Με ρωτάτε πολλά για τα μεταγραφικά του Ολυμπιακού, το γιατί οι προσθήκες αργούν, το τι θα γίνει τελικά κτλ. Σας τα έχω γράψει καιρό τώρα όλα. Από την μεριά μου για όσα συμβαίνουν δεν υπάρχει η παραμικρή έκπληξη. Έκπληξη θα ήταν να ήταν έτοιμο το ρόστερ του Ολυμπιακού ήδη, με τόσο δύσκολες προτεραιότητες που έχει ορίσει η διοίκηση της ομάδας φέτος το καλοκαίρι.

Πρώτα πωλήσεις, μετά αγορές

Υπάρχει ένα πρόβλημα γενικά στην Ελλάδα: όταν κάποιος λέει κάτι που δεν αρέσει το διαγράφουμε. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν ισχύει κιόλας. Σας έγραψα όταν ήρθε ο Αντόνιο Κορδόν ότι η πρόσληψη του τεχνικού διευθυντή στην συγκεκριμένη περίπτωση είχε να κάνει με δυο ανάγκες: η πρώτη ανάγκη ήταν να υπάρξει ένας εξορθολογισμός (και οικονομικός) μετά τις περσινές υπερβολές και τα λάθη. Η δεύτερη ανάγκη να μπει μια διαχειριστική σειρά στην ομάδα, να υπάρξει πρώτα από όλα ένας άνθρωπος που αποφασίζει και εκτελεί ένα πλάνο. Πέρυσι ο Βαγγέλης Μαρινάκης πέταξε χρήματα σε ένα πηγάδι: πάνω από 14 εκατ ευρώ κόστισαν παίκτες που αγωνίστηκαν ελάχιστα – για να μην πω καθόλου. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε με 40 ποδοσφαιριστές, πράγμα που σημαίνει πως πρέπει να πουλήσει αρκετούς διότι δεν γίνεται να τους παρκάρει δεξιά κι αριστερά μέχρι να λήξουν τα συμβόλαια τους. Οι πωλήσεις ήταν η πρώτη προτεραιότητα: η αίσθησή μου είναι ότι μετά τα περσινά λάθη, φέτος αγορές χωρίς πωλήσεις είναι δύσκολο να γίνουν. Το έγραψα όταν ο Κορδόν ήρθε, το εξήγησα κι άλλο τίποτα δεν έχω να πω διότι τίποτα δεν άλλαξε. Πωλήθηκε ο Ονιεκούρου και κάτι άρχισε να κινείται. Κι αν πωληθούν κι άλλοι θα υπάρξουν και περισσότερες προσθήκες.

Τι είχαν πει οι δύο

Αλλά ας αφήσουμε τι γράφω και τι ξέρω εγώ που μπορεί να είμαι και ανίδεος. Ας δούμε τι είπαν πρόσφατα αυτοί που αποφασίζουν. Στην συνέντευξη Τύπου της παρουσίασής του ο Αντόνιο Κορδόν είχε πει ότι δεν θα ολοκληρωθούν γρήγορα οι μεταγραφές του Ολυμπιακού: ποτέ του δεν είχε υποσχεθεί το αντίθετο. «Η βιασύνη» είχε πει «δεν είναι καλός σύμβουλός. Στατιστικές λένε ότι οι πιο επιτυχημένες κινήσεις γίνονται τις τελευταίες μέρες. Πρέπει να παίξεις καλά τα χαρτιά σου. Αν ξέρετε από πόκερ, κανόνας του είναι να ξέρεις καλά πώς παίζεται το παιχνίδι για να κάνεις τις κινήσεις σου στην κατάλληλη στιγμή». Τότε κάποιοι είχαν πει ότι ο Ισπανός μπλοφάρει. Ο Ολυμπιακός στο τέλος του πρώτου μέρους της προετοιμασίας του έχει κάνει μόνο δυο μεταγραφές. Ο Ισπανός δεν μπλόφαρε. Στην ίδια συνέντευξη ο Μαρινάκης είχε πει ότι στόχος του είναι να σταματήσει το αλόγιστο ξόδεμα. «Ο Ολυμπιακός έχασε πέρυσι 31 εκατ. ευρώ και πρόπερσι 14 εκατ. ευρώ. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, πρέπει από τα έσοδά της η ομάδα να τροφοδοτείται. Πρέπει να πουλά παίκτες, να έχει έσοδα και να υπάρχουν ανταλλάγματα. Είμαι αισιόδοξος πως τους επόμενους δύο μήνες πρέπει αυτά να δρομολογηθούν» είπε και πρόσθεσε πως «θέλουμε να βασιστούμε σε μεταγραφές παικτών 20-25 ετών, που θα πλαισιωθούν με κάποιους, δυο – τρεις κι όχι περισσότερους, που θα έχουν την κατάλληλη εμπειρία, ώστε να φτιάξουμε μια ομάδα, η οποία θα μπορεί να πρωταγωνιστήσει». Το αν αυτά δεν έγιναν πρωτοσέλιδοι τίτλοι και δεν τονίστηκαν δεν σημαίνει πως δεν ειπώθηκαν.

Αυτό που εγώ βλέπω είναι πως ό,τι σήμερα συμβαίνει οι δύο μας το έχουν προαναγγείλει. Και ούτε μπλόφαραν, ούτε έχουν σκοπό να κάνουν κάτι διαφορετικό. Οι πρώτοι παίκτες που αποκτήθηκαν (ο Ιμπόρα και ο Κίκε) είναι δυο έμπειροι. Οι υπόλοιποι που αναζητούνται είναι μικροί και σχετικά άγνωστοι – είναι δηλαδή παίκτες που, αν βρεθούν, μπορεί στον Ολυμπιακό να γίνουν καλύτεροι και να αποκτήσουν και μεγαλύτερη μεταπωλιτική αξία. Απομένει να δούμε αν θα τους βρουν και πότε.

Τι μου κάνει εντύπωση 

Αν κάτι μου κάνει εντύπωση από όσα συμβαίνουν είναι η αγωνιστική ανάλυση του Κορδόν (κι ελπίζω και του προπονητή Μαρτίνεζ) για τις άμεσες ανάγκες της ομάδας. Ο Κορδόν μοιάζει να πιστεύει πως ο Ολυμπιακός έχει άμεση ενίσχυση στη μεσαία γραμμή – για αυτό άλλωστε μετά τον έμπειρο Ιμπόρα κυνηγά και τον Σκωτσέζο Χολσγκρόουβ. Απέκτησε επίσης τον Κίκε, ένα ακραίο που είναι λίγο πασπαρτού, πιθανότατα γιατί εκτιμά πως θα υπάρξει μια σοβαρότερη πρόταση για τον Ρέαπτσουκ καθώς η πρώτη, που ήρθε, δεν ικανοποίησε οικονομικά. Εγώ νομίζω πως ο Ολυμπιακός, αν έπρεπε να προσθέσει απλώς τρεις παίκτες στην ενδεκάδα του μέχρι τουλάχιστον τον προκριματικό του Γιουρόπα λιγκ, αυτοί θα έπρεπε να είναι, εκτός από τον απαραίτητο αντικαταστάτη του ΕμΒιλά, ένα φορ (διότι υπάρχει μόνο ο Ελ Αραμπί) κι ένα (τουλάχιστον) στόπερ: αν όντως έχει εντοπίσει κάποιον στόπερ (Φρέιρε;) και τον φέρνει είναι καλό νέο.

Ο Κορδόν δεν ξεκίνησε αναζητώντας στόπερ, ίσως γιατί οι τρεις που υπάρχουν για την άμυνα (Μπα, Ντόι και Ρέτσος) ικανοποιούν τα στάνταρ «των νέων και εξελίξιμων» που αναζητούνται – αν δεν ήταν στον Ολυμπιακό πιθανότατα να ήταν στόχοι του. Καταλαβαίνω την λογικά, αλλά όχι και την επιλογή. Ωστόσο περιμένω.

Οι ανάγκες είναι πολλές

«Όλα αυτά καλά» θα πει κάποιος «αλλά η ομάδα έχει ανάγκες πολλές κι αυτές φαίνονται και στα φιλικά». Δεν έχω δει τα φιλικά – τα θεωρώ χαμένο χρόνο διότι πιστεύω πως το ρόστερ του Ολυμπιακού θα αλλάξει πολύ. Κατανοώ την ανησυχία, αλλά συνιστώ υπομονή. Στον Ολυμπιακό πιστεύουν πως η ομάδα που θα μπει να παίξει τον προκριματικό του Γιουρόπα λιγκ στις 10 Αυγούστου (με όποιο αντίπαλο) θα είναι μια καλή ομάδα ικανή να περάσει το σκόπελο. Ποντάρουν πολύ στη γνώση της διαδικασίας και ισχυρίζονται πως αφού προκρίσεις ο Ολυμπιακός πήρε πέρυσι σε ένα καλοκαίρι χάους, μπορεί να πάρει και φέτος, που όλα είναι τουλάχιστον πιο ήρεμα. Πιστεύουν επίσης πως οι υπάρχοντες παίκτες δεν είναι κακοί και κάποιοι έχουν και μεγάλο προσωπικό κίνητρο: ο Κώστας Φορτούνης πχ που βλέπει πως η ομάδα χτίζεται γύρω του. Ο Ολυμπιακός δεν κατεβάζει τον πήχη των απαιτήσεων: η ερώτηση είναι αν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτές η ομάδα που υπάρχει τώρα. Μια πρώτη απάντηση θα την έχουμε στις 10 Αυγούστου.

Κάποτε ο Μαρτίνς

Πολλοί συγκρίνουν το εφετινό καλοκαίρι με το πρώτο καλοκαίρι του Μαρτίνς. Και τότε δεν υπήρχαν προκριματικά Τσάμπιονς λιγκ και τότε ο στόχος ήταν οι όμιλοι του Γιουρόπα λιγκ και τότε υπήρχε ένας νέος προπονητής και τότε οι παίκτες που έρχονταν ήταν κομμάτι άγνωστοι: ποιος μπορούσε να φανταστεί την προσφορά του Ποντένσε, του Γκιγιέρμε, του Μαντί Καμαρά, του Γκερέρο, του Σα; Και τότε είχαν έρθει παίκτες – στοιχήματα που άλλα βγήκαν, άλλα όχι. Όμως τότε οι πιο πολλοί παίκτες είχαν αποκτηθεί νωρίς κι ο Μαρτίνς είχε χρόνο για να εμφανίσει ένα Ολυμπιακό που άρεσε με την Λουγκάνο και ξάφνιασε την Μπέρνλι: τώρα ο Μαρτίνεθ δουλεύει στην προετοιμασία κατά βάση με περσινούς περιμένοντας προσθήκες που πρέπει, όχι απλά να βελτιώσουν την ομάδα, αλλά να την βοηθήσουν να ανεβεί κι επίπεδο. Δεν είναι τόσο απλό, όσο κι αν, όπως ο Κορδόν λέει, οι καλές αγορές γίνονται στο τέλος.

Κατά τα άλλα κάθε πρόβλεψη για την επόμενη σεζόν είναι σήμερα απίθανη. Πέρυσι, μετά από ένα χαώδες καλοκαίρι στο οποίο υπήρξαν τα πάντα (από βαριά απογοήτευση μέχρι πανηγύρια για τον Μαρσέλο) μετά από αλλαγές δυο προπονητών προέκυψε ένας Ολυμπιακός που την δεύτερη αγωνιστική των play off έφτασε δυο βαθμούς από την κορυφή του πρωταθλήματος έχοντας στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος κερδίσει μόνο ένα ντέρμπι – με την ΑΕΚ. Ο ελληνικός πρωταθλητισμός σπανίως έχει λογική. Ας σταθούμε πως μια λογική υπάρχει στον Ολυμπιακό το εφετινό καλοκαίρι. Δεν ενθουσιάζει, αλλά δεν λείπει. Να δούμε ποιο θα είναι το ρόστερ και το παιγνίδι. Και θα τον κρίνουμε. Και μετά θα δούμε τα αποτελέσματα.