Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ ξεκινούν απόψε τα παιγνίδια τους στο Europa League o πρώτος και στο UEFA Conference League o δεύτερος. Εχουν και οι δυο τον ίδιο στόχο: να περάσουν τον όμιλο. Και οι δυο ομάδες κινδυνεύουν, αν απόψε δεν κερδίσουν, να παγιδευτούν σε μια κατάσταση εσωστρέφειας – τον καιρό των Social Media και των κραυγών αυτό είναι πανεύκολο. Ένα επιπλέον πρόβλημα είναι ότι οι αποστολές τους απόψε θεωρούνται κομμάτι εύκολες, ενώ ειδικά ο Ολυμπιακός για να τα καταφέρει να κερδίσει τους Βέλγους πρέπει να μοχθήσει πάρα πολύ. Στον ΠΑΟΚ η όποια συζήτηση μετά το ματς, θα χει να κάνει (μάλλον…) με το πώς έχει παίξει: το να μην κερδίσει μου μοιάζει απίθανο. 

Εκεί που έπρεπε να είναι δυνατοί   

Τώρα που πέρασαν μέρες απο τα στραβοπατήματα των δυο στην πρεμιέρα της Σουπερλίγκας μπορεί να υπάρξει από την μεριά των προπονητών τους και μια πιο ψύχραιμη ανάλυση του τι συνέβη. Το κακό και για τις δυο ομάδες είναι ότι μέχρι τώρα στη σεζόν δείχνουν να έχουν προβλήματα στις γραμμές που έπρεπε να είναι οι δυνατές τους. Ο Ολυμπιακός δεν σκόραρε κόντρα στον Ατρόμητο (παρά τη σωρεία χαμένων ευκαιριών στο φινάλε) κι αυτό μολονότι ο Πέδρο Μαρτίνς χρησιμοποίησε έξι από τους διαθέσιμους κυνηγούς και μεσοεπιθετικούς του (Ελ Αραμπί, Τικίνιο, Βαλμπουενά, Λόπεζ, Ονιεκούρου, Μπα). Οι αμυντικοί του ΠΑΟΚ, δηλαδή οι πιο έμπειροι παίκτες του, έκαναν στο ματς με τον ΠΑΣ παιδαριώδη λάθη: το τελευταίο, αυτό του σκουριασμένου γκολκίπερ Ζίφκοβιτς, πληρώθηκε ακριβά αφού ο Κόντε σκόραρε.

Αν αυτά ήταν αποσπασματικές εικόνες θα έλεγα ότι κακώς δημιουργούν προβλήματισμό αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι: ο Ολυμπιακός στο Κοραϊσκάκη φέτος έχει βάλει περισσότερο από ένα γκολ μόνο στην Σλόβαν. Στη Νέφσκι έβαλε ένα, στη Λουντογκόρετς ένα και στον Ατρόμητο κανένα: και στα τρία ματς ξύπνησε μάλλον αργά (με τη Λουντογκόρετς ισοφάρισε ο Αγκιμπού Καμαρά στο 87΄) και στα τρία ματς οι ευκαιρίες δεν του έλειψαν. Ο ΠΑΟΚ από την άλλη προβλήματα στην άμυνά του είχε και με την Μποέμιανς και με τη Ριέκα στην Τούμπα: χωρίς μάλιστα καμία από τις δυο αυτές ομάδες να του ασκήσει μεγάλη πίεση. Και οι δυο έκαναν ό,τι ο ΠΑΣ: περίμεναν το λάθος της άμυνας – λάθος που ήρθε σε όλα σχεδόν τα παιγνίδια.

Πολλές αλλαγές, αρκετή σύγχυση  

Και οι δυσκολίες του Ολυμπιακού στην επίθεση και τα λάθη του ΠΑΟΚ στην άμυνα βασίζονται πολύ και στις συνεχείς αλλαγές των προπονητών. Ο Μαρτίνς χάνοντας τη μισή ομάδα του πριν τα ματς με τη Νέφσκι υποχρεωτικά έκανε αλλαγές. Στο πρώτο ματς έπαιξε με Μασούρα- Ρατζέλοβιτς – Χασάν και τον Καμαρά (που σκόραρε) πίσω τους, αλλά υποχρεώθηκε να επιστρατεύσει τον Βαλμπουενά τον οποίο κράτησε ως βασικό και στη ρεβάνς με τους Αζέρους και στα ματς με τη Λουντογκόρετς. Χωρίς τον Καμαρά στη ρεβάνς με τη Νέφσκι έπαιξε ο Κούντε (κάτι σαν «δεκάρι» μάλιστα) και το πείραμα επαναλήφθηκε και με τη Λουντογκόρετς, χωρίς το καλύτερο αποτέλεσμα – ίσως γιατί η συνύπαρξη Καμαρά – Κούντε είναι δύσκολη. Η επιστροφή του Ελ Αραμπί στο εκτός έδρας ματς με τη Λουντογκόρετς έλυσε κάποια από τα προβλήματα, αλλά ο Μαροκινός έχει ταλαιπωρηθεί καλοκαιριάτικα και δεν είναι στα καλύτερα του. Για αυτό ο Μαρτίνς ψάχνοντας σπιρτάδα, παρουσίασε ως βασικό τον Αγκιμπού Καμαρά με τη Σλόβαν στην Αθήνα και τον Ονιεκούρου στη Μπρατισλάβα, όπου έδωσε χρόνο και στο Ρόνι Λόπεζ, που ξεκίνησε και με τον Ατρόμητο, όπου είδαμε και βασικό τον Τικίνιο, ενώ αλλαγή μπήκε και παραλίγο να σκοράρει ο Μπα. Ζαλιστήκατε; Κι εγώ. Αλλά οι αλλαγές είναι πολλές και ασταμάτητες: απλά τις καταγράφω.

Τι δείχνει όλο αυτό το «φύγε εσύ έλα εσύ»; Ότι ο Μαρτίνς ψάχνεται, προσπαθώντας να βρει τους κατάλληλους παίκτες, αλλά και να μάθει τους νεοφερμένους. Το κακό είναι ότι από την αρχή του καλοκαιριού δεν είχε ποτέ όλους τους παίκτες στα χέρια του, αφού έχασε με τραυματισμούς τον Τικίνιο και το Φορτούνη, είχε εκτός προπονήσεων για δέκα μέρες τον Ελ Αραμπί, προστέθηκαν αργά ο Ονιεκούρου κι ο Λόπεζ και τραυματίστηκε ο Μασούρας κι ενώ ήταν στα καλύτερα του. Ο Ολυμπιακός είχε την καλύτερή του λειτουργία στην επίθεση στο ματς με τη Σλόβαν, αλλά ο Μαρτίνς δεν μπορεί να ποντάρει απόψε σε όσους αγωνίστηκαν εκείνο το βράδυ γιατί δεν έχει το Μασούρα. Είναι καλό σημάδι η επιστροφή του Καμαρά αλλά δεν είναι όλα ζήτημα προσώπων. Αναζητούνται και τρόποι. Γιατί λείπουν.   

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην άμυνα του ΠΑΟΚ. Σε πέντε μόλις ματς ο Λουτσέσκου έχει χρησιμοποιήσει δυο τερματοφύλακες (Πασχαλάκη, Ζίφκοβιτς) τρία στόπερ (Βαρέλα, Κρέσπο, Μιχαηλίδη), δυο δεξιά μπακ (Ροντρίγκο, Τέιλορ) και τρεις «κόφτες» (Εσίτι, Ντούγκλας Αουγκούστο και Κούρτιτς): μόνος αμετακίνητος ο Βιερίνια, μάλλον γιατί αναπληρωματικός του δεν υπήρχε. Το γαϊτανάκι των αλλαγών είναι ασταμάτητο μολονότι τα ματς της ομάδας είναι λίγα. Αλλαγές πολλές έκανε ο Λουτσέσκου και στη γραμμή της επίθεσης, αλλά υποχρεωτικές. Ο Ζίφκοβιτς ήταν εκτός λόγω Covid, o Ελ Καντουρί τραυματίστηκε, ο Ολιβέιρα θα λείψει καιρό: αυτές της άμυνας είναι ασταμάτητες γιατί ο Λουτσέσκου πιστεύει πως αν ο ΠΑΟΚ δεν πατάει καλά στα μετόπισθεν, δεν κερδίζει.

Τρελάθηκαν οι προπονητές κι αλλάζουν διαρκώς; Όχι. Αλλά αν δεν είσαι ευχαριστημένος σε τρώνε τα ρούχα σου.       

Μια σοβαρή ομάδα κι ένα παραμύθι

Η Αντβέρπ τερμάτισε πέρυσι δεύτερη στην κανονική περίοδο στο πρωτάθλημα Βελγίου κι αν φέτος δεν ξεκίνησε καλά μοιάζει να συνέρχεται. Οι Βέλγοι έχουν ένα Δανό προπονητή, τον 44χρονο Μπρίαν Πρίσκε, που πιστεύει ότι μια ενδεκάδα χτίζεται σωστά, όταν κάθε γραμμή της ομάδας βασίζεται σε ένα καλό ποδοσφαιριστή. Στην άμυνα ηγέτης είναι ο Μπιόρν Ένχελς: τον αγόρασαν από την Αστον Βίλα, πληρώνοντας 5 εκατ ευρώ, και τον θυμόμαστε από το πέρασμά του από τον Ολυμπιακό. Στη μεσαία γραμμή υπάρχει το μεγάλο της αστέρι, ο Βέλγος μέσος Ράτζα Ναϊνγκολάν που αποκτήθηκε ως ελεύθερος από την Ίντερ. Στην επίθεση υπάρχει ο γνωστός Ελβετός φορ Μίκαελ Φράι – με ήδη δέκα γκολ φέτος. Δίπλα του αγωνίζεται το ακριβότερο καλοκαιρινό απόκτημα της ομάδας ο Βέλγος με καταγωγή από το Κονγκό εξτρέμ Μπαλικουισά: για χάρη του η Αντβέρπ πλήρωσε στη Σταντάρ Λιέγης 6 εκατ. ευρώ. Ξόδεψαν το καλοκαίρι πάνω από 15 εκατ ευρώ, παίζουν με σκοπό το γκολ και για να φτάσουν στον όμιλο του Europa League απέκλεισαν την Ομόνοια ανατρέποντας το σε βάρος τους 0-2 στο πρώτο ματς. Επειδή άλλαξαν πολύ είναι ακόμα ανέτοιμοι. Αλλά οι εύκολες νίκες ελληνικών ομάδων κόντρα σε Βέλγους είναι σπάνιες. Ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί να ιδρώσει.  

Η Λίνκλον με την οποία θα αγωνιστεί ο ΠΑΟΚ είναι ένα ωραίο παραμύθι. Είναι η πρώτη ομάδα από το Γιβραλτάρ που μπαίνει σε ομίλους: αν δεν υπήρχε το νεοσύστατο UEFA Conference League, που η UEFA έφτιαξε για να ζουν το όνειρό τους τέτοιου τύπου ομάδες, σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης δεν θα την βλέπαμε ποτέ. Όταν απέκλεισε τη Ρίγα και προκρίθηκε έκανε ένα tweet για να δηλώσει την υπερηφάνεια του για την πρόκριση ο ίδιος ο κυβερνήτης του Γιβραλτάρ, ο Φαμπιάν Πικάρδο. «Θεέ μου, δεν μπορώ να αναπνεύσω! Συμβαίνει στα αλήθεια αυτό;» έγραψε χαρακτηριστικά. Οσο για τους παίκτες της ομάδας, οι πιο πολλοί διασκεδάζουν με το ποδόσφαιρο άλλα έχουν άλλες δουλειές. Αρχηγός της ομάδας είναι ο Ρόι Τσιπολίνα που δουλεύει τελωνιακός υπάλληλος εδώ και 18 χρόνια ενώ ένας από τους ξένους της ομάδας, ο Αργεντίνος Μπράιαν Γκόμεζ έχει αγωνιστεί στη δική μας Σουπερλίγκ2 με τη Δόξα Δράμας. Στην έδρα τους τα δίνουν όλα. Αλλά αλίμονο στον ΠΑΟΚ αν έχει με δαύτους μεγάλες δυσκολίες.

Να ξεκολλήσει το μυαλό  

Ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να πεισθεί πως χωρίς τους Φορτούνη, Χασάν, Μπρουμά έχει επιθετικά προβλήματα: αν τους κολλήσει στο μυαλό η ιδέα πως δεν μπορούν να σκοράρουν εύκολα θα γίνουν όλα δυσκολότερα. Στον δε ΠΑΟΚ μια μη νίκη θα δημιουργήσει αναστατώσεις μεγαλύτερες: την Κυριακή πάει στην Τρίπολη. Στην πραγματικότητα και οι δυο ομάδες την περασμένη Κυριακή πλήρωσαν ακριβά και  απουσίες: ο Ολυμπιακός του Καμαρά και του Μασούρα κι ο ΠΑΟΚ αυτές του Ελ Καντουρί και του Αντρίγια Ζίφκοβιτς, αλλά κάθε στραβοπάτημα στην Ελλάδα θεωρείται καταστροφή – ειδικά σε ομάδες που είναι συνηθισμένες να κερδίζουν στην έδρα τους συνέχεια. Απόψε δεν παίζουν απλά για να κερδίσουν. Αλλά για να γλυτώσουν τη μουρμούρα.