Στη φάση των ομίλων του Γιουρόπα λιγκ βρέθηκαν φέτος τρεις ελληνικές ομάδες. Σε καμία από τις έξι αγωνιστικές του δεν είδαμε δυο τουλάχιστον ελληνικές νίκες. Με βάση αυτό το δεδομένο είναι στατιστικό θαύμα ότι οι δυο από τις τρεις ομάδες μας προκρίθηκαν.

Δυσκολίες και ανακούφιση

Περισσότερο και από αναλύσεις η τελευταία βραδιά της φάσεις των ομίλων του Γιουρόπα λιγκ προσφέρεται για κάποια συμπεράσματα. Ο Ολυμπιακός είχε πάρει την πρόκριση την περασμένη αγωνιστική και πήγε στην Κύπρο για να διεκδικήσει μια πρωτιά γοήτρου κόντρα στον μαχητικό ΑΠΟΕΛ: έκανε το χειρότερο του ματς στους ομίλους, έχασε με 2-0 και πέρασε δεύτερος, πράγμα που σημαίνει πως θα τύχει μιας δύσκολης κλήρωσης στη συνέχεια – αυτή θα είναι η τιμωρία του για την χθεσινή του απαράδεκτη εμφάνιση. Δύσκολος θα είναι κατά πάσα πιθανότητα και ο αντίπαλος του ΠΑΟΚ που όμως παίρνοντας την πρόκριση στο τελευταίο ματς δεν είχε περιθώριο για πρωτιά κι αντιθέτως πρέπει να βγάλει ένα αναστεναγμό ανακούφισης. Ο Παναθηναϊκός, αποκλεισμένος ουσιαστικά εδώ και καιρό και μαθηματικά μετά την ήττα από τον Αγιαξ, υποδέχτηκε τη Θέλτα για να πάρει επιτέλους μια νίκη σε ομίλους μετά από χρόνια: δεν τα κατάφερε και κλίνει τη διοργάνωση άδοξα. Εκανε μόλις 1 βαθμό και κατρακύλησε κι άλλο στη βαθμολογία της UEFA. Του χρόνου θα πρέπει να είναι πολύ τυχερός για να μη βρεθεί στα προκριματικά στα γκρουπ των αδύνατων σε όποια διοργάνωση κι αν πάρει μέρος καθώς έχει την χειρότερη βαθμολογική θέση της ιστορίας του. Στην Ευρώπη ό,τι σπέρνεις θερίζεις.   

Γλύκος, Πέλκας και Κλάους

Στον ΠΑΟΚ αποδείχτηκαν μάλλον ευεργετικά όσα συνέβησαν μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα. Ο Ιβάν Σαββίδης έκλεισε τους παίκτες σε ξενοδοχείο από την Κυριακή το βράδυ για να τους συνετίσει ακολουθώντας τη συνταγή του Ανδρέα Στραματσόνι: αντίθετα από αυτό που συνέβη στον ΠΑΟ η τιμωρία απέδωσε καρπούς. Από την άλλη κι ο Βλάνταν Ιβιτς σοβαρεύτηκε. Αλλαξε την ενδεκάδα που καιρό τώρα θεωρεί την καλύτερη του ΠΑΟΚ, βλέποντας ότι κάποιοι από αυτούς που την αποτελούν είναι ντεφορμέ: πολύ καλά έκανε. Χρησιμοποίησε ως βασικούς τους Γλύκο, Αθανασιάδη και Πέλκα και δικαιώθηκε γιατί και οι τρεις είναι καλύτεροι από όσους παίζουν συχνά στις θέσεις τους. Ο Αθανασιάδης με μια καταπληκτική προσποίηση δημιούργησε τη φάση του 1-0 – το γκολ είναι του Ροντρίγκες, η δημιουργία του Ελληνα φορ που παραμένει ο καλύτερος που έχει ο ΠΑΟΚ. Ο Γλύκος ήταν σταθερότατος και ο Πέλκας πέτυχε το 2-0 που έδωσε ηρεμία κι έδιωξε τη μαυρίλα. Ο Πέλκας είναι στην Τούμπα ειδικά χρησιμότερος του Σακόφ, φτάνει πιο εύκολα στο γκολ από τον αργό Μπίσεσβαρ και έχει και φρεσκάδα γιατί στο πρώτο κομμάτι της σεζόν δεν έπαιξε. Ο ΠΑΟΚ παραμένει εξαρτημένος από την απόδοση του Ροντρίγκες και του Μάτος, αφού οι δυο είναι δημιουργικά οι καλύτεροί του παίκτες – το ζήτημα εξ αρχής ήταν να τους πλαισιώσει σωστά. Εν τέλει ο ΠΑΟΚ κεφαλαιοποίησε την τεράστια νίκη του με την Φιορεντίνα στην προηγούμενη αγωνιστική. Οι Ιταλοί κερδίζοντας την Καραμπάκ του έδωσαν τη δεύτερη θέση, που μετά την ήττα από την Καραμπάκ στην Τούμπα έμοιαζε όνειρο. Στους ομίλους των ευρωπαϊκών διοργανώσεων δεν πρέπει να τα παρατάς ποτέ κι αυτό είναι το συμπέρασμα που πρέπει να κρατήσει ενόψει και της δύσκολης συνέχειας.

