Αν υπάρχει ένα ντέρμπι που δεν προσφέρεται για μεγάλα συμπεράσματα είναι το αποψινό του Καραϊσκάκη, το ματς ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στην ΑΕΚ. Οι δυο αντίπαλοι φτάνουν σε αυτό από ολότελα διαφορετικούς δρόμους. Η ΑΕΚ μόλις άλλαξε προπονητή, ποντάροντας σε κάποιον που γνωρίζει: ο Μανόλο Χιμένεθ επέτρεψε και ξέρει την ομάδα, αφού βρήκε πολλούς από τους περσινούς του παίκτες. Ο Ολυμπιακός φτάνει στο ματς στο τέλος μιας εβδομάδας για τον ίδιο δύσκολης, στην οποία στραβοπάτησε (δυο φορές) – το κάνει γνωρίζοντας πως σημαντικότερο (αλλά και πάρα πολύ δυσκολότερο) ματς  είναι αυτό που ακολουθεί στο Κίεβο.

Προσφυγές και καταδίκες

Το ίδιο το διακύβευμα του ματς, η περίφημη δεύτερη θέση, μπορεί να κριθεί από άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα βλέποντας την βαθμολογία νομίζει κανείς ότι η ισοπαλία βοηθά τον Ολυμπιακό, όμως θυμίζω ότι η ΑΕΚ έχει προσφύγει στο CAS εναντίον της ΕΠΟ διεκδικώντας τους τρεις βαθμούς που της αφαιρέθηκαν για τα επεισόδια που έγιναν στο ματς με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ: αν κερδίσει την υπόθεση, (που δεν το αποκλείω γιατί η προχειρότητα των αποφάσεων των πειθαρχικών επιτροπών της ΕΠΟ είναι γνωστή…), μπορεί να βρεθεί δυο βαθμός μόνο πίσω από τον Ολυμπιακό, αν σήμερα δεν χάσει. Από την άλλη η ΑΕΚ κινδυνεύει σοβαρά με τιμωρία αποκλεισμού από την Ευρώπη για τα επεισόδια που έκαναν οι οπαδοί της στο ματς με τον Αγιαξ για το Τσάμπιονς λιγκ: η απόφαση της αρμόδιας επιτροπής της UEFA αναμένεται μέσα στο επόμενο δεκαήμερο κι αν είναι καταδικαστική ολοκληρώνει και την συζήτηση για το ποιος θα αγωνιστεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ.

Όμως εγώ θα το πάω ένα βήμα πιο πέρα και θα πω πως η ίδια η συζήτηση για τα προκριματικά του Τσάμπιονς λιγκ είναι μια υπερβολή: όπως είναι οι δυο ομάδες μου μοιάζει πολύ δύσκολο να φτάσουν στους ομίλους της διοργάνωσης από το δρόμο των μη πρωταθλητών. Και οι δυο άλλωστε θα μπουν στα προκριματικά με τις εφετινές τους ομάδες: μεταγραφές θα κάνουν όταν και εφόσον φανεί σε ποια ευρωπαϊκή διοργάνωση θα αγωνίζονται – έτσι συμβαίνει πάντα. Καλό είναι να έχεις κάτι να κυνηγάς, αλλά η όποια φασαρία σήμερα γίνεται απλά για το γόητρο, δηλαδή για να έχει κάτι ο κόσμος να ασχολείται. Ενα ματς γοήτρου, για μένα δεν πρέπει να είναι ματς συμπερασμάτων: αυτά πρέπει να βγαίνουν από την εκτίμηση όλης της σεζόν και να αφορούν στόχους που υπήρχαν όταν αυτή ξεκίνησε. Υπό αυτό το πρίσμα ο Ολυμπιακός κινδυνεύει απόψε πιο πολύ από την ΑΕΚ που τα δικά της συμπεράσματα τα έχει βγάλει φέρνοντας πίσω τον Χιμένεθ. Ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να βγάλει τα λάθος συμπεράσματα.

Δυο λανθασμένες βεβαιότητες

Υπάρχει στον αέρα η αίσθηση ότι απόψε και την Πέμπτη κρίνεται ο Πέδρο Μαρτίνς. Δεν προκύπτει από πουθενά, αλλά πολύ συχνά στην Ελλάδα τα ψυχανεμίσματα είναι σημαντικότερα από τις πληροφορίες και οι φήμες είναι δυνατότερες από τις δεσμεύσεις. Ο Ολυμπιακός φέτος επιχείρησε κάτι αντικειμενικά δύσκολο για τα δικά του δεδομένα: θέλησε να φτιάξει μια ομάδα από την αρχή, η οποία όμως (ακριβώς επειδή μιλάμε για τον Ολυμπιακό) θα πρεπε να πιάσει και στόχους, που ήταν μάλιστα δύσκολοι. Οσο η σεζόν προχωρούσε οι στόχοι έγιναν σημαντικότεροι από το αρχικό σχέδιο, που εκ των πραγμάτων υπήρχε. Ετσι όλο και περισσότεροι άρχισαν να φορτώνουν την ομάδα (δηλαδή τον προπονητή της κυρίως) με απαιτήσεις που το καλοκαίρι δεν υπήρχαν. Δυο λανθασμένες βεβαιότητες οδήγησαν την ομάδα στο σημερινό της σημείο: η πρώτη ότι μπορεί να κερδίσει το πρωτάθλημα, μόνο και μόνο γιατί παίζει ωραία μπάλα – δεν αρκεί αυτό στην Ελλάδα. Η δεύτερη ότι η Ντινάμο Κιέβου δεν είναι και τίποτα το τρομερό και άρα η πρόκριση με τους Ουκρανούς μπορεί να είναι και εύκολη. Δεν ίσχυε τίποτα από τα δυο, αλλά ο Ολυμπιακός τα πίστεψε. Και δεν αποκλείεται αυτές οι λανθασμένες του βεβαιότητες, που βασίζονται κυρίως σε οπαδίστικες εμμονές και ανόητες αξιολογήσεις, να πληρωθούν ακριβά. Είναι ωραίο να κοιτάς μπροστά, αλλά είναι ακόμα καλύτερο να ξέρεις που βρίσκεσαι.

Απαιτήσεις διαρκώς και μεγαλύτερες

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι όχι απλά με είκοσι νέους παίκτες, αλλά και με πολλά μεγάλα στοιχήματα. Ακόμα και μεταξύ αυτών που απόμειναν, υπήρχαν κάποιοι που έρχονταν από κακές χρονιές, κάποιοι που κουβαλούσαν τραυματισμούς και κάποιοι που δεν ήταν δεδομένο ότι θα μπορούσαν να προσφέρουν όσα η ομάδα έχει ανάγκη.

Ο Φορτούνης είχε κάνει πέρυσι την χειρότερη σεζόν του στον Ολυμπιακό. Ο Ελαμπντελαουί δυσκολευόταν να βρει τα πατήματα του. Ο Σισέ κι ο Κούτρης προκαλούσαν ερωτηματικά: κανείς από τους δυο δεν ήταν βασικός στο ξεκίνημα της σεζόν. Όλοι όσοι αποκτήθηκαν έπρεπε να προσαρμοστούν και να δείξουν τι μπορούν – ακόμα κι όσοι τα μονοπάτια του Ρέντη τα γνώριζαν (ο Τοροσίδης, ο Τσιμίκας, ο Γιαννιώτης, ο Φετφατζίδης) το καλοκαίρι δεν ήξερες τι μπορεί να προσφέρουν. Υπήρχαν πολλοί καινούργιοι και κυρίως ένας προπονητής που κανείς δεν μπορούσε να αξιολογήσει την καταλληλόλητά του. Ο τύπος αποδείχτηκε εργατικός και έμαθε πολλά – ακόμα μαθαίνει. Φυσικά έκανε και λάθη και θα κάνει κι άλλα, αλλά στην ομάδα έδωσε την καλύτερη νοοτροπία και το ποδόσφαιρό του άρεσε: απόδειξη ο πίνακας των εισιτηρίων. Παραδόξως ο άνθρωπος μπορεί να πληρώσει την ίδια την πρόοδο της ομάδας: ακριβώς επειδή υπήρξε μεγάλη, δημιούργησε απαιτήσεις ακόμα μεγαλύτερες. Το ξέρω πως αυτό στον Ολυμπιακό παραδοσιακά είναι ο κανόνας του παιγνιδιού, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορείς να πιέζεις για αποτελέσματα ξεχνώντας την αφετηρία της διαδρομής. Κάποτε ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε απειλήσει προπονητές και παίκτες πως αν δεν γυρίσουν από την Κύπρο με μια πρόκριση θα τους αφήσει στο νησί: η ομάδα πήγε και κέρδισε. Αλλά ήταν μια ομάδα που είχε ήδη κατακτήσει το πρωτάθλημα και είχε ήδη κάνει το δύσκολο βήμα μπροστά. Ετούτη είναι άγουρη: δεν έχει νόημα να την φορτώσεις με απαιτήσεις. Ας την πρώτα από όλα να μάθει να παίζει και να χαίρεται το παιγνίδι: από χρόνο και παίκτες έχει ανάγκη όχι από νίκες και τρόπαια.

Βιαστικά και λανθασμένα

Η ΑΕΚ θα κατεβεί στο Καραϊσκάκη να κάνει το παιγνίδι που ξέρει γνωρίζοντας τα εφετινά λάθη της, που την έβγαλαν εκτός πρωταθλήματος σε χρόνο ρεκόρ: το αν θα τα διορθώσει (αν δηλαδή θα αποκτήσει το καλοκαίρι περισσότερους και σε κάποιες θέσεις καλύτερους παίκτες) θα το δούμε το καλοκαίρι. Ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να βγάλει συμπεράσματα βιαστικά και λανθασμένα. Να αρχίσουν όλοι να μιλάνε για την αξία της άμυνας, να θέλουν κάποιον να δώσει πάθος στην ομάδα για τα ντέρμπι, να φωνάζουν οι πάντες ότι χρειάζεται ένα ηλεκτροσόκ κτλ κτλ. Είναι ακριβώς το είδος των συμπερασμάτων που μπορεί να οδηγήσουν τον Ολυμπιακό να κάνει το επόμενο καλοκαίρι πάλι ένα νέο ξεκίνημα. Με αποτέλεσμα του χρόνου, πάλι την ίδια εποχή, να λέμε τα ίδια…