Τηρουμένων των αναλογιών ο ΠΑΣ Γιάννινα έσωσε χθες το θεσμό που λέγεται κύπελλο Ελλάδος. Πέτυχε μια ιστορική πρόκριση σε βάρος του ΠΑΟ κερδίζοντας τον δυο φορές, αλλά κυρίως εξευτέλισε το σύστημα ΕΠΟ που με απίθανες αποφάσεις προσπάθησε να μειώσει τις πιθανότητές του να προκριθεί. Η ΕΠΟ ανέβαλε το πρώτο παιγνίδι, τον υποχρέωσε να αγωνιστεί στο Αγρίνιο, του έκανε τη ζωή δύσκολη. Όλα αυτά, όπως ωραία είπε ο Κάργας στο τέλος του χθεσινού ματς, πείσμωσαν τους παίκτες του καλού Γιαννίκη που βρήκαν ένα επιπλέον κίνητρο: το κίνητρο να αποδείξουν ότι το ποδόσφαιρο είναι πάνω από όλα. Έδωσαν, χθες ένα μάθημα όχι στον Παναθηναϊκό, αλλά σε όσους νομίζουν ότι η παρασκηνιακή δράση εξασφαλίζει επιτυχίες. Μερικές φορές βοηθά – συχνά, όμως, φέρνει και ήττες πραγματικά ντροπιάστηκες.

Στις εφημερίδες γράφω τις εκτιμήσεις μου για τα ματς πριν αυτά γίνουν και φυσικά για προπονητές, χωρίς να επηρεάζομαι από τα αποτελέσματα, τα οποία πολλές φορές προκύπτουν και για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με τη δουλειά τους. Δεν αποτελεί για μένα έκπληξη ο αποκλεισμός του ΠΑΣ: γράφω καιρό τώρα ότι ο ΠΑΟ «άδειασε» μετά το ματς με τον Ολυμπιακό. Εκτιμώ μάλιστα ότι το χθεσινό σοκ θα τον βοηθήσει: θα του θυμίσει ότι καμία σεζόν δεν σώζεται με μια νίκη. Η κατάκτηση στόχων επιβάλει πολλά περισσότερα.

Άλλη ήταν τότε η ομάδα

Ο Παναθηναϊκός που αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό κι ο Παναθηναϊκός που αντιμετώπισε την ΑΕΚ και τον ΠΑΣ δεν έχουν μεγάλη σχέση ως ομάδες. Ο ΠΑΟ που έπαιξε με τον Ολυμπιακό είχε τον Σέγκεφελντ και τον Σανκαρέ, που σε εκείνο το ντέρμπι ήταν οι καλύτεροι του παίκτες. Επιπλέον ο Παναθηναϊκός έφτασε στο ματς με τον Ολυμπιακό τρέχοντας ένα σερί οκτώ παιγνιδιών χωρίς ήττα και με το ηθικό στα ύψη, ενώ ο Παναθηναϊκός έπαιξε με την ΑΕΚ κουβαλώντας δυο ήττες στη σειρά και με τον ΠΑΣ χθες τρία ματς χωρίς νίκη. Ο ΠΑΟ βρήκε τον Ολυμπιακό τέσσερις μέρες πριν το ματς με την PSV – σίγουρα κι αυτό έπαιξε κάποιο ρόλο. Ωστόσο η πιο σημαντική διαφορά ήταν η ίδια η προετοιμασία του αγώνα: το ματς με τον Ολυμπιακό ήταν για τον Λάζλο Μπόλονι και τους παίκτες του το παιγνίδι της χρονιάς. Είχαν πάει οπαδοί στο Κορωπί για να μιλήσουν με τους αρχηγούς και να τους εξηγήσουν τη σημασία του αγώνα και η διοίκηση του ΠΑΟ μοιάζει να επεδίωξε την αναβολή του ματς κυπέλλου στους Ζωσημάδες για να μην ταλαιπωρηθεί η ομάδα – δεν είναι συνηθισμένος ο ΠΑΟ να δίνει τρια ματς την εβδομάδα και τώρα που υποχρεώθηκε να το κάνει για δυο σερί εβδομάδες είδαμε τι του συνέβη.