 Δύσκολη η συνέχεια

Δύσκολη θα είναι πλέον η συνέχεια και για τον Ολυμπιακό. Στον Ολυμπιακό λένε ότι το Γιουρόπα Λιγκ ξεκινάει τώρα. Η πρόκρισή του στους 32, ήρθε μετά από ένα καλοκαίρι μεγάλων προβλημάτων και ψυχολογικών κυρίως δυσκολιών, αλλά δεν αποτελεί και κάποιο κατόρθωμα: η ομάδα κλείνει τη φάση των ομίλων έχοντας δημιουργήσει την εντύπωση πως έκανε συνολικά λιγότερα από όσα μπορεί. Ο Ολυμπιακός στο Τσάμπιονς λιγκ έχει τύχει να αποκλειστεί και με εννιά και με δέκα βαθμούς. Αυτή τη φορά, στο Γιουρόπα λιγκ, πήγε στην Κύπρο με 8 μόλις βαθμούς, αλλά με την πρόκριση στο τσεπάκι, γιατί δεν είχε χάσει εκτός έδρας από την Γιουνγκ Μπόις και την Αστάνα που αποκλείστηκαν: πέρασε γιατί πήρε βαθμούς στα ματς που έπρεπε, αλλά εκτός από αυτό λίγα κατάφερε. Ο Μπέντο υποβάθμισε το ματς με τον ΑΠΟΕΛ αφήνοντας στην Αθήνα τον Μιλιβόγεβιτς, μολονότι δεν είχε και το Μποτία. Πήρε στην αποστολή πολλά νέα παιδιά για να πάρουν εμπειρίες, αλλά από αυτά που πήρε χρησιμοποίησε τελικά μόνο το Μανθάτη και τον Ανδρούτσο ως αλλαγές στο τελευταίο εικοσάλεπτο, κάνοντας μια τρύπα στο νερό: ο Ολυμπιακός έχασε από τον ΑΠΟΕΛ, πληρώνοντας τρομερά λάθη κυρίως του Ντα Κόστα στην άμυνα και ο Μπέντο δεν ξεκούρασε τους συνήθεις βασικούς του, αφού πλην όσων έμειναν στην Αθήνα, οι άλλοι έπαιξαν πάλι όλοι. Ο έρωτας του Πορτογάλου για τους Μάρτινς, Φορτούνη, Σεμπά, Ιντέγιε, Ελιονούσι ξεπερνά τα συνηθισμένα: ο Μπέντο μοιάζει να έχει ξεχάσει πως παίκτες έχει κι άλλους, ενώ αυτοί οι πέντε φανερά δεν μπορούν παντού και πάντα να κάνουν τη διαφορά. Ο Μάρτινς που έπαιξε και στο Ολυμπιακό τουρνουά, πληρώνει φανερά την κόπωσή του. Ο Ελιονούσι και ο Φορτούνης είναι εδώ κι ένα εικοσαήμερο ντεφορμέ. Ο Ιντέγιε δεν είναι ο τύπος του φορ που θα δημιουργήσει καταστάσεις μόνος του. Κι ο Σεμπά, όσο κι αν τρέξει, ποιοτικά πράγματα δύσκολα θα δώσει. Το rotation του Μπέντο είναι παράδειγμα προς αποφυγή: χθες ο Ντελα Μπέγια, που έρχεται από τραυματισμό, έπαιξε σε τρίτο συνεχόμενο ματς σε δέκα μέρες, αφού ήταν βασικός και στα Χανιά! Στο μεταξύ τα μέτρια ματς του Ολυμπιακού αρχίζουν να γίνονται περισσότερα από τα καλά του και είναι πλέον φανερό ότι οι καλές του εμφανίσεις στα ντέρμπι οφείλονται κατά βάση στον κόσμο που έσπρωξε την ομάδα στο Καραϊσκάκη. Η σεζόν του Ολυμπιακού για την ώρα κρίνεται ως καλή χάρη στη γενναιόδωρη ανυπαρξία των ανταγωνιστών του στο ελληνικό πρωτάθλημα – όμως αυτό είναι θέμα χρόνου να σταματήσει: όλοι κομμάτι θα διορθωθούν. Ο Ολυμπιακός πληρώνει σίγουρα το ότι φέτος ξεκίνησε πιο νωρίς (αφού έπαιζε καλοκαιρινούς προκριματικούς) και αυτό θα πρεπε να είναι ένας παραπάνω λόγος για να μοιράζονται χρόνο συμμετοχής πολλοί περισσότεροι παίκτες. Από την ήττα στην Κύπρο ωστόσο προέκυψε κι ένα καλό: πιστεύω ότι στη διοίκηση κατάλαβαν ότι το Γενάρη η πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η ενίσχυση στην άμυνα. Ενίσχυση δύσκολη, αλλά απαραίτητη.     

Το γόητρο πήγε περίπατο  

Κι ο Παναθηναϊκός; Κόντρα στη Θέλτα έπαιξε για το γόητρο, ενώ οι Ισπανοί διεκδικούσαν μια πρόκριση: με δεδομένη τη διαφορά κινήτρου το τελικό 0-2 είναι ένα πικρά ανεκτό αποτέλεσμα. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης σίγουρα προβληματίστηκε για το  αν πρέπει να χρησιμοποιήσει τους βασικούς ή να τους κρατήσει για το δύσκολο αγώνα που έχει μπροστά η ομάδα στο Περιστέρι. Τελικά προτίμησε να ξεκουράσει πολλούς: δεν ξεκίνησαν ο Μπεργκ, ο Κουτρουμπής, ο Ιμπάρμπο, ο Κουλιμπαλί, ο Χουλτ, ο Λέτο – πιθανότατα ο κόουτς ήθελε να δει επί τω έργω κι άλλους από τους οποίους αποκλείεται να έμεινε ευχαριστημένος. Ο ΠΑΟ ολοκλήρωσε μια μετριότατη και άχρωμη εφετινή ευρωπαϊκή παρουσία: η πρόκρισή του στους ομίλους απλά δεν τον κατέστρεψε οικονομικά, όμως τα μέτρια παιγνίδια του στη φάση των ομίλων δημιούργησαν πολλά προβλήματα κι έβγαλαν στο φως μεγάλες αδυναμίες. Στον Παναθηναϊκό πορείες γεμάτες γκρίνια και ήττες στην Ευρώπη δεν επιτρέπονται. Οποιος αμφιβάλει ας ρωτήσει και τον Αναστασίου και τον Στραματσόνι. Στα ευρωπαϊκά γήπεδα κατέστρεψαν ό,τι έφτιαξαν κι ο Ουζουνίδης είναι τυχερός που φέτος δεν υπάρχουν άλλα ευρωπαϊκά ματς. Αλλά η χρονιά η εφετινή θα ναι του χρόνου σαν την πέτρα του Σίσυφου: σε κάθε αποτυχία θα γυρνά στο μυαλό όλων…