Η ήττα του ΠΑΟ δημιουργεί μια νέα κατάσταση στον πίνακα της βαθμολογίας. Η ΑΕΚ τον πλησίασε στους 4 βαθμούς, ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός βρίσκονται 7 μόλις μακριά του. Για πολλούς από την Κυριακή το βράδυ είναι σαν να ξανάρχισε το πρωτάθλημα. Εγώ λέω ότι το αβαντάζ του πρωτοπόρου είναι ακόμα σημαντικό, αλλά η αλήθεια είναι πως όλοι είναι πιο κοντά του και η μόλις μια νίκη του σε τέσσερα ματς είναι λόγος προβληματισμού. Κανονικά θα έπρεπε να γράψω ένα κομμάτι για κάθε μια από τις ομάδες αυτές – θα έχω σίγουρα την ευκαιρία να το κάνω προσεχώς. Αλλά σήμερα θα κάνω μια συγκριτική ανάλυση της συνέχειας των τεσσάρων: κυρίως θέλω να υπογραμμίσω τι πρέπει να συμβεί στην κάθε μια από τις ομάδες αυτές για να κερδίσει το πρωτάθλημα – ποια δηλαδή είναι τα αβαντάζ τους και οι δυσκολίες που θα βρουν μπροστά τους.

Απαραίτητο οι νίκες σε ντέρμπι

Ο Ολυμπιακός έχει τους ίδιους βαθμούς με τον ΠΑΟΚ, αλλά μια μικρή διαφορά από αυτόν: του λείπουν νίκες στα ντέρμπι και στην πορεία τέτοια υπάρχουν πολλά. Όπως κι ο ΠΑΟΚ ο Ολυμπιακός έχει πετάξει βαθμούς και σε ματς που έλεγχε (στα Γιάννινα πχ, όπου προηγήθηκε με 0-2), αλλά κυρίως ο πρωταθλητής πληρώνει μια δυσκολία στα ντέρμπι που έχει από πέρυσι – μετά τον περσινό πρώτο γύρο. Θυμίζω ότι πέρυσι στον πρώτο γύρο ο Ολυμπιακός στα ματς με ΠΑΟ, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Αρη έκανε 10 βαθμούς, ενώ στο δεύτερο γύρο έκανε 5. Στα play off έκανε συνολικά 14, αλλά σε αυτούς υπάρχουν τρεις με την ΑΕΚ (σε ένα αδιάφορο ματς στο φινάλε) και 4 με Αρη και ΠΑΟΚ μετά την μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος. Πριν από αυτή ο Ολυμπιακός είχε μια νίκη με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα (νίκη τίτλου) και μια με τον Αρη χάρη σε ένα πέναλτι γκολ του Ελ Αραμπί στο Καραϊσκάκη στο 86΄. Φέτος η δυσκολία του στα ματς αυτά ήταν ακόμα πιο μεγάλη καθώς στον πρώτο γύρο δεν έχει νίκη: έφτασε κοντά να την κάνει με τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο αλλά την έχασε από το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή Κελετ. Για να καταλάβετε πόσο σημαντικά είναι τα ντέρμπι αν αυτό δεν υπήρχε σήμερα ο Ολυμπιακός θα είχε μόνο 4 βαθμούς διαφορά από την πρώτη θέση.

Ολοι μπροστά

Ο Ολυμπιακός θα παίξει εκτός έδρας με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ μέχρι τη λήξη της κανονικής περιόδου και εντός με τους Αρη και ΠΑΟ, πριν αγωνιστεί με όλους αυτούς δυο φορές στα play off. Για να ανταποκριθεί στη δυσκολία αυτών των ματς ο Ολυμπιακός χρειάζεται να βελτιωθεί σοβαρά αμυντικά κι αυτή είναι η νέα αποστολή του Μίτσελ: στα κερδισμένα ματς με Αστέρα, Ιωνικό, Βόλο η άμυνα δεν χρειάστηκε. Ο Ολυμπιακός θα πρεπε ήδη από το καλοκαίρι να έχει εντοπίσει ένα στόπερ ικανό να διαδεχτεί τον Σεμέδο (η θέση χηρεύει…), αλλά αμφιβάλω αν θα αποκτήσει ένα κεντρικό αμυντικό τώρα- στην καλύτερη θα επιστρέψει ο Σισέ. Για το καλό του πρέπει να προσέξει πολύ στην επιλογή του πιθανού αντικαταστάτη του Ρέαπτσουκ: όποιος έρθει πρέπει πρώτα από όλα να είναι αμυντικός διότι εξτρέμ που να γυρνά και να βοηθά δεν υπάρχει κι ο Μίτσελ δεν πρόκειται να παίξει με τρεις κόφτες, όπως έκανε ο Μαρτίνς όταν είχε τον Τσιμίκα και τον Ελαμπτελαουί και τους κάλυπτε αμυντικά, ώστε να μπορεί να παίρνει από αυτούς πολλά επιθετικά.

Το καλό για την ομάδα του Μίτσελ είναι ότι έχει ολοκληρώσει τα ταξίδια της στην ελληνική επαρχεία: έχει μόνο ένα ματς στη Λαμία. Αλλά έχει και δύσκολους αντιπάλους στο κύπελο: μετά τον Ατρόμητο τον περιμένει (λογικά…) ο Αρης και αν προκριθεί υπάρχει η ΑΕΚ. Το κακό είναι ότι ουδείς μοιάζει να προβληματίζεται για την ανάγκη ενίσχυσης της άμυνας. Ολοι μπροστά κι ό,τι κάτσει.

Η πιο μεγάλη βελτίωση

Ο ΠΑΟΚ έχει την μεγαλύτερη βελτίωση από όλους που βρίσκονται στην πρώτη τετράδα και αυτή η βελτίωση έχει αρχίσει μετά την ήττα του από την ΑΕΚ την δέκατη αγωνιστική, όταν και έμεινε 14 βαθμούς πίσω από την πρώτη θέση. Το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι ότι έχει δυο ενδεκάδες κι ένα προπονητή που αυτό το εκμεταλλεύεται – βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει και αναντικατάστατους: τέτοιοι είναι ο Ινγκασον, ο Ζίφκοβιτς (με τα πάνω του και τα κάτω του), ο Ολιβέιρα και ο τερματοφύλακας Κοτάρσκι – αλλά μόνο αυτοί. Ο ΠΑΟΚ ξέρει την τέχνη του να χτίζει μεγάλα σερί, έχει καλή συμπεριφορά στα ντέρμπι (έπαιξε στα ίσια τον ΠΑΟ, κέρδισε στο Καραϊσκάκη κι έχει 4 βαθμούς σε δυο ματς με τον Αρη) και δύσκολα θα πετάξει στη συνέχεια βαθμούς με ομάδες όπως ο ΟΦΗ, ο Ατρόμητος και ο Λεβαδειακός όπως έκανε μέχρι τώρα. Θέλει μια ενίσχυση στην επίθεση (κυρίως γιατί ο Μπράντον και ο Κουαλιάτα δεν πρόσφεραν τα αναμενόμενα), αλλά έχει πολλούς παίκτες που φτάνουν στο γκολ κι αυτό θα μετρήσει. Αν πειστεί κι ο Λουτσέσκου ότι ο ΠΑΟΚ μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα, τίποτα δεν αποκλείεται. Βέβαια τα τρία ματς με τον ΠΑΟ που έχει μπροστά του (δυο για το κύπελλο κι ένα για το πρωτάθλημα) είναι μια δοκιμασία. Και η Τούμπα έχει πάψει από καιρό να είναι η απόρθητη έδρα που όλοι φοβούνται. Κι αλίμονο αν ο 34χρονος Τάισον στερήσει χρόνο συμμετοχής από τον Κωνσταντέλια ή τον Νάρεϊ ή τον Ζίφκοβιτς: δύσκολα θα είναι σε θέση να δώσει πιο πολλά από αυτούς και η όποια προσαρμογή του θα είναι λάθος να γίνει σε βάρος της ομάδας.

Παιγνίδι υποψήφιας πρωταθλήτριας

Η ΑΕΚ με τη νίκη της επί του Παναθηναϊκού μοιάζει ήδη μεγάλο φαβορί – η αλήθεια είναι πως αυτό ακούγεται όλο και περισσότερο από τη στιγμή που ξεκίνησαν τα στραβοπατήματα του ΠΑΟ στο δεύτερο γύρο. Η άνοδος της ΑΕΚ στις εκτιμήσεις όλων οφείλεται όχι σε ένα άλλα, σε τρεις τουλάχιστον λόγους. Η ΑΕΚ έχει έδρα, η ΟΠΑΠ Αρένα είναι κατάμεστη, ο κόσμος της έχει κάψα και τα αποτελέσματά της εκεί είναι διαρκώς νικηφόρα: κανείς από τους άλλους τρεις δεν έχει μηδενικές απώλειες όπως η ΑΕΚ από την ώρα που γύρισε σπίτι της – έχει 7 νίκες σερί εντός έδρας και επι της ουσίας δεν έχει δεχτεί ούτε γκολ. Ο δεύτερος λόγος είναι η καλύτερη συμπεριφορά που έχει φέτος στα ντέρμπι, στα οποία υπόφερε χρόνια τώρα - κυρίως από την μέρα που ήρθαν ξένοι διαιτητές. Φέτος η ΑΕΚ έχει χάσει μόνο ένα (από τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο), ενώ πέρασε νικηφόρα από το πάντα δύσκολο Βικελίδης, δεν έχασε στο Καραϊσκάκη και σταμάτησε το εντυπωσιακό σερί που είχε χτίσει ο ΠΑΟΚ στα μεταξύ τους ματς. Ο τρίτος λόγος (και ίσως ο σημαντικότερος) είναι το παιγνίδι της: η ΑΕΚ παίζει σαν υποψήφια πρωταθλήτρια – αγαπάει την πρωτοβουλία, πρεσάρει, δημιουργεί και έχει ένα παιγνίδι που ταιριάζει στους πολλούς επιθετικούς της. Ο πάγκος της είναι πιο γεμάτος από του ΠΑΟ (έστω κι αν ο Αλμέιδα σπανίως κάνει πέντε αλλαγές…), αλλά πρέπει να σταματήσουν οι τραυματισμοί, που είναι οι περισσότεροι που έχει μεταξύ των ομάδων που θέλουν το πρωτάθλημα. Αυτοί οι τραυματισμοί είναι ο λόγος που η ΑΕΚ έχει πετάξει βαθμούς με ομάδες που ξέρουν να σπεκουλάρουν και να χτυπάνε αδυναμίες: ο Αστέρας κι ο ΠΑΣ αυτό έκαναν. Ο λόγος είναι απλός: η ΑΕΚ είναι βασισμένη σε ένα μηχανισμό που βασίζεται στη γνώση των αποστολών. Και ναι μεν έχει πολλούς παίκτες, αλλά όλοι δεν είναι εξίσου καλοί μαθητές.

Ψυχραιμία πρώτα από όλα

Ο ΠΑΟ έχει πρώτα από όλα κάτι που δεν έχουν οι άλλοι: παραπάνω βαθμούς. Το κακό ξεκίνημα στο δεύτερο γύρο οφείλεται εν μέρη και στο πρόγραμμα. Όπως ο ΠΑΟ έδωσε στο ξεκίνημα της σεζόν τέσσερα από τα πρώτα πέντε ματς εντός έδρας, τώρα είχε τέσσερα στα πέντε πρώτα εκτός κι ήταν μάλλον τυχερός που το ένα ήταν στη Λειβαδιά όπου είχε και τον κόσμο του. Ολοι υπογραμμίζουν την ανάγκη μεταγραφικής ενίσχυσής του, αλλά το βασικό για τον πρωτοπόρο είναι να μην χάσει αυτό που του έδωσε την πρωτιά, δηλαδή την ψυχραιμία, την ηρεμία και την πίστη στον προπονητή του.

Δεν χρειάζονται ούτε πιέσεις στον Γιοβάνοβιτς να κάνει γρήγορα μεταγραφές, ούτε υποδείξεις: ο Ιβάν έχει αποδείξει ότι ξέρει τι θα πει πρωταθλητισμός και πως γίνεται. Το πρόβλημα του ΠΑΟ είναι ότι πρέπει να διαχειρισθεί μια κρίση αποτελεσμάτων – πράγμα που του συμβαίνει για πρώτη φορά φέτος. Η ομάδα του δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά: κατά τη γνώμη χρειάζεται απλά να ξαναβρεί αγωνιστική ένταση και τρεξίματα. Υπο αυτό το πρίσμα ο ΠΑΟ στην OPAP Arena έπαιξε καλύτερα από ότι στη Λειβαδιά. Εχασε βέβαια, αλλά όχι γιατί υπέφερε την ΑΕΚ: σε τρεις φάσεις κρίθηκαν όλα. Κι αν αγωνιστεί έτσι στα ντέρμπι που έρχονται δεν είναι δεδομένο πως θα ηττηθεί: ίσα ίσα. Πιο μεγάλο πρόβλημα είναι τα ματς με τους μικρότερους εκεί που πρέπει να ανοίξει κλειστές άμυνες. Αλλά είναι πρόβλημα που λύνεται κι ευκολότερα: σε τελική ανάλυση και οι νίκες με 1-0 τρεις βαθμούς δίνουν.

Κάποιες από τις δυσκολίες αυτών των ομάδων θα μπορούσαν να είναι αντιμετωπίσιμες με μεταγραφές. Θα κάνω κάποιες επισημάνσεις προσεχώς.