Η στόχευση ενός συγκεκριμένου παιγνιδιού είναι πάντα μια δύσκολη διαδικασία. Μπορεί το ματς που στοχεύεις να το κερδίσεις και μετά να απογειωθείς. Είναι όμως πολύ πιο πιθανό, μια ομάδα που για να κερδίσει πρέπει να κάνει μια υπέρβαση στη συνέχεια να «αδειάσει» γιατί η δουλειά έγινε. Βλέποντας πως τα πράγματα εξελίχτηκαν ο ΠΑΟ πήγε στο ματς με τον Ολυμπιακό αντιμετωπίζοντας το πραγματικά σαν τελικό: ο Γιάννης Αλαφούζος αντέχει κάθε κατηγορία, όχι όμως και την κατηγορία ότι η ομάδα του απέκτησε με τον Ολυμπιακό φιλικές σχέσεις. Στο ματς εκείνο έσφιξαν τα δόντια κι έπαιξαν παίκτες με προβλήματα (Σένκεφελτ, Σανγκαρέ) και μετά αυτά τα πλήρωσαν. Και κυρίως μου μοιάζει δεδομένο ότι είχε υπάρξει μια ανακωχή του πολέμου που υπάρχει στα αποδυτήρια ανάμεσα στον Μπόλονι και στους παίκτες του. Ολους αυτούς που θυμίζω πως είχαν φτιάξει μια επιτροπή τον Ιανουάριο που θα πήγαινε στον Αλαφούζο να του ζητήσει να κάνει στον προπονητή συστάσεις για τη συμπεριφορά του.      

Αδικη η κριτική

Ο χθεσινός αποκλεισμός του ΠΑΟ ήρθε και ως συνέχεια μιας άδικης κριτικής που έγινε στον προπονητή μετά το ματς με την ΑΕΚ και που εμφανώς επηρέασε τις χθεσινές αποφάσεις του. Την Κυριακή το βράδυ ότι ο Μπόλονι κατηγορήθηκε ότι έκανε κόντρα στην ΑΕΚ ένα τεράστιο λάθος: δεν χρησιμοποίησε τον Βιγιαφάνιες και τον Χατζηζιοβάνη, τον Αϊτόρ και τον Καρλίτος – πρέπει να πω ότι η μεγάλη φασαρία έγινε για τους δυο πρώτους. Ο Ρουμάνος κατηγορήθηκε επίσης γιατί «κάνει αργά τις αλλαγές» (με την ΑΕΚ τις πρώτες δυο τις έκανε στο 78΄) και ότι δεν φρόντισε να κλειδώσει το ματς όταν ο ΠΑΟ προηγήθηκε με το καταπληκτικό γκολ του Βέλεθ. Όλα αυτά δεν είχαν καμία βάση και τελικά αποδείχτηκαν καταστροφικά χθες. Οι αδικημένοι παίκτες έπαιξαν, ο Μπόλονι έκανε αλλαγές νωρίς, και ο ΠΑΟ αποκλείστηκε. Γιατί ήταν σβηστός και άδειος, όπως σε όλα τα ματς μετά το ντέρμπι.

Απλοϊκή η συνταγή   

Τι έχει κάνει φέτος ο Μπόλονι στον ΠΑΟ; Παρέλαβε μια ομάδα μετά την έναρξη του πρωταθλήματος και προσπάθησε να την φτιάξει από την αρχή. Ακριβώς επειδή δεν είχε άγχος (ό,τι στραβό συνέβαινε θα το χρεωνόταν ο κακός Πογιάτος), είχε τη δυνατότητα να δείξει σκληρότητα και κυνισμό και να παρουσιάσει ένα Παναθηναϊκό που έπαιζε και παίζει σχεδόν αποκλειστικά για τη νίκη με τον ίδιο πάντα τρόπο: προσπαθεί να κρατήσει το μηδέν, προσπαθεί να ακυρώσει τον αντίπαλο με το τρέξιμο των μέσων του στη μεσαία γραμμή και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί αμυντικές αδυναμίες του αντιπάλου παίζοντας στοχευμένα και δυνατά. Με αυτή την απλοϊκή συνταγή ο ΠΑΟ έτρεξε ένα μεγάλο σερί και κέρδισε και τον Ολυμπιακό. Αλλά η συνταγή απαιτεί δυνάμεις, πίστη και ηρεμία. Που δεν είναι δεδομένα.

Στρατιώτες και τρεχαλιτζήδες

Πιο πολύ και από τα αποτελέσματα στην περίπτωση του Μπόλονι είχε ενδιαφέρον το πώς έφτιαξε την ομάδα του. Ανατρέποντας σχεδόν κάθε στερεότυπο δεν έπαιξε ποτέ τον στοργικό πατέρα και δεν μιλούσε ποτέ για «παιδιά». Εδειξε μάλιστα γρήγορα ότι έχει σκοπό να επιβραβεύσει όσους προσπαθούν και όσους τον ακούνε χωρίς να κάνει την παραμικρή έκπτωση. Γρήγορα φάνηκαν οι πιστοί του στρατιώτες: ο Διούδης, ο Μολό, ο Χουάνκαρ, ο Σένκεφελντ, ο Βέλεθ, το Μαουρίσιο καταλάβαμε ότι θα είναι βασικοί παντού και πάντα. Γρήγορα επίσης φάνηκε και ότι όποιοι «μικροί» τον άκουγαν (κι έτρεχαν…) θα γίνονταν βασικοί: ο Αλεξανδρόπουλος, ο Ιωαννίδης, ο Καμπετσής, ο Πούγγουρας, ο Ζαγαρίτης (όσο ήταν εδώ), ακόμα κι ο Χατζηθεοδωρίδης και ο Αθανασακόπουλος για να βρεθούν στην ενδεκάδα έπρεπε να τρέχουν. Σε αυτούς προστέθηκαν και οι τρεις νεοφερμένοι (ο Νιάς, ο Σανκαρέ και ο Εμπαγκοτό) και σε αυτούς ο κόουτς στηρίχτηκε.

Γιατί άφησε στην άκρη τους Βιγιαφάνιες, Καρλίτος, Μακέδα, Χατζηζιοβάνη και Αϊτόρ; Νομίζω η ιστορία της δημιουργίας της επιτροπής που θα πήγαινε στον Γιάννη Αλαφούζο για να διαμαρτυρηθεί για την συμπεριφορά του έπαιξε ρόλο. Ο μεγαλομέτοχος δεν τους είδε ποτέ, αλλά ο κόουτς προφανώς κάποιους δεν τους συγχώρεσε. Τι συνέβη πριν το ματς με τον Ολυμπιακό; Υπήρξε φανερά ένας προγραμματισμός για να τρέξει η ομάδα τότε – να βρεθεί δηλαδή στην καλύτερή της κατάσταση. Και από την άλλη οι γκρινιάρηδες άφησαν κατά μέρους τη γκρίνια τους. Μόνο που όλα αυτά είχαν να κάνουν με τον Ολυμπιακό. Και μόνο.

 Κάνουν λίγα

Όχι τυχαία μετά από εκείνο το ματς ο Μόλονι άρχισε το rotation: το ρεζερβουάρ άδειασε. To κύπελλο ήταν μεγάλος στόχος, αλλά με τον ΠΑΣ στο Αγρίνιο αγωνίστηκαν εννέα αναπληρωματικοί. Χθες πάλι άλλαξε πέντε παίκτες από την ενδεκάδα με την ΑΕΚ. Δυο που τράβηξαν κουπί, ο Βέλεθ και ο Καμπετσής, απέκτησαν προβλήματα. Αδικεί παίκτες ο Μπόλονι; Εστω κι αν υποθέσουμε πως κάποιο καψώνι του κάνει, κι αυτοί κάνουν λίγα για να τον εκθέσουν. Ο Βιγιαφάνιες, ο Χατζηζιοβάνης, ο Αϊτόρ, κι ο Μακέδα ήταν βασικοί κόντρα στον ΠΑΣ στο Αγρίνιο: ο Καρλίτος αγωνίστηκε είκοσι λεπτά. Ο Βιγιαφάνιες ξεκίνησε και με τον Παναιτωλικό εναντίον του οποίου ο Αϊτορ αγωνίστηκε ένα ημίχρονο (το δεύτερο) κι ο Μακέδα ένα εικοσιπεντάλεπτο. Τι κοινό έχουν αυτά τα ματς; Χάθηκαν και τα δυο! Χθες ο Βιγιαφάνιες, ο Χατζηζιοβάνης και ο Καρλίτος ξεκίνησαν και ο Μακέντα κι ο Αιτόρ μπήκαν στην επανάληψη. Το αποτέλεσμα το είδαμε. Η μεγαλύτερη συνεισφορά όλων αυτών ήταν η σιωπή τους, όταν δεν χρησιμοποιήθηκαν στο ντέρμπι.

Κάθε εβδομάδα

Ο Μπόλονι είναι προπονητής με τα καλά του και στραβά του. Δεν είναι θαυματοποιός, δεν είναι πατερούλης, δεν είναι εύκολος άνθρωπος. Αλλά το θέμα είναι ο ΠΑΟ, που είναι έτοιμος να πετάξει μια σεζόν ακόμα. Και που δεν μπορεί να ζητήσει να παίζει με τον Ολυμπιακό κάθε εβδομάδα…