Οι παλιότεροι στο Υφυπουργείο Αθλητισμού έχουν να το λένε: «αν το παλληκάρι που πέθανε στη Θεσσαλονίκη δεν ήταν αλλοδαπός, αλλά Έλληνας, θα γινόταν ο κακός χαμός». Ακούγεται κυνικό. Αποτελεί έτσι κι αλλιώς ντροπή για το Κράτος μας αυτό που συνέβη. Και πάλι καλά που κανείς δεν τόλμησε να πει δημόσια το «ευτυχώς ο νεκρός ήταν Βούλγαρος», που όλοι ψιθυρίζουν στα αρμόδια Υπουργεία δυο μέρες τώρα.

Τι ακριβώς ερευνούν;

Προχωρούμε συνεχώς και προς τα χειρότερα κι αρκεί να δει κανείς τα όσα ακολούθησαν την φρικτή είδηση του θανάτου του νεαρού Βούλγαρου φίλου του Αρη. Ας αφήσουμε την τραγικότητα της είδησης – για την οποία είναι σχεδόν αδύνατο να σχολιάσεις το παραμικρό – κι ας δούμε όσα προέκυψαν μετά από αυτή. Η πρώτη ανακοίνωση της αστυνομικής διεύθυνσης Θεσσαλονίκης ( λιγόλογη ως συνήθως), περιέχει ένα μυστήριο. Αφού σε αυτή αναφέρεται ότι «από τους τρεις αλλοδαπούς που μεταφέρθηκαν  στο νοσοκομείο, μετά από επίθεση που δέχτηκαν από οπαδούς του ΠΑΟΚ, ένας εξ’ αυτών, ηλικίας 28 ετών, κατέληξε» προστίθεται η μυστηριώδης επισήμανση ότι «ερευνώνται τα αίτια θανάτου του, καθώς μετά την επίθεση και ενώ ευρίσκετο επί του οδοστρώματος πέρασε από πάνω του όχημα, το οποίο αναζητείται». Το μυστήριο έγκειται στην περί έρευνας αναφορά: τι ερευνούν δηλαδή; Το πώς πέθανε ο άνθρωπος το εξήγησαν: μάλιστα η οδηγός του αυτοκινήτου που τον χτύπησε αφέθηκε ελεύθερη, αφού προκάλεσε το θάνατο του ανθρώπου χωρίς να το θέλει. Αν αυτός δεν ήταν πεσμένος μέσα στο δρόμο, όπως και οι άλλοι δυο μετά την επίθεση, θα ήταν ζωντανός.

Μπροστά στο Μέγαρο Μουσικής

Το τι έγινε ακριβώς το έχουν περιγράψει αυτόπτης μάρτυρες και μέρος της επίθεσης έχει καταγραφεί και από τις κάμερες του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης. Δεν χρειάζεται καμία μυστηριώδης έρευνα: να προχωρήσει η αστυνομία στη σύλληψη των ενόχων χρειάζεται, ώστε να μάθουμε από πού οι συγκεκριμένοι αντλούν το θράσος να επιτεθούν σε ανθρώπους, προκαλώντας τελικά το θάνατο ενός από αυτούς, μπροστά στο Μέγαρο Μουσικής της πόλης. Το ότι δύο άτομα συνελήφθησαν εικοσιτέσσερις ώρες μετά το θάνατο του ανθρώπου ενώ χθες κυκλοφόρησε ότι θα υπάρξουν και τρεις συλλήψεις ακόμα, δείχνει ότι η αστυνομία έχει μια εικόνα του ποιοι εμπλέκονται. Αλλά είναι πραγματικά να απορείς γιατί δεν παρεμβαίνει προληπτικά και δεν φροντίζει να διαλύσει αυτές τις συμμορίες: γιατί δεν μιλάμε πλέον για οπαδούς και ούτε καν για χουλιγκάνους. Μιλάμε για οργανωμένα τάγματα εφόδου. 

Τα παιδιά αφέθηκαν ελεύθερα

Το γραφα και στην εφημερίδα. Προσπαθώντας να λύσω αυτού του είδους τα μυστήρια επικοινώνησα χθες με ένα γνωστό μου που βρίσκεται στη διεύθυνση αθλητικής βίας. Κρατώντας την ανωνυμία του, μου εξηγούσε ότι το πρόβλημα γίνεται δυστυχώς ολοένα και πιο σύνθετο. Ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τη Θεσσαλονίκη, μου υπενθύμισε πως πριν από τέσσερα χρόνια, τον Απρίλιο του 2015, μια ανάλογη ομάδα οπαδών μαχαίρωσε Ελληνα οπαδό του Αρη και πέταξε μολότοφ σε κέντρο στο οποίο οργανωμένοι του Αρη γιόρταζαν. «Ξέρεις ποια ήταν η κατάληξη της ιστορίας μετά από τις συλλήψεις; Ολοι οι συλληφθέντες εμφανίστηκαν με μια πανάκριβη υπεράσπιση (σ.σ μου έκανε γνωστά και τα ονόματα των δικηγόρων) και γλύτωσαν την καταδίκη λόγω αμφιβολιών» μου είπε και με παρακάλεσε να δω συγκεκριμένους λογαριασμούς διάσημων παραγόντων που μιλούσαν για «θρίαμβο της δικαιοσύνης» και «για αετόπουλα που αφέθηκαν ελεύθερα» μετά τις αποφάσεις. Μου θύμισε επίσης ότι, όταν τον Ιούνιο του 2018 υπήρξε πάλι κάτι ανάλογο, (τέσσερις οπαδοί του ΠΑΟΚ μαχαίρωσαν οπαδό του Αρη κάτω από το σπίτι του στην περιοχή του Μακεδονία Παλλάς), η κακουργηματική δίωξη τους από τον αρμόδιο εισαγγελέα καθυστέρησε ένα ολόκληρο χρόνο, με αποτέλεσμα τα «παιδιά» να έχουν αποφυλακιστεί και να κυκλοφορούν ελεύθερα! Αν έχουν αποθρασυνθεί και φτάνουν στο σημείο να κάνουν επιθέσεις μέρα μεσημέρι ακόμα και σε Βούλγαρους περαστικούς από τη Θεσσαλονίκη, αυτό, σύμφωνα με το συνομιλητή μου, οφείλεται σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ασυλίας: νοιώθουν ότι διαφεντεύουν την πόλη.

Όλα ήταν θέμα χρόνου

Η ελληνική αστυνομία διοργανώνει πολεμικές επιχειρήσεις για να αδειάσει καταλήψεις και την ίδια στιγμή ανέχεται την οργανωμένη οπαδική τρομοκρατία, δίνοντας την εντύπωση πως αυτή δεν θέλει να την πειράξει, επειδή φοβάται παράγοντες και προστάτες της. Το ελληνικό Κράτος που χρησιμοποιεί την ΕΥΠ και τα ειδικά της «βαλιτσάκια για υποκλοπές» για να καθαρίσει ακόμα και κυκλώματα μπράβων (και καλά κάνει…) παρακολουθεί όλο αυτό τον συρφετό με μια αμηχανία που δημιουργεί υποψίας. Αλλά υπάρχουν και χειρότερα διότι από όπου και να πιάσεις αυτές τις ιστορίες μένεις άναυδος με αυτά που μαθαίνεις.

Προχθές ο Αρης Θεσσαλονίκης εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία ισχυρίζεται ότι ειδικά στη Θεσσαλονίκη οι χούλιγκανς απολαμβάνουν ένα είδος ατιμωρησίας γιατί, όπως κατά λέξη αναφέρεται, «η τοπική αστυνομία κάνει τα στραβά μάτια»! Στην συνέχεια έγινε γνωστό από ανθρώπους που τα οπαδικά της Θεσσαλονίκης τα γνωρίζουν, πως ο ένας που συνελήφθη έχει μητέρα που δούλευε στη διεύθυνση αστυνομικής βίας και πως αυτή έχει «αποθεωθεί» από οργανωμένους του Αρη, που έχουν ανεβάσει και πανό για χάρη της: δεν θέλω να το πιστεύω. Η κατηγορία είναι τεράστια κι αν ευσταθεί ο ίδιος ο αρμόδιος Υπουργός, ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοϊδης πρέπει να ψάξει να βρει τι συμβαίνει. Αν δέκα χούλιγκανς μπορεί να επιτεθούν στον κόσμο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, αυτή και μόνο η άνεση τους γελοιοποιεί την κυβέρνηση: το ότι θα προέκυπτε νεκρός ήταν απλά θέμα χρόνου.

Το θράσος των συμμοριών

Αλλά έχει κι άλλα. Χθες μάθαμε ότι ο ένας από αυτούς που έχει συλληφθεί έχει πρωταγωνιστήσει σε περικύκλωση της Βουλής (!) και έχει πάρει μέρος και σε ντου που έγινε από ακροδεξιούς για να μπούνε μέσα! Το κουβάρι που ξετυλίγεται δείχνει ότι η κατάσταση εγκυμονεί κάτι χειρότερο: τα έγραφα κι όταν έγινε η επίθεση των χουλιγκάνων στο αθλητικό κέντρο του Ολυμπιακού στο ματς των Νέων του με την Μπάγερν. Το είδος της οργάνωσης αυτών των επιθέσεων δείχνει ότι ξεφεύγουμε από τις συνηθισμένες χουλιγκάνικες πρακτικές. Δεν είναι δυνατόν  να βρεθούν είκοσι οπαδοί του ΠΑΟΚ και να επιτεθούν σε Βούλγαρους χωρίς να τους παρακολουθούν, να γνωρίζουν που θα κινηθούν, να τους επιτεθούν σε σημείο που να ενδείκνυται κτλ. Δεν μιλάμε για χουλιγκάνισμο, αλλά για πράγματα χειρότερα: φαίνεται από τις λεπτομέρειες που βγαίνουν στη φόρα ότι πολιτικές και χουλιγκάνικες συμμορίες διακλαδώνονται και λόγω και της κουταμάρας (;) κάποιων παραγόντων κάνουν ό,τι γουστάρουν. Δεν μιλάμε για χουλιγκανισμό αλλά για κάτι χειρότερο: και η κοντόφθαλμη και αργυρώνητη αθλητικογραφία μας, αντί να το δει και να βάλει τις φωνές ενδιαφέρεται κάθε φορά για το σε ποια ομάδα ανήκουν όσοι κάνουν τις φασαρίες. Όταν έγινε το ντου στο Ρέντη κάνανε φασαρία μπας και τιμωρηθεί ο Ολυμπιακός στο Τσάμπιονς λιγκ: τόσο τους νοιάζει!       

Το θέμα είναι αν όσα συμβαίνουν απασχολούν τον Χρυσοχοΐδη. Οι συλλήψεις που ανακοινώθηκαν εικοσιτέσσερις ώρες μετά την επίθεση δείχνουν ότι η αστυνομία μια γνώση του χώρου την έχει – αλλά πολύ αμφιβάλω αν καταλαβαίνει πόσο πιο σύνθετο είναι πλέον το πρόβλημα. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω αν θέλει ή δεν θέλει να ξέρει…