Ο τελικός του Ολυμπιακού με την Φενερμπαχτσέ, απόψε στην Κωνσταντινούπολη, πριν αρχίσει μοιάζει ένας από τους πιο άνισους τελικούς στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο Ολυμπιακός έρχεται από ένα θαύμα κόντρα στην ΤΣΣΚΑ και χρειάζεται κι ακόμα ένα, αφού η αποστολή του απόψε είναι πιο δύσκολη. Κι άλλες φορές έχει χάσει τελικούς από γηπεδούχους, αλλά τότε, στα δυο ματς με την Ρεάλ, είχε όλα τα όπλα του, ενώ τώρα δεν έχει ούτε τον Λοτζέσκι, ούτε τον Χάκετ. Η τούρκικη ομάδα είναι γηπεδούχος και ουσιαστικά διοργανώτρια του Final 4. Είναι, επιπλέον, απίστευτα διψασμένη, αφού κυνηγάει το πρώτο τρόπαιο της ιστορίας της. Συγχρόνως, παρόλο που τρόπαια δεν έχει, στους τελικούς δεν είναι πρωτάρα, αφού έχασε πέρυσι έναν στην παράταση. Στην Πόλη οι Τούρκοι έχουν στήσει ένα πάρτι περιμένοντας την στέψη της πρωταθλήτριάς τους. Εχουν το 80% των εισιτηρίων, είναι χορηγοί της διοργάνωσης και είναι τόσο μεγάλη η βεβαιότητα τους, ώστε δεν αποκλείεται να δούμε στο γήπεδο και τον Ερτογάν. Κι έχουν ένα προπονητή που μισεί τον Βασίλη Σπανούλη και δεν θα τον αφήσει να πάρει ανάσα.

Μίσος απερίγραπτο

Οσοι τον γνωρίζουν τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς λένε πως δεν μπορεί κανείς να περιγράψει το μίσος του για τον αρχηγό του Ολυμπιακού. Ο Σπανούλης είναι ίσως η μία και μοναδική πολλή μεγάλη ήττα, που είχε ο Σέρβος στην καριέρα του, όχι γιατί κάποτε τον είδε να φεύγει, αλλά γιατί ο Ομπράντοβιτς ποτέ δεν περίμενε ότι φεύγοντας ο Βασίλης θα κάνει όσα έκανε. Ο Σπανούλης φεύγοντας του πήρε το πρωτάθλημα, πήρε δυο Ευρωλίγκες κι έφτασε και σε δυο ακόμα τελικούς, και του απέδειξε με πράξεις αυτό που ο Ομπράντοβιτς δεν πίστευε, δηλαδή ότι δεν είναι ένας συνηθισμένος παίκτης, αλλά ένας μεγάλος σολίστας που μπορεί σε μια ομάδα να κάνει τη διαφορά.  Ο Ομπράντοβιτς δεν έβλεπε σε αυτόν τίποτα πιο πολύ από ένα γρανάζι μιας μηχανής, μιας δικής του μηχανής – έτσι τους βλέπει όλους. Ο Σπανούλης πήγε στον Ολυμπιακό και του άλλαξε την ιστορία. Και όσα έκανε φέτος αποδεικνύουν ένα πράγμα: πως έχει κι αυτός μια συνταγή επιτυχίας. Για τον Ομπράντοβιτς, που νοιώθει ο Πάππας που έχει το αλάθητο, δεν υπάρχει πιο μεγάλη ήττα. Απόψε δεν θέλει μόνο να πάρει την κούπα, αλλά και να ταπεινώσει τον Σπανούλη, να τον βγάλει από το ματς, να τον ακυρώσει. Μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία.

Καταπληκτική στον ημιτελικό

Αυτό το σενάριο είναι η μοναδική τύχη του Ολυμπιακού να ανατρέψει τα προγνωστικά των ουδέτερων και να πάρει το ματς. Η Φενέρ κόντρα στην Ρεάλ, κόντρα δηλαδή στην σταθερότερη ομάδα φέτος στην Ευρωλίγκα, έκανε στον δεύτερο ημιτελικό ένα καταπληκτικό παιγνίδι, προτάσσοντας όλη την ποιότητα που έχει αγοράσει με τα πάμπολα εκατομμύρια της. Ο Ομπράντοβιτς δεν ασχολήθηκε με το πώς η ομάδα του θα περιορίσει τον Γιούλ – ο τρομερός Ισπανός παραλίγο να κάνει ρεκόρ καριέρας στο σκοράρισμα. Ο Σέρβος γνωρίζοντας ότι έχει μια ομάδα φορμαρισμένη, που επιπλέον παίζει και στην έδρα της, πήρε το ματς βασιζόμενος κυρίως σε αυτό που μπορεί να κάνουν οι λίγοι στον αριθμό, αλλά τρομερά ποιοτικοί παίκτες του: κέρδισε εύκολα, γιατί δεν είχε κανένα υστερήσαντα. Ολοι έκαναν καταπληκτικά τη δουλειά τους και το αποτέλεσμα ήταν μια επικράτηση ολοκληρωτική και πανεύκολη: η Φενέρ έπαιξε στο τέμπο που ήθελε η Ρεάλ, αλλά με μεγαλύτερη συγκέντρωση, περισσότερη δύναμη, σπάνια προσοχή. Αν το κάνει κι απόψε μπορεί να κερδίσει τον λαβωμένο Ολυμπιακό, που πήγε στην Πόλη με απώλειες. Η μόνη περίπτωση να μην το κάνει είναι το μίσος του Ζέλικο για τον Σπανούλη: αν αντί ν αφήσει την ομάδα του να παίξει το μπάσκετ που ξέρει, στείλει δυο και τρεις παίκτες να κυνηγάνε τον αρχηγό του Ολυμπιακού, μπορεί το ματς να γίνει ροντέο.

Ολοι για έναν

Ολοι μιλάνε πάλι για την άμυνα και είναι λογικό γιατί ο Ολυμπιακός έχει παίξει στα Final 4 άμυνες για σεμινάριο. Ειδικά στην ΤΣΣΚΑ έχει κάνει ιστορικά χουνέρια με όπλο την άμυνα – και δεν μιλάω για το τελευταίο μας. Το 2013 στο Λονδίνο ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα είχε κάνει ένα από τα αρτιότερα αμυντικά παιγνίδια, που έχουν γίνει στην Ευρώπη περιορίζοντας την στους 52 πόντους – πράγμα απίθανο. Τεόντοσιτς, Κρίστιτς, Βοροντσέβιτς, Παπαλουκάς δεν είχαν βάλει όλοι μαζί 10 πόντους! Ο μεγάλος Γουίμς είχε 13 - τους μισούς στο τέλος, όταν ο Ολυμπιακός χαλάρωσε. Ένα χρόνο αργότερα, στη Μαδρίτη, η αντεπίθεση του Ολυμπιακού του Σφαιρόπουλου βασίστηκε στο one man show του Σπανούλη στο τέλος, αλλά και τότε η άμυνα είχε κρατήσει ζωντανή την ομάδα: ο Ντε Κολό με 18 πόντους ήταν απολύτως μόνος. Ο Τεόντοσιτς είχε μείνει στους 8, ο Γουίμς στους 9, ο μεγάλος Κιριλένκο είχε βάλει ένα καλάθι. Στον τελικό της Πόλης το 2012 ο Ολυμπιακός είχε επιτρέψει στην ΤΣΣΚΑ να βάλει 61 πόντους. Ομως προσοχή: από το  2002 και μετά δεν υπάρχει ομάδα που να έχει κερδίσει τελικό με 62 πόντους όπως τότε ο Ολυμπιακός. Σε εννιά από τους τελευταίους δεκαπέντε ο νικητής έχει βάλει πάνω από 85 – ο ίδιος ο Ολυμπιακός στο Λονδίνο στη Ρεάλ έριξε μια κατοστάρα. Για να έχει τύχη o Ολυμπιακός πρέπει ο Ομπράντοβιτς να πέσει στην παγίδα του Σπανούλη και να τον κυνηγάει και όλοι οι άλλοι να βάλουν τη μπάλα στο καλάθι. Αλλωστε τα πραγματικά καλά ματς του Ολυμπιακού φέτος δεν ήταν αυτά που ο Ολυμπιακός κράτησε χαμηλά τον αντίπαλο, αλλά αυτά που η επίθεσή του λειτούργησε συνολικά. Δεν ξέρω πόσοι το έχουν καταλάβει, αλλά στην απίστευτη νίκη κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, ο Ολυμπιακός έβαλε 82 πόντους χωρίς κανένα αιφνιδιασμό: με 14 τρίποντα και σετ παιγνίδι και παίρνοντας πόντους από εννέα παίκτες του! Κάτι ανάλογο πρέπει να συμβεί κι απόψε: ο Σπανούλης τους πήγε μέχρι τον τελικό κι απόψε όλοι μα όλοι πρέπει να παίξουν και για τον αρχηγό τους. Ο Ομπράντοβιτς μόνο αυτόν βλέπει μπροστά του: η πίεση που θα του ασκήσει θα είναι απίστευτη, αλλά ο Σπανούλης είναι αρκετά ώριμος, ώστε να μην εκβιάσει προσπάθειες – είναι η ώρα όλων των υπόλοιπων. Στα αποδυτήρια του ΣΕΦ υπάρχει πάντα κρεμασμένο το πανό που λέει «όλοι για έναν κι ένας για όλους». Απόψε το «όλοι για έναν», μετρά κατά την γνώμη μου περισσότερο.

Αουτσάιντερ είναι

Τα δυο ματς με την Φενέρ φέτος ήταν πολύ κλειστά και ιδιαίτερα: ο Ολυμπιακός κέρδισε εύκολα στο ΣΕΦ, άλλα έλειπε ο Μπογκντάνοβιτς και έχασε δύσκολα στην Πόλη μολονότι έλειπε ο Σπανούλης, αλλά τα προηγούμενα δεν μετράνε. Η μάχη απόψε είναι άνιση, αλλά ποια δεν ήταν; Οι Τούρκοι τα έχουν όλα με το μέρος τους. Αν δεν πάρουν την κούπα ή αποτυχία τους θα είναι ένα ιστορικό φιάσκο – ίσως χωρίς προηγούμενο. Ο Ολυμπιακός, απολύτως επιτυχημένος, αφού έφτασε μέχρι το τελευταίο ματς, είναι αουτσάιντερ. Και γουστάρει.