Υπάρχουν πράγματα που με αιφνιδιάζουν και πράγματα που δεν με αιφνιδιάζουν όπως πχ οι αλλαγές στο οργανόγραμμα του Ολυμπιακού. Την περασμένη Πέμπτη ρώτησα στον αέρα του Sport Fm τον Κώστα Νικολακόπουλο πότε αναμένεται η προσθήκη των νέων στελεχών. Συχνά ρωτάω κάτι ενώ ξέρω την απάντηση. Απλά δεν είναι απαραίτητο μερικά πράγματα να τα μαθαίνετε από μένα. Τώρα που στην επικαιρότητα είναι τα ονόματα του Μόργκαν Ντε Σάνκτις και του Βάλτερ Σαμπατίνι, για τον οποίο γράφουν οι Ιταλοί μπορώ να σας εξηγήσω κάποια απλά πράγματα.
Τα είχε πει ο Καραπαππάς
Πρώτα από όλα τα δεδομένα. Υπάρχουν δυο που είναι αδύνατον να μην απασχόλησαν τον τελευταίο καιρό τον Βαγγέλη Μαρινάκη: το πρώτο είναι ότι η περσινή σεζόν δεν ήταν μια ήσυχη και ιδανική σεζόν για τον Ολυμπιακό και το δεύτερο ότι η Νότιγχαμ θα αγωνίζεται του χρόνου στην Πρέμιερ λιγκ. Και τα δυο απαιτούσαν μια διαφορετική προετοιμασία της εφετινής σεζόν από την προηγούμενη.
Ο Κώστας Καραπαππάς, στην τελευταία του ραδιοφωνική παρέμβαση είχε πει ότι θα υπάρξουν εκκαθαρίσεις, ότι υπήρξε αστοχία στις μεταγραφές, ότι το καλοκαίρι θα υπάρξει νέο ξεκίνημα. Επειδή στον κόσμο αρέσει να απλοποιεί, πολλοί ερμήνευαν την δήλωση ως προαναγγελία μεταγραφών (και αποχωρήσεων παικτών). Αν ήταν λίγο πιο υποψιασμένοι θα καταλάβαιναν πως η αστοχία στις μεταγραφές ήταν μια κριτική στο σκάουτινγκ, δηλαδή στη διαδικασία επιλογής ποδοσφαιριστών. Που για να αλλάξει πρέπει να αλλάξουν οι άνθρωποι που είχαν την ευθύνη των όσων έγιναν πέρυσι, δηλαδή ο Μοντεστό και ο Μαρτίνς. Μόνο που ο προπονητής έχει ανανεώσει το συμβόλαιό του, ενώ ο Κορσικανός όχι.
Μια έμπρακτη στήριξη
Τι βλέπω εγώ στην κίνηση αντικατάστασης του Μοντεστό; Κυρίως μια έμπρακτη στήριξη στο Μαρτίνς. Τι έκανε προχθές ο Μαρτίνς; Μια ανάρτηση στην οποία ευχαριστεί από καρδιάς τον Μαρινάκη για τη συμπαράσταση. Ποια είναι η συμπαράσταση; Νομίζω το ότι εν προκειμένω ανάμεσα σε αυτόν και τον Μοντεστό, διάλεξε αυτόν και φέρνει στη θέση του Μοντεστό τον Μόργκαν Ντε Σάνκτις. Να σημειώσω και κάτι ακόμα: ο Κορσικανός είναι έξυπνο παιδί και κατάλαβε τι θα συμβεί. Δεν βρήκε τυχαία δουλειά στην Ιταλία: ψάχτηκε μόνος και νωρίς. Την σχέση με τη Μόντσα και τον Αντριάνο Γκαλιάνι την συντηρεί χρόνια: νομίζω θυμόσαστε ότι πέρυσι είχε φέρει ένα εγγονό του στον Ολυμπιακό. Ήξερε δε ότι παρά την εκτίμηση που του έχει ο Μαρινάκης δεν θα διστάσει να του πει αντίο: τον ξήλωσε ήδη μια φορά, τον Οκτώβρη του 2021, από την Νότιγχαμ από την οποία αρχικά έφυγε ο κόουτς που αυτός έφερε (ο Λαμουσί) και στη συνέχεια το καλοκαίρι οι πιο πολλοί γαλλικής καταγωγής Αφρικανοί που είχε πάει εκεί. Στο ποδόσφαιρο το «ό,τι γίνεται ξαναγίνεται», είναι νόμος.
Ισως κάνω λάθος, αλλά δεν νομίζω πως η αλλαγή του Μοντεστό θα είναι η μόνη στο οργανόγραμμα του Ολυμπιακού: λογικά θα ακολουθήσουν κι άλλες και γενικότερα και στο κομμάτι των τεχνικών. Ο Ανιγκό πχ θα μου κάνει εντύπωση να παραμείνει συνεργάτης: αν παραμείνει, αυτό σημαίνει ότι το θέμα με τον Μοντεστό δεν ήταν τόσο οι επιλογές του (που είναι και επιλογές του Ανιγκό) αλλά η συμπεριφορά του – ίσως να υπήρχε από την μεριά του και εντός της εταιρίας υπερβολική κριτική στον Μαρτίνς. Λίγη υπομονή και θα το μάθουμε.
Σύντομα επίσης θα μάθουμε αν τον Ντε Σάνκτις τον πρότεινε στον Ολυμπιακό ο Μαρτίνς. Αν αυτό συνέβη, κι ο Μαρινάκης άκουσε τον προπονητή, η στήριξη είναι απόλυτη. Είναι πιθανό αυτό; Θα έλεγα αρκετά. Ο Ντε Σάνκτις δούλευε στη Ρόμα με προϊστάμενο τον Πορτογάλο Τιάγκο Πίντο – θεωρώ απίθανο ο Μαρτίνς και ο Πίντο να είναι άγνωστοι κι ο κόουτς να μην έχει ζητήσει τη γνώμη του Πίντο για τον πρώην συνεργάτη του. Από την άλλη, η μόνη στήριξη του Μαρτίνς είναι η δουλειά του: αν το καλοκαίρι πανηγυρίσει προκρίσεις θα είναι πανίσχυρος. Αλλιώς θα ξεκινήσει πάλι τη σεζόν δημιουργώντας προβληματισμούς – οι μεταγραφικές επιλογές είναι φέτος κομβικές: θα γράψω για τα μεταγραφικά προσεχώς.
Η άνοδος της Φόρεστ
Πάμε παρακάτω. Πέρα από τον Ολυμπιακό στη ζωή του Μαρινάκη υπάρχει και το νέο δεδομένο που λέγεται Νότιγχαμ Φόρεστ στην Πρέμιερ λιγκ. Η άνοδος της αγγλικής ομάδας, και κυρίως η αποθέωση που γνώρισε ο Μαρινάκης στο Νότιγχαμ, δεν μπορεί να μην τον επηρέασαν, αλλά όχι με τον τρόπο που ο κόσμος νομίζει. Οποιος πιστεύει ότι του χρόνου η προσοχή του Μαρινάκη θα είναι κυρίως στη Φόρεστ βιάζεται – άλλο είναι το θέμα. Όταν η Νότιγχαμ ανέβηκε, σας έγραψα ότι στην επιτυχία της μέτρησε πολύ η παραγοντική διοικητική γνώση που έχει πλέον ο Μαρινάκης χάρη στην παρουσία του στον Ολυμπιακό. Όμως και η επιτυχία της Φόρεστ πρέπει να οδήγησε τον πρόεδρο του Ολυμπιακού σε κάποιες αναθεωρήσεις: η Νότιγχαμ τα κατάφερε, όχι γιατί αυτός έτρεχε κάθε τόσο στο προπονητικό κέντρο της για να τονίσει στους παίκτες την ανάγκη της νίκης την Κυριακή, αλλά γιατί η στελεχική της οργάνωση αποδείχτηκε άψογη.
Ένα από τα μυστικά της επιτυχίας της ομάδας ήταν και η πρόσληψη του Aμερικάνου Ντάνι Μέρφι, σε ρόλο CEO, τον Οκτώβρη του 2021 – ο Μέρφι πήρε τη θέση του Γιάννη Βρέντζου και ανακηρύχτηκε CEO της χρονιάς. Βρίσκω λογικό ο Μαρινάκης να έχει αποφασίσει ότι χρειάζεται ειδικά τώρα ένα τέτοιο άνθρωπο στον Ολυμπιακό. Κι εδώ έρχεται να κολλήσει η περίπτωση του Βάλτερ Σαμπατίνι που στην Ιταλία κάνει αυτή τη δουλειά σχεδόν τριάντα χρόνια. Διότι ναι μεν φαίνεται να υπάρχει μια στήριξη (και με πράξεις) στον Μαρτίνς, αλλά δεν μπορεί και να γίνει αυτός το απόλυτο αφεντικό όταν οι επιλογές του ή οι ευλογίες του στα μεταγραφικά την τελευταία διετία δεν ήταν οι καλύτερες.
Ποιοι είναι οι Ιταλοί
Να σας πω και δυο πράγματα που ξέρω για τους Ιταλούς. Ο Ντε Σάνκτις υπήρξε ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες τις γενιάς του, διεθνής και κοσμογυρισμένος: αγωνίστηκε και στη Γαλατασαράι και στη Μονακό. Την παραγοντική του καριέρα την ξεκίνησε τον στις 7 Αυγούστου του 2017 στη Ρόμα. Απέκτησε δίπλωμα προπονητή, παρακολούθησε τα ειδικά σεμινάρια της UEFA για να γίνει τεχνικός διευθυντής και στις 3 Δεκεμβρίου του 2018 πέρασε τις τελικές εξετάσεις στο Κοβερτσιάνο για να γίνει και αθλητικός διευθυντής. Το καλοκαίρι του 2020 αντικατέστησε προσωρινά τον Τζιανλούκα Πετράρκι ως αθλητικός διευθυντής στη Ρόμα και το καλοκαίρι του 2021 έγινε αναπληρωτής του νέου διευθυντή των Ρωμαίων του Πορτογάλου Τιάγκο Πίντο. Στη Ρόμα είχε την ευθύνη των Ακαδημιών και το κομμάτι της συνεργασία με τους ξένους συλλόγους – ήταν «υπεύθυνος δανεισμών». Στις 28 Φεβρουαρίου 2022, αφού πέρασε πέντε χρόνια στη Ρόμα (μετά τα τρία χρόνια που έζησε εκεί ως ποδοσφαιριστής) ανακοίνωσε το τέλος της συνεργασίας του με το σύλλογο. Ηθελε πιο πολλές αρμοδιότητες.
Η περίπτωση του Σαμπατίνι είναι πιο περίπλοκη. Για το βιογραφικό του θα χρειαζόταν να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο. Ο 67χρονος Βάλτερ, μετά από μια τίμια καριέρα ως ποδοσφαιριστής (με διακρίσεις στην Περούτζια) έχει δουλέψει από το 1988 μέχρι σήμερα σε συνολικά δώδεκα ομάδες (!) ως CEO ή τεχνικός διευθυντής: η χάρη του έφτασε μέχρι και στο ΜLS και στην Κίνα. Θεωρείται συγκεντρωτικός και σκληρός, μέγας διαπραγματευτής, αγύριστο κεφάλι και αμετανόητος καπνιστής. Έφερε στην Ιταλία παίκτες όπως ο Σαλάχ, ο Πιάνιτς, ο Λαμέλα, ο Ντζέκο, ο Μπενατιά, ο Παστόρε κτλ. Ο Μαρινάκης τον γνώρισε όταν στην πώληση του Κώστα Μανωλά. Θεωρείται ένας από τους πρώτους Ιταλούς που έδωσαν υπόσταση στο ρόλο του τεχνικού διευθυντή και είναι γνωστός και για τους μεγάλους του καυγάδες με την ιταλική ομοσπονδία. Τρομερός τύπος. Μορφή.
Τι θα γίνει
Θα ρθουν οι Ιταλοί; Για τον Ντε Σάνκτις μου μοιάζει βέβαιο, η περίπτωση του Σαμπατίνι νομίζω εξετάζεται. Στελεχικά ο Ολυμπιακός είναι πολύ γεμάτος. Η ελληνική πραγματικότητα είναι δύσκολα διαχειρίσιμη από ένα ξένο: θα ναι αδύνατον πχ να του εξηγήσεις του ανθρώπου ποιος είναι ο Μπαλτάκος. Σας θυμίζω ότι τον Ιούνιο του 2017 ο Μαρινάκης έφερε τον Ουσίγιος, του έδωσε υπερεξουσίες, αλλά η συνεργασία κράτησε μέχρι τον Οκτώβρη. Και γιατί ο Ολυμπιακός έχει μάθει να κάνει πρωταθλητισμό ζώντας σε συνθήκες διαρκούς πίεσης. Κι αυτές μόνο ο Μαρινάκης μπορεί να τις επιβάλει.
