά ας δεχτούμε ότι το πίστευαν. Δεν θα έπρεπε να είναι κομμάτι καλύτερα προετοιμασμένοι όλοι για το πώς θα αντιδράσουν αν κάποιος δημοσιεύσει το υλικό;

Η δήλωση του Πρίντεζη δεν υπήρξε καθόλου μα καθόλου κατατοπιστική: ο παίκτης επισήμανε ότι όλοι μαζί συνεχίζουν αγαπημένοι κτλ κτλ, αλλά δεν μου προκύπτει ότι αυτό το αμφισβήτησε κανείς. Το θέμα είναι άλλο: υπάρχει κάποια νέα συμφωνία σε ό,τι έχει να κάνει με τις οφειλές; Υπάρχει κάποια εξέλιξη; Αν υπάρχει, αν π.χ ο παίκτης έχει πάρει χρήματα, θα έπρεπε να γίνει πιο κατατοπιστικός και πιο αναλυτικός, διότι στο μήνυμα του, που (κακώς) δημοσιεύτηκε και (κακώς) κυκλοφορεί, δεν μιλάει γενικά και μοιάζει να ειδοποιεί τους πάντες. Το ξέρω ότι είναι άβολο να μιλάς για αμοιβές, για καθυστερήσεις και για χρέη, όταν όμως ακούγεσαι να λες ότι θα ζητήσεις να μην ξαναπαίξεις στην ομάδα γιατί δεν πάει άλλο, δεν εκφράζεις μια απλή δυσαρέσκεια, αλλά κοινοποιείς μια σκληρή προσωπική απόφαση. Από την στιγμή που τελικά αυτό δεν το έκανες θα ήταν καλό να εξηγήσεις και γιατί άλλαξες γνώμη. Όχι μόνο για σένα, αλλά γενικά για το καλό της ομάδας. Εκ μέρους της οποίας ακούγεσαι ως αρχηγός να εκφράζεις τα παράπονά σου.

Ποιος έκανε τη διαρροή

Εντύπωση μου έκανε και η σιωπή του Ολυμπιακού. Διαβάζω ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει λέει ένα είδος έρευνας για να βρούνε ποιος είναι αυτός που έκανε τη διαρροή. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο διότι με αυτό τον τρόπο δημιουργούν μόνο ύποπτους. Αν μιλούσαμε για μια απλή εταιρία, το πράγμα θα μπορούσε πραγματικά να αντιμετωπιστεί με κάποιου είδους εσωτερική ένορκη διοικητική εξέταση, αλλά εδώ μιλάμε για μια ομάδα μπάσκετ: δεν μπορεί να αφήνεις να κυκλοφορούν ονόματα υπόπτων. Μου έκανε μάλιστα εντύπωση ότι κάποιοι καλοθελητές έμπλεξαν αμέσως τον Τολιόπουλο, πιθανότατα γιατί ήταν ο πιο βολικός – το παιδί είχε τα αντανακλαστικά να το διαψεύσει και μπράβο του. Επειδή είναι σχεδόν αδύνατο να βρεις ποιος έκανε τη διαρροή, ο ασφαλέστερος τρόπος ήταν να πεις εξ αρχής πως αυτό δεν σε ενδιαφέρει. Τι χρειαζόταν; Κάτι πολύ απλό: να βγει κάποιος επισήμως και να πει ότι όλα όσα ο Πρίντεζης αναφέρει δεν έχουν πια καμία απολύτως επικαιρότητα, ότι δόθηκαν εξηγήσεις κι ότι ακόμα κι αν καθυστερήσεις υπάρχουν έχουν δοθεί στους παίκτες οι πρέπουσες εγγυήσεις. Και τέλος. Ούτε ανακρίσεις χρειάζονται, ούτε έρευνες: δεν είναι πρόβλημα του Ολυμπιακού η διαρροή, πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι να δημιουργηθούν συνθήκες αμοιβαίας καχυποψίας στα αποδυτήρια. Ισως αυτό ήθελε να επισημάνει ο Πρίντεζης στην περί οικογένειας δήλωση: μόνο που το είπε τόσο μπερδεμένα που κανείς δεν κατάλαβε τίποτα.

Η αφέλεια του παίκτη

Υπάρχει κάτι ακόμα που μου κάνει εντύπωση: η αφέλεια του καλού παίκτη να στείλει ένα τέτοιο μήνυμα ηχογραφημένο. Ο Πρίντεζης πρέπει να είναι πολύ καλό παιδί – να πιστεύει δηλαδή πως μπορεί να στέλνει σε κάποιους τέτοια μηνύματα κι αυτά να μην διαρρεύσουν ποτέ. Θαυμάζω την έλλειψη πονηριάς, αλλά όταν έχουν προηγηθεί οι συνομιλίες του Γιάννη Μπουρούση με τον πεθερό του (που έγιναν Viral) το να μην πάει το μυαλό σου στο κακό μου μοιάζει πραγματικά απίστευτο. Ενας τόσο καλός παίκτης θα πρεπε να αποφεύγει και να γράψει τέτοια μηνύματα, όχι να τα ηχογραφήσει και να τα στείλει κιόλας. Ο κόσμος που ζούμε είναι γεμάτος από λυκόρναια που για τέτοια ζουν: δεν χρειάζεται να τους δίνουμε και τροφή νομίζω.

Καταλαβαίνω επίσης και κάτι άλλο: πως αν όντως αυτό το έδωσε στη δημοσιότητα κάποιο από τα μέλη της ομάδας, το έκανε για να πιέσει, διότι πιθανότατα του χρωστάνε κι αυτόν. Το έκανε χρησιμοποιώντας τον Πρίντεζη και η ρουφιανιά του είναι κολοσσιαίων διαστάσεων. Αλλά στην εποχή μας είναι κάτι που θα πρέπει να το περιμένεις: ο κόσμος είναι γεμάτος από παρτάκηδες που δεν σέβονται ούτε καν ένα συμπαίκτη τους.

Μοιάζει να το ξέχασαν

Η ιστορία είναι απλή κι εύκολα διαχείριση επικοινωνιακά. Η ομάδα έπρεπε εδώ και είκοσι μέρες να κάνει γνωστές τις καθυστερήσεις των πληρωμών: οι συζητήσεις στα δημοσιογραφικά γραφεία έδιναν και έπαιρναν. Με λίγη ειλικρίνεια δεν θα υπήρχε κανένα ζήτημα – πόσο μάλλον όταν οι καθυστερήσεις στο μπάσκετ είναι κάτι πολύ συνηθισμένο. Ο Πρίντεζης έπρεπε αρχικά να δώσει κάποιες εξηγήσεις καθησυχάζοντας τον κόσμο και μετά να πάει να κάνει καταγγελία για παράνομη χρήση προσωπικών δεδομένων: στον Ολυμπιακό παίζει και θα πρεπε να ξέρει ότι ευαισθησία για παρανομίες σε βάρος αυτής της ομάδας δεν υπάρχει – οι εισαγγελείς και οι Υφυπουργοί πετάνε αητό. Ο παίκτης και η ομάδα θα πρεπε να καθησυχάσουν τον κόσμο: για αυτόν παίζουν και σε αυτόν αναφέρονται. Και με πειράζει που μοιάζει να το ξέχασαν